Παρασκευή 12 Αυγούστου 2011

ΕΚΘΕΣΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ ΣΤΟ ΚΑΣΤΡΟ ΤΗΣ ΧΙΟΥ




Η Ε.Ο.Δ ‘Το Κάστρο της Χίου: Ένας χαμένος Παράδεισος’ σας προσκαλεί στην έκθεση φωτογραφίας που διοργανώνει, ‘Φρούριο Χίου: Σεργιάνι στις Γειτονιές του Χθες‘ , η οποία άνοιξε τις πύλες της την Παρασκευή, 12 Αυγούστου 2011 και θα παραμείνει ανοιχτή μέχρι την Κυριακή 20 Αυγούστου 2011 από τις 11.00 π.μ – 14.00μ.μ και 19.00 μ.μ – 22.00 μ.μ.

Χώρος διεξαγωγής της έκθεσης θα αποτελέσει μία από τις στοές που βρίσκονται εντός των τειχών του Κάστρου της Χίου. Η στοά της έκθεσης, η οποία για πρώτη φορά ανοίγει στο κοινό, βρίσκεται ακριβώς στο ρήγμα-άνοιγμα των τειχών επί της οδού Γένοβας που εξυπηρετεί την είσοδο των αυτοκινήτων στον οικισμό (φανάρια Βαξάλη).

Θα χαρούμε πολύ να μας τιμήσετε με την παρουσία σας και να γνωρίσετε από κοντά ένα μοναδικό μνημείο-στολίδι της Χίου.

Είσοδος Ελεύθερη

ΕΟΡΤΗ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΙΟΜΗΔΗ ΜΑΥΡΟΠΑΠΟΥΤΣΗΔΩΝ




Την Τρίτη 16η Αυγούστου (ημέρα εορτής του Αγίου Διομήδη, προστάτη των εμπόρων και επισκευαστών υποδημάτων και δερμάτινων ειδών της Χίου) πανηγυρίζει με κάθε εκκλησιαστική λαμπρότητα και μεγαλοπρέπεια, ο αρχαιότερος εν ενεργεία συντεχνιακός-σωματειακός ναός της Χίου, ο Ιερός Ναός Αγίου Διομήδη Μαυροπαπουτσήδων (ιδιοκτησίας του Σωματείου Υποδηματοποιών Καταστηματαρχών Χίου) που βρίσκεται στην περιοχή της Ευρετής.

Την Δευτέρα 15 Αυγούστου και ώρα 7 μ.μ. θα αρχίσει ο Μεγάλος Εσπερινός. Την Τρίτη 16 Αυγούστου και ώρα 7 π.μ. θα αρχίσει ο Όρθρος και εν συνεχεία η Θεία Λειτουργία. Ενημερώνονται όσοι θέλουν να προσκυνήσουν ότι ο Ιερός Ναός Αγίου Διομήδη Μαυροπαπουτσήδων, την Δευτέρα 15 Αυγούστου θα είναι ανοικτός από τις 6μμ έως τη δύση του ήλιου και την Τρίτη 16 Αυγούστου θα παραμείνει ανοικτός όλη την ημέρα. ΠΟΙΟΙ ΗΤΑΝ ΟΙ ΜΑΥΡΟΠΑΠΟΥΤΣΗΔΕΣ, ΚΤΗΤΟΡΕΣ ΤΟΥ Ι.Ν. ΑΓΙΟΥ ΔΙΟΜΗΔΗ. ΣΥΝΤΟΜΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ.Μαυροπαπουτσήδες ονομάζονταν οι υποδηματοποιοί που κατασκεύαζαν αγροτικά, εργατικά και χαμηλής ποιότητας παπούτσια τα οποία είχαν ως επί το πλείστον μαύρο χρώμα και αυτός είναι ο λόγος που πήραν το όνομα μαυροπαπουτσήδες.
Η ιστορία τους χάνεται μέσα στο πέρασμα των αιώνων και η ακριβής ημερομηνία που ξεκίνησαν την συντεχνία τους είναι δύσκολο να καθοριστεί.
Οι περισσότεροι από τους μαυροπαπουτσήδες εργάζονταν στις τρεις πρώτες παρόδους της Απλωταριάς, στην περιοχή Μαυροπαπουτσίδικα, που ακόμα και σήμερα διατηρεί το ίδιο όνομα. Την συντεχνία τους την ονόμαζαν «Αδελφότητα των Μαυροπαπουτσήδων». Τα σύμβολα τους ήταν ο κόφτης (εργαλείο για την κοπή των δερμάτων) και ο μουστάς (εργαλείο με το οποίο χτυπούσαν τα βρεγμένα σολοδέρματα). Ο Άγιος Διομήδης ήταν ο προστάτης άγιος τους.
Η συντεχνία των μαυροπαπουτσήδων στις πρώτες δεκαετίες του ΙΗ΄ αιώνα αγόρασε έκταση αποτελούμενη από περιβόλια στην περιοχή της Ευρετής. Σ’ αυτό το σημείο το έτος 1743 οι μαυροπαπουτσήδες χτίζουν την εκκλησία του Αγίου Διομήδη.
Με τις σφαγές των κατοίκων της Χίου από τους Τούρκους το 1822 η Αδελφότητα των Μαυροπαπουτσήδων οδηγείται σε προσωρινή παρακμή καθώς τα εναπομείναντα εν ζωή μέλη ήταν ελάχιστα και οικονομικά εξουθενωμένα. Η εκκλησία του Αγίου Διομήδη είχε δεχθεί μεγάλες καταστροφές.
Τις επόμενες δεκαετίες οι μαυροπαπουτσήδες επισκευάζουν σταδιακά την εκκλησία του Αγίου Διομήδη και κατορθώνουν να τελειώσουν τις επισκευές αρκετά χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα το έτος 1868. Κατόπιν το 1869 ενοικιάζουν σε γεωργό τα ιδιόκτητα περιβόλια γύρω από την εκκλησία.
Το 1881 ο καταστροφικός σεισμός που ισοπέδωσε την Χίο κατάστρεψε και τα Μαυροπαπουτσίδικα. Εκείνη την ώρα σχεδόν όλοι οι μαυροπαπουτσήδες και τα παιδιά που είχαν στη δούλεψη τους βρίσκονταν μέσα στα μαγαζιά-εργαστήρια τους. Οι τοίχοι και οι σκεπές των κτιρίων μετατρέπονται σε «φονιάδες» σκοτώνοντας και τραυματίζοντας εκατοντάδες ανθρώπους που βρίσκονταν στην περιοχή. Κάτω από αυτές τις δύσκολες συνθήκες ανοίγονται ομαδικοί τάφοι όπου και θάβονται οι νεκροί.
Ο σεισμός όπως ήταν φυσικό προκάλεσε σημαντικές ζημιές και στην εκκλησία του Αγίου Διομήδη. Στην προσπάθεια εξεύρεσης χρημάτων για την επισκευή του ναού οι επιζήσαντες μαυροπαπουτσήδες αναγκάζονται αρχικά να υποθηκεύσουν και κατόπιν να πουλήσουν τα περιβόλια της εκκλησίας. Οι επισκευές της εκκλησίας του Αγίου Διομήδη ολοκληρώθηκαν το έτος 1888. Τα χρήματα που περίσσεψαν μετά από το πέρας των επισκευών δόθηκαν το έτος 1893 για να επισκευαστεί η εκκλησία της Παναγίας Φάρκαινας που τότε ανήκε στην «Συντεχνία των Ραφτάδων».
Μετά την απελευθέρωση της Χίου από τους Τούρκους οι υποδηματοποιοί της Χίου αποφασίζουν να ενώσουν τις δυνάμεις τους για να αντιμετωπίσουν όλοι μαζί τα προβλήματα του κλάδου τους. Έτσι το 1917 οι μαυροπαπουτσήδες ενώνονται με τους υπόλοιπους υποδηματοποιούς και τους εμπόρους υποδημάτων και δερμάτινων ειδών κάτω από τη σκέπη ενός κοινού σωματείου στο οποίο και μεταβιβάζουν ιδιοκτησιακά την εκκλησία του Αγίου Διομήδη. Με αυτό τον τρόπο οι μαυροπαπουτσήδες συνέχισαν την πορεία τους σαν μέλη του Σωματείου Υποδηματοποιών Καταστηματαρχών Χίου. Στις μέρες μας δεν υπάρχουν πλέον κατασκευαστές υποδημάτων στη Χίο και τα μέλη του σωματείου είναι έμποροι και επισκευαστές υποδημάτων και δερμάτινων ειδών.
Η εκκλησία του Αγίου Διομήδη των Μαυροπαπουτσήδων και η περιοχή Μαυροπαπουτσίδικα (τρεις πρώτες πάροδοι της Απλωταριάς) συνεχίζουν να θυμίζουν, σε πείσμα του χρόνου, το πέρασμα της συντεχνίας των μαυροπαπουτσήδων από τούτο τον τόπο.