Δυο λόγια μόνο για το άγαλμα του Στρατηγού Πλαστήρα. Κατ’ αρχήν Έλληνες, όπως ο αείμνηστος Πλαστήρας, για ευνόητους λόγους ειδικά σε
περιόδους όπως η σημερινή όπου οι αξίες είναι σε καθοδική τροχιά, επιβάλλεται
να προβάλλονται ως οδηγητές.
Προκειμένου όμως, να περάσουν σωστά τα μηνύματα απαιτείται προσοχή
διότι η υπερβολή μπορεί να δουλέψει ανάποδα.
Είμαι της άποψης, ότι τα κεντρικά σημεία του κάθε τόπου, όπως π.χ. η
κεντρική πλατεία του, διαμορφώνονται ή φιλοξενούν εικαστικές δημιουργίες οι
οποίες τον χαρακτηρίζουν ή τονίζουν κάποιο ιστορικό γεγονός για το οποίο είναι
κυρίως γνωστός αυτός ο τόπος, π.χ. η Χίος κυρίως χαρακτηρίζεται και είναι
γνωστή σε όλο τον κόσμο για την μαστίχα, τον Όμηρο, το εμπορικό της δίκτυο σε
όλη την Μεσόγειο και τη Μαύρη Θάλασσα μέχρι και τον 19ο αιώνα, τη ναυτιλία κλπ., και το Μορφοβούνι της
Καρδίτσας ως γενέτειρα του Πλαστήρα κ.ο.κ..
Με ποια λοιπόν κριτήρια, το άγαλμα του Στρατηγού εξετάζεται να
τοποθετηθεί στην κεντρική πλατεία της Χίου; Η πρόταση του υποφαινόμενου για την
τοποθέτηση του αγάλματος (το δεύτερο παρακαλώ) είναι το τρίγωνο οικόπεδο του
Ιδρύματος ΤΣΑΠΑΛΑ το οποίο ευρίσκεται λίγα μέτρα από το κτήριο όπου έμεινε και
σχεδίασε το κίνημα. Η εν λόγω θέση «δένει» ιστορικά το θέμα, αναβαθμίζει όμως
και την περιοχή η οποία έχει καταντήσει χαβούζα.
Όσο αφορά την πλατεία Βουνακίου
η οποία δεν έχει βρει ακόμα τον χαρακτήρα και το μήνυμα που θα εκπέμψει, δείτε
από τις φωτογραφίες που συνοδεύω την παρέμβαση, πως άλλοι λαοί στολίζουν τους
κεντρικούς δημόσιους χώρους τους καταγράφοντας παράλληλα και την ιστορία τους.
Πρόκειται για φωτογραφίες από μια πλατεία στην Λισαβόνα, όπου με δυο εικαστικές
παρεμβάσεις τα λένε όλα. Η μια είναι στο δάπεδο η οποία καταλαμβάνει σχεδόν όλη
την έκτασή της, όπου το έργο καταδεικνύει την εξάπλωση των Πορτογάλων στις
τέσσερις γωνιές του κόσμου και η άλλη, το μνημείο πλοίο στην παραλία, φορτωμένο
με εξερευνητές και επιστήμονες της εποχής κλπ. δείχνει το ξεκίνημα των
Πορτογάλων να εξερευνήσουν και να καταλάβουν το άγνωστο.
Κάτι παρόμοιο χαρακτηρίζει και το τόπο μας, οι άνθρωποι του οποίου
ακόμα ταξιδεύουν και πρωτοπορούν στα πέρατα του κόσμου, ένα τέτοιο έργο θα
ήθελα προσωπικά να στολίζει την κεντρική πλατεία του τόπου μου για να τονίζει
και να διδάσκει την ιστορία του.
Υποσημείωση: Μπορεί ο αναγνώστης
να ανατρέξει στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://www.periplanisi.com/photos/iberia/lisbon/
για να δει καλύτερα τις φωτογραφίες.
Σταύρος Γ. Μιχαηλίδης
Δημοτικός Σύμβουλος
www.s-michailidis.gr