Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2012

ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Π.Ο.Α.μεΑ.Β.Α.



Αγαπητοί συνάδελφοι
Χαιρόμαστε που μας καλέσατε σαν Περιφερειακή Ομοσπονδία Β. Αιγαίου ΑμεΑ και είμαστε σε θέση να εκφράσουμε τη γνώμη και τα προβλήματα των Ατόμων με Αναπηρία στη χώρα μας, από τη δική μας οπτική γωνία. Το Βόρειο Αιγαίου αποτελείται από 3 μεγάλα νησιά (Λέσβο, Χίο και Σάμο) και από 6 μικρότερα και βρίσκονται κοντά στις ακτές της Δυτικής Τουρκίας. Αποτελούν δηλαδή τα ανατολικά σύνορα της Ε.Ε.

Χρόνια τώρα, η ΠΟΒΑ έδινε αγώνες στο πλευρό των ΑμεΑ για την προάσπιση των δικαιωμάτων και των συμφερόντων τους έχοντας πάντα σαν σύμμαχο τις οικογένειές των ΑμεΑ, δηλαδή τους απλούς ανθρώπους του μόχθου, τους εργαζόμενους, τον ελληνικό λαό. Επομένως η φωνή μας αυτή σήμερα θεωρούμε, εκφράζει όχι μόνο τα Άτομα με Αναπηρία αλλά και όλους εκείνους που υποφέρουν στη χώρα μας και τις ευρωπαϊκές χώρες λόγω της κρίσης.

Πριν 21 περίπου χρόνια, που η Ελλάδα εντασσόταν στην ΕΕ, οι κυρίαρχες τότε πολιτικές δυνάμεις, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ αλλά και ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ έπεισαν το λαό μας ότι όλη του η ζωή θα βελτιωνόταν ψηφίζοντας τη συνθήκη του Μάαστριχτ. Έπεισαν σε μεγάλο βαθμό ότι ξεπεράστηκαν οι κρίσεις ότι μια αδιάκοπη ανάπτυξη θα ήταν μπροστά μας. Ακούστηκαν υπεραισιόδοξα συνθήματα όπως “ότι θα τρώμε με χρυσά κουτάλια”, ότι αντί για μια μικρή αγορά όπως η ελληνική θα έχουμε μια αγορά πολλών εκατομμυρίων καταναλωτών. Ότι θα τέλειωναν οι πολεμικές συγκρούσεις και η ΕΕ θα ήταν μια Ένωση των λαών, της αλληλεγγύης και της φιλίας. Αυτά ακούγονταν από τις τηλεοράσεις, τα ραδιόφωνα, τα Πανεπιστήμια, τα σχολεία, από οικονομολόγους, πολιτικούς κλπ. Λίγες φωνές τόλμησαν να αμφισβητήσουν αυτά τα λόγια, αλλά δεν εισακούστηκαν.

Παρά την ένταξη στην ΕΕ, την περίοδο ανάπτυξης και τον τεράστιο παραγόμενο πλούτο, πολλές επιχειρήσεις που ήταν κερδοφόρες έκλεισαν και μετακόμισαν σε αναζήτηση μεγαλύτερου κέρδους αφήνοντας πίσω ολόκληρες οικογένειες απολυμένων. Σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat στην περίοδο της ανάπτυξης στην Ελλάδα το 22% του πληθυσμού ζούσε κάτω από το επίσημο τότε όριο της φτώχειας!
Οι εκκλήσεις για “λιτότητα”, “υπομονή” να συγκλίνουν οι μισθοί και οι συντάξεις με τις “πλούσιες ευρωπαϊκές χώρες”, για δίκαιη ανακατανομή του εισοδήματος, στην πορεία ξεθώριασαν.

Με κοινοτικές αποφάσεις μειώθηκε έως και συρρικνώθηκε η αγροτική παραγωγή με δυσμενείς επιπτώσεις στη διατροφή και την επάρκεια σε διατροφικά προϊόντα. Η Ελλάδα από καθαρά εξαγωγική χώρα αγροτικών προϊόντων μετατράπηκε σε χώρα καθαρά εισαγωγική  με ό,τι επίπτωση μπορεί να έχει αυτό και στη διατροφική ποιότητα, στα έξοδα των λαϊκών οικογενειών αλλά και στην υγεία ειδικά σε Άτομα με χρόνιες παθήσεις.
Με την πολιτική της πλήρους απελευθέρωσης στην ακτοπλοΐα, τις ιδιωτικοποιήσεις στις τηλεπικοινωνίες, το ρεύμα το νερό, τα ναύλα των ακτοπλοϊκών δρομολογίων αυξήθηκαν πάνω από 300%, εκτινάχθηκε η ακρίβεια σε όλους τους τομείς. Σήμερα, οι μετακινήσεις στα νησιά είναι απαγορευτικές, αφού πολλά νησιά της χώρας  βρίσκονται στην κυριολεξία αποκλεισμένα ή σχεδόν ξεκομμένα από την υπόλοιπη Ελλάδα. Οι “καλύτερες ημέρες” ποτέ δεν ήρθαν ο λαός μας και πάλι έκανε  και κάνει θυσίες.
Τα πράγματα όμως δεν σταμάτησαν δυστυχώς εκεί. Οι οικονομικοί ανταγωνισμοί έγιναν πιο επικίνδυνοι, διεξήχθησαν νέοι πόλεμοι με τη συμμετοχή της χώρας μας και των ισχυρών της ΕΕ. Παρ’ όλες τις υποσχέσεις και τις μεγαλοστομίες έφθασε και η οικονομική κρίση, το τελειωτικό χτύπημα. Κάθε ελπίδα διαψεύσθηκε εν μέσω οξύτατων ανταγωνισμών για τις αγορές.
Σήμερα, η κρίση φορτώνεται αδιακρίτως σε όσους δεν τη δημιούργησαν, φυσικά και στα ΑμεΑ. Χιλιάδες μικρομάγαζα κλείνουν, ενώ ένας στους δυο νέους είναι άνεργος. Καθοδόν είναι απολύσεις, περαιτέρω μειώσεις μισθών, επιδομάτων και συντάξεων ΑμεΑ ενώ νέα μνημόνια ετοιμάζονται.
Ολόκληρες κατηγορίες ασθενών με σπάνιες παθήσεις, σε γονείς ΑμεΑ υποχρεώνονται από την τρικομματική κυβέρνηση σε πρόσθετα άγρια χαράτσια. Κέντρα Ειδικής Αγωγής  είτε υποχρηματοδοτούνται και κλείνουν, είτε υποστελεχώνονται.
Απαντήστε μας λοιπόν:
Πώς γίνεται να μπορούμε να παράγουμε τόσα πολλά φάρμακα και θεραπείες, η έρευνα πάνω σε ανίατες παθήσεις να προχωρά καθημερινά και οι πάσχοντες να μην μπορούν να γευτούν αυτά τα αποτελέσματα σήμερα σε ευρεία κλίμακα και μάλιστα δωρεάν;;;

Πώς είναι δυνατόν σε περίοδο κρίσης τα κέρδη της ιδιωτικής υγείας στην Ελλάδα σύμφωνα με επίσημα στοιχεία να ξεπερνούν τα 100 εκατ. € μόνο στο Α΄εξάμηνο του 2012;;; και ταυτόχρονα η δημόσια υγεία να υποβαθμίζεται με τραγικές ελλείψεις σε νοσοκομειακό υλικό και ιατρικό δυναμικό και φυσικά ακόμα τραγικότερες για την πλειοψηφία των φτωχών ελλήνων;;;

Μήπως επειδή υπάρχουν τεράστια οικονομικά συμφέροντα γύρω από το φάρμακο και τη θεραπεία;;;
Μήπως επειδή τα συμφέροντα αυτά που δημιούργησαν και την κρίση την φορτώνουν τώρα στις πλάτες των θυμάτων;;;
Μήπως επειδή στο βωμό του κέρδους θυσιάζεται ακόμα και η ανθρώπινη υγεία όπως και κάθε ανθρώπινη ανάγκη;;;

Αποδείχθηκε ότι η ΕΕ των λαών, της αδελφοσύνης, της ειρήνης ήταν εξαρχής η ΕΕ των οικονομικών συμφερόντων και των λόμπι, του ανελέητου ανταγωνισμού που φθάνει μέχρι και τον πόλεμο όταν χρειαστεί χωρίς  να λογαριάζει ανθρώπινες ζωές πόσο μάλλον ανθρώπινες ανάγκες. Δυστυχώς σε αυτό το παιχνίδι συμμετείχαν και συμμετέχουν και οι Ελληνικές κυβερνήσεις τα ίδια κόμματα και οι ίδιες με τότε πολιτικές που έχουν σαν κύριο σύνθημα “Πάση θυσία στην ΕΕ και την ευρωζώνη”.
Σήμερα, έχοντας όλη αυτή την εμπειρία δεν μπορεί κανείς πια να μας κοροϊδέψει. Καμία θυσία δεν είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε σε ένα σύστημα, που ταΐζει ληγμένα τρόφιμα στη χώρα μας τους φτωχούς, που αφήνει τα παιδιά χωρίς πετρέλαιο και βιβλία στα σχολεία, που απολύει χιλιάδες εργαζόμενους, που έχει εκτός ειδικής αγωγής 180.000 ΑμεΑ, που τρίζει συθέμελα. Όποια συνταγή διαχείρισής του εφαρμόστηκε, με μνημόνια ή κουρέματα χρεών, απέτυχε παταγωδώς σε ότι αφορά τις τσέπες και τη ζωή των πολλών και πέτυχε διάνα για τα συμφέροντα των λίγων.
Οι “μελλοντικοί παράδεισοι της ανάπτυξης”, αποδείχθηκαν ανάπτυξη για τους λίγους και φτώχεια για τους πολλούς.

Η ΕΕ των λαών, θα έρθει! Όμως απέχει όσο η γη από τον ουρανό από τη λογιστική των χρηματιστηρίων, των μεγαλοεπιχειρηματιών, των τραπεζιτών, των εκπροσώπων-κυβερνήσεών τους σε κάθε χώρα που πλήττεται από την κρίση.  
Καλούμε κάθε συνεπές Άτομο με Αναπηρία, τις Οργανώσεις των ΑμεΑ να συνταχθούν με τις οικογένειές τους με το συνεπές λαϊκό κίνημα κάθε χώρας μέχρι την ώρα που κουμάντο στη ζωή και τη μοίρα τους θα κάνουν οι ίδιοι. Γνωρίζουμε ότι δεν είναι εύκολο, αλλά, αν έχουμε να επιλέξουμε ανάμεσα στο δρόμο της εξαθλίωσης και τον δύσκολο αλλά όμορφο δρόμο του αγώνα και των θυσιών, για την κοινωνία των αναγκών μας, διαλέγουμε το 2ο.            
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ
ΜΙΧΑΛΑ ΣΟΦΙΑ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ Π.Ο.Α.μεΑ.Β.Α.

ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ Π.Ο.Α. μεΑ. Β.Α. ΓΙΑ ΤΗΝ 3η ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2012




Αγαπητοί συνάδελφοι
Η Παγκόσμια και Εθνική Ημέρα των Ατόμων με Αναπηρία 2012 βρίσκει τα Άτομα με Αναπηρία, τις οικογένειές μας, τους χρόνια πάσχοντες στην πιο άθλια και απελπιστική κατάσταση από ποτέ. Σήμερα που η οικονομική κρίση έχει πλήξει τους πάντες, οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια σε κοινωνικό αποκλεισμό και οπισθοδρόμηση, που βίωναν τα Άτομα με Αναπηρία τις δεκαετίες του ’50 και του ’60, ενώ παράλληλα η ανεργία και η φτώχεια γιγαντώνονται.
Σήμερα, 3η Δεκέμβρη 2012, διατρανώνουμε την απόφασή μας να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε μαζί με όλο τον ελληνικό λαό, για να ανατρέψουμε τις δυσμενείς καταστάσεις που βιώνουμε από τα μέτρα της διαρκούς και επιδεινούμενης πολιτικής λιτότητας, που οι κυβερνήσεις των μνημονίων και της Τρόικα αδιακρίτως επιβάλλουν.
Σήμερα 3η Δεκέμβρη 2012 υψώνουμε φωνή διαμαρτυρίας για την τραγική θέση που έχουμε περιέλθει, η οποία για εμάς που κατοικούμε σε νησιωτικές και παραμεθόριες περιοχές γίνεται ακόμα τραγικότερη, αφού για λόγους υγείας αναγκαζόμαστε σε συχνές μετακινήσεις στην Αθήνα, με ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες που συνεχώς ακριβαίνουν και αραιώνουν και με απαγορευτική αεροπορική σύνδεση λόγω κόστους.
Σήμερα, 3η Δεκέμβρη 2012, δηλώνουμε ότι οι οργανώσεις των Ατόμων με Αναπηρία, πιο ενωμένες από ποτέ, αγωνιζόμαστε για να κρατήσουμε την αξιοπρέπειά μας ψηλά και τη ζωή μας εκτός κινδύνου, χωρίς αποκλεισμούς και διακρίσεις, μαζί με τις οικογένειές μας και την κοινωνία που μας στηρίζει.

           
ΜΕ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΥΣ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥΣ

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ Π.Ο.Α.μεΑ.Β.Α.

ΔΗΠΕΘΕ :ΣΤΗΜΕΝΕΣ ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ , ΙΔΙΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ...


ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΕΙΡΩΣΗ ΔΗΜΟΥ ΧΙΟΥ.
ΔΗΠΕΘΕ: ΣΤΗΜΕΝΕΣ ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ , ΙΔΙΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ…
         
Δυστυχώς για άλλη μια φορά το ΔΗΠΕΘΕ με ευθύνη του Προέδρου του Τσατσαρώνη Θεόδωρου, του καλλιτεχνικού Διευθυντή Ζαφείρη Γιάννηκαι της συμπολιτευόμενης πλειοψηφίας του ΔΣ , αποδεικνύεται χώρος συναλλαγής και κακοδιαχείρισης.
Το κερασάκι στην τούρτα αποτελεί η προκήρυξη της θέσης του καλλιτεχνικού Δ/ντη που φωτογραφίζει την αδιαφάνεια και την πρόθεση φωτογραφικής πρόσληψης του ίδιου προσώπου με απόφαση από το ΔΣ, το οποίο παραμένει έκνομο μετά και την παραίτηση της κ. Καλλέργη, αφού δεν υπάρχει η από το νόμο απαιτούμενη γυναικεία ποσόστωση και η αντίστοιχη νέα απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου πάνω στο θέμα.
Παρ’ όλα αυτά ο Πρόεδρος του ΔΗΠΕΘΕ με τα μέλη της συμπολίτευσης και σε πασιφανή συγχορδία με τον καλλιτεχνικό Δ/ντη κ. Ζαφείρη προκήρυξαν τη θέση με καταληκτική ημερομηνία των δικαιολογητικών την 7Η Νοέμβρη, ενώ το ΔΣ έλαβε την απόφαση στις 23 Νοέμβρη, επιχειρώντας έτσι να σπείρουν τη σύγχυση για να έχουν το αποτέλεσμα που επιδιώκουν!!
Βασικό είναι ότι η νέα προγραμματική σύμβαση δεν προβλέπει θέση καλλιτεχνικού Δ/ντη , άρα το ζήτημα μπορεί να αντιμετωπίζεται και κατά περίπτωση, και σε κάθε περίπτωση προκήρυξη με νομολογία, και όχι τα ρουσφετολογικά τερτίπια της διοίκησης του ΔΗΠΕΘΕ.
Με αφορμή τη στάση του εκπροσώπου της Λαϊκής Συσπείρωσης στο ΔΣ Ζαχαριάδη Νίκου για τα παραπάνω ζητήματα,  ο καλλιτεχνικός Δ/ντης κ.  Ζαφείρης Γιάννης καταφέρθηκε με υβριστικούς και απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς εναντίον του, χωρίς να προστατευτεί από τον πρόεδρο του ΔΗΠΕΘΕ ή κάποιο άλλο μέλος δείχνοντας ότι η όποια διαφαινόμενη, ως δημοκρατική επίφαση, ευθυκρισία του στο παρελθόν έχει πάει πλέον περίπατο.
Σε κάθε περίπτωση και με αφορμή τη μελλοντική προκήρυξη θέσης του καλλιτεχνικού Δ/ντη, όταν και αν αυτή γίνει σύννομα, με δεδομένο τον κλασικό ορισμό της λέξης ηθοποιός, ως σημασία που αφορά άνθρωπο που ποιεί ήθος, θεωρούμε την ενδεχόμενη  εκ νέου υποψηφιότητα  του κ. Ζαφείρη ως ανεπιθύμητη και προσβλητική για το θεσμό του ΔΗΠΕΘΕ και ως τέτοια θα την αντιμετωπίσουμε.
Πολιτική ευθύνη ακέραια για τα παραπάνω έχει και ο ίδιος ο Δήμαρχος που πρέπει και θα κληθεί γι αυτό να πάρει θέση.
Το παραπάνω ζητήματα  πλέον θα απασχολήσουν και το Δημοτικό Συμβούλιο που δε νοείται να ανέχεται και να χρηματοδοτεί τέτοιες καταστάσεις

ΣΤΑ ΑΖΗΤΗΤΑ 4 ΕΚΑΤΟΜ. ΕΥΡΩ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΥΡΙΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ...


«Η Επιτροπή δεν αφήνει περιθώρια για άλλη ολιγωρία από τις ελληνικές αρχές και επιτάσσει άμεση υλοποίηση των απαιτούμενων ενεργειών για την αντιμετώπιση της απαράδεκτης κατάστασης  που επικρατεί», σημειώνει ο Ν. Χρυσόγελος. «Την περασμένη εβδομάδα βρέθηκα στη Μυτιλήνη και είδα το πρόβλημα από κοντά. Οικογένειες Σύριων κοιμούνται στα πάρκα καθώς δεν υπάρχουν υποδομές φιλοξενίας τους και τα κρατητήρια ασφυκτιούν, ενώ από το λιμεναρχείο δεν προβλέπεται η σίτιση των κρατούντων και αυτό το αναλαμβάνουν εθελοντές. Εθελοντές κάνουν ότι μπορούν καθώς και το προσωπικό της αστυνομίας και του Λιμεναρχείου. Αλλά αυτό δεν αρκεί. Απαιτείται η άμεση παρέμβαση του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη το οποίο από ό,τι φαίνεται στοχεύει να μεταφέρει το "πρόβλημα" από την Αθήνα στα νησιά, καθυστερώντας τη γραφειοκρατική "τακτοποίηση" των μεταναστών. Αλλά οι ανθρώπινες ψυχές δεν είναι σκόνη για να την κρύβουμε κάτω από το χαλί."

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ


ΠΑΓΚOΣΜΙΑ ΗΜEΡΑ ΑΤOΜΩΝ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ


Μπορείς να φτάσεις ψηλά.....
Μπορούμε να φτάσουμε μαζί πιο ψηλά.....


Κάθε άνθρωπος είναι φτιαγμένος να κοιτά ψηλά, να οραματίζεται και να προσπαθεί να αγγίξει το όνειρο του. Για να το πετύχει αυτό χρειάζεται φτερά που θα τον βοηθήσουν να το φτάσει. Τα άτομα με ιδιαίτερες ικανότητες έχουν τα δικά τους μοναδικά φτερά. Το πέταγμα τους γίνεται δυνατότερο και ομορφότερο όταν το περιβάλλον τα χαϊδεύει απαλά και τα βοηθά να πετούν μαζί του…
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων Με Αναπηρία είναι σημαντικό να αναφερθούν δυο λόγια για το σπουδαίο αλλά και επώδυνο ρόλο που έχει η οικογένεια αυτών των ξεχωριστών ανθρώπων.
Το 7% έως 10% του παγκόσμιου πληθυσμού πάσχει από κάποιου είδους αναπηρία. Η οικογένεια αποτελεί το σημαντικότερο φορέα ανάπτυξης και κοινωνικοποίησης αυτών των ατόμων. Οι δυσκολίες είναι πολλές. Έχει να αντιμετωπίσει ποικίλες εσωτερικές και εξωτερικές πιέσεις βιώνοντας συχνά την απόρριψη. Περνά μια σειρά συναισθηματικών σταδίων μέχρι να αποδεχθεί τη διάγνωση της αναπηρίας. Η σειρά αυτή δεν διαφέρει από αυτή που ακολουθεί την απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου. Οι καλές διαπροσωπικές σχέσεις και η ανοιχτή επικοινωνία μεταξύ των συζύγων οδηγούν στην αντιμετώπιση σχεδόν κάθε προβλήματος καθώς η συνοχή της οικογένειας απειλείται συνεχώς. Βασικά στοιχεία για τη σταθεροποίηση αυτής της συνοχής είναι η αποδοχή και η προσπάθεια δημιουργίας υποστηρικτικού πλαισίου μέσα στην ίδια την οικογένεια. Η στήριξη δηλαδή του ενός προς και από τον άλλο.
Η βασική προϋπόθεση όπως αναφέραμε, για την ομαλή ψυχική ανάπτυξη των αναπήρων είναι η καλή σχέση της οικογένειας, και αυτό «επιβάλλεται». Βέβαια η οικογένεια έχει ζητήματα που απορρέουν από μια σειρά γεγονότων στην έως τώρα ζωή τους. Πόσο εύκολο είναι να παραμεριστούν αυτά κυρίως όταν εμφανίζεται στη ζωής τους ένα παιδί με ιδιαίτερες ικανότητες - δυσκολίες; Πόσο οι αντιδράσεις τους μπορούν να ελεγχθούν και πόσο η αντιμετώπιση μπορεί να είναι σωστή αν ο σύντροφος αποκτήσει μια χρόνια ψυχική αναπηρία;
Οι οικογένειες ακριβώς όπως και οι άνθρωποι ποικίλλουν και συνεπώς αντιδρούν διαφορετικά προς την αναπηρία. Όταν γίνει η διάγνωση για μια μόνιμη αναπηρία ενός ατόμου, οι γονεϊκές αντιδράσεις από τη φύση τους είναι υπερβολικά ατομιστικές. Εφόσον οι γονείς βλέπουν το παιδί σαν προέκταση του εαυτού τους, ο τραυματισμός που υφίστανται έχει τη σφραγίδα της και έτσι συχνά οδηγούνται στην κοινωνική απομόνωση. Οι οικογένειες που λειτούργησαν ενωμένες σε δύσκολες καταστάσεις πριν την εμφάνιση της αναπηρίας, θα καταφέρουν και τώρα να ξεπεράσουν τις δυσκολίες που εμφανίζονται και να έλθουν πάλι σε μια ισορροπία με διαφορετικούς ρόλους βέβαια και πιο επιβαρυμένες σχέσεις, όμως περισσότερο δεμένες και δυνατές.
Τα στάδια που περνά ένας άνθρωπος με αναπηρία είναι αρκετά, η οικογένεια λοιπόν για να αντιμετωπίσει όλες αυτές τις συνθήκες χρειάζεται καθοδήγηση και υποστήριξη συνεχώς.
Έτσι βαδίζοντας μέσα στις δυσκολίες και τα προβλήματα η διαφορά θα είναι ότι θα ξέρουν πώς να τον βοηθήσουν να ανοίξει τα φτερά του και να πετάξει πιο ψηλά...

Ρημική Μαρία
Νοσηλεύτρια Κινητής Μονάδας Ψυχικής Υγείας Χίου
του Κέντρου Παιδιού και Εφήβου

ΠΡΟΛΗΨΗ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ- ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΛΛΟΓΟ ΑΛΙΕΩΝ ΧΙΟΥ



 Ο  Σύλλογος Ερασιτεχνών Αλιέων  Χίου διοργανώνει ημερίδα με θέμα  ΠΡΟΛΗΨΗ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ , το προσεχές Σάββατο 8 Δεκεμβρίου και ώρα 6μμ στο Ομήρειο 

ΤΟ ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΕΡΓΟ Ο ΕΑΥΤΟΥΛΗΣ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΤΜΟΔ




Η θεατρική παράσταση «Ο εαυτούλης μου» θα παρουσιαστεί απο τον Φοιτητικό Σύλλογο του Τμήματος Μηχανικών Οικονομίας και Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αιγαίου με τα έσοδα τις παράστασης να διατίθενται στην Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρία Κέντρο Παιδιού και Εφήβου.
Η παράστασει θα ανέβει την Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου και ώρα 21:30 το βράδυ, στο αμφιθέατρο της Σχολής των Επιστημών της Διοίκησης. Η τιμή του εισητηρίου θα είναι 5€ για το ευρύ κοινό, ενώ το παιδικό και το φοιτητικό εισιτήριο θα κοστίζει 3€.