Κυριακή 12 Ιουλίου 2015

ΥΠΟΘΗΚΗ ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ ΑΠΑΙΤΕΙ Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ

Υποθήκευση “ πολύτιμων ελληνικών περιουσιακών στοιχείων ύψους 50 δις ευρώ σε ένα fund του εξωτερικού όπως για παράδειγμα στο Institution for Growth στο Λουξεμβούργο, ώστε να ιδιωτικοποιηθούν και να χρησιμοποιηθούν για την μείωση του χρέους», απαιτούν Μέρκελ,Σόϊμπλε και Γκάμπριελ από την Ελλάδα!

Το Onalert.gr έχει γράψει ήδη για το σενάριο υποθήκευσεις των υδρογονανθράκων του Αιγαίου. Που από το έγγραφο Σόϊμπλε φαίνεται ότι δεν είναι απλώς σενάριο.



Ο ανταποκριτής του Spiegel, Mathieu von Rohr,δημοσιοποίησε το ανατριχιαστικό σχέδιο Σόιμπλε που κυκλοφόρησε στο πλαίσιο του σημερινού Eurogroup για την Ελλάδα.

Προβλέπει είτε πενταετή έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη, είτε τριετές πακέτο έναντι ενεχύρου κρατικής περιουσίας ύψους 50 δις ευρώ.

Τιτλος του εγγράφου «Σχόλια για τις νέες ελληνικές προτάσεις». Επισημαίνει ότι «αυτές οι προτάσεις υστερούν σε σημαντικές μεταρρυθμίσεις» σε τομείς όπως η αγορά εργασίας, ο δημόσιος τομέας, οι ιδιωτικοποιήσεις και το τραπεζικό σύστημα. Προσθέτει ότι «αυτές οι προτάσεις δεν μπορούν να χτίσουν της βάση για ένα εντελώς νέο, τριετές πρόγραμμα μέσω του ESM, όπως ζητάει η Ελλάδα. Χρειαζόμαστε μια καλύτερη, μια βιώσιμη λύση, κρατώντας στο πρόγραμμα το ΔΝΤ».

Ποια είναι η “τελική λύση” κατά το έγγραφο Σόϊμπλε; Δύο δρόμοι:

Είτε «οι ελληνικές αρχές να βελτιώσουν τις προτάσεις τους γρήγορα και σημαντικά με πλήρη στήριξη από το κοινοβούλιό τους, είτε να γίνει «μεταφορά πολύτιμων ελληνικών περιουσιακών στοιχείων ύψους 50 δις ευρώ σε ένα fund του εξωτερικού όπως για παράδειγμα στο Institution for Growth στο Λουξεμβούργο, ώστε να ιδιωτικοποιηθούν και να χρησιμοποιηθούν για την μείωση του χρέους».

Αν «η βιωσιμότητα του χρέους και η αξιόπιστη προοπτική υλοποίησης του προγράμματος δεν μπορεί να διασφαλιστεί» θα έπρεπε να προταθεί στην Ελλάδα να προχωρήσει σε «ένα διάλειμμα» από την ευρωζώνη με πιθανή αναδιάρθρωση χρέους, αν χρειαστεί για τα πέντε επόμενα χρόνια τουλάχιστον. Μόνο με αυτό τον τρόπο θα μπορούσε να  επιτραπεί μια επαρκής αναδιάρθρωση χρέους που δεν θα ήταν συνδεδεμένη με την ιδιότητα μέλους νομισματικής ένωσης. Στην περίπτωση αυτή, σύμφωνα πάντα με το κείμενο, η Ελλάδα θα πρέπει να στηριχτεί με ανθρωπιστική βοήθεια


abc news

EUROGROUP: ΖΗΤΑΝΕ ΠΡΟΣΘΕΤΑ ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΕΓΓΥΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥΣ



----0000eu
ΤΗΝ ΑΠΟΠΟΜΠΗ ΛΑΦΑΖΑΝΗ-ΣΤΡΑΤΟΥΛΗ ΖΗΤΑΕΙ Ο ΣΥΣΤΗΜΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ
ΜΑΤΑΙΩΘΗΚΕ Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΚΟΡΥΦΗΣ ΤΗΣ ΕΕ- ΑΝΑΜΕΝΕΤΑΙ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΩΝ ΗΓΕΤΩΝ  ΤΗΣ ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ ΣΤΙΣ 5 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ
Συγκεχυμένες και ασαφείς είναι οι πληροφορίες γύρω από το Eurogroup, το οποίο βρίσκεται μέχρι αργά τη νύχτα τουΣαββάτου (11/7) σε εξέλιξη, αν και έγκυροι παρατηρητές κάνουν λόγο ότι οι περισσότεροι υπουργοί οικονομικών ζητάνε ακόμα περισσότερα μέτρα (!) από την κυβέρνηση και εχέγγυα αξιοπιστίας (!) για την εφαρμογή τους.
Την ίδια ώρα στην Αθήνα όλος, σχεδόν, ο συστημικός Τύπος παροτρύνει εμμέσως πλην σαφώς στην αποπομπή Λαφαζάνη και Στρατούλη από την Κυβέρνηση, παρουσιάζοντας τι μύχιες επιθυμίες του ως «πληροφορίες».

Γίνεται σαφές ότι για τους κυρίαρχους κύκλους της ΕΕ αλλά και τα δεσπόζοντα μεγάλα συμφέροντα στην χώρα η ενδεχόμενη έγκριση νέου μνημονιακού πακέτου από τις Βρυξέλλες συνδέεται πιθανότατα με πολιτικές εξελίξεις στη χώρα.
Ερώτημα πάντως παραμένει αν εντός της Κυριακής θα μπορέσει να κλείσει συμφωνία με τους «θεσμούς» καθώς και η έκταση και το βάθος των μέτρων που θα περιέχει αυτή η συμφωνία.
ΝΙΚΟΣ ΠΕΡΠΕΡΑΣ
Στη συνέχεια η Iskra παραθέτει επίκαιρο ρεπορτάζ από διάφορες ιστοσελίδες:
ΜΑΤΑΙΩΘΗΚΕ Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΚΟΡΥΦΗΣ ΤΩΝ 28 ΗΓΕΤΩΝ
Ακτίδα φωτός (;) από Βρυξέλλες, καθώς όπως ανακοίνωσε ο Τουσκ, ακυρώθηκε η Σύνοδος των 28. "Θα συνεδριάσει η Σύνοδος της ευρωζώνης έως ότου ολοκληρωθούν οι διαπραγματεύσεις". Κανείς δεν μπλοκάρει τη συμφωνία λέει ο Φινλανδός ΥΠΟΙΚ. Σκληρή γραμμή από τον Σλοβάκο.

Οπως ανακοίνωσε ο Ντόναλντ Τουσκ μέσω Twitter, ακυρώνεται η σχεδιασμένη για σήμερα Σύνοδος Κορυφής των 28 μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Σύμφωνα με τον επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου η Σύνοδος Κορυφής των χωρών της ευρωζώνης θα ξεκινήσει στις 17:00 θα θα διαρκέσει έως ότου ολοκληρωθούν οι διαβουλεύσεις για την Ελλάδα.
Σημειώνεται ότι η Σύνοδος Κορυφής των 28 μελών της Ε.Ε. φερόταν να συνέρχεται για να εξετάσει το σενάριο εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την ευρωζώνη. Αξιωματούχοι των Βρυξελλών ανέφεραν πριν το χθεσινό Eurogroup ότι η Σύνοδος των 28 θα μπορούσε να ακυρωθεί εάν υπήρχε πρόοδος στις διαπραγματεύσεις σε επίπεδο υπουργών οικονομικών της ευρωζώνης.
Πηγή: euro2day.gr
ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑΣ ΖΗΤΟΥΝ ΟΙ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ
Η Αθήνα καλείται να δώσει «δείγματα γραφής» ότι προτίθεται να υλοποιήσει τις δεσμεύσεις. Η πολιτική παράμετρος ρίχνει τη σκιά της στη συνεδρίαση των ΥΠΟΙΚ. Ετοιμη να ασκήσει βέτο φέρεται η Φινλανδία. Πάνω από τα 70 δισ. ευρώ το δάνειο που απαιτείται μετά και τα capital controls.
Ένα θρίλερ βρίσκεται σε εξέλιξη στις Βρυξέλλες καθώς οι εταίροι αφενός εμφανίζονται να πιέζουν για περισσότερα μέτρα, προκειμένου να καλυφθεί το κενό που δημιούργησε στην οικονομία το κλείσιμο των τραπεζών και αφετέρου θέτουν θέμα εμπιστοσύνης μετά τα όσα προηγήθηκαν τους τελευταίους τέσσερις μήνες.
Με τη συνεδρίαση να έχει διακόψει για λίγο προκειμένου να γίνουν και οι απαραίτητες συνεννοήσεις, το κλίμα που μεταδίδεται από τη βελγική πρωτεύουσα είναι βαρύ.
Εν τω μεταξύ, η Φινλανδία φέρεται να ζητά στο Eurogroup την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ. Σύμφωνα με πληροφορίες που μεταδίδουν τα φινλανδικά μέσα ενημέρωσης, είναι έτοιμη να θέσει βέτο σε ένα τρίτο ελληνικό πρόγραμμα. Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι ο φινλανδικός συνασπισμός, στον οποίο συμμετέχει και το κόμμα των ευρωσκεπτικιστών, βρέθηκε στα πρόθυρα της κατάρρευσης σήμερα για το ελληνικό ζήτημα.
Ηδη πριν από την έναρξη ο Β. Σόιμπλε προϊδέασε για μια εξαιρετικά δύσκολη συνεδρίαση, ενώ ο Γερούν Ντάισελμπλουμ ήταν ένας από τους πολλούς που έθεσαν θέμα εμπιστοσύνης.
Ετσι παρά το γεγονός ότι τα μέτρα που υπέβαλε η Αθήνα εκτιμήθηκαν ως θετικά από τον Πιέρ Μοσκοβισί, Βάλντις Ντομπρόβσκις αλλά και άλλους ως μείζον αναδεικνύεται το θέμα αν η Αθήνα θα πείσει ότι μπορεί και θέλει να τα εφαρμόσει. Πόσο μάλλον που το ποσό που έχει πέσει στο τραπέζι για το νέο δάνειο είναι μεγάλο, καθώς κινείται πέριξ των 73 δισ. ευρώ.
Σε αυτό το πλαίσιο ένα από τα σενάρια που εξετάζεται αφορά σε μια ταχύτατη «εμπροσθοβαρή» νομοθέτηση μέτρων που αφορούν σε φορολογικό και ασφαλιστικό, ώστε να δοθεί το σήμα στους εταίρους ότι η Ελλάδα «και θέλει και μπορεί» προκειμένου να δοθεί το πράσινο φως για την έναρξη της διαπραγμάτευσης επί του νέου προγράμματος (αυτό είναι το ζητούμενο του Eurogroup), να ανοίξει ο δρόμος για τη ψήφιση του από τα ξένα κοινοβούλια και να δρομολογηθεί η λύση για την κάλυψη των άμεσων χρηματοδοτικών αναγκών.
Υπάρχει ωστόσο και το πολιτικό ζήτημα. Η Βουλή έδωσε χθες ισχυρή πλειοψηφία με 251 «ναι» στην κυβέρνηση για να κλείσει τη συμφωνία ωστόσο το κυβερνητικό σχήμα είχε μεγάλες απώλειες ενώ και δυο υπουργοί (Λαφαζάνης-Στρατούλης) ήταν μεταξύ αυτών που διαφώνησαν.
Υπό αυτό το πρίσμα αναδύεται η πολιτική παράμετρος με ορισμένους κύκλους στις Βρυξέλλες να φέρονται πως προκρίνουν αλλαγές στο κυβερνητικό συνασπισμό προκειμένου να ανακτηθεί η «ιδιοκτησία» του προγράμματος.
Βέβαια τέτοιου τύπου λύσεις ή διαβεβαιώσεις εκτιμάται ότι δεν μπορούν να δοθούν από τους υπουργούς Οικονομικών κάτι που σημαίνει ότι δεν μπορεί να αποκλειστεί το θέμα να παραπεμφθεί στους πρωθυπουργούς που έχει προγραμματιστεί να συνεδριάσουν αύριο στη Σύνοδο Κορυφής, αρχικά των 19 και μετά των 28.
Πηγή: euro2day.gr

ΤΟ EUROGROUP ΖΗΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑΣ      
Μετά από πάνω από τρεις ώρες συνεδρίασης το Eurogroup έκανε διάλειμμα για δείπνο, να ανακτήσουν δυνάμεις οι υπουργοί Οικονομικών και να συνεχίσουν, σύμφωνα με την επίσημη ενημέρωση.
Με τις πληροφορίες ωστόσο να θέλουν τον Ευκλείδη Τσακαλώτο να πιέζεται από τους ομολόγους τους για περισσότερες μεταρρυθμίσεις και μέτρα, προκειμένου να τους πείσει η Αθήνα ότι αξίζει να διαπραγματευτούν μαζί της για τρίτο πρόγραμμα στήριξης, ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών φέρεται να αξιοποιεί τη διακοπή για επικοινωνία με τον πρωθυπουργό, ώστε να συζητηθούν τα επόμενα βήματα και αν κριθεί αναγκαίο να λάβει νομιμοποίηση να απαντήσει στις απαιτήσεις.
Άλλωστε οι συσκέψεις στο Μέγαρο Μαξίμου υπό τον πρωθυπουργό είναι συνεχείς, σε ανοιχτή γραμμή με το Eurogroup ώστε έγκαιρα να αντιμετωπιστεί ό,τι προκύψει.
Ωστόσο, το πρόβλημα απαίτησης περισσότερων απτών αποδείξεων αποφασιστικότητας από την Αθήνα δεν είναι το μόνο πρόβλημα στις διαπραγματεύσεις στο Εurogroup. Η κύρια εμπλοκή που έχει παρουσιαστεί σύμφωνα με συγκλίνουσες πληροφορίες προέρχεται από τη στάση της Φινλανδίας.
Εδώ και αρκετές ώρες κυκλοφορεί η πληροφορία ότι η χώρα που προβάλει τις εντονότερες αντιστάσεις στην έγκριση έναρξης διαπραγματεύσεων για νέο πακέτο στήριξης στην Ελλάδα είναι η Φινλανδία, που εμφανίζεται αποφασισμένη να εμμείνει στη θέση αυτή ακόμη και αν μείνει μόνη της. Η στάση αυτή του φινλανδού υπουργού Οικονομικού Α.Στουμπ οφείλεται στο ότι το φινλανδικό Κοινοβούλιο δεν του δίνει εξουσιοδότηση να συμφωνήσει σε νέο πακέτο βοήθειας προς την Ελλάδα.
Ακόμη όμως και οι άλλοι υπουργοί που έχουν εξουσιοδότηση δεν φαίνονται διατεθειμένοι να συμφωνήσουν σε λύση για την Ελλάδα χωρίς απτές αποδείξεις ότι θα εφαρμόσει τα συμφωνηθέντα. Την απαίτηση αυτή των δανειστών για περισσότερες αποδείξεις αξιοπιστίας από την πλευρά της ελληνικής κυβέρνησης επιβεβαιώνει ευρωπαίος αξιωματούχος που επικαλείται το Associated Press. Οι δανειστές-εταίροι θέλουν πιο συγκεκριμένες και ισχυρές δεσμεύσεις από την ελληνική κυβέρνηση, είπε.
Ο ίδιος που μιλά σε καθεστώς ανωνυμίας περιγράφει ότι η γενική αίσθηση στην αίθουσα είναι ότι οι ελληνικές προτάσεις είναι «πολύ λίγες, πολύ αργά» και γι' αυτό απαιτούνται περισσότερες αποδείξεις ότι η κυβέρνηση πραγματικά δεσμεύεται να υλοποιήσει τις μεταρρυθμίσεις.
Κάποιοι φέρονται να ζητούν, σύμφωνα με πληροφορίες, άμεση ψήφιση μέσα στην επόμενη εβδομάδα από την ελληνική Βουλή συγκεκριμένων μεταρρυθμίσεων.
Την πρόταση αυτή είχε καταθέσει άλλωστε ήδη από προχθές ο Γερμανός υπουργός ΟικονομικώνΒ.Σόιμπλε, για τη στάση του οποίου εντός της αίθουσας δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες, μετά και τον πανικό που δημιουργήθηκε από δημοσίευμα της FAZ περί πρότασης Σόιμπλε στο Eurogroup για πενταετές Grexit, κάτι ωστόσο που διαψεύστηκε ότι συνέβη από την ελληνική κυβέρνηση, ενώ ως ιδέα αντιμετωπίστηκε με οργή και χλευασμό και από τον κυβερνητικό εταίρο SPD.
Πάντως η μέχρι τώρα διάρκεια της συνεδρίασης του Eurogroup καθώς και οι πληροφορίες για τις συζητήσεις εντός της αίθουσας αν δεν ενισχύουν, σίγουρα δεν αποκλείουν την άποψη ότι αργότερα μπορεί να βγει λευκός καπνός, αν και στο δείπνο οι υπουργοί φέρονται να είναι σιωπηλοί, ειδικά μετά το θέμα που προέκυψε με την Φινλανδία.
Πληροφορίες από πηγές που συνεχώς πληθαίνουν αναφέρουν ότι το Eurogroup μπορεί να συνεχιστεί και αύριο (Κυριακή) το πρωί.
Στα αρνητικά και ανησυχητικά μη επιβεβαιωμένα σενάρια που κυκλοφορούν είναι και αυτό του Spiegel που λέει ότι η τελική απόφαση για την Ελλάδα φαίνεται τελικά να λαμβάνεται στην Σύνοδο Κορυφής των «28».
Ωστόσο οι φήμες, οι εικασίες και οι πληροφορίες από τα ξένα κυρίως ΜΜΕ με την επίκληση ανώνυμων ως επί των πλείστον πηγών είναι τόσες πολλές και συχνά τόσο αντιφατικές μεταξύ τους που δεν επιτρέπουν ασφαλή εκτίμηση του κυρίαρχου κλίματος, πόσο μάλλον της απόφασης που θα ληφθεί.
Ενδεικτικό είναι ότι ότι σχεδόν την ίδια ώρα που γίνεται λόγος για σοβαρές εμπλοκές που θα κληθούν να λύσουν οι ηγέτες της ευρωζώνης, αν όχι των 28 κρατών-μελών της ΕΕ, άλλοι μεταδίδουν ότι συμφωνία -έστω μερική- είναι εφικτή απόψε στο Eurogroup και ότι συντάσσεται ήδη το κοινό ανακοινωθέν.  
Πηγή: in.gr    




iskra.gr

Economist : ΝΑ ΓΙΑΤΙ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΡΘΟΥΝ ΣΕ ΣΥΜΦΩΝΙΑ

Σε μία κρίση που χάνει διαρκώς τα χρονικά όρια, η 12η Ιουλίου μπορεί να σηματοδοτήσει την λύση του ελληνικού δράματος.
Εάν ο Αλέξης Τσίπρας καταφέρει να πάρει μία λύση, η χώρα του δεν θα καταρρεύσει και θα παραμείνει στο ευρώ. Εάν δεν συμβεί η χώρα οδεύει προς την έξοδο από το ευρώ σε μία στιγμή που ο Ντόναλντ Τουσκ έχει χαρακτηρίσει ως την πιο σημαντική στην ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Όλες οι πλευρές ομονοούν ότι στόχος τους είναι η παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ. Αλλά πολιτικοί στην Ευρώπη υποστηρίζουν ότι η πιθανότητα εξόδου, ποτέ δεν ήταν υψηλότερη. Το καλύτερο αποτέλεσμα σύμφωνα με τον Economist, είναι να παραμείνει η Ελλάδα στο ευρώ, αλλά είναι ώρα, σημειώνει να αρχίσουν να αντιμετωπίζεται το σενάριο της εξόδου και του περιορισμού των συνεπειών.
Μία συμφωνία ανάμεσα στην Ελλάδα και τους δανειστές δεν μπορεί να είναι δύσκολη. Οι μεταρρυθμίσεις που πρότεινε ο Τσίπρας, είναι πολύ κοντά στις απαιτήσεις των δανειστών και κανείς, από τη Μέρκελ, μέχρι τον Ντράγκι δεν θέλει να σπρώξει την Ελλάδα έξω από το ευρώ.
Το θέμα της ανακούφισης του χρέους είναι θεμελιώδες για τον Τσίπρα και έχει και τη συμφωνία του ΔΝΤ και σε ιδιωτικές συνομιλίες, συμφωνούν όλοι οι Ευρωπαίοι πολιτικοί που ο λόγος τους μετράει. Η λογική αντιμετώπιση του θέματος θα οδηγήσει και τις δύο πλευρές σε συμφωνία. Το Grexit, θα δημιουργήσει πολλά προβλήματα στην Ελλάδα, αλλά και η Ευρώπη θα έχει τεράστιο κόστος. Η Ελλάδα δεν θα χρεοκοπήσει μόνο στα χρέη της απέναντι στις άλλες χώρες, αλλά και στα χρέη της στην ΕΚΤ. Το συνολικό χρέος των 340 δισ. ευρώ είναι πολύ μεγαλύτερο από το ποσό που χρειάζεται για να καταστεί το ελληνικό χρέος βιώσιμο.
Αλλά αυτό το λογικό επιχείρημα δεν είναι αυτό που κυριαρχεί, αναφέρει το περιοδικό. Η ελληνική κυβέρνηση με την αστάθεια που επιδεικνύει, μετατρέπει τα μικρά προβλήματα σε τεράστια εμπόδια. Από την άλλη η συμπεριφορά της Γερμανίας απέναντι στο χρέος βασίζεται σε ηθική αντιμετώπιση των κανόνων παρά σε οικονομική ανάλυση του τι είναι πιο συμφέρον. Επίσης εάν, όπως γράφει το περιοδικό, οι Βορειοευρωπαίοι ψήφιζαν για το εάν θα δώσουν στην Ελλάδα βοήθεια χωρίς όρους είναι σίγουρο ότι θα έλεγαν όχι. Για αυτούς τους λόγους η Σύνοδος Κορυφής μπορεί να αποτύχει.
Εάν αποτύχει τι ακολουθεί; Η Ελλάδα προφανώς θα οδηγηθεί εκτός ευρώ. Ένα μέλος της ΕΚΤ δήλωσε ότι σε αυτή την περίπτωση η έκτακτη παροχή ρευστότητας θα διακοπεί. Χωρίς χρήματα για μισθούς και συντάξεις η ελληνική κυβέρνηση θα αναγκαστεί να τυπώσει IOU’s, τα οποία σύντομα θα εξελιχθούν σε παράλληλο νόμισμα.  Θα υπάρξουν ελλείψεις σε σημαντικές εισαγωγές και ένα νέο νόμισμα θα εισαχθεί σε κατάσταση χάους.
Τμήμα αυτού του χάους μπορεί να αποφευχθεί, αλλά χρειάζεται σχέδιο και γενναιοδωρία από τους πιστωτές. Το πρώτο θα πρέπει να ξεκαθαριστούν οι νομικές αβεβαιότητες ενός τέτοιου σεναρίου και εάν η χώρα θα μπορεί να παραμείνει στην Ευρωπαϊκή Ένωση.  Το δεύτερο είναι ότι πρέπει να δοθούν βεβαιώσεις ότι θα υπάρχουν πολιτικές σταθεροποίησης της ελληνικής οικονομίας ώστε να αποτραπεί ο πληθωρισμός και να μπορεί η χώρα να πληρώσει κρίσιμες εισαγωγές.
Κάποιοι ευρωπαίοι πιστεύουν ότι τα νομικά εμπόδια μπορεί να ξεπεραστούν εάν η Ελλάδα δεν φύγει πραγματικά. Ο Σόιμπλε μίλησε για μία προσωρινή έξοδο, με ένα παράλληλο νόμισμα η Ελλάδα μπορεί να έχει εκδιωχθεί αλλά πρακτικά θα παραμένει. Μία τέτοια μη-έξοδος θα μπορούσε να βοηθήσει τους ευρωπαίους να ρυθμίσουν τις απώλειες από τα χρέη της Ελλάδας στην ΕΚΤ. Επίσης τεχνικά θα μπορούσε να προσφέρει τη δυνατότητα στην Ελλάδα για μία συμφωνία στο μέλλον.
 Με αυτή τη λύση θα κερδιζόταν χρόνος, αλλά δεν μπορεί να είναι μία μόνιμη λύση. Όσο περισσότερο η Ελλάδα θα ζούσε με μία τέτοια λύση τόσο λιγότερες θα ήταν οι πιθανότητες επιστροφής στο ευρώ. Αλλά ακόμη κι αν κλείσει η πόρτα του ευρώ, δεν σημαίνει ότι κλείνουν όλες οι πόρτες. Η Ελλάδα θα παραμείνει στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Διατηρώντας απρόσκοπτη πρόσβαση στην Ευρωπαϊκή Ένωση οι Έλληνες εξαγωγείς και οι τουρίστες θα προσφέρουν τεράστια ώθηση στην ελληνική οικονομία. Θα επιτρέψει επίσης τη ροή των κεφαλαίων της ΕΕ για τις φτωχότερες περιφέρειες να συνεχίσει να φθάνει στην Ελλάδα και να βοηθήσει στην πρόληψη ώστε η Ελλάδα να μην γίνει ένα αποτυχημένο κράτος στην ΕΕ.
Για να βελτιστοποιήσει τις πιθανότητές της,  η Ελλάδα θα πρέπει να συνδυάσει την έξοδο από το ευρώ με τη δημοσιονομική πειθαρχία και μια ανεξάρτητη κεντρική τράπεζα, όπου θα στοχεύσει αξιόπιστα στον περιορισμό του πληθωρισμού σε χαμηλά επίπεδα. Η Ευρώπη θα πρέπει να παρέχει ανθρωπιστική βοήθεια για να διατηρηθεί ισορροπία στο ισοζύγιο πληρωμών για αρχική υποστήριξη της δραχμής.  Αυτό θα μπορούσε να είναι είτε με άμεση βοήθεια (όπως ακριβώς και η ΕΕ βοηθά την Ουκρανία) ή πιο δημιουργική βοήθεια με τους δανειστές να πηγαίνουν στο πίσω μέρος της ουράς που περιμένουν αποπληρωμή, μέχρι η χώρα να πατήσει και πάλι στα πόδια της και να μπορεί να αντλήσει χρηματοδότηση από τις αγορές.
Η ειρωνεία είναι ότι η ο νέος δανεισμός και η ανοχή σχετικά με το χρέος από τους Ευρωπαίους χρειάζονται για να αποτρέψουν το Grexit ακαι να αποτρέψουν την καταστροφή είναι τα στοιχεία που χρειάζονται για να παραμείνει η Ελλάδα στο ευρώ. Ομοίως, μια παραδομένη Ελλάδα θα πρέπει να καταφύγει σε περισσότερη λιτότητα. Αυτοί είναι οι λόγοι και για τις δύο πλευρές ώστε να καταλήξουν σε συμφωνία. Αλλά δεν θα υπάρχει καμία δικαιολογία εάν εφαρμοστεί το χειρότερο σενάριο.


topontiki.gr

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΕΣ ΠΟΥ ΟΦΕΙΛΟΥΝ Ο ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ Ο Α. ΤΣΙΠΡΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ

Θα ήθελα να επιχειρήσω μια διαφορετική αφήγηση, με μιαν άλλη οπτική που θα εστιάζει σε μιαν αντίληψη για τη σχέση των αγώνων των πολιτών, αυτά τα τελευταία χρόνια, με τα συμφέροντα του ΣΥΡΙΖΑ σαν πολιτικής οντότητας, καθώς και του Α. Τσίπρα σαν ηγέτη. Μια αφήγηση, που σε αυτό το πλαίσιο, θα σχετίζεται με «ευγνωμοσύνη» και με «παράπονα».
Η πρώτη ευγνωμοσύνη: Το κίνημα των Πλατειών
Για αυτό το πλέγμα σχέσεων ο πρώτος σημαντικός σταθμός ήταν η εξέγερση των Πλατειών του 2011. Στις Πλατείες συμμετείχαν μέλη και μεσαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και η συμβολή τους ήταν καθοριστική στην περαιτέρω οργάνωση του κινήματος, αφού αυτό, αυθόρμητα, ξέσπασε. Η συμπεριφορά τους ήταν , σε γενικές γραμμές, χωρίς έντονες προσπάθεια χειραγώγησης.
Ίσως η σημαντικότερη προσπάθεια επέμβασης ήταν όταν προσπαθούσαν να διαφυλάξουν τον «ειρηνικό» χαρακτήρα του κινήματος, κυρίως απέναντι στις αντίθετες προσπάθειες μερίδων του αναρχικού χώρου που προσπαθούσαν να επηρεάσουν, μέχρι να εκβιάσουν, τις εξελίξεις, προς μια περισσότερο πολεμική συμπεριφορά. Αυτή η, σε γενικές γραμμές, μη αυταρχική συμμετοχή, όσο και η επίσημη υποστήριξη του ΣΥΡΙΖΑ στο κίνημα των Πλατειών, εκτιμήθηκε από τους αγωνιζόμενους πολίτες και καταγράφηκε στο τρέχον, εκείνης της περιόδου, πολιτικό και κοινωνικό ασυνείδητο.
Ωστόσο, τότε είχε διαφανεί, από τους αγωνιζόμενους πολίτες εκείνης της περιόδου, ένα σημαντικό παράπονο προς τον επίσημο ΣΥΡΙΖΑ. Ότι δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έκανε ότι μπορούσε για να υπερασπίσει το κίνημα των Πλατειών από την άγρια αστυνομική καταστολή που δέχτηκε. Πιστεύω ότι το παράπονο αυτό είχε βάση και γι’ αυτό ευθυνόταν η στρατηγική του κυβερνητισμού που ήδη είχε αρχίσει και που, σύμφωνα με αυτήν, η συμπαράταξη με τα κινήματα και η βοήθεια στα κινήματα θα πρέπει να έχει ορισμένα όρια, τέτοια που να μην βγάζουν τον ΣΥΡΙΖΑ από το κάδρο του επίσημου πολιτικού συστήματος.
Το κίνημα των Πλατειών ήταν εκείνο που δημιούργησε το μεγάλο κύμα για την προσπάθεια ανατροπής του δεδομένου συστήματος εξουσίας, του «μνημονιακού», όπως αποκλήθηκε, συστήματος εξουσίας. Και αυτό το κύμα καβάλησε ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως άλλωστε και οι ΑΝΕΛ, που γεννήθηκαν κινηματικά μέσα στις Πλατείες ακόμη και τις ηλεκτρονικές.  Επομένως, να η πρώτη ευγνωμοσύνη της πολιτικής οντότητας ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και του Α. Τσίπρα, προς τους αγωνιζόμενους εξεγερμένους πολίτες. Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να συγκρατήσουμε και το «παράπονο» των αγωνιζόμενων πολιτών προς τον επίσημο ΣΥΡΙΖΑ, όπως το ανέφερα πιο πάνω.
Η δεύτερη ευγνωμοσύνη: Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, πρωθυπουργός ο Α. Τσίπρας
Ο δεύτερος σταθμός ήταν οι εκλογές του Ιανουαρίου 2015.  Ήταν ένα είδος, επίσης, εξέγερσης κατά του πολυπλόκαμου μνημονιακού συστήματος εξουσίας, που εκφράσθηκε με ειρηνικό τρόπο σε βουλευτικές εκλογές. Και ήταν ένα είδος εξέγερσης γιατί οι πολίτες είχαν να αποτινάξουν τα δεσμά ενός συστήματος ισχυρού ψυχολογικού φόβου που το μνημονιακό σύστημα εξουσίας είχε οργανώσει. Οι πολίτες έσπασαν αυτά τα δεσμά και ακολούθησαν την ελπίδα του ΣΥΡΙΖΑ, καθιστώντας τον, με ισχυρό ποσοστό, κυρίαρχη πολιτική δύναμη και τον Α. Τσίπρα έναν ισχυρό πολιτικό ηγέτη. Σε αυτό έγκειται η δεύτερη ευγνωμοσύνη της πολιτικής οντότητας ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και του Α. Τσίπρα, προς τους αγωνιζόμενους εξεγερμένους πολίτες.
Σε αυτό το σημείο πρέπει όμως να αναρωτηθούμε: Έχει άραγε ανταποδοθεί προς τους πολίτες, αυτή η διπλή συσσωρευμένη ευγνωμοσύνη εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ και του Α. Τσίπρα;
Θα απαντούσα, καθαρά, όχι. Και σε αυτό είναι αμφίβολο αν φταίνε μόνο οι σφοδροί οικονομικοί περιορισμοί. Θα ήθελα να αναφέρω τρείς τομείς προβλημάτων όπου, κατά τη γνώμη μου, προετοιμάζεται, από πλευράς των πολιτών, ένα ισχυρό κύμα παραπόνων, η πλήρης ανάπτυξη του οποίου αποσοβείται, μέχρι στιγμής, επειδή αναγνωρίζονται αγαθές προθέσεις στον ΣΥΡΙΖΑ και στον Α. Τσίπρα, καθώς και γιατί όλοι οι πολίτες βλέπουν τον ανοικτό και δόλιο πόλεμο που διεξάγουν εσωτερικά και εξωτερικά κέντρα εξουσίας με σκοπό να πέσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
- Το πρόβλημα της ανθρωπιστικής κρίσης και της ανεργίας. Είναι αλήθεια ότι η κυβέρνηση εφαρμόζει ένα πρόγραμμα «αντιμετώπισης της ανθρωπιστικής κρίσης», ύψους 200 εκατομ. ευρώ, για «εννέα μήνες». Ωστόσο, αν αναλογισθεί κανείς ότι οι άνεργοι, οι χωρίς επίδομα ανεργίας, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, είναι τουλάχιστον 1.000.000 πολίτες, τότε φτάνει να κάνει κανείς απλές μαθηματικές πράξεις, προκειμένου να διαπιστώσει ότι πρόκειται για ψίχουλα βοήθειας. Δεν συζητάμε καν εδώ την αυθαιρεσία των κριτηρίων προκειμένου κανείς να ενταχθεί σε αυτό το πρόγραμμα.
Η δικαιολογία βέβαια είναι ότι «δεν υπάρχουν λεφτά». Όμως αυτό είναι κάτι σχετικό. Αν υπάρχει ισχυρή πολιτική βούληση, αντίστοιχη με τη δραματικότητα του προβλήματος, περαιτέρω λύσεις μπορούν να δοθούν. Το χειρότερο όμως είναι άλλο. Η κυβέρνηση, στην επίσημη ρητορική της, φαίνεται να διακατέχεται από μια ικανοποίηση πολύ μεγαλύτερη από αυτήν που δικαιολογεί η συγκεκριμένη πρωτοβουλία της. Την ίδια στιγμή, για το πρόβλημα των εκατοντάδων χιλιάδων ανέργων των χωρίς κανένα επίδομα ανεργίας, σιωπά εκκωφαντικά και ανεπίτρεπτα.
Κουβέντα δεν έχει υπάρξει από τα κυβερνητικά στελέχη, καθώς και από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, για αυτό το πρόβλημα. Μόνο, εξαιρετικά σπάνιες ρητορικές ενδείξεις ότι συναισθάνονται την βαθύτατη καθημερινή αγωνία επιβίωσης αυτών των ανθρώπων. Η πιο απλή εξαγγελία, η δυνατότητα δωρεάν χρήσης των μέσων μαζικής μεταφοράς από τους ανέργους, ακόμη δεν έχει πραγματοποιηθεί. Και ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ, αντί να τραβάει την κυβέρνηση από το μανίκι για αυτό το πρόβλημα, παραμένει, επίσης, σε ανεπίτρεπτο λήθαργο.
- Το πρόβλημα της διαπλοκής και των ολιγαρχών.Ο Α. Τσίπρας, προεκλογικά, είχε επανειλημμένα αναφερθεί στο «τρίγωνο της διαπλοκής»: «Χρεοκοπημένο πολιτικό σύστημα – χρεοκοπημένες τράπεζες –αναξιόπιστα ΜΜΕ». Ωστόσο, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και βέβαια ο πρωθυπουργός, τους πέντε μήνες που κατέχουν την κυβερνητική εξουσία δεν έκαναν απολύτως τίποτα για την αντιμετώπιση αυτού του εκτεταμένου καρκινώματος. Αυτή η αδράνεια καθίσταται ασυγχώρητη αν σκεφθεί κανείς ότι ο Α. Τσίπρας έχει επανειλημμένα ομολογήσει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κατέχει την κυβερνητική μόνο εξουσία και όχι και την πραγματική, η οποία ανήκει προφανώς στο «τρίγωνο της διαπλοκής». Και όμως αυτές οι ομολογίες δεν έχουν ενεργοποιήσει στρατηγικές αποδιάρθρωσης του συστήματος εξουσίας του «τριγώνου της διαπλοκής». Οι συνέπειες αυτής της ασυγχώρητης αδράνειας φάνηκαν καθαρά στις συνθήκες διεξαγωγής του δημοψηφίσματος της 5 Ιουλίου. Και σε αυτό το πρόβλημα ο ΣΥΡΙΖΑ, σαν ανεξάρτητη πολιτική οντότητα από την κυβέρνηση, δεν είναι σε θέση να υποστηρίξει κάποια στρατηγική λύσης.
- Το πρόβλημα της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές. Η διαπραγμάτευση με τους δανειστές φοβάμαι ότι, από τους μελλοντικούς ιστορικούς, θα χαρακτηρισθεί σαν μια μεγάλη αποτυχία. Ήταν ένα μίγμα λανθασμένης αντίληψης για την πραγματική φύση των αντιπάλων, έλλειψης στρατηγικής τόλμης από την ελληνική πλευρά σε συσχέτιση με έλλειψη ενός σχεδίου Β, όσο και σπασμωδικών επιθετικών ενεργειών σε λάθος χρόνο. Χαρακτηριστικά, για το τελευταίο ελάττωμα, ο Ε. Τσακαλώτος, σε σχέση με το δημοψήφισμα, παραδέχθηκε ότι αυτό θα έπρεπε να είχε προκηρυχθεί «ένα μήνα πριν», σε πιο ευνοϊκές συνθήκες.
Η τρίτη ευγνωμοσύνη: Το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου
Το δημοψήφισμα του ΝΑΙ ή ΟΧΙ, της 5ης Ιουλίου 2015,  διεξήχθη κάτω από πρωτοφανούς κλίμακας, για τα δεδομένα ευρωπαϊκού κράτους, συνθήκες οικονομικού πνιγμού, αλλά και  επικοινωνιακής τρομοκρατίας, οι οποίες δημιουργήθηκαν από τις δυνάμεις του «τριγώνου της διαπλοκής» και τους ξένους δανειστές. Ευθέως επιχειρήθηκε, με μοχλό το δημοψήφισμα, να υπάρξει η περιβόητη «αριστερή παρένθεση», ενώ ο Α. Τσίπρας ήδη κατονομαζόταν σαν «πολιτικό πτώμα».
Η αποφασιστική και ηρωική στάση των Ελλήνων πολιτών, εφάμιλλη μεγάλων στιγμών της ελληνικής ιστορίας, όχι μόνο διέσωσε τη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και τον Α. Τσίπρα προσωπικά, αλλά, ακόμη περισσότερο, τους κατέστησε θριαμβευτές του πολιτικού σκηνικού.
Συμπέρασμα:
Ο ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά ο Α. Τσίπρας οφείλουν τρείς μεγάλες και θεμελιώδεις ευγνωμοσύνες στους πολίτες. Τους οφείλουν δηλαδή τα πάντα. Απέναντι σε αυτές τις τεράστιες οφειλές, η ανταπόδοση προς τους πολίτες είναι, κατά τη γνώμη μου και μέχρι στιγμής, εντελώς ανεπαρκής.
Πριν, όμως, συλλογισθούμε πάνω στα σημαντικά που πρέπει να αλλάξουν σε εμάς, ώστε να μπορέσουμε να τεθούμε σε τροχιά οφειλόμενης ανταπόδοσης, νομίζω ότι πρώτα πρέπει να συναισθανθούμε βαθειά το μέγεθος των οφειλών. Πρέπει να συλλογισθούμε με ταπεινότητα, την οποία πολλές φορές η γεύση της εξουσίας κάνει πέρα, το μέγεθος του χρέους μας.
Ο Γιάννης Φωτιάδης είναι οικονομολόγος και μέλος του Τμήματος Οικονομικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ


tvsx.gr

ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ ΑΔΙΑΛΛΑΞΙΑΣ ΤΟΥ ΣΟΪΜΠΛΕ

Λόγω της τρέχουσας επικαιρότητας το tvxs.gr αναδημοσιεύει σήμερα Κυριακή το άρθρο του Μιχάλη Γιαννεσκή για τους λόγους που επιτείνουν την αδιαλλαξία του Γερμανού υπουργού Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε απέναντι στις διαπραγματεύσεις Ελλάδας - θεσμών (Πρώτη δημοσίευση: 18 Ιουνίου 2015).
Ο Βόλφκανγκ Σόιμπλε και η γερμανική ηγεσία της Ευρωζώνης έχουν σοβαρούς λόγους να ανησυχούν και να διατηρούν μία αδιάλλακτη στάση στις διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα. Όμως η αποπληρωμή του ελληνικού χρέους που ανέρχεται σε 317 δισεκατομμύρια ευρώ  δεν είναι ένας από τους πιο σημαντικούς. Το ελληνικό χρέος είναι αμελητέας σημασίας, σε σύγκριση με το χρηματοπιστωτικό δυναμίτη των γερμανικών (και άλλων) τραπεζών, ο οποίος τους τελευταίους μήνες δίνει καθημερινά περισσότερα σημάδια ανάφλεξης.
Μόνο η Deutsche Bank, η μεγαλύτερη τράπεζα της Γερμανίας, βρίσκεται σημαντικά εκτεθειμένη, κατέχοντας αμφιβόλου αξίας χρηματοπιστωτικά προϊόντα, γνωστά ως «παράγωγα», ύψους 67 τρισεκατομμυρίων  ευρώ. Πρόκειται για ποσό παρόμοιο με το ΑΕΠ όλης της υφηλίου και 20 φορές μεγαλύτερο από το ΑΕΠ της Γερμανίας. Οποιαδήποτε σύγκριση με την κατάσταση της τράπεζας Lehman Brothers το 2008 δεν θα ήταν καθόλου άστοχη. Απλώς όταν χρεοκόπησε η Lehman Brothers είχε στη διάθεσή της παράγωγα  αξίας μόνο 31.5 τρισεκατομμύρια ευρώ. Η κρίση του 2008 επιβεβαίωσε τον συνοπτικό ορισμό των παραγώγων που είχε προτείνει ο Αμερικανός μεγιστάνας Warren Buffet: «οικονομικά όπλα μαζικής καταστροφής».
Μπορεί το 2008 να αποτελεί παρελθόν, αλλά οι πρόσφατες εξελίξεις είναι ιδιαίτερα δυσοίωνες για τη Deutsche Bank. Οι αρμόδιες αρχές των ΗΠΑ και της Βρετανίας επέβαλαν στη τράπεζα τον Απρίλιο ένα πρόστιμο-ρεκόρ, (το οποίο, μαζί με ένα προηγούμενο πρόστιμο, ανέρχεται συνολικά σε 2.2 δισεκατομμύρια ευρώ), για νοθεία των διατραπεζικών επιτοκίων. Στις αρχές Ιουνίου παραιτήθηκαν αιφνιδιαστικά οι δύο συν-διευθύνοντες σύμβουλοί της. Εναντίον ενός από αυτούς και τεσσάρων πρώην στελεχών της τράπεζας είχε ήδη ασκηθεί δίωξη από τις γερμανικές δικαστικές αρχές για ψευδείς δηλώσεις και παραπλανητικές καταθέσεις. Λίγες μέρες αργότερα εισαγγελικές αρχές έκαναν έφοδο στα γραφεία της τράπεζας στη Φρανκφούτρη για να συλλέξουν στοιχεία πελατών της.
Ταυτόχρονα, τα χρηματοπιστωτικά προϊόντα γίνονται καθημερινά πιο επισφαλή. Αμέσως μετά την ανακοίνωση της αποτυχίας των διαπραγματεύσεων των «θεσμών» με την Ελλάδα στις 12 Ιουνίου, το ρίσκο των ομολόγων της Ευρωζώνης σημείωσε κάθετη άνοδο. Ο γερμανικός δείκτης οικονομικής προοπτικής ZEW έπεσε στις 16 Ιουνίου για τρίτο συνεχόμενο μήνα, και έχει σημειώσει πτώση 43% μέσα σε τρεις μήνες.
Ομολογουμένως, η Γερμανία δεν αποτελεί εξαίρεση. Άλλες χώρες έχουν παρόμοια προβλήματα, όπως η Αυστρία, η Ολλανδία και η Φιλανδία. Όμως αυτά είναι ελάσσονος σημασίας σε σύγκριση με το μέγεθος των επισφαλών επενδύσεων της Deutsche Bank.
Εν όψει των παραπάνω προβλημάτων, μια πιθανή στάση πληρωμών της Ελλάδας δεν θα έπρεπε να προκαλεί ιδιαίτερη ανησυχία στην Ευρωζώνη, ιδίως όταν έχει ανακοινωθεί επανειλημμένα ότι οι «θεσμοί» έχουν έτοιμα σχέδια αντιμετώπισης ενδεχομένου Grexit. Μήπως όμως οι εντατικές προσπάθειες της γερμανικής ηγεσίας να προβάλλει την κρίση των οικονομιών της ευρωπαϊκής περιφέρειας (Ελλάδα, Ισπανία κοκ.) ως το κύριο πρόβλημα της Ευρωζώνης, απλώς αποτελούν ένα προπέτασμα καπνού για να καλυφθεί η εγγενής σαθρότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος; Διότι όπως έχουν δείξει οι μέχρι σήμερα εξελίξεις, ο πρωταρχικός στόχος της ευρωπαϊκής ηγεσίας είναι η προστασία των τραπεζών.
Όταν μία γιγαντιαία τράπεζα πρέπει να ξεφορτωθεί «σκάρτα» ομόλογα ή να προμηθευτεί επιπλέον ρευστότητα, στρέφεται προς την ΕΚΤ. Αμέσως πριν το PSI, η ΕΚΤ βοήθησε τη Deutsche Bank, μεταξύ άλλων, να πωλήσει σε καλή τιμή τα «τοξικά» ελληνικά ομόλογα που κατείχε. Τα οποία έχει τώρα στην κατοχή της η ΕΚΤ, που βέβαια υποστηρίζεται από τους Ευρωπαίους φορολογουμένους. Η Deutsche Bank και οι υπόλοιπες τράπεζες είχαν σχετικά αμελητέες απώλειες από το PSI, σε αντίθεση με τους Έλληνες συνταξιούχους. Και αφού οι τράπεζες δεν υπέστησαν πάθημα, δεν χρειάστηκε να μάθουν κανένα μάθημα, έχοντας την πεποίθηση ότι οι ηγέτες της βορειοδυτικής Ευρώπης δεν θα τις άφηναν σύξυλες σε μία παρόμοια συγκυρία στο μέλλον.
Η συγκυρία αυτή πλησιάζει καθημερινά, και ακόμη και ένα μικρό ταρακούνημα της τραπεζικής βάρκας (μια ελληνική στάση πληρωμών), μπορεί να έχει απρόβλεπτες συνέπειες, όπως μία ανεξέλεγκτη αλυσιδωτή χρεοκοπία. Διότι αν κάτι πάει στραβά, η Deutsche Bank, όπως και οι περισσότερες τράπεζες, έχει τη δυνατότητα να καλύψει μόνο ένα μικρό μέρος των «παραγώγων» και άλλων τοξικών προϊόντων τα οποία κατέχει.
Συνεπώς έχουν κάθε λόγο να ανησυχούν ο κ. Σόιμπλε, η κ. Μέρκελ και οι λοιποί «σκληροί» της Ευρωζώνης. Βέβαια, ο πραγματικός λόγος της ανησυχίας τους και της αδιάλλακτης στάσης τους δεν μπορεί να είναι το ελληνικό χρέος, το οποίο αντιστοιχεί στο 0.5% των παραγώγων που κατέχει μόνο μία γερμανική τράπεζα, αλλά η ανασφάλεια που δημιουργεί η πιθανότητα αναταραχής του χάρτινου πύργου της χρηματοπιστωτικής οικονομίας.
Για τη γερμανική ηγεσία, η ελληνική κρίση αποτελεί ένα βολικό αποδιοπομπαίο τράγο, για να αποσπαστεί η προσοχή του Ευρωπαϊκού κοινού από την επώδυνη πραγματικότητα. Ενώ η σκληρή στάση των δανειστών προς την Ελλάδα και τις χώρες της περιφέρειας της Ευρώπης αποβλέπει κυρίως στην αποφυγή δύο ανεπιθύμητων εξελίξεων. Πρώτον, ενός ταρακουνήματος της αγοράς, το οποίο μπορεί να προκαλέσει μία στάση πληρωμών ή μία διαγραφή μέρους του ελληνικού χρέους. Δεύτερον, μίας σειράς παραχωρήσεων προς την Ελλάδα, που θα απειλήσουν το ευρωπαϊκό νεοφιλελεύθερο κατεστημένο. Όμως όταν η τραπεζική βάρκα μπάζει νερά, η προσαρμογή των Ελλήνων επιβατών στις εντολές των καπετάνιων δεν δύναται από μόνης της να την διατηρήσει εν πλω.
Μάλλον γνωρίζουν πολύ περισσότερα οι Έλληνες διαπραγματευτές από όσα τους πιστώνουν οι συνομιλητές τους και οι «θεσμοί». Οι οποίοι χρησιμοποιούν μία Οργουελιανή τακτική για να παρουσιάσουν ως «απειρία» την εμπεριστατωμένη άρνηση της ελληνικής πλευράς να προσαρμοστεί μέσα σε ένα σαθρό χρηματοπιστωτικό πλαίσιο.


tvxs.gr

ΘΕΛΟΥΝ ΤΣΙΠΡΑ ΜΕ ... ΑΛΛΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

ΤΟ ΣΑΤΑΝΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΣΤΩΝ ΜΕ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΑ ΤΟΝ ΣΟΙΜΠΛΕ – ΓΙΑΤΙ ΠΙΕΖΟΥΝ ΓΙΑ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ ΕΝΤΟΣ ΕΥΡΩ

«Για κάθε λύση έχουν ένα πρόβλημα». Αυτός είναι ο καμβάς πάνω στον οποίο κινούνται οι δανειστές με στόχο να ροκανίσουν το χρόνο και να δημιουργήσουν συνθήκες χρεοκοπίας εντός ευρώ, εξέλιξη που ούτως ή άλλως τους βολεύει πολιτικά. Οι δανειστές τρέμουν τις εκλογές και την αποδοχή του Αλέξη Τσίπρα. Στόχος τους να παγιδέψουν – με τη βοήθεια της «τρόικας εσωτερικού» - τον Έλληνα πρωθυπουργό σε ένα νέο κυβερνητικό σχήμα προθύμων...
Όπως εκτιμούν κορυφαίοι πολιτικοί αναλυτές ο στόχος των δανειστών και συγκεκριμένα του Βερολίνου δεν είναι να θέσουν την Ελλάδα εκτός Ευρωζώνης. Μοναδικός τους σκοπός είναι να αποδείξουν ότι η κυβέρνηση είναι διαχειριστικά και πολιτικά ανεπαρκής, αφού δεν μπορεί να «κλείσει» την διαπραγμάτευση.
Ωστόσο, αν παρατηρήσει κανείς την κριτική που ασκούν οι αξιωματούχοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν επεκτείνεται στο πρόσωπο του Έλληνα πρωθυπουργού, αλλά σε συγκεκριμένα πρόσωπα της κυβέρνησης.
Τόσο ο Ντράγκι, όσο και ο Σόιμπλε έχουν στοχοποιήσει συγκεκριμένους υπουργούς της κυβέρνησης με προεξάρχοντα τον υπουργό Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη, ενώ ταυτόχρονα δηλώνουν την στήριξη και την πολιτική τους συμπάθεια στο πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα.
Μέρκελ, Ολάντ, Σόιμπλε, Ντάισελμπλουμ, με την πρώτη ευκαιρία εκδηλώνουν την στήριξή τους στον Αλέξη Τσίπρα αφού γνωρίζουν πολύ καλά ότι χαίρει της εμπιστοσύνης του μεγαλύτερου μέρους της ελληνικής κοινωνίας.
Όπως πολύ εύστοχα γράφει η εφημερίδα «Εποχή» της Κυριακής στο πολιτικό της ρεπορτάζ: «οι αριθμοί που ζητούν οι δανειστές δεν βγαίνουν. Οι διαφωνίες της κυβέρνησης με τους θεσμούς δεν είναι προσχηματικές. Δεν βρίσκονται στο αν η χώρα έχει επεξεργασμένες προτάσεις, κοστολογημένες κλπ. Η διαφωνία είναι πολιτική – δεν πρόκειται περί «αδυναμίας τεχνικής προσέγγισης». Οι θεσμοί το γνώριζαν, όπως γνωρίζουν ότι δεν υπάρχει πολιτική δύναμη που μπορεί σήμερα να αντιπαρατεθεί στον Αλέξη Τσίπρα και στον ΣΥΡΙΖΑ».
Αυτό που επιδιώκουν οι δανειστές είναι να φέρουν το ΣΥΡΙΖΑ στο εξής τριπλό δίλημμα:
-Είτε η κυβέρνηση θα υπογράψει «κουρασμένη» και αποκομμένη από την κοινωνία, ό,τι της φέρουν στο τραπέζι, με αποτέλεσμα ο «έντιμος συμβιβασμός» να μετατραπεί σε «επώδυνο συμβιβασμό», αλλά σε τραγωδία της κοινωνίας.
-Είτε θα την αναγκάσουν να ζητήσει συντεταγμένη έξοδο από το ευρώ.
-Είτε θα προσπαθήσουν να την ανατρέψουν δίνοντας τη διακυβέρνηση σε ένα άλλο σχήμα, που αναγκαστικά όμως, θα πρέπει να έχει ως κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ.
Σε κάθε περίπτωση οι δανειστές δεν θέλουν εκλογές, αφού γνωρίζουν πολύ καλά ότι κανένα από τα πολιτικά σχήματα που υποστηρίζουν δεν θα μπορέσει να κερδίσει την εκλογική διαδικασία.
Καλά πληροφορημένες πηγές επιμένουν ότι το Βερολίνο και οι δανειστές θέλουν και επιδιώκουν την παραμονή του Αλέξη Τσίπρα στην πρωθυπουργία, με ένα άλλο σχήμα... χαμηλών αντιστάσεων. Πιο απλά αναζητούν μια «συμμαχία προθύμων», που θα μπορέσει όχι μόνο να υπογράψει αλλά να εφαρμόσει το νέο μνημόνιο που έχουν στα σκαριά.
Την ίδια ώρα ο χρόνος πιέζει ασφυκτικά αφού μέχρι το τέλος Απριλίου πρέπει να έχει κλείσει η ενδιάμεση συμφωνία και μέχρι το τέλος Ιουνίου η νέα συμφωνία που θα γίνει με προοπτική τετραετίας (και πιο συγκεκριμένα για τα επόμενα 3,5 χρόνια).
Ο στόχος των δανειστών είναι πλέον και οι δύο συμφωνίες να γίνουν μια, με νέο δανειακό πακέτο. Αρχιτέκτονας του σατανικού αυτού σχεδίου είναι αναμφίβολα ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε που έχει αναλάβει το ρόλο του «κακού» και με χειρουργικό τρόπο προετοιμάζει το έδαφος για τη δημιουργία ενός νέου κυβερνητικού σχήματος που θα απαλλαγεί από «αντιμνημονιακά στοιχεία» τα οποία θα αντικατασταθούν από «πρόθυμους».
Στο πλαίσιο αυτό έχει ήδη ξεκινήσει η διασπορά ειδήσεων – από τα γνωστά εγχώρια συστημικά ΜΜΕ- για την ανάγκη ύπαρξης ενός νέου σχήματος εις το οποίο θα ηγείται ο Αλέξης Τσίπρας, αλλά μέσα θα χωρούν προσωπικότητες όπως για παράδειγμα ο Σταύρος Θεοδωράκης ή το ΠΑΣΟΚ με την Φώφη Γεννηματά.
Άλλωστε είναι γνωστό ότι τα εξωθεσμικά παράκεντρα του εσωτερικού και του εξωτερικού μέσω πληρωμένων κονδυλοφόρων έχουν πολλές φορές διασπείρει συμβουλές μέσω του Τύπου ότι ο κ. Τσίπρας θα έπρεπε να απομακρύνει την αριστερή πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ καθώς και το κομμάτι των Ανεξαρτήτων Ελλήνων που συμμετέχει στο κυβερνητικό σχήμα.
Οι δανειστές και οι εν Ελλάδι «συνέταιροί τους» τρέμουν και μόνο στην ιδέα ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛ. ανοίγει φακάλους και υποθέσεις σκανδάλων που επί σειρά ετών παρέμεναν κλεισμένοι σε συρτάρια υπουργείων και διοικητικών αρχών. Αυτή είναι όλη η αλήθεια.
Το σατανικό σχέδιο των δανειστών είναι δύσκολα πραγματοποιήσιμο όσο ο πρωθυπουργός στέκεται όρθιος και δείχνει να μην υποκύπτει στις σφοδρές πιέσεις των δανειστών.
Οι προηγούμενοι πρωθυπουργοί υπέκυψαν σε αντίστοιχες πιέσεις γιατί δεν είχαν στο πλάι τους το λαό, αλλά και γιατί τόσο οι ίδιοι, όσο και τα κόμματά τους είχαν «γραμμάτια» με τα «γεράκια» των αγορών και με το σύστημα της Pax Germanica.


Read more: http://www.newsbomb.gr/politikh/news/story/581055/theloyn-tsipra-me-alli-kyvernisi#ixzz3ffMoMb9M