Στη τελευταία συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου η «Ανταρσία στο Αιγαίο» με τον εκπρόσωπό της Ανδρέα Μπάλλα έκανε τις ακόλουθες τοποθετήσεις στα κυριότερα ζητήματα: 
ΕΓΚΡΙΣΗ ΤΟΜΕΑΚΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ 2015-2020 ΤΗΣ ΠΒΑ

Το βασικό ερώτημα για το πρόγραμμα αυτό είναι: Μπορεί να υπάρξει πολιτιστική άνθιση σε μια κοινωνία ρημαγμένη από τη φτώχεια και τα χρέη; Από ποιους εκπορεύεται και σε ποιους απευθύνεται αυτό το πρόγραμμα; Εκφράζει πραγματικά τον αγώνα μιας κοινωνίας που παλεύει να βγει από την κρίση και να νικήσει τη φτώχεια; Δίνει διέξοδο στους νέους να εκφραστούν, ακόμα και ενάντια σε αυτούς που τους στέρησαν την αισιοδοξία και το μέλλον; Συνδέει την παράδοση με τις σύγχρονες ανάγκες του ανθρώπου; Αποτελεί μια ανάσα ανακούφισης και αναψυχής για τον εργαζόμενο, για τον άνεργο, τον συνταξιούχο;
Επιτρέψτε μας να αμφιβάλλουμε. Αναγνωρίζουμε βέβαια ότι έγινε μια στοιχειώδης διαβούλευση. Δεν δεχόμαστε όμως ότι το μητρώο των συλλόγων πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ιερό βιβλίο και να αποκλείονται από τον προγραμματισμό συλλογικότητες χωρίς ΑΦΜ.
Τρεις βασικές παρατηρήσεις:
Η πρώτη προτεραιότητα που θέτετε («Ανάδειξη πολιτιστικής κληρονομιάς») μπορεί να συμβαδίσει με τις λεγόμενες «αναπτυξιακές» πολιτικές που επιβάλλονται από την ΕΕ μέσω ΕΣΠΑ και υιοθετούνται από την Περιφέρεια, λ.χ. οι ανεμογεννήτριες-τέρατα. Πώς θα αναδειχθεί το απολιθωμένο δάσος του Σιγρίου εν μέσω των ανεμογεννητριών;
Στην δεύτερη προτεραιότητα («Ανάπτυξη- παραγωγή πολιτισμού») οι δράσεις δεν αφορούν πραγματικά «ανάπτυξη πρωτότυπου πολιτισμού» αλλά αναπαραγωγή κατεστημένων επιλογών. Απουσιάζει η στήριξη πρωτότυπων πρωτοβουλιών και η πρόνοια για τις αναγκαίες υποδομές, λ.χ. δημόσιοι χώροι για πρόβες σχημάτων, εκδηλώσεις κ.λπ., πράγμα το οποίο είναι το πρώτο που χρειάζεται για την ανάδειξη νέων καλλιτεχνών.
Όπως φαίνεται, καμιά χρηματοδότηση δεν είναι εξασφαλισμένη. Πράγμα που πάει να πει ότι πολλά από τα φιλόδοξα σχέδια δεν θα γίνουν. Ποια λογική θα επικρατήσει; Πολύ φοβάμαι πάλι ο «ημετερισμός» και η βιτρίνα…
Ενοχλούν όμως και διάφορα άλλα πράγματα στην εισήγησή σας:
Τι πάει να πει «περιφερειακή συνείδηση»; Περιφερειακή συνείδηση τη στιγμή που δεν υπάρχει καράβι να πας από το ένα νησί στο άλλο;
Επίσης: τι πάει να πει «Ανατέλλον Αιγαίο»; Βερμπαλισμός χωρίς νόημα, «αγγλισμός» και παρωδία τύπου Μποστ. Μήπως το πληρώσαμε κι αυτό;
Επίσης: κι εδώ «ανταγωνιστικότητα»; «Ανταγωνιστική ανάπτυξη»; Και στον πολιτισμό;
Ενοχλεί προφανώς και η αντιμετώπιση του πολιτισμού ως «προϊόντος» υποταγμένου σε προτεραιότητες της ΠΒΑ, ειδικά από τη στιγμή που οι ίδιοι οι «παραγωγοί» του δεν μπορούν να ζήσουν από αυτό… Και κυρίως αντιμετωπίζονται ως μέσο προσέλκυσης τουρισμού.
Κι ενοχλεί και το εισιτήριο σε «κάποιες εκ των εκδηλώσεων», όπως λέει στη σελίδα 58.
Ειδικότερα για τις εκδηλώσεις της επετείου της μάχης της Καλλίπολης στη Λήμνο, όπως είπα διεξοδικότερα και στο προηγούμενο συμβούλιο, το πνεύμα στο οποίο η ΠΒΑ καλεί την τοπική κοινωνία να γιορτάσει την επέτειο δεν έχει καμία σχέση με το πνεύμα ειρηνικής συνύπαρξης και αλληλεγγύης των λαών στην περιοχή μας. Αν πρέπει να έχει ένα νόημα ο εορτασμός της επετείου της Καλλίπολης αυτό είναι να μεταφέρει ένα μήνυμα αντιιμπεριαλιστικό, ένα μήνυμα ειρήνης και συναδέλφωσης, ένα μήνυμα καταγγελίας για όλες τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις που γίνονται σήμερα σε όλον τον κόσμο από τους ισχυρούς του πλανήτη και τις δυνάμεις του κεφαλαίου. Ούτε σημαιάκια, ούτε χαριεντισμοί με αξιωματούχους και φωτογραφίες, ούτε λευκώματα, ούτε συνεστιάσεις και εκδρομούλες, ούτε τουριστική ατραξιόν.
Επιτρέψτε μου να κλείσω με αυτό: Σε μια εποχή που ο ελληνικός λαός σηκώνει κεφάλι και αρνείται τα μνημόνια και τις πολιτικές λιτότητας που του έχουν επιβάλει το μαύρο μέτωπο κυβερνήσεων, Ε.Ε., ΔΝΤ, χρειάζεται ως όπλο και εφόδιο τον πολιτισμό και τον αθλητισμό. Το πρόγραμμα που προτείνετε, αντίθετα, αντιμετωπίζει τον πολιτισμό ως συνοδευτικό ορντέβρ για τους Ευρωπαίους τουρίστες, κομμένο και ραμμένο στα μέτρα αυτών που καταδυναστεύουν το λαό.
ΕΓΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΠΑΝΤΟΠΩΛΕΙΟΥ ΤΗΣ ΠΕ ΧΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΕ ΣΑΜΟΥ
Εμείς δηλώσαμε από την πρώτη συνεδρίαση ότι θα ψηφίσουμε ό,τι ποσά βρεθούν και πάνε για την αντιμετώπιση πραγματικών κοινωνικών προβλημάτων (λ.χ. τα 70.000 ευρώ για τα κοινωνικά παντοπωλεία). Και θεωρούμε χρήσιμη την ίδρυσή τους σε κάθε Περιφερειακή Ενότητα. Ωστόσο θεωρούμε καθήκον μας και να αποκαλύπτουμε ότι οι προσπάθειες αυτές ανάσχεσης της ανθρωπιστικής κρίσης δεν μπορούν να έχουν ουσιαστικό αποτέλεσμα παρά να κάνουν μόνο αναδιανομή της φτώχειας. Τα όρια της προσπάθειας αυτής αποτυπώνονται μάλιστα στον προτεινόμενο κανονισμό λειτουργίας των κοινωνικών παντοπωλείων. Για δύο λόγους:
Γιατί αντιμετωπίζει τους φτωχούς, τους άνεργους, τους αποκλεισμένους, τους μετανάστες ως ωφελούμενους, με όρους δηλ. φιλανθρωπίας, και δεν προβλέπει με κανέναν τρόπο την ενεργότερη συμμετοχή τους στη διαχείριση των παντοπωλείων. Οι «δικαιούχοι» δεν μπορεί να αντιμετωπίζονται ως παρίες, έχουν δικαιώματα και ταυτόχρονα έχουν οι ίδιοι τη δύναμη στα χέρια τους να ξεφύγουν από τη φτώχεια και να διεκδικήσουν μια αξιοπρεπή ζωή. Γι' αυτό και ο κανονισμός είναι προβληματικός αφού τα όριά του είναι η συμμετοχή «εθελοντών».
Γιατί από θέση αρχής διαφωνούμε με τα «εισοδηματικά κριτήρια» και τα μητρώα δικαιούχων, όχι απλώς γιατί μπορεί αυτά να μην ανταποκρίνονται στην πραγματική οικονομική κατάσταση αυτών, αλλά επειδή απεμπολείται έτσι μια πραγματική δυνατότητα χτυπήματος του καρτέλ των σούπερ μάρκετ. Αυτό όμως δεν βρίσκεται στη λογική της ΠΒΑ, αντίθετα, επιδιώκεται η συνεργασία με τα σούπερ μάρκετ, τα οποία έτσι θα βάζουν και τα όρια της κοινωνικής σας πολιτικής.
Με βάση τα παραπάνω εμείς θα ψηφίσουμε λευκό.
ΕΓΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΔΡΑΣΗΣ ΤΟΥ ΑΘΛΗΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ ΤΗΣ ΠΒΑ 2015
Σήμερα, στην εποχή της κρίσης, ο αθλητισμός υποτάσσεται στις κυρίαρχες κατευθύνσεις κεφαλαίου και μονοπωλίων που θέλουν την αντιμετώπιση του μαζικού αθλητισμού ως πολυτέλεια (άρα περικόπτονται επιχορηγήσεις για τον ερασιτεχνικό αθλητισμό και τους ΟΤΑ), την ιδιωτικοποίηση ή αλλιώς την εγκατάλειψη των αθλητικών χώρων, την εμπορευματοποίηση των δημοφιλέστερων αθλημάτων.
Η πρόταση της ΠΒΑ για τον αθλητισμό κινείται στην ίδια κατεύθυνση. Το προτεινόμενο πρόγραμμα δεν έχει σε τίποτα να κάνει με μια ολοκληρωμένη πρόταση της ΠΒΑ στήριξης του ερασιτεχνικού και του μαζικού λαϊκού αθλητισμού στα νησιά του Β. Αιγαίου. Αποτελεί ένα αποσπασματικό πρόγραμμα εκδηλώσεων και αγώνων, σε συνεργασία με σωματεία και φορείς· άγνωστο με ποια κριτήρια επιλέχθηκαν. Δεν υπάρχει καμιά πολιτική τοποθέτηση για τη λογική και τη στοχοθεσία του προγράμματος.
Καταψηφίζουμε την πρόταση γιατί αυτή εμπεριέχει:
επιλεκτική προώθηση αθλημάτων κι εκδηλώσεων,
απουσία σχεδιασμού για το οικιστικό περιβάλλον (χώροι πρασίνου, αναψυχής και αθλητισμού),
καμία πρόβλεψη προσλήψεων προσωπικού (καθηγητές ΦΑ, φύλακες εγκαταστάσεων κ.λπ.),
καμία αποτύπωση έστω των αναγκών σε χώρους,
αδιαφορία για την ένταξη ατόμων ειδικών κατηγοριών (γυναίκες, τρίτη ηλικία, ΑμΕΑ, τσιγγάνοι),
Η ΠΒΑ ισχυρίζεται ότι η πρότασή της είναι η μόνη εφικτή γιατί όλα τα παραπάνω βρίσκονται εκτός δυνατότητας χρηματοδότησης. Η Ανταρσία στο Αιγαίο συνεχίζει να διεκδικεί το αναγκαίο, το οποίο είναι εφικτό με μια άλλη πολιτική. Για εμάς, μια κοινωνία που αγωνίζεται να βγει από τη φτώχεια και που παλεύει ενάντια στις πολιτικές της εξαθλίωσης έχει ανάγκη από δομές και από προγράμματα μαζικού αθλητισμού και πολιτισμού, από την ολόπλευρη στήριξη του ερασιτεχνικού αθλητισμού ως φορέα υγείας, σωματικής και ψυχικής, και ως θεσμού ανάπτυξης στοιχείων αλληλεγγύης. Διεκδικούμε από το κράτος και τους θεσμούς του, από τους ΟΤΑ, όλες τις αναγκαίες προϋποθέσεις για αυτό: υλικοτεχνική υποδομή, επιστημονική στήριξη, επαρκή χρηματοδότηση και διαμόρφωση του αντίστοιχου νομικού πλαισίου, που να κατοχυρώνει το δικαίωμα στη Φυσική Αγωγή και τον Αθλητισμό σε κάθε τους έκφραση.
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΕΠΙ ΤΟΥ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ 2014-2020 ΤΗΣ ΠΒΑ – ΕΓΚΡΙΣΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ & ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ «ΕΞΥΠΝΗ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΣΗ» ΣΤΗΝ ΠΒΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ 2014-2020
Όμορφα, ωραία και μεγάλα λόγια βρίσκονται στην παρουσίαση της Διαχειριστικής Αρχής, όπως αυτά που χρησιμοποιούμε όταν θέλουμε να κρύψουμε μια μεγάλη αλήθεια: Η καπιταλιστική κρίση είναι τόσο βαθιά και η πτώση της κερδοφορίας του κεφαλαίου τέτοια που δεν υπάρχει αναστροφή για το κεφάλαιο αν δεν υπάρξει μια τεράστια κοινωνική καταστροφή σαν αυτή που βιώνει σήμερα η Ελλάδα. Εκεί οδήγησαν οι ανταγωνισμοί των μεγάλων ιμπεριαλιστικών κρατών και σχηματισμών για τα κέρδη, ώστε να γίνεται πια περισσότερο καθαρό ότι ο καπιταλισμός είναι πια άμεσα επικίνδυνος για τον άνθρωπο και τη φύση, για την ειρήνη και τη δημοκρατία.
Η στρατηγική της «Ευρώπης 2020», στην οποία εντάσσονται και όλα τα προγράμματα και τα χρηματοδοτικά πακέτα, φιλοδοξεί να αποτελέσει μια απάντηση της ΕΕ στα διαρκώς μειούμενα επίπεδα κερδοφορίας, καθώς τα επιτελεία της παραδέχονται ότι υστερούν έναντι της παραγωγικότητας άλλων αναπτυσσόμενων χωρών. Γι’ αυτό προτάσσει ορισμένες στοχευμένες προτεραιότητες που εστιάζουν στην «αξιοποίηση της γνώσης και της καινοτομίας», στην «πιο αποδοτική χρήση των πόρων» και στην «οικονομία με υψηλή απασχόληση». Αυτό σημαίνει μια στρατηγική αναίρεσης εργατικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων, έντασης της εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης, μεγαλύτερης κινητικότητας κι ευελιξίας, ενίσχυσης των μονοπωλίων κ.λπ.. Αυτή τη στρατηγική λοιπόν που μας καλείτε να ψηφίσουμε, εμείς όχι μόνο την καταψηφίζουμε αλλά την αντιπαλεύουμε καθημερινά με κάθε τρόπο.
Να μιλήσουμε και με στοιχεία και αριθμούς:
Την προηγούμενη περίοδο (2007-2013) το ΕΣΠΑ είχε διακηρυγμένο στόχο τη σύγκλιση των οικονομιών της Ε.Ε.. Πέτυχε τον στόχο του; Αν δούμε το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της χώρας μας ήταν πάνω από το 90% του μέσου όρου των χωρών της ΕΕ το 2007 και στο τέλος, το 2013, έπεσε στο 79,8%. Χάσαμε ή κερδίσαμε; Να πούμε ακόμη ότι στα 2 ευρώ που εισρέουν στη χώρα το 1 ευρώ επιστρέφει με τη μορφή προμηθειών εξοπλισμού σε μεγάλες πολυεθνικές της Γερμανίας, της Γαλλίας κ.ά. (βλ. Ziemens). Ό,τι απομένει, τη μερίδα του λέοντος, καρπώνεται μια μερίδα μεγαλοκατασκευαστών (βλ. Μπόμπολας). Για τους εργαζομένους το ΕΣΠΑ φέρνει μόνο δουλικές θέσεις απασχόλησης καταργώντας τη μόνιμη και σταθερή δουλειά.
Για την περίοδο 2014 – 2020 το σύνολο των χρημάτων για όλη την Ελλάδα που θα μπορούσε να απορροφηθούν (γιατί ποτέ δεν απορροφάται το 100%) είναι το πολύ 18 δις €. Την ίδια επταετία θα δώσουμε σε τόκους και χρεολύσια 120 δις. Συμφέρει; Όσον αφορά τους στόχους για τη νέα δεν γίνεται πια λόγος για συγκλίσεις, αλλά για ενίσχυση της «επιχειρηματικότητας, της έξυπνης εξειδίκευσης…» κ.ο.κ.. Καθόλου πρωτότυπο, στη χώρα μας πάντα οι «έξυπνοι» το «τρώγανε» το Ε.Σ.Π.Α.. 

emprosnet.gr