Κυριακή 14 Σεπτεμβρίου 2014

Η ΕΘΝΙΚΗ ΝΕΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΟΛΟ , ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΡΙΑ ΕΥΡΩΠΗΣ




Ακόμα μία μεγάλη επιτυχία πανηγυρίζει η ελληνική υδατοσφαίριση, καθώς η Εθνική Νέων Γυναικών στέφθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης στην Όστια. Η ομάδα των Γιώργου Μορφέση και Στέφανου Λέανδρου νίκησε 7-6 στον τελικό την διοργανώτρια Ιταλία και ανέβηκε στο πιο ψηλό σκαλί του βάθρου. Η Ελλάδα μπήκε στο τρίτο οκτάλεπτο με προβάδισμα δύο τερμάτων (5-3), διαφορά που διατήρησε και στο τέλος της περιόδου (6-4). Οι προσπάθειες των Ιταλίδων να διεκδικήσουν τη νίκη σταμάτησαν στα ελληνικά δοκάρια και όταν η Χαραλαμπίδη έκανε το 7-4, μόλις 3:48’ πριν από το τέλος της αναμέτρησης.
Σημειώνεται ότι στον μικρό τελικό, η Ισπανία κατέκτησε το  χάλκινο μετάλλιο με σκορ 7-6 κόντρα στην Ουγγαρία.
Tα οκτάλεπτα: 2-2, 1-3, 1-1, 2-1

Οι συνθέσεις των δύο ομάδων:

Ιταλία (Π.Ζίτσα):
 Σπαράνο, Τσίτινο, Πικότσι, Αβέγκνο, Μορβίλιο, Φίσκο, Γκαλάρντι 2, Καρέγκα 2, Γκρανιολάτι 1, Μαρλέτα, Σεντανίνι, Ιωάννου 1, Ρίσο.

Ελλάδα (Γ.Μορφέσης): Διαμαντοπούλου, Ε. Πλευρίτου, Ι.Χαραλαμπίδη 3, Χυδηριώτη 2, Β.Πλευρίτου, Ξενάκη, Καλογεράκου, Ελευθεριάδου, Σώρα, Σ.Χαραλαμπίδη 1, Ντάσιου, Νιαρχάκου 1, Τερεφού.
 

 enikos.gr

ΜΝΗΜΕΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΩΓΜΟ ΤΟΥ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ 20ΟΥ ΑΙΩΝΑ






 Κυριακή 14 9 – 2014                                                        ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΓΕΩΡΓ. KΑΡΑΤΖΑ
        Θεολόγου - Καθηγητή
                                                                                    του Γυμνασίου Καρδαμύλων Χίου

Ομιλία που εκφωνήθηκε στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Χίου στα πλαίσια των εκδηλώσεων για την Ημέρα Μνήμης  της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από το τουρκικό κράτος.

Αιδεσιμολογιότατε, σεβαστοί πατέρες, αξιότιμες αρχές του νησιού μας, κυρίες και κύριοι.
Σύμφωνα με το Προεδρικό Διάταγμα 304 του 2001 (Φ.Ε.Κ 207/τ.Α/21-9-2001) καθιερώθηκε η 14η Σεπτεμβρίου ως ημέρα τιμής και μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από το τουρκικό κράτος και έχει καθοριστεί με κάθε λεπτομέρεια το περιεχόμενο και ο τρόπος οργάνωσης των εκδηλώσεων για την ημέρα αυτή. Οι εκδηλώσεις που διοργανώνονται σήμερα έχουν ως κύριο σκοπό να τονίσουν ιδιαίτερα και  να υπενθυμίσουν τα γεγονότα της δραματικής εκείνης περιόδου των διωγμών και του ξεριζωμού των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από το τουρκικό κράτος.
Στόχος των εκδηλώσεων αυτών δεν είναι και δεν πρέπει να είναι η καλλιέργεια αισθημάτων μίσους και εκδικητικότητας προς τους γείτονες μας Τούρκους. Οφείλουμε να ενημερώσουμε και να διδάξουμε, τόσο την ελληνική, όσο και την τουρκική νέα γενιά για τα λάθη του παρελθόντος, ούτως ώστε αυτά να μην επαναληφθούν στο εγγύς μέλλον από τους ίδιους. Έχουμε ευθύνη να τους μιλήσουμε για τις τραγικές συνέπειες ενός πολέμου και κυρίως για τα αγαθά της ειρήνης για την επικράτηση της οποίας πρέπει να αγωνίζονται στη ζωή τους.
Αποτελεί ιδιαίτερη τιμή για εμένα και την οικογένειά μου το ότι επιλέχθηκα από την Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Χίου και την Αντιπεριφέρεια Χίου για να μιλήσω τη σημερινή ημέρα, γιατί ζούμε σ’ ένα σπίτι γεμάτο μικρασιατικές μνήμες. Η προγιαγιά μου Υπατία (Αργυρώ) Σαμιωτάκη – Φώτη, η οποία απεβίωσε το 1998, έζησε τα δέκα πρώτα χρόνια της ζωής της στην Κρήνη της Μικράς Ασίας, την πόλη που οι Τούρκοι σήμερα ονομάζουν Τσεσμέ. Πάντα μας μιλούσε για τη διαβίωση της εκεί. Είχε φέρει δε μαζί της και μια εικόνα της Παναγίας το Ρόδον το Αμάραντον, την οποία λειτουργούσε κάθε χρόνο στην εκκλησία της γειτονιάς μας (σήμερα την λειτουργεί η εγγονή της στον ιερό ναό  Παναγίας Ευαγγελιστρίας Χίου). Αλησμόνητος θα μου μείνει ο τρόπος σωτηρίας εκείνης και των συγγενών της τις τραγικές εκείνες ημέρες του 1922. Ο πατέρας της έβγαλε τις πόρτες του μόλις ανεγερμένου εξοχικού τους για να τις μετατρέψει σε πλεούμενα με τα οποία θα περνούσε τα μέλη της οικογένειάς του στη Χίο. Σ’ αυτούς που επιμένουν να μιλάνε για συνωστισμούς έχω να τους πω ότι η προγιαγιά μου γλίτωσε το τουρκικό μαχαίρι κρατώντας το χέρι της μικρόσωμης θείας της και περνώντας επί μία εβδομάδα κάτω από τα άλογα του ελληνικού στρατού, τα οποία ήταν έτοιμα να επιβιβαστούν στα πλοία για την Ελλάδα. 
Κάθε μέρα βλέπω στο σαλόνι του σπιτιού μου δύο φωτογραφίες που έχουν καντρώσει οι γονείς μου και προέρχονται από τη ζωή προγόνων μου στη απέναντι από τη Χίο μικρασιατική ακτή. Η μία αφορά την κηδεία της μητέρας της προγιαγιάς μου, η οποία απεβίωσε το 1914 σε νεαρή ηλικία κατά τη γέννηση του δεύτερου παιδιού της στην Κρήνη της Μικράς Ασίας. Η δεύτερη φωτογραφία δείχνει τον θείο της προγιαγιάς μου, ο οποίος ήταν αξιωματικός του ελληνικού στρατού και ο οποίος τραυματίστηκε θανάσιμα από τραίνο κατά λάθος κατά την ώρα του καθήκοντος όταν ο ελληνικός στρατός υποχωρούσε τον Σεπτέμβρη του 1922 άτακτα μετά την συντριβή που υπέστη από τα τουρκικά στρατεύματα του Μουσταφά Κεμάλ. Βρισκόμασταν πια στο τέλος της μικρασιατικής εκστρατείας που ξεκίνησε το 1919 και κατέληξε στην ολοκλήρωση του πολυετούς σχεδίου των τουρκικών αρχών, σουλτανικών και κεμαλικών για τη γενοκτονία και το διωγμό του ακμάζοντος οικονομικά και πολιτισμικά ελληνισμού της Μικράς Ασίας.
Σήμερα, 92 χρόνια μετά μπορούμε να πούμε με απόλυτη βεβαιότητα ότι η Μικρασιατική Καταστροφή υπήρξε η μεγαλύτερη τραγωδία στην ιστορία του ελληνικού έθνους, καθώς για πρώτη φορά ο ελληνικός κόσμος περιορίστηκε στα γεωγραφικά όρια του στενού ελλαδικού χώρου.
Δεν πρέπει ποτέ εμείς οι νεοέλληνες να λησμονήσουμε ότι ο μικρασιατικός χώρος είχε πάντα ιδιαίτερη σημασία για τον Ελληνισμό, μιας και αποτέλεσε το λίκνο της ελληνικής φιλοσοφίας, των επιστημών, των τεχνών και της Ορθοδοξίας. Στην Ιωνία αναπτύχθηκε η Ιωνική Φιλοσοφική Σχολή,  η οποία θεμελίωσε τη δυτική σκέψη. Ο Θαλής, ο Ηράκλειτος, ο Δημόκριτος, ερεύνησαν το φυσικό κόσμο, την κίνηση και την ύλη διαμορφώνοντας τη βάση της δυτικής επιστήμης.
Αλλά και μετά τη ρωμαϊκή και την οθωμανική κατάκτηση, η μικρασιατική χερσόνησος υπήρξε το κέντρο του ελληνικού κόσμου, μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα. Ο χριστιανισμός, βρήκε γόνιμο το έδαφος στην ελληνική Μικρά Ασία, και αναπτύχθηκε. Εκεί αναπτύχθηκε επίσης και η φιλοσοφική χριστιανική σκέψη μέσω των μεγάλων Πατέρων της Εκκλησίας, ενώ ορισμένα από τα μεγαλύτερα μοναστήρια του ελληνικού ορθόδοξου κόσμου βρίσκονταν στη βόρεια Μικρά Ασία, στον ιστορικό Πόντο.
            Ας έρθουμε όμως στο σήμερα. Τους τελευταίους τρεις μήνες το νησί μας, η Χίος έχει δεχτεί και πάλι, όπως και το 1922, ένα συνεχώς διογκούμενο κύμα μεταναστών μη ομοεθνών μας αυτή τη φορά, οι οποίοι με την ανοχή των τουρκικών αρχών (άραγε γιατί;) έρχονται παράνομα διαπλέοντας το θαλάσσιο στενό από την απέναντι τουρκική πλέον χερσόνησο της Ερυθραίας με φουσκωτές λέμβους ή άλλου είδους πλοία. Η συντριπτική πλειοψηφία των μεταναστών προέρχονται κυρίως από την εμπόλεμη περιοχή της Συρίας από την οποία στην κυριολεξία απέδρασαν οι συνάνθρωποί μας αυτοί για να σώσουν τη ζωή τους από βέβαιο φρικτό θάνατο. Πρόκειται για θύματα των γεωπολιτικών παιχνιδιών και των οικονομικών συμφερόντων των μεγάλων δυνάμεων της γης. Στα κέντρα κράτησης των μεταναστών του νησιού μας επικρατεί το αδιαχώρητο και οι συνθήκες υγιεινής είναι στα όρια τους, καθώς δεν υπάρχουν οι κατάλληλες υποδομές για τη φιλοξενία ενός τόσο μεγάλου αριθμού μεταναστών. Οι αρμόδιες υπηρεσίες και η τοπική κοινωνία της Χίου έχει αναλάβει ένα φορτίο, το οποίο δυσκολεύεται να σηκώσει οικονομικά. Την ίδια ώρα η οικονομική βοήθεια μέσω της Frontex μειώνεται συνεχώς. Σε λίγες μέρες ο καιρός θα χαλάσει και οι συνθήκες διαβίωσης των μεταναστών στα κέντρα κράτησης θα δυσκολέψουν ακόμα περισσότερο. Καλώ, λοιπόν, την Ευρωπαϊκή Ένωση της οποίας ως χώρα είμαστε μέλος να αναλάβει τις ευθύνες της και να ρίξει το βάρος που της αναλογεί στο ζήτημα της προνοιακής αντιμετώπισης των μεταναστών. Καλώ, επίσης, τις εμπόλεμες δυνάμεις και τους μεγάλους της γης να πράξουν τα δέοντα για να σταματήσει το συντομότερο δυνατό ο πόλεμος και να επιστρέψουν οι πρόσφυγες στις εστίες τους και στα ειρηνικά τους έργα. Επουδενί δεν θέλω να δω μικρά παιδιά να πεθαίνουν από ασιτία ή άλλες επιδημικές ασθένειες. Η οικογένεια μου έχει βιώσει παρόμοιες καταστάσεις κατά των πρώτο διωγμό 30.000 Ελλήνων της Ερυθραίας από τους Τούρκους το 1914 με την έναρξη του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου και την διαμονή τους για τέσσερα χρόνια σε σκηνές σε διάφορα μέρη της Χίου. Ο ηλικίας λίγων μηνών αδερφός της συγχωρεμένης της προγιαγιάς μου πέθανε τότε από ασιτία, καθώς δεν κατέστη δυνατή η τροφοδοσία του σε γάλα.
            Κλείνοντας, ας ευχηθούμε όλοι μαζί, η θάλασσα του Αιγαίου που χωρίζει το αγαπημένο μας νησί της Χίο με την απέναντι μικρασιατική ακτή από την οποία διέπλευσαν με κάθε μέσο οι βιαίως ξεριζωμένοι από τον τουρκικό εθνικισμό πρόγονοι μας να γίνει η γέφυρα που θα ενώσει τους δύο λαούς και θα συσφίξει τις μεταξύ τους σχέσεις προς όφελος και των δύο. Θα θελήσει άραγε η τουρκική πλευρά που η κυριαρχούσα τάση της εμφορείται από τις αρχές και τις αξίες του νεοοθωμανισμού να κάνει τα απαραίτητα βήματα προσέγγισης, όπως κι εκείνα που έχει κάνει η ελληνική πλευρά; Γιατί φυσικά και δεν φτάνει η επαναλειτουργία για τουριστικούς πρωτίστως λόγους, αλλά και πολιτικούς (επαναλειτουργία τζαμιών στην Αθήνα και αλλού), των ναών του αγίου Βουκόλου στη Σμύρνη και του αγίου Χαραλάμπους στην Κρήνη (Τσεσμέ). Χρειάζονται και άλλα στιβαρά βήματα σε άλλους τομείς. Το μέλλον θα δείξει.

















ΝΕΛ: Η απώλεια των γραμμών Β. Αιγαίου θα επιφέρει συρρίκνωση των ζημιών


taxiarxis_nel_lines_
Σε συνέχεια της ανακοίνωσής μας της επί του ερωτήματος της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς με αριθ. Πρωτ. 3196 / 10.09.2014 θα επιθυμούσαμε να διευκρινίσουμε τα κάτωθι :
Το σύνολο των επιχορηγήσεων για τις γραμμές του Β.Αιγαίου για το έτος 2013 ανέρχεται σε 3.860.301 ευρώ που αντιστοιχεί σε 17,69% του συνόλου των επιχορηγήσεων που έλαβε ο όμιλος ΝΕΛ για την αντίστοιχη περίοδο ύψους 21.823.770,72 ευρώ.
Τα έσοδα από εισιτήρια για τις γραμμές του Β.Αιγαίου για το έτος 2013 ανέρχονται σε 5.177.942 ευρώ που αντιστοιχεί σε 24,33% του συνόλου των εσόδων από εισιτήρια εσωτερικού ύψους 21.281.284,60 ευρώ.
Έναντι του συνολικού εσόδου εκ των δυο ανωτέρω κατηγοριών ύψους 9.038.243 ευρώ, η αντίστοιχη δαπάνη για καύσιμα ανέρχεται σε 9.360.000 ενώ το συνολικό αποτέλεσμα ανέρχεται περίπου σε ζημία 3,5 εκ. ευρώ.
Το σύνολο των επιχορηγήσεων για τις γραμμές του Β.Αιγαίου για το πρώτο εξάμηνο του 2014 ανέρχεται σε 1.691.137 ευρώ που αντιστοιχεί σε 19,69% του συνόλου των επιχορηγήσεων που έλαβε ο όμιλος ΝΕΛ για την αντίστοιχη περίοδο ύψους 8.588.733 ευρώ.
Τα έσοδα από εισιτήρια για τις γραμμές του Β.Αιγαίου για το πρώτο εξάμηνο του 2014 ανέρχονται σε 1.691.176 ευρώ που αντιστοιχεί σε 20,16% του συνόλου των εσόδων από εισιτήρια εσωτερικού ύψους 8.389.409 ευρώ.
Έναντι του συνολικού εσόδου εκ των δυο ανωτέρω κατηγοριών ύψους 3.382.313 ευρώ, η αντίστοιχη δαπάνη για καύσιμα ανέρχεται σε 4.680.000 ενώ το συνολικό αποτέλεσμα ανέρχεται περίπου σε ζημία 1,5 εκ. ευρώ.
Εκ των ανωτέρω συνάγεται το συμπέρασμα ότι μολονότι η απώλεια των συγκεκριμένων γραμμών θα οδηγήσει σε μείωση των εσόδων από επιδοτήσεις και εισιτήρια, το συνολικό αποτέλεσμα του Ομίλου θα βελτιωθεί λόγω συρρίκνωσης των ζημιών .
H εταιρεία προτίθεται να δρομολογήσει τα πλοία που απασχολούνταν στις γραμμές του Β. Αιγαίου σε άλλες γραμμές και εκτιμά ότι θα αναπληρώσει σε μεγάλο βαθμό τον κύκλο εργασιών με κερδοφόρα αποτελέσματα που θα προστεθούν στην παραπάνω βελτίωση όπως την εκθέτουμε.
Πρέπει να τονιστεί ότι οι παραπάνω ενέργειες θα συνδράμουν θετικά στην υλοποίηση του σχεδίου εξυγίανσης της εταιρείας όπως αυτό επικυρώθηκε στο Εφετείο Β.Αιγαίου.

e-nautilia.gr

ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ : ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ Τ.Α. ΜΕΣΩ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΩΝ ΕΣΟΔΩΝ

Οικονομική ενίσχυση της Τ.Α. μέσω φορολογικών εσόδων
«Στην Τοπική Αυτοδιοίκηση μεταφέρθηκαν αρμοδιότητες χωρίς αυτές να συνοδεύονται από τους απαραίτητους πόρους, με αποτέλεσμα να γίνει δύσκολη η ζωή των Δημάρχων και των Περιφερειαρχών, αλλά πολύ περισσότερο να αποξενώσει τους πολίτες από την Τοπική Αυτοδιοίκηση» τόνισε στην αρχή της απάντησής του, σε σχετική δημοσιογραφική ερώτηση, κατά τη διάρκεια της σημερινής συνέντευξης Τύπου, που παραχώρησε από την Δ.Ε.Θ., ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και Πρόεδρος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., Αλέξης Τσίπρας, για να συμπληρώσει, αναφερόμενος στα οικονομικά της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και το πρόγραμμα του Κόμματός του γι' αυτήν:

«Στόχος μας οι πόροι για την Τοπική Αυτοδιοίκηση να φτάσει τους Ευρωπαϊκούς μέσους όρους. Τα έσοδα των Δήμων και των Περιφερειών θα προέρχονται από τα φορολογικά έσοδα, μέσω από ένα Ειδικό Ταμείο Σύγκλισης, ώστε οι πόροι αυτοί να διανέμονται σωστά, βάσει της οικονομικής κατάστασης του Δήμου ή της Περιφέρειας. Δεν είναι δυνατό ένας πλούσιος Δήμος να παίρνει περισσότερα χρήματα, από έναν φτωχότερο».

Ο κ. Τσίπρας στη συνέχεια της απάντησής του, έκανε ιδιαίτερη αναφορά στο ρόλο των πολιτών, κατά τη διαδικασία επιλογής των "τοπικών αρχόντων", κάνοντας λόγο για «μελετημένη και προσεγμένη ψήφο» αυτών, για να ολοκληρώσει την απάντησή του για την Τ.Α., λέγοντας:

«Πιστεύουμε στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Αλλάζουμε το καθεστώς της ετεροδιοίκησης». 
Υπενθυμίζεται ότι, χθες, από το «Βελλίδειο», και κατά την βασική ομιλία του, ο κ. Τσίπρας αναφερόμενος στο πρόγραμμα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, έκανε λόγο για προώθηση της περιφερειακής συγκρότησης, με συνολική αντικατάσταση του «Καλλικράτη» με ένα νέο θεσμικό πλαίσιο για την Αυτοδιοίκηση, που θα ολοκληρωθεί στο τέλος της αυτοδιοικητικής περιόδου και σταδιακή αύξηση των πόρων της, καθώς και έκδοση ειδικών "ομολόγων έργου", για αναπτυξιακές πρωτοβουλίες των Φορέων της, από τη νεοσυσταθείσα Ειδική Αναπτυξιακή Τράπεζα


epoli.gr

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΧΩΡΙΟ ΛΕΒΙΣΣΙ ΒΓΑΖΕΙ Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΣΤΟ ΣΦΥΡΙ

Το ελληνικό χωριό Λεβίσσι (τουρκικά Kayakoy), που μένει έρημο απο το 1923 με την ανταλλαγή πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, βγάζει στις 23 Οκτωβρίου σε δημοπρασία το υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού της Τουρκίας, προκειμένου να αξιοποιηθεί τουριστικά.

Το θέμα, που φέρνει στη δημοσιότητα το tornosnews, ξυπνά μνήμες από τηΜικρασιατική καταστροφή, προφανώς έχει και εθνικές διαστάσεις και ισως η ελληνική κυβέρνηση θα έπρεπε να έχει λόγο στην όλη διαδικασία που δρομολογούν οι Τούρκοι, οι οποίοι αναγνωρίζουν ότι το έρημο χωριό αποτελεί από τα πιο ενδιαφέροντα μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς στις μεσογειακές ακτές της χώρας. Το Λεβίσσι άδειασε στις 30 Ιουνίου 1923 με την ανταλλαγή των πληθυσμών.



aaΟι Έλληνες έφυγαν για να βρουν νέα σπίτια στην Ελλάδα. Περίπου 2.000 γυναικόπαιδα (οι άντρες είχαν οδηγηθεί αιχμάλωτοι σε καταναγκαστικά έργα) ξεκίνησαν το βασανιστικό ταξίδι για τη Νέα Μάκρη του Μαραθώνα και το χωριό Φαράκλα στη βόρεια Εύβοια. Ωστόσο οι Τούρκοι που κατοικούσαν στην Ελλάδα δεν εμφανίστηκαν ποτέ στο χωριό.

Το χωριό-φάντασμα, στα παράλια της Λυκίας (ανάμεσα στη Ρόδο και το Καστελόριζο), που διατηρείται πλέον ως μουσείο, αποτελείται από εκατοντάδες ερειπωμένες κατοικίες και δύο εκκλησίες, οι οποίες καλύπτουν ένα μικρό μέρος βουνοπλαγιάς και χρησιμεύουν ως τόπο στάθμευσης για τους τουρίστες που επισκέπτονται τη Φετίγιε και το Ολουντενίζ.

aa
Στην Κάτω Ενορία βρίσκεται η Παναγία η Πυργιώτισσα, αφιερωμένη στα Εισόδια της Θεοτόκου. Στο κέντρο του χωριού υπάρχουν ερείπια από το ιερό του ναού της Αγίας Άννας. Στην Πάνω Ενορία είναι ο βυζαντινός ναός του Ταξιάρχη (Γιουκαρί Κιλίσε), ενώ άλλα εκκλησάκια υψώνονται στις κορυφές των λόφων.

Ο διαγωνισμός, που προκήρυξε το τουρκικό υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού για το Λεβίσσι, αφορά στην ενοικίαση για 49 χρόνια της πόλης -μνημείο με αντάλλαγμα την αποκατάστασή της. Από τους όρους του διαγωνισμού δίνεται η δυνατότητα στο ένα τρίτο του μνημείου πολιτιστικής κληρονομιάς να κατασκευασθούν ένα ξενοδοχείο και άλλες τουριστικές εγκαταστάσεις.

aaΟ προϋπολογισμός του έργου αναμένεται να φθάσει περίπου στα 10 εκατ. ευρώ Ηδη δύο εταιρείες έχουν δείξει ενδιαφέρον για να πάρουν το έργο. Τοπικοί αξιωματούχοι έχουν επιδοκιμάσει την πρωτοβουλία του υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού της γειτονικής χώρας αναφέροντας ότι η αποκατάσταση του 5.000 ετών χωριού μέσω ενοικίασης θα μετατρέψει το χωριό φάντασμα σε διεθνές εμπορικό σήμα.



aaΣύμφωνα με ρεπορτάζ σε μεγάλα  τουρκικά Μέσα, οι επικριτές του σχεδίου υποστηρίζουν ότι η πόλη όπως και πολλές άλλες πόλεις θέρετρα της Μεσογείου θα μπορούσε να χάσει την αυθεντικότητα και την πρωτοτυπία της στα χέρια των επενδυτών που επιδιώκουν να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους. Επίσης, νομικοί εμπειρογνώμονες επισημαίνουν ότι δεν υπάρχει σχέδιο για την προστασία των πολιτιστικών αγαθών της πόλης.

Κατά τη διάρκεια παλαιότερης δημοπρασίας, που απέβη άκαρπη, μία ομάδα που αντιδρούσε στα σχέδια, δημιούργησε σελίδα στο Facebook που ονομάζεται "Σώστε το Λεβίσσι", προτρέποντας οι τυχόν αποκαταστάσεις να γίνονται σε συντονισμό με την Ελλάδα ώστε να είναι κατάλληλες για το περιβάλλον και την ιστορία της περιοχής.Το ζητούμενο είναι τι κάνει σήμερα η ελληνική πλευρά για να προστατέψει σύμφωνα με τους διεθνούς κανόνες αυτό το ελληνικό χωριό-μνημείο με ιδιαίτερα σημαντική πολιτιστική αξία και ιστορία 5.000 ετών;
aa
Tι θέση παίρνει η κυβέρνηση (πρωθυπουργικό γραφείο, συναρμόδιοι υπουργοί Πολιτισμού, Εξωτερικών, Τουρισμού κ.α.) ή η αντιπολίτευση για να ευαισθητοποιήσει τη διεθνή κοινότητα σε σχέση με τη παραχώρηση ενός μνημείου σε ιδιώτες;

Η ελληνική κοινότητα των Αρχαιολόγων τι λέει;





https://www.youtube.com/watch?v=2gGnpNmgNBs


ΠΗΓΗ  e- tourismos.gr


ΕΙΚΟΝΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΛΕΕΙ Η ΝΤΟΡΑ- ΖΗΤΑ ΑΜΕΣΗ ΣΥΓΚΛΗΣΗ ΤΗΣ Κ.Ο





Σε νέα, ηχηρή πολιτική παρέμβαση προχώρησε σήμερα η Ντόρα Μπακογιάννη, με όσα είπε στην πρωινή εκπομπή της τηλεόρασης του ΣΚΑΪ με τον Γιώργο Αυτιά, σχολιάζοντας την πολιτική επικαιρότητα, αλλά και προχωρώντας σε μια πρόταση-έκπληξη για τη Νέα Δημοκρατία.
Το κορυφαίο στέλεχος της Κεντροδεξιάς, και πρώτη γυναίκα δήμαρχος Αθηναίων άσκησε εκ νέου κριτική για τη φορολογική πολιτική και τα τραγικά λάθη που έχουν γίνει, όπως με το θέμα του ΕΝΦΙΑ, ενώ εξαπέλυσε επίθεση κατά του Αλέξη Τσίπρα, με αφορμή όσα είπε ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης.
Παράλληλα, η Ντόρα Μπακογιάννη προχώρησε και σε μια πρόταση-έκπληξη για τη Νέα Δημοκρατία, προτρέποντας τον Αντώνη Σαμαρά να συγκαλέσει την Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματος, προκειμένου να συζητηθούν οι εξελίξεις, αναφερόμενη στο μεγάλο βάρος που σήκωσαν οι βουλευτές αυτοί, στηρίζοντας την τελευταία διετία επώδυνα, αντιλαϊκά μέτρα, στο πλαίσιο του Μνημονίου.
Η πρώην Υπουργός Εξωτερικών κατέθεσε εκ νέου την πλατφόρμα της για την επανεκκίνηση της Νέας Δημοκρατίας, μιλώντας για μια ευρύτερη Κεντροδεξιά, που θα ξανακερδίσει κοινωνικές ομάδες και σύγχρονα ρεύματα, που τα τελευταία χρόνια της έχουν γυρίσει την πλάτη.
Ακολουθούν τα κυριότερα αποσπάσματα της συνέντευξης της Ντόρας Μπακογιάννη στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ και την εκπομπή του Γιώργου Αυτιά:
“Να μειωθούν οι αντικειμενικές αξίες, εκεί είναι το κλειδί.
Η ανασύσταση της παράταξεως είναι ζητούμενο. Να γίνει άνοιγμα κυρίως προς το κέντρο. Η ΝΔ δεν ήταν ποτέ ρατσιστικό, ξενοφοβικό κόμμα.
Η ΝΔ είχε πάντοτε μια οικουμενικότητα και μια βασική αρχή που ήταν ο σεβασμός στη διαφορετικότητα.
Θεωρώ ότι είναι απολύτως αναγκαία η ανασύσταση της παράταξης.
Η μεσαία τάξη πρέπει να μπορέσει να σταθεί και πάλι στα πόδια της.
Να συγκληθεί η κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ να ορίσουμε από κοινού συλλογικά την πυξίδα για τη μεταμνημονιακή εποχή.
Ο κ. Σαμαράς, πρέπει να συγκαλέσει την ΚΟ της ΝΔ και να την ακούσει.
Στόχος μου είναι να βοηθήσουμε την Νέα Δημοκρατία να γίνει και πάλι μια μεγάλη παράταξη.
Να πολεμήσουμε το λαϊκισμό και να βγάλουμε τη χώρα απο τον βούρκο που βρίσκεται σήμερα.
Η μείωσητου φόρου στον ΕΦΚ πρέπει να πάει και στο πετρέλαιο κίνησης και στην βενζίνη.
Το βάρος μας πρέπει να πέσει στην υπερφορολόγηση. Πρέπει να μειωθεί η φορολογία.
Το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ είναι μια εικονική πραγματικότητα.
O κ. Τσίπρας δεν απέφυγε να υποσχεθεί πράγματα που δεν μπορεί να υλοποιήσει”.
http://ysterografa.gr/

TO "AΓΝΩΣΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ" ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗ

Το πυροσβεστικό επάγγελμα δεν είναι ένα οποιοδήποτε επάγγελμα. Αν όχι όλες, τις περισσότερες φορές, όχι απλά αγγίζει αλλά υπερβαίνει τα όρια του καθήκοντος. Χαρακτηριστικό είναι το παρακάτω απόσπασμα της Μαντέλα Ι., Ψυχοθεραπεύτριας, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Πυροσβεστική Επιθεώρηση: «Αναρωτιέμαι λοιπόν, τι είδους
άνθρωποι είναι εκείνοι που αποφασίζουν να μπουν σε αυτό το επάγγελμα, και πώς ανταπεξέρχονται, όχι μόνο από πρακτικής άποψης αλλά και από ψυχολογικής, σε ένα επάγγελμα  που σίγουρα έχει πολύ άγχος, πολύ αγωνία, πολύ θλίψη και οπωσδήποτε πολύ κούραση σωματική και όχι μόνο. Η απορία μου λοιπόν είναι πώς καταφέρνουν (οι πυροσβέστες) να  έχουν μια φυσιολογική καθημερινότητα και οικογενειακή ηρεμία, οι άνθρωποι εκείνοι που κάθε μέρα έρχονται αντιμέτωποι με τον κίνδυνο, την καταστροφή και την απόγνωση;
Τι είναι αυτό το μαγικό που τους τονώνει; Τι τους δίνει δύναμη να ξεπερνάνε τα αξεπέραστα; Πως τα διαχειρίζονται όλα αυτά σε σχέση με τους ίδιους απλά και την οικογένεια τους;  Ποιος είναι και πώς λοιπόν, είναι ο πυροσβέστης;
Σίγουρα όχι ένας ακόμα εργαζόμενος που απλώς θα ξυπνήσει το πρωί για τη δουλειά..». (Μαντέλα. 2008:40-41).

Οι ιδιαιτερότητες του πυροσβεστικού επαγγέλματος συνίστανται, συνοπτικά, στις ακόλουθες:

• Ο πυροσβέστης εκθέτει τη ζωή του σε κίνδυνο αρκετές φορές τη μέρα.
• Αντιμετωπίζει καθημερινά το ενδεχόμενο τραυματισμού έως και θανάτου, του ιδίου και των συναδέλφων του.
• Ενδεχομένως να γνωρίζει το θύμα ή τα θύματα στα συμβάντα, γεγονός που δυσχεραίνει την επέμβαση του. Άλλες πάλι φορές ταυτίζεται με τα θύματα και τις οικογένειες τους.
• Κάθε φορά ελπίζει για το καλλίτερο, περιμένει το χειρότερο.
• Αντιμετωπίζει τις πιο αντίξοες εργασιακές συνθήκες, δύσκολες να αντέξει ο ανθρώπινος  οργανισμός.
• Επεμβαίνει σε συμβάντα όπου όλοι οι άλλοι φεύγουν.
• Πρέπει να διατηρεί ένα συνεχές επίπεδο ετοιμότητας και, σε περίπτωση συμβάντος, άμεσης κινητοποίησης και αναχώρησης από τον πυροσβεστικό σταθμό εντός ενός λεπτού από την αναγγελία του.
• Αντιμετωπίζει ακανόνιστες περιόδους έντασης και ώρες ανίας συνήθως διαδέχονται ξαφνικές κι απρόσμενες στρεσογόνες καταστάσεις.
• Υποχρεούται να λαμβάνει άμεσα σοβαρές αποφάσεις με ενδεχόμενες συνέπειες για τον ίδιο και τους συναδέλφους του αλλά και για το κοινωνικό σύνολο που καλείται να προστατέψει, υπό συνθήκες υπερβολικής πίεσης.
• Εργάζεται συνήθως σε κυλιόμενη βάρδια, με εργασία 48 ωρών την εβδομάδα.
• Ενδέχεται να αντιμετωπίζει ψευδείς συναγερμούς, ωστόσο, μέχρι να αποδειχτεί ότι πρόκειται για ψευδή αναγγελία, αντιμετωπίζει τα συμβάντα ως πραγματική κατάσταση κινδύνου.
• Αντιμετωπίζει, αρκετά συχνά, το φαινόμενο της θέσης σε επιφυλακή.
• Αρκετές φορές γίνεται δέκτης παραπόνων του κοινωνικού συνόλου, το οποίο ευρισκόμενο σε συνθήκες στρες, φόβου, πανικού, δεν έχει ξεκάθαρη αίσθηση του χρόνου επέμβασης ή του αποτελέσματος της ενέργειας των πυροσβεστών, ιδίως όταν υπάρχουν απώλειες, έστω κι αν έγιναν οι καλλίτερες δυνατές ενέργειες υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες.
• Με την άφιξη στο συμβάν αντιμετωπίζει ένα σύνολο ατόμων που απαιτούν να ενεργήσει ο ίδιος άμεσα ή προσπαθούν οι ίδιοι να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους, θέτοντας σε μεγαλύτερο κίνδυνο τη ζωή των ήδη θυμάτων, τη δική τους και των πυροσβεστών, προσθέτοντας στους τελευταίους ένα καθήκον ακόμη.
• Οποιαδήποτε απώλεια σε συμβάν, ζωής ή περιουσιακή, βιώνεται πολλές φορές ως αποτυχία, ανεξάρτητα από το αν οι συνθήκες ήταν τέτοιες που να επέτρεπαν κάτι καλλίτερο ή όχι.
• Ειδοποιείται για κάθε συμβάν με ήχο κουδουνιού, που αντηχεί σε όλους τους χώρους της πυροσβεστικής εγκατάστασης, ώστε να γίνει αντιληπτό από τον οποιοδήποτε, σε τέτοια ένταση και τόνο, οποιαδήποτε ώρα του 24ώρου, που, αφενός, είναι αδύνατο να μην γίνει αντιληπτό, αφετέρου, ο ήχος αυτός καθ' αυτός προκαλεί ταραχή και κινητοποίηση.
• Απουσιάζει συνεχώς από το σπίτι με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζει προβλήματα στις οικογενειακές, προσωπικές, συζυγικές και λοιπές σχέσεις του εξαιτίας των επιφυλακών, υπερωριών, ανακλήσεων ρεπό, αδειών κ.ο.κ.
• Βρίσκεται σε συνεχή κατάσταση αναμονής ακόμα και όταν είναι εκτός υπηρεσίας με ενδεχόμενο πάντοτε να συμβεί ένα γεγονός που θα τον αναγκάσει να επιστρέψει άρον - άρον στον πυροσβεστικό σταθμό.
• Βρίσκεται υπό έντονη ιεραρχική δομή.
• Εργάζεται και ζει σε ένα ομαδικό περιβάλλον και επεμβαίνει κατά ομάδες.
• Αντιμετωπίζει τον κίνδυνο σωματικών βλαβών λόγω της έκθεσης του σε ανθυγιεινές συνθήκες.
Δεν φαντάζει, λοιπόν, παράξενο που ο μέσος πυροσβέστης μειώνει τον κύκλο της ζωής του κατά πέντε χρόνια, όπως μαρτυρούν οι έρευνες. Αυτό οφείλεται στο στρες, στην κακή διατροφή, στις ακανόνιστες ώρες φαγητού, στον τρόπο του ύπνου, στις ιδιαίτερες συνθήκες που αντιμετωπίζουν στη δουλειά τους σε περιβαλλοντικούς και χημικούς κινδύνους, στους οποίους εκτίθεται κ.α. (Αηtonellis, 2005: 9).

α. Ετοιμότητα και άμεση κινητοποίηση

Η ετοιμότητα εν ώρα υπηρεσίας σημαίνει ότι ο πυροσβέστης θα πρέπει να διατηρεί συνεχώς ένα επίπεδο σωματικής και πνευματικής εγρήγορσης και επαγρύπνησης. Η ετοιμότητα, σε ώρα υπηρεσίας, προϋποθέτει τη διατήρηση σε άρτια κατάσταση του εξοπλισμού του, μηχανολογικού και ατομικού, οφείλει να γνωρίζει τη θέση και τον τρόπο λειτουργίας των εργαλείων, με τα οποία επεμβαίνει, και αφιερώνει ώρες συνεχούς εκπαίδευσης σε αυτό. Το αποτέλεσμα είναι η ετοιμότητα να γίνεται βίωμα ζωής, είτε βρίσκεται εντός, είτε εκτός εργασίας,  με αποτέλεσμα ο οργανισμός του να δυσκολεύεται να χαλαρώσει πραγματικά, ακόμα και όταν βρίσκεται στο σπίτι του.

β. Επιφυλακές

Η επιφυλακή για το πυροσβεστικό προσωπικό μπορεί να είναι είτε στο σπίτι είτε στον πυροσβεστικό σταθμό και διατάζεται είτε σε περιπτώσεις συμβάντων που απαιτούν ενισχύσεις είτε σε περιπτώσεις που απλά απαιτείται ένας υψηλός βαθμός ετοιμότητας, ανεξάρτητα από την ύπαρξη ή μη συμβάντων, σε συνθήκες υψηλού κινδύνου πυρκαγιών, ιδίως τη θερινή περίοδο. Το φαινόμενο των επιφυλακών είναι αρκετά συχνό, ιδιαίτερα τη θερινή περίοδο, όχι μόνο λόγω της πληθώρας των συμβάντων, αλλά και λόγω της υπάρχουσας έλλειψης προσωπικού. Είναι μια ιδιαίτερα στρεσογόνα κατάσταση, ακόμα και αν δεν απαιτηθεί, τελικά, η επέμβαση στο συμβάν.

γ. Βάρδιες και εβδομαδιαίος χρόνος εργασίας

Μια από τις ιδιαιτερότητες του πυροσβεστικού επαγγέλματος είναι και η εργασία σε κυλιόμενες βάρδιες. 'Έρευνες έχουν βρει ότι η εργασία σε βάρδια αποτελεί έναν από τους πιο συνήθεις στρεσσογόνους παράγοντες και επηρεάζει τον οργανισμό σωματικά, πνευματικά και κοινωνικά. Η εναλλαγή των διαστημάτων ημέρας και νύχτας, κατά τα οποία διεξάγεται η εργασία, έχουν σωματικές και ψυχολογικές επιπτώσεις στο άτομο. Ο άνθρωπος έχει έμφυτο σύστημα καθορισμού των κύκλων ύπνου - εγρήγορσης. Ο κύκλοι αυτοί ονομάζονται κιρκάδιοι κύκλοι και σχετίζονται με την ορμόνη μελατονίνη της οποίας η έκκριση διαταράσσεται από τον τεχνητό φωτισμό. Οι εργαζόμενοι σε βάρδιες, παρουσιάζουν απώλεια ύπνου, διότι η διαταραχή των κιρκάδιων ρυθμών τους προκαλεί δυσκολία να κοιμηθούν την ημέρα, κοιμούνται σε ακατάλληλους χρόνους, παρουσιάζουν μειωμένη επαγρύπνηση και αυξημένο κίνδυνο ατυχημάτων.
Οι αλλαγές στη βάρδια  επιδρούν και στη θερμοκρασία του αίματος, στο ρυθμό μεταβολισμού, στα επίπεδα σακχάρου στο αίμα και στη νοητική απόδοση. Από μελέτες που έχουν γίνει, έχει αποδειχθεί ότι άτομα που εργάζονται σε βάρδιες παρουσιάζουν περισσότερα προβλήματα αλκοολισμού, έλκους και έχουν χαμηλότερο δείκτη ικανοποίησης από την προσωπική τους ζωή, ενώ ταυτόχρονα παρουσιάζουν περισσότερα ψυχιατρικά και κοινωνικά προβλήματα. Επιπλέον, μεγαλύτερα προβλήματα σωματικής και ψυχολογικής υγείας έχουν παρατηρηθεί σε όσους εργάζονται σε κυλιόμενη βάρδια απ' ότι σε αυτούς που εργάζονται σε σταθερή βάρδια [Arnold et all. ,  1998).
Στο Πυροσβεστικό Σώμα οι εργαζόμενοι εργάζονται σε κυλιόμενες βάρδιες εφαρμόζοντας την εργασία των έξι συνεχόμενων ημερών. Για τον υπερβολικό φόρτο εργασίας επίσης έχει αποδειχθεί ότι άτομα που εργάζονται πάνω από 48 ώρες την εβδομάδα έχουν τις διπλάσιες πιθανότητες για στεφανιαία νόσο και καρδιακή προσβολή από αυτούς που εργάζονται έως 40 ώρες το πολύ αντίστοιχα.
Στην έννοια του φόρτου εργασίας περιλαμβάνεται και η περίπτωση που ανατίθεται στον εργαζόμενο, μέσα στο προβλεπόμενο ωράριο, ποσότητα ή ποιότητα εργασίας που αδυνατεί να φέρει εις πέρας. Και στην περίπτωση αυτή υπάρχουν ανάλογες επιπτώσεις, όπως, τέλος, και στον υπο-φόρτο εργασίας,  όταν ακολουθείται από ακανόνιστες περιόδους έντασης, όπως συμβαίνει και στα επαγγέλματα που υπάρχουν ώρες ανίας και ξαφνικά καλούνται να αντιμετωπίσουν ιδιαίτερα στρεσσογόνες  καταστάσεις.

δ. Κίνδυνος  και ρίσκο

Απαιτεί άμεση ανταπόκριση στο συμβάν, αυξημένα επίπεδα αδρεναλίνης, αναπνευστικές αλλαγές ένταση μυών. Ο κίνδυνος και το ρίσκο ελλοχεύουν σε όλα τα συμβάντα, από το πιο απλό μέχρι το πιο δύσκολο. Κάθε συμβάν έχει δυναμικό χαρακτήρα. Έτσι, ο κίνδυνος και το ρίσκο είναι συνυφασμένα με την επέμβαση σε κάθε είδους συμβάν.

ε. Σωματικές βλάβες στην υγεία

Η εργασία των πυροσβεστών λαμβάνει χώρα σε περιβάλλον με ιδιαίτερα επιβλαβείς συνθήκες που καταπονούν εξαιρετικά το σώμα. Ο κίνδυνος ατυχήματος είναι ιδιαίτερα αυξημένος, λόγω της χρήσης βαρέων μηχανημάτων και συστημάτων διάσωσης και μεταφοράς εξοπλισμού, επεμβάσεων και επικίνδυνων διεισδύσεων σε ιδιαίτερα στενούς χώρους, εκθέσεις σε υψηλές θερμοκρασίες και καπνούς.
Οι πυροσβέστες εκτίθενται σε πολλά προϊόντα καύσης, καπνό, αέρια, τοξικά και χημικά. Χημικές ουσίες που εκλύονται στον τόπο της πυρκαγιάς μπορεί να είναι μονοξείδιο του άνθρακα, βενζόλιο, υδροχλώριο, διοξείδιο του αζώτου, ισοκυανικά άλατα και ακρολεΐνη. Η χημική σύνθεση του καπνού των δασικών πυρκαγιών και των πυρκαγιών χωματερών μπορεί να συνδεθεί τόσο με επιπτώσεις στην υγεία των εκτεθειμένων σε αυτόν, όσο και στο περιβάλλον ή τις  κρίσιμες υποδομές.
Συχνή, επίσης, μπορεί να είναι η έκθεση σε βαρέα μέταλλα, όπως μόλυβδος, αντιμόνιο, κάδμιο, καθώς και σε υποπροϊόντα καύσης, πολυαρωματικές φορμαλδεΰδες υδρογονανθράκων, μεταλλεύματα, όπως ο αμίαντος και τα άλατα πυριτίου. Όλες οι παραπάνω χημικές ουσίες επιβαρύνουν τον οργανισμό  και μπορούν να συσχετίζονται άμεσα ή έμμεσα με το μηχανισμό
της καρκινογένεσης. Βέβαια, αυτό δε σημαίνει ότι ο κάθε πυροσβέστης θα εμφανίσει καρκίνο. Αλλώστε, ο καρκίνος σχετίζεται και με άπλα ψυχοσωματικά συμπτώματα, που σχετίζονται με την εσωστρέφεια του καθενός. Δεν είναι τυχαίο ότι χαρακτηρίζεται η ασθένεια της εσωστρέφειας και ότι ουδείς νοσηλευόμενος σε Ψυχιατρικό Νοσοκομείο, νόσησε ποτέ από καρκίνο.
Ανάλογα με τις εκλυόμενες ουσίες, άλλες μπορεί να είναι ερεθιστικές έως ισχυρά ερεθιστικές για το αναπνευστικό σύστημα ή τα μάτια, άλλες μπορεί να είναι καρκινογόνες, μεταλλαξιογόνες ή και τερατογόνες [Σταθερόπουλος κ.α., 2008]. Κάποιες από τις ασθένειες των οφθαλμών που σχετίζεται με το επάγγελμα του πυροσβέστη είναι η επιπεφυκίτιδα, κυρίως χημικού τύπου, και τα περιστατικά τραυματικών κερατοπαθειών από αλλότρια σώματα (λόγω καπνού, αιωρούμενων σωματιδίων κ.λ.π.]. Ο τρόπος ζωής των πυροσβεστών επηρεάζει την αναπνευστική τους λειτουργία. Έρευνες έχουν δείξει ότι α] οι πυροσβέστες εμφανίζουν χρόνια συμπτώματα από το ανώτερο και το κατώτερο αναπνευστικό, β) μετά από επιχειρήσεις κατάσβεσης μπορεί να εμφανιστούν οξέα συμπτώματα, γ) η αναφορά χρόνιων συμπτωμάτων είναι μεγαλύτερη όταν αυξάνει ο αριθμός των επιχειρήσεων που συμμετέχουν, δ) η αναφορά οξέων συμπτωμάτων αυξάνει όσο μεγαλύτερη διάρκεια έχει το τελευταίο συμβάν και όσο πιο πρόσφατο είναι (Κώττης κ.α, 2008).
Επίσης ο τρόπος ζωής εκτός υπηρεσίας επηρεάζει την απόδοση και τη φυσική κατάσταση εντός της υπηρεσίας. Πυροσβέστης που ακολουθεί έναν αδρανή τρόπο ζωής και υπερβαίνει κάποια επίπεδα μυϊκής μάζας, φτάνοντας τα όρια της παχυσαρκίας, παρουσιάζει μεγαλύτερο κίνδυνο δυσχέρειας της καρδιακής λειτουργίας, μείωσης της αντοχής, επιρρέπεια σε ατυχήματα και αύξηση κινδύνου ορθοπεδικών ή άλλων ιατρικών προβλημάτων [Δ/νση Υγειονομικού [επιμ.], 2003].
Μια από τις πιο συχνές αιτίες θανάτου των πυροσβεστών, εν ώρα εργασίας, είναι η στεφανιαία νόσος, σε ποσοστό που αγγίζει το 40 - 50%. Η ηλικία παίζει σημαντικό ρόλο και αποτελεί παράγοντα κινδύνου. 'Αλλες αιτίες θανάτου είναι τα δυστυχήματα, τραύματα, εγκαύματα, εισπνοή καπνού (Σωτηριάδης, 2008]. Από στατιστικά στοιχεία που προέρχονται από τον Διεθνή Οργανισμό Πυροσβεστών (International Association of Fire Fighters) παρουσιάζονται 1.369 θάνατοι παγκοσμίων την περίοδο από το 1970 μέχρι και το 1994. Τα αίτια των θανάτων οφείλονται κατά φθίνουσα ποσοστιαία σειρά σε καρδιακές προσβολές, ασφυξίες, εγκαύματα γ' βαθμού, εσωτερικά τραύματα, επιπλεγμένα κατάγματα, εγκεφαλικές συμφορήσεις και ηλεκτροπληξία. Ποσοστό 50%
των θανάτων συνέβη στον τόπο του συμβάντος, ενώ το 25% κατά την επιστροφή από αυτό ή κατά τη διάρκεια του συναγερμού (Χάλαρης 2003: 29). Στην Ελλάδα από το 1998 -χρονολογία ανάληψης της δασοπυρόσβεσης από το Π.Σ. και μετά, παρατηρήθηκε απότομη αύξηση των εγκαυμάτων. Επίσης, από το 1975 μέχρι το 2000, έχουν χαθεί είκοσι ένας έλληνες πυροσβέστες, έκ των οποίων οι έντεκα από το 1998 έως το 2000 (Χάλαρης, 2003:29-30).

στ. Ψευδείς αναγγελίες

Οι ψεύτικοι συναγερμοί είναι ένα σύνηθες φαινόμενο στην πυροσβεστική ζωή. Και ενώ το πνεύμα αντιλαμβάνεται άμεσα με την άφιξη στον τόπο του συμβάντος την ψευδή αναγγελία, το σώμα ωστόσο απαιτεί περισσότερο χρόνο για να επιστρέψει ξανά σε ένα επίπεδο ομοιόστασης ή αλλιώς σε ένα επίπεδο εσωτερικής ισορροπίας.

ζ. Ομαδική εργασία

Ο πυροσβέστης από την πρώτη στιγμή, εκπαιδεύεται σε ομάδες και εργάζεται σε ομάδες. Στον Πυροσβεστικό Σταθμό ζει, τρώει, κοιμάται σε ομάδες. Ποτέ δεν πηγαίνει σε συμβάν μόνος του. Βασίζεται στο συνάδελφο που έχει δίπλα του, στις δυνάμεις, στις γνώσεις στη διάθεση που ο άλλος έχει και στις σχέσεις που διατηρεί μαζί του. Οι σχέσεις μεταξύ των συναδέλφων είναι ένας βασικός παράγοντας απόδοσης την ώρα του καθήκοντος,  θα πρέπει να γνωρίζει ποιόν έχει δίπλα του, μέχρι ποιο σημείο μπορεί να βασιστεί σε αυτόν, αν έχει ιδιαιτερότητες και ποιες κ.ο.κ. Γίνεται επομένως εύκολα αντιληπτό ότι οποιαδήποτε διαταραχή μεταξύ των συναδελφικών σχέσεων των πυροσβεστών έχει άμεσο αντίκτυπο τόσο στην προσωπική όσο και στην εργασιακή του κατάσταση και αποτελεί βασικό παράγοντα δημιουργίας στρες.

η. Η οικογένεια του πυροσβέστη

Η οικογένεια του πυροσβέστη αποτελεί το «αόρατο μέλος του πληρώματος»
«Όταν προσλαμβάνεται κάποιος στο Πυροσβεστικό Σώμα, δεν γίνεται πυροσβέστης μόνο ο ίδιος αλλά και ολόκληρη η οικογένεια του» (Antonellis, 2005:25). Αυτό βασίζεται στο γεγονός ότι είναι τέτοια η φύση της εργασίας του πυροσβέστη, ώστε αναγκάζεται να λείπει πολλές, απρόβλεπτες και ακανόνιστες ώρες από το σπίτι και την οικογένεια του. Αυτό πολλές φορές έχει δυσάρεστα αποτελέσματα 1. Η παραπάνω εργασία στο συμβάν, οι έκτακτες επιφυλακές η ανάκληση των ρεπό και των αδειών οποιαδήποτε χρονική στιγμή του έτους, μπορεί «εν μέρει» να δικαιολογηθούν και να γίνουν κατανοητά στην/ στον σύζυγο, πώς, όμως, να δικαιολογηθούν στα παιδιά, όταν ξαφνικά, είτε εν όψει διακοπών είτε όχι, αντιλαμβάνονται ότι ένας από τους γονείς τους δεν θα είναι δίπλα τους; Η έλλειψη προσωπικού ή η εκδήλωση έκτακτου συμβάντος δεν είναι ικανές και λογικές δικαιολογίες για να τους στερήσουν το γονιό τους. Και αν οι ανακλήσεις αδειών είναι κάτι, που, όπως αποδεικνύουν τα τελευταία χρόνια, τείνει να γίνεται συχνότερα, έως και ανά διετία. [2000,2007,2009), οι επιφυλακές είναι κάτι τόσο σύνηθες πια, χειμώνα και καλοκαίρι, που έχει γίνει αποδεκτό στην  καθημερινότητα του πυροσβέστη, με κόστος συναισθηματικό, προσωπικό και οικογενειακό, οικονομικό και πάντοτε ακάλυπτο.
Έτσι, λοιπόν, η έγγαμη ζωή με έναν/ μία πυροσβέστη/ τρία, όσο κι αν οι σύζυγοι δύνανται να συμπαραστέκονται, μπορεί να ξεπεράσει τα όρια της κατανόησης και να προκαλέσει πίεση και προβλήματα. Οι συνήθεις κοινωνικές επιταγές απαιτούν ένα ωράριο προσαρμοσμένο σε αυτό του/της συζύγου, σταθερό, με σαββατοκύριακα και αργίες ελεύθερες, με συμμετοχή σε εκδηλώσεις που συμμετέχουν τα παιδιά και άλλες κοινωνικές εκδηλώσεις, με βοήθεια στο σπίτι κ.ο.κ. Δεν είναι τυχαίο ότι, στις ΗΠΑ, το ποσοστό διαζυγίων στους πυροσβέστες, είναι τριπλάσιο από ό,τι στις άλλες κατηγορίες πληθυσμού. Αιτία των διαζυγίων είναι η έλλειψη επικοινωνίας με τους/ τις συντρόφους τους. «Ο πυροσβέστης δεν μπορεί να εξωτερικεύσει την πίεση του, όπως δεν μπορεί να βγάλει και τη στολή του, και, έτσι, γίνεται πιο σκληρος με την οικογένεια του, πιο άκαμπτος και δογματικός στη συμπεριφορά του», παρατηρεί ένας από τους ερευνητές που έχουν ασχοληθεί με την πίεση που υφίστανται οι πυροσβέστες στο χώρο της εργασίας τους (Καζάνη, 2003:37).
Επιπλέον οι εικόνες και σκηνές που παρουσιάζονται, χωρίς ιδιαίτερο κόστος, στην τηλεόραση επιμηκύνουν την αγωνία και την ανησυχία της οικογένειας, όταν γνωρίζει ότι ένας δικός της άνθρωπος βρίσκεται στο καθήκον και κινδυνεύει. Το αποτέλεσμα είναι η οικογένεια του πυροσβέστη να βιώνει παρόμοιες συνθήκες στρες και άγχους, ενδεχομένως και μεγαλύτερες λόγω της προβολής τους από τα ΜΜΕ με τέτοιο τρόπο ώστε να αυξάνει την τηλεθέαση αλλά και την ταραχή και αγωνία των πυροσβεστικών οικογενειών.
Για το λόγο αυτό, πολλές φορές στο εξωτερικό, υπάρχει μέριμνα για τις οικογένειες των πυροσβεστών, που λειτουργεί τόσο σε επίπεδο πρόληψης -ενημέρωση και ψυχολογική προετοιμασία της οικογένειας για τις συνθήκες του πυροσβεστικού επαγγέλματος και πώς μπορεί να επηρεάσει το οικογενειακό περιβάλλον- όσο και σε επίπεδο αντιμετώπισης κατά τη διάρκεια του συμβάντος -ενημέρωση, παροχή πληροφορίας και ψυχολογική υποστήριξη στις οικογένειες κατά την ώρα του συμβάντος για το που βρίσκεται το πυροσβεστικό μέλος της οικογένειας.
Όπως και να έχει, όταν η εργασιακή ζωή προκαλεί ανισορροπία στην οικογενειακή ζωή, αυτό με τη σειρά του έχει αντίχτυπο εκ νέου στην εργασία του πυροσβέστη, δημιουργώντας έναν φαύλο κύκλο που προκαλεί επιπρόσθετο, στο ήδη υφιστάμενο, στρες.

1. Χαρακτηριστικό είναι το παρακάτω απόσπασμα από άρθρο του συναδέλφου Γ. Σουλιώτη στο περιοδικό Πυροσβεστικό Γίγνεσθαι: «Δεν πάει πολύς καιρός που μαζί με συνάδελφο είπαμε να πιούμε παρέα έναν καφέ. Ο συνάδελφος μόλις είχε αρχίσει να μου εκμυστηρεύεται κάποια προβλήματα στο σπίτι λόγω της δουλειάς και του άστατου ωραρίου που προκύπτει κάθε καλοκαίρι, με κάθε επιφυλακή. Στην τέταρτη γουλιά καφέ χτύπησε το κινητό του. Τον άκουσα να ψελλίζει ένα «ωχ» και να ετοιμάζεται να πληρώσει. Σε λίγο, άκουσα τον ήχο από το δικό μου κινητό και το ίδιο μήνυμα. Έπρεπε να μπούμε στο σταθμό γιατί ξέσπασε φωτιά στο δάσος του Υμηττού. Η φράση του λίγο πριν ξεκινήσουμε άρον - άρον για το καθήκον έχει χαραχθεί στη μνήμη μου:
«Η γυναίκα μου είναι στη δουλειά και έπρεπε να πάρω τα παιδιά από το σχολείο. Εάν την πάρω και της πω τι συμβαίνει θα πρέπει να ζητήσει άδεια και να τρέξει να βρει ταξί για να προλάβει τα παιδιά. Και βεβαίως,  δεν ξέρει πότε θα με ξαναδεί. Αυτό συμβαίνει κάθε τρείς και λίγο. Πόσο νομίζεις ότι θα κρατήσει αυτό;» [,..]»(Σουλιώτης, 2006:30)
*   Η Επιπυραγός Κ. Βηλαρά είναι Κοινωνική Λειτουργός – Ψυχοθεραπεύτρια,
       με Mcs στην Οργανωτική και Οικονομική Ψυχολογία

ΚΡΥΜΜΕΝΟΣ ΘΗΣΑΥΡΟΣ



Τεράστιο θησαυρό σε σπάνιες γαίες αξίας 40 δισεκατομμυρίων ευρώ κρύβει η ελληνική γη και φαίνεται ότι αρχίζει η συζήτηση για την αξιοποίησή τους, που μπορεί να τοποθετήσουν κι επισήμως τη χώρα στο λόμπι των 5 ευρωπαϊκών χωρών, που θα διαδραματίσουν ενεργό ρόλο στην παγκόσμια βαριά βιομηχανία.

Όπως αναφέρει η «Ημερησία», οι σπάνιες γαίες που αποτελούν ένα ανεκτίμητης αξίας τμήμα του ορυκτού πλούτου, έχουν αποκτήσει τα τελευταία χρόνια πολύ μεγάλη γεωπολιτική, αλλά και οικονομική αξία. Η Ελλάδα, η Νορβηγία, η Σουηδία, η Φινλανδία και η Γροιλανδία είναι οι πέντε χώρες που αναμένεται σε επόμενο στάδιο να στηρίξουν την ευρωπαϊκή βιομηχανία, παράγοντας σπάνιες γαίες. 


«Η αδυναμία επάρκειας της Ευρώπης από σπάνιες γαίες, σε συνδυασμό με το κινέζικο μονοπώλιο, που αναγκάζει πολλές εταιρείες υψηλής τεχνολογίας να μετεγκαθίστανται στην Κίνα, θα αλλάξει δραστικά τον επενδυτικό χάρτη», επισημαίνουν στην «Ημερησία» παράγοντες της αγοράς, τονίζοντας παράλληλα πως «η Ελλάδα είναι προικισμένη με σπάνιες γαίες. Όλες οι ενδείξεις είναι ενθαρρυντικές».

Μπορεί στη χώρα μας να μην παράγονται μέχρι σήμερα μέταλλα υψηλής τεχνολογίας όπως τιτάνιο, λευκόχρυσος, λίθιο, ρήνιο, ταντάλιο και σπάνιες γαίες (νεοδύμιο, δυσπρόσιο κ.λπ.), εντούτοις υπάρχει επάρκεια σε αδρανή δομικά υλικά και, παράλληλα, η χώρα είναι σημαντική παραγωγός βασικών μετάλλων αλλά και βιομηχανικών ορυκτών σε παγκόσμιο επίπεδο.



Τεράστιες προοπτικές στον εξορυκτικό κλάδο

Ο εξορυκτικός κλάδος είναι ισχυρά εξωστρεφής, αφού οι εξαγωγές πρωτογενών και επεξεργασμένων υλικών αντιπροσωπεύουν πάνω από το 65% των πωλήσεών του, ενώ παράλληλα εταιρείες του κλάδου κατέχουν ηγετικές θέσεις στην ευρωπαϊκή, αλλά και στη διεθνή αγορά σε προϊόντα όπως βωξίτης, αλουμίνα, αλουμίνιο, νικέλιο, λευκόλιθος, καυστική μαγνησία, μπεντονίτης, περλίτης, ελαφρόπετρα, αταπουλγίτης, χουντίτης και μάρμαρα.



Μάλιστα, η Ελλάδα, σε παγκόσμια κλίμακα, είναι η μοναδική χώρα παραγωγής χουντίτη, πρώτη χώρα παραγωγής περλίτη, δεύτερη χώρα παραγωγής κίσσηρης (ελαφρόπετρας) και μπεντονίτη, καθώς και πρώτη στην εξαγωγή προϊόντων λευκόλιθου/μαγνησίτη στην Ε.Ε. Οι σπάνιες γαίες αποτελούν μια ομάδα δεκαεπτά μετάλλων με μοναδικές ιδιότητες, τα οποία χρησιμοποιούνται με ολοένα μαζικότερο τρόπο στην καινοτόμο βιομηχανία της υψηλής τεχνολογίας ή στις λεγόμενες πράσινες τεχνολογίες. Τα λέιζερ, τα κινητά τηλέφωνα και οι οθόνες υγρών κρυστάλλων περιέχουν σπάνιες γαίες, ενώ οι νέες επιδόσεις των τελευταίων γενεών τερματικών «μαζικής σύνδεσης», από τα smartphones έως τα ηλεκτρονικά βιβλία, οφείλονται εν μέρει στις ιδιότητες αυτών των στοιχείων.

Ωστόσο, από τα στοιχεία αυτά εξαρτώνται και οι νέες «πράσινες» βιομηχανίες: οι μπαταρίες των υβριδικών αυτοκινήτων, τα φωτοβολταϊκά, οι λαμπτήρες χαμηλής κατανάλωσης ή οι τουρμπίνες των ανεμογεννητριών στηρίζονται στα «πράσινα μέταλλα», το νεοδύμιο, το λουτέσιο, το δυσπρόσιο, το ευρώπιο και το τέρβιο. Επιπλέον, οι σπάνιες γαίες αποτελούν πολλά υποσχόμενους καταλύτες για τη διύλιση του πετρελαίου.

Τεράστια η ζήτηση - μικρή η προσφορά

Η παγκόσμια ζήτηση σπάνιων γαιών αυξάνεται με ταχύτητες που κάθε χρόνο ξεπερνούν σε ρυθμό το 10%. Μάλιστα, μέσα σε μια μόλις δεκαετία, από τους 40.000 τόνους εκτοξεύτηκε στους 120.000 ετησίως, ενώ σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Περιβάλλοντος, την τελευταία πενταετία η ζήτηση αυξήθηκε κατά περίπου 55%. Οικονομικοί αναλυτές, εκτιμούν πως η αμερικανική, η ιαπωνική και η ευρωπαϊκή βιομηχανία δεν μπορούν να συνεχίζουν να υπάρχουν δίχως τις σπάνιες γαίες. 



Το 2010, το 97% των 130.000 τόνων των σπάνιων γαιών που εξορύσσονταν στον πλανήτη προέρχονταν από την Κίνα, η οποία έχει συγκεντρώσει και ένα μεγάλο μέρος της βαριάς βιομηχανίας. Σύμφωνα με τους ειδικούς το 2014 αναμένεται να υπάρξει έλλειμμα 40.000 τόνων σπάνιων γαιών παγκοσμίως, κι αυτό διότι θα παράγονται 160.000 τόνοι, παρόλο που η παγκόσμια ζήτηση έχει ξεπεράσει τους 200.000 τόνους.



Πρωτοβουλίες για την αξιοποίηση των σπάνιων γαιών

Με μια σειρά από πρωτοβουλίες (όπως οι: Raw Materials Initiative, European Innovation Partnership on Raw Materials) και στρατηγικές (Europe 2020 Strategy) η Ευρώπη προσπαθεί να αντιμετωπίσει την κρίση επενδύοντας στην Έρευνα και Ανάπτυξη με την ισχυρή συμμετοχή της βιομηχανίας. Για τον λόγο αυτό, ξεκίνησε το Ανταγωνιστικό Πρόγραμμα EURARE (European Rare Earths Project), στο οποίο μετέχουν πλήθος γεωλογικών ιδρυμάτων, πανεπιστημίων και εταιρειών από 11 ευρωπαϊκές χώρες (μεταξύ των οποίων το ΕΚΒΑΑ/ΙΓΜΕ και το ΕΜΠ) και το οποίο χρηματοδοτείται με περίπου 10 εκατ. ευρώ από κοινοτικούς πόρους του 7ου Προγράμματος Πλαισίου.

Το έργο EURARE άρχισε στις αρχές Ιανουαρίου του 2013 με τη συμμετοχή επτά γεωλογικών ινστιτούτων, έξι μεταλλευτικών εταιρειών, τριών βιομηχανιών προϊόντων υψηλής τεχνολογίας, τεσσάρων επιχειρήσεων τεχνολογικών εφαρμογών και τεσσάρων πανεπιστημίων από ένδεκα χώρες της Ευρώπης, και θα διαρκέσει πέντε χρόνια (2013-2017). Στους τρεις Έλληνες εταίρους, που είναι το ΕΜΠ, το ΙΓΜΕ και η «Αλουμίνιον της Ελλάδος», αντιστοιχεί ποσό της τάξης του 16% της συνολικής χρηματοδότησης, δηλαδή 1,6 εκατ. ευρώ.

Σε Β. Ελλάδα και Αιγαίο οι υψηλότερες συγκεντρώσεις
Η Θράκη έχει πυριγενή πετρώματα (σχηματισμένα από την τήξη μάγματος) τα οποία εκ της φύσεώς τους είναι πλούσια σε σπάνιες γαίες. Επιπλέον στην παράκτια ζώνη Αν. Μακεδονίας-Θράκης εκβάλλουν σημαντικά για τα ελληνικά δεδομένα ποτάμια (Στρυμόνας, Νέστος, Έβρος), τα οποία αποθέτουν στις εκβολές τους υλικά από τα παραπάνω πετρώματα δημιουργώντας εμπλουτισμένα αποθέματα σπάνιων γαιών. 

Επειδή τα υλικά αυτά είναι μεγάλου ειδικού βάρους, δεν μεταφέρονται σε μεγάλη απόσταση από τις ακτές, με αποτέλεσμα να βρίσκονται εντός των χωρικών υδάτων. Με βάση όλα αυτά, δεν αποτελεί έκπληξη ότι υψηλές συγκεντρώσεις Σπανίων Γαιών στην παράκτια ζώνη από την Καβάλα μέχρι τον Έβρο έχουν διαπιστωθεί ήδη από τη δεκαετία του '80 από έρευνες που διεξήγε τότε το ΙΓΜΕ (για την ανεύρεση τιτανίου και ζιρκονίου).

Οι «πρωταγωνιστές»

Η Κίνα ελέγχει το 95% της παγκόσμιας παραγωγής. Οι κύριες χώρες παραγωγής κατά το 2010 ήταν: Κίνα (130.000 τόνοι), Ινδία (2.700 τόνοι), Βραζιλία (550 τόνοι) και Μαλαισία (350 τόνοι). Αδιευκρίνιστη ήταν η παραγωγή στις ΗΠΑ, Ρωσία, Αυστραλία (πιθανά αποθέματα 5 εκατ. τόνοι) και Νότια Αφρική (πιθανά αποθέματα 1 εκατ. τόνοι). Κοιτάσματα έχουν επιβεβαιωθεί σε Καναδά, Βιετνάμ, Τασμανία, Σουηδία (πιθανά αποθέματα 500.000 τόνοι), Εσθονία κ.ά.

Πηγή: Ημερησία

Επιμέλεια: Σωτήρης Σκουλούδης

ΤΑ ΝΕΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΕΤΕΓΓΡΑΦΕΣ ΦΟΙΤΗΤΩΝ

Σχέδιο 7 σημείων έχει εκπονήσει το υπουργείο Παιδείας ωστε να αντιμετωπίσει το κύμα μετεγγραφών φοιτητών από την περιφέρεια προς τα αστικά κέντρα.Σύμφωνα με το Βήμα της Κυριακής, ως δικαιούχοι μετεγγραφών εμφανίζονται περισσότεροι από 40.000 αν και ακόμα δεν έχει ξεκαθαριστεί πόσοι θα κάνουν χρήση του δικαιώματος.
Όπως αναφέρει η εφημερίδα, μετά από δύο μήνες διαπραγματεύσεων με τα συντονιστικά των πρυτάνεων και των προέδρων των ΑΕΙ το υπουργείο Παιδείας έχει εκπονήσει ένα σχέδιο επτά σημείων. Άμεσα θα εκδοθούν δύο υπουργικές αποφάσεις που θα καθορίζουν το σχέδιο για τις μετεγγραφές των φοιτητών. Με αυτές θα καθοριστεί:
1. Χρονικό διάστημα κατάθεσης αιτήσεως μετεγγραφής. Στόχος είναι η γρήγορη διεκπεραίωση των αιτημάτων.
2. Ύπαρξη πλήρους αντιστοίχισης των γνωστικών αντικειμένων των τμημάτων, όπως αυτή καθορίστηκε με γνωμοδότηση της Αρχής Διασφάλισης Ποιότητας. Μετεγγραφή σε συγγενές τμήμα θα απαγορεύεται.
3.Η αναπηρία ως προϋπόθεση μετεγγραφής θα πρέπει να βεβαιώνεται από ΚΕΠΑ και όχι απλώς από γιατρό.
4, Επιτρέπονται οι αμοιβαίες μετεγγραφές από περιφερειακό πανεπιστήμιο και ΤΕΙ σε κεντρικό.
5. Επί δύο αδελφών η μετεγγραφή του δεύτερου γίνεται στο ίδρυμα που έχει εγγραφεί ο πρώτος. Αν πρόκειται για περιφερειακά ιδρύματα, η μετεγγραφή γίνεται ελεύθερα και στο ίδρυμα του προσφάτως επιτυχόντος.
6. Στα εργαστήρια, όπου υπάρχουν, θα εκπαιδεύονται κατά προτεραιότητα οι φοιτητές που πέτυχαν στο οικείο τμήμα και στη συνέχεια οι φοιτητές από μετεγγραφή.
7. Όπως αναφέρουν οι νόμοι που έχουν ψηφιστεί, η αντιστοιχία των σχολών και των τμημάτων των ΑΕΙ καθορίζεται από απόφαση του υπουργού Παιδείας «λαμβάνοντας υπόψη τους τίτλους των αντιστοίχων σχολών, τμημάτων και των εισαγωγικών κατευθύνσεων αυτών, καθώς και τα παρεχόμενα επαγγελματικά δικαιώματα, όπου αυτά υφίστανται. Η απόφαση εκδίδεται έπειτα από γνώμη της ΑΔΙΠ, η οποία περιέρχεται στον υπουργό εντός της αποκλειστικής προθεσμίας 10 ημερών από την περιέλευση σε αυτήν του ερωτήματος του υπουργού».

newsit.gr