Την εποχή του χρέους και των μνημονίων,την ώρα που χιλιάδες εργαζόμενοι του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα βλέπουν τους μισθούς τους να περικόπτονται είτε άμεσα είτε έμμεσα με τις αυξήσεις στο ΦΠΑ, χιλιάδες επαγγελματίες να βιώνουν καταστάσεις χρεοκοπίας, την αγορά να έχει «στεγνώσει» κυριολεκτικά και την πραγματική ανεργία να εκτινάσσεται, το τοπικό Πασοκικό πολιτικοοικονομικό κατεστημένο να μην καταλαβαίνει τίποτε.Λες και ζεί σε άλλη χώρα. Συνεχίζει ακάθεκτο να σπαταλά τους πόρους και το πλούτο του ελληνικού λαού σε έργα προβληματικά και υπερκοστολογημένα, σε έργα άχρηστα.
Τρανά παραδείγματα η νέα πτέρυγα του Νοσοκομείου και τα έργα στο Παντουκιός.
Ο Διοικητής του Νοσοκομείου πικραμένος από την απόλυση έσπασε την «ομερτά» και αναφέρθηκε στα προβλήματα η μάλλον τα σκάνδαλα; γύρω από την ανέγερση της νέας πτέρυγας του Νοσοκομείου.΄Ενα κτίριο κακοσχεδιασμένο και υπερκοστολογη-μένο που χρόνια μετά τις αρχικές προθεσμίες δεν έχει παραδοθεί. Στο κτίριο δεν προβλέπεται λειτουργία κλινικών με σύγχρονη ξενοδοχειακή υποδομή που θα αναβάθμιζαν τις παροχές υγείας σε αρρώστους και συγγενείς.Στον πρώτο όροφο παραβιάζοντας κάθε έννοια ασφάλειας και δεοντολογίας προβλέπεται η εγκατάσταση του ακτινολογικού τμήματος εκτοξεύοντας το κόστος με τις επενδύσεις σε υλικό προστασίας .Και μάλιστα κάτω από το ακτινολογικό σε ελάχιστο χώρο στοιβάχτηκαν τα εξωτερικά ιατρεία.Οι ασθενείς περιμένουν σε χώρους ανεπαρκείς ενώ οι ίδιοι και το ιατρικό-νοσηλευτικό προσωπικό βρίσκεται με μια ραδιενεργή απειλή πάνω από τα κεφάλια τους. Αντίθετα το μεγαλύτερο μέρος του ισογείου-υπογείου έχει καταληφθεί από μαγειρεία με υπερβολικό εξοπλισμό.
Ας αφήσουν λοιπόν η κ.Τσουρή και η Νομαρχιακή Επιτροπή του ΠΑΣΟΚ τις γενικές αναφορές και ας απαντήσουν ιδιαίτερα η βουλευτής που ήταν και άμεσα εμπλεκόμε-νη με το έργο:
Ποιό ήταν το αρχικό σχέδιο για την νέα πτέρυγα και με ποια σκοπιμότητα έγιναν οι αλλαγές.
Ποιο ήταν το αρχικό κόστος και ο αρχικός προϋπολογισμός του έργου και ποιο προβλέπεται να είναι το ποσό που θα πληρωθεί. Οι πληροφορίες που υπάρχουν μιλούν για διπλασιασμό του αρχικού ποσού.
Ποιες ήταν οι συμβατικές υποχρεώσεις του εργολάβου και οι προθεσμίες και γιατί δεν παραλαμβάνεται το έργο.
Το άλλο υπερφίαλο σπάταλο και με μηδαμινή σχεδόν αξία έργο που προκαλεί την λογική είναι το έργο που γίνεται στο γεφυράκι του Παντουκιούς.
Την ώρα που υποτίθεται ότι οι Κυβερνώντες αναζητούν εναγωνίως χρήματα που θα τροφοδοτήσουν την ανάπτυξη και όλοι μιλούν για αλλαγή του ως τώρα χρεοκοπη-μένου μοντέλου ανάπτυξης 12 εκατομμύρια ευρώ πετιούνται κυριολεκτικά στο δρόμο για λίγα δευτερόλεπτα, χωρίς να υπολογίζουμε το περιβαλλοντικό κόστος με την πλήρη αλλοίωση του χώρου.
Ας μας εξηγήσουν ο κ Λαμπρινούδης που ως Νομάρχης σχεδίασε το έργο και ο κ.Γαννιάρης που τώρα εκτελεί το έργο ποια είναι η μελέτη σκοπιμότητας και ποια η χρησιμότητα ενός τόσο δυσανάλογου από άποψης σπατάλης και αναγκαιότητας έργου.
Με αυτά τα λεφτά θα μπορούσαν π.χ να κατασκευαστεί ένα Λύκειο, ένα σύγχρονο Τελωνείο,να αναβαθμιστούν οι χώροι εξυπηρέτησης του Αεροδρομίου,να λυθούν μερικά από τα προβλήματα του συγκοινωνιακού χάους της πόλης.
Έργα δηλαδή χρήσιμα είτε για την ποιότητα ζωής των κατοίκων είτε έργα με σημαντική προστιθέμενη αξία που βοηθούν πραγματικά την ανάπτυξη και δημιουργούν θέσεις εργασίας.
Στις σημερινές δύσκολες συνθήκες που η πλειοψηφία των εργαζομένων και των επαγγελματιών βιώνει μπορεί και πρέπει να μπεί ένα φρένο, ένα τέλος σε αυτές τις πολιτικές πρακτικές. Πολιτικές, αυτοδιοικητικές, συνδικαλιστικές παρατάξεις και ενώσεις, τοπικα ΜΜΕ, Επιμελητήριο, ενεργοί πολίτες οφείλουν να αναλάβουν τις ευθύνες τους.
Είναι τυχαίο που όλα τα μεγάλα έργα που παραμένουν προβληματικά και ημιτελή Μαρίνα, Φράγμα, Νοσοκομείο εκτελούνται από τον γνωστό κύριο συγγενή της κ.βουλευτή που κατά τα άλλα με "ελαφρά την καρδία" ψήφιζε μνημόνια και μεσοπρόθεσμα στη βουλή.
Να αντισταθούμε σε αυτές τις πολιτικές αλά και στα πρόσωπα φορείς αυτών των πολιτικών.
Σήμερα περισσότερο από ποτέ είναι αναγκαίο όλες οι κοινωνικές δυνάμεις που δεν ανέχονται πλέον μια τέτοια διαχείριση των τοπικών πραγμάτων να βρούν τρόπο επικοινωνίας και να ενωθούν σε ένα κοινό μέτωπο για μια άλλη τύπου διαχείριση για ένα άλλο μοντέλο ανάπτυξης.
Νομαρχιακή
