Όταν μπήκα στο Δρομοκαΐτειο την πρώτη βραδιά, αισθάνθηκα αμέσως την συμφορά μου βαρύτερη, την πλήξη με τα μαύρα της φτερά να με σκεπάζει ολόκληρο, σύγκορμο και σύψυχο. Διεσκέλισα το κατώφλι του Σα νεκρός, όπως θα διεσκέλιζα με ακέραιες τις αισθήσεις μου το κατώφλι του Άδη. Οι νοσοκόμοι και οι γιατροί με τις λευκές καμιζόλες που κατέβαιναν στην εξώθυρα να με παραλάβουν και με εψαχούλευαν με το βλέμμα τους, ένα βλέμμα μέχρι οστέων εξεταστικό και διασκεδαστικό, που μου ξήλωνε ραφή προς ραφήν -κρακ, κρακ, κρακ- σαν το τρυπάνι του νεκροσκόπου το πετσί και τα κόκκαλα και μου αναμόχλευε με τη λεπτή ερευνητική του αιχμή την καρδιά και την κόγχη του εγκεφάλου, μου έκαναν την εντύπωσιν -το θυμάμαι Σα να ‘ναι τώρα- λευκοπτέρυγων αγγέλων νεκροπομπών, που με εζύγιαζαν στην τρομερή φλωροζυγαριά της αδυσώπητης κρίσεως, σε ποιο τάχα κύκλο του καθαρτηρίου ή της κολάσεως θα έπρεπε να με κατατάξουν…»
Το απόσπασμα που μόλις διαβάσατε, ανήκει στον λογοτέχνη Ρώμο Φιλύρα (ψευδώνυμο, με το οποίο έγινε γνωστός ο Γιάννης Οικονομόπουλος) και αφορά όπως θα καταλάβατε την εισαγωγή του στο Δρομοκαΐτειο Θεραπευτήριο. Κι αυτό, όπως και πολλά άλλα κείμενα του Γεράσιμου Βώκου, του Γεωργίου Βιζυηνού, του Μιχάλη Μητσάκη κ.α, βρίσκονται συγκεντρωμένα στο βιβλίο της Μαρίας Σ. Φαφαλιού «ΙΕΡΑ ΟΔΟΣ 343-Μαρτυρίες απ’ το Δρομοκαΐτειο», που δεν είναι μεν καινούργιο, αλλά είναι παραμένει πάντα εξαιρετικά ενδιαφέρον. Το εν λόγω έργο, καταφέρνει να καταγράψει όλη την εκεί διαδρομή των επιφανών αυτών ανδρών, αλλά και τα στιγμιότυπα απ’ τη ζωή όλων των ανθρώπων που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο συνδέθηκαν με το Θεραπευτήριο, είτε ως ειδικοί, είτε ως ασθενείς. Χρησιμοποιώντας ως τρόπο συλλογής δεδομένων τις προφορικές και γραπτές μαρτυρίες, η συγγραφέας καταφέρνει να διατηρήσει αμείωτο το ενδιαφέρον, όχι μόνο των επιστημόνων, που θα το διαβάσουν για επαγγελματική ενημέρωση, αλλά και των όποιων άλλων ενδιαφερόμενων αναγνωστών. Σε μένα, εξαιρετική εντύπωση έκαναν τα κείμενα των λογοτεχνών, που έζησαν εκεί, οι σατυρικοί στίχοι του Σουρή, αλλά και τα άγνωστα ουσιαστικά ιστορικά στοιχεία που αφορούν το χώρο της ψυχικής υγείας και ειδικότερα του άνωθεν προαναφερθέντος Θεραπευτηρίου. Όσοι το επιλέξετε, σίγουρα θα εκπλαγείτε με τον πλούτο των πληροφοριών.
«Και οι χλωμές, φασματικές, εφιαλτικές μορφές των αρρώστων, που τριγυρνούσανε στον περίβολο, μου φανήκανε σαν φαντάσματα, σαν άυλα και άπιαστα φαντάσματα που τριγυρνούσαν στις όχθες του Άρνου και οπού στα χείλη τους έτρεμε, μαζί με το άφωνο «καλώς ώρισες» το ερώτημα: «Τι νέα απ’ τον απάνω κόσμο, από τον κόσμον των ζωντανών;» Ωραίο είναι που εδώ μέσα μας φέρονται σα να είμεθα γνωστικοί. Ξυπνάμε, τρώμε, κοιμούμαστε σύμφωνα με τον κανονισμό. Αυτοκράτορες, Θεοί, Βασιλιάδες, υποχρεωνόμαστε να σηκωθούμε την ώρα που ορίζει ο κύριος νοσοκόμος. Δε ρωτάει αν θέλουμε και αν μπορούμε να διακόψουμε την υπερκόσμια αποστολή μας. Αν είναι έτσι, τι όφελος να είμαστε τρελοί; Και μεις σκλάβοι της ανθρώπινης στενοκεφαλιάς;» (Ρώμος Φιλύρας).
Το βιβλίο «ΙΕΡΑ ΟΔΟΣ 343» κυκλοφορεί απ’ τις εκδόσεις «Κέδρος» (σελ.459).
..
