Αλυσιδωτές αντιδράσεις έχουν προκαλέσει οι αποκαλύψεις – φωτιά του οικονομολόγου και πρώην στελέχους της Εμπορικής Τράπεζας Στέφανου Τσίπα για την τοκογλυφική και ληστρική τακτική των τραπεζών, οι οποίες ακονίζουν τα νύχια τους για να αρπάξουν την πρώτη κατοικία του Έλληνα.
Την ώρα που δανειστές και κυβέρνηση προσπαθούν να πείσουν το λαό κι όλο τον πλανήτη, οτι οι Έλληνες είναι διεφθαρμένοι και μπαταχτζήδες και καλά παθαίνουν ότι παθαίνουν, μια αποκάλυψη έρχεται να ταράξει τα νερά των τραπεζιτών και όσων νομίζουν οτι θα ξεφεύγουν από τον έλεγχο.Για οικονομικά εγκλήματα σε βάρος των Ελλήνων δανειοληπτών οι οποίοι κινδυνεύουν να μείνουν στο δρόμο κατηγόρησε τους κορυφαίους τραπεζίτες της χώρας αλλά και τους προϊσταμένους αυτών (Γ. Στουρνάρα και Α. Σαμαρά) ο Στέφανος Τσίπας ο οποίος ξετύλιξε το κουβάρι της υπόθεσης κατά τη διάρκεια της πρωινής εκπομπής του radio1d.gr.
«Επίορκοι Τραπεζίτες, στελέχη της Τραπέζης της Ελλάδος και του Υπουργείου Οικονομικών έγραψαν στα παλιά τους τα παπούτσια τουλάχιστον, δύο (2) Κοινοτικές Οδηγίες, δύο (2) Νόμους της Ελληνικής Δημοκρατίας και δύο (2) Αμετάκλητες Δικαστικές Αποφάσεις του Αρείου Πάγου, σχετικά με την προσέγγιση των Νομοθετικών, Κανονιστικών και Διοικητικών Διατάξεων των Κρατών Μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που διέπουν την καταναλωτική πίστη» ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ Τσίπας.
Πρόκειται για τις τις Κοινοτικές Οδηγίες:87 / 102 / ΕΟΚ / 22.12.1986 και 98 / 7 / ΕΚ / 16.02.1998,τους Νόμους της Ελληνικής Κυβέρνησης:Φ1-983 / 07.03.1991 (ΦΕΚ 172 / Τεύχος Δεύτερο / 21.03.1991), έναρξη ισχύος του Νόμου από 21.09.1991 καιΖ1-178 / 13.02.2001 (ΦΕΚ 255 / Τεύχος Δεύτερο / 09.03.2001), και τις αμετάκλητες δικαστικές Αποφάσεις του Αρείου Πάγου:υπ” αριθμόν: 430 / 04.03.2005 / Α.Π. Καιυπ” αριθμόν: 1219 / 22.06.2001 / Α.Π., κοινή συνισταμένη των οποίων αποτελεί το γεγονός οτι οι διοικήσεις των ελληνικών τραπεζώνόφειλαν τουλάχιστον από 21.09.1991 να εφαρμόζουν το αυτονόητο δι” ευνομούμενη Χώρα.
Και ποιο είναι αυτό;
Όπως εξήγησε το πρώην στέλεχος της Εμπορικής Τράπεζας, σύμφωνα με τα παραπάνω οι τράπεζες υποχρεούνται να υπολογίζουν τόκους επί πάσης φύσεως δανείων, (στεγαστικών, καταναλωτικών, τρεχούμενων λογαριασμών και πιστωτικών καρτών), με βάση ημερολογιακό έτος, αποτελούμενο από 365 ημέρες, (οσάκις δηλαδή ο Φεβρουάριος του έτους αποτελείται από 28 ημέρες), & με 366 ημέρες, όταν το έτος είναι δίσεκτο, (οσάκις δηλαδή ο Φεβρουάριος του έτους αποτελείται από 29 ημέρες) και όχι με ημερολογιακό έτος, το οποίο δήθεν αποτελείται από 360 ημέρες.
Χρησιμοποίησε μάλιστα ως παράδειγμα το δικό του δάνειο ύψους 60.000 ευρώ που έλαβε το 1998 και στάθηκε η αφορμή να διαπιστώσει την τεράστια απάτη εις βάρος των Ελλήνων – κι όχι μόνο – δανειοληπτών. Όπως ανέφερε, εκτός των άλλων παράνομων και καταχρηστικών όρων των δανειακών συμβάσεων, αυτή η τακτική της τράπεζας τον επιβάρυνε κατά 12.000 ευρώ!!!
Στη ζημία που υφίσταται κάθε δανειολήπτης ότι μορφής δανειακή σύμβαση κι αν έχει υπογράψει κατέληξε κι η αμετάκλητη απόφαση του Αρείου Πάγου 430/05 σύμφωνα με την οποία το ανώτατο δικαστήριο της χώρας κρίνει καταχρηστικές δύο ακόμη πρακτικές των τραπεζών.
Κρίνει καταχρηστικό τον όρο σύμφωνα με τον οποίο η τράπεζα υπολογίζει τους τόκους με έτος 360 ημερών αντί με 365 ή 366 ημερών, με αποτέλεσμα να επιβαρύνεται πρόσθετα ο δανειολήπτης. Υπολογίζει δε οτι μέσω αυτής της πρακτικής ο δανειολήπτης επιβαρύνεται επιπλέον σε ποσοστό 1,3889% ημερησίως!
Παράλληλα, με την εν λόγω απόφαση ο Άρειος Πάγος επιβεβαιώνει ότι είναι καταχρηστικός ο όρος με τον οποίο οι καταναλωτές υποχρεώνονται να καταβάλλουν στις Τράπεζες, όταν εξοφλούν πρόωρα στεγαστικό δάνειο, ποσό που συνήθως ανέρχεται σε 2,50% επί του προεξοφλούμενου κεφαλαίου του δανείου. Μάλιστα, η απόφαση συνοδεύεται από μία εκτενή αιτιολογία που δεν αφήνει κανένα πλέον περιθώριο για την εξακολούθηση, με οποιαδήποτε άλλη μορφή, της παράνομης αυτής πρακτικής.
«Δια της δόλιας και παρανόμου αυτής μεθόδου καταλήστευαν τουςδανειολήπτεςπελάτες τους και εξαπατούσαν τους επενδυτές -μετόχους τους με παρουσίαση πλασματικών και δολίως υπερφουσκωμένων αποτελεσμάτων χρήσεως και κυρίως με εικονική κερδοφορία, η οποίαείναιεν πολλοίς προϊόν απάτης, τοκογλυφίας και δημιουργικής λογιστικής.Τα αποτελέσματα χρήσεως και η κερδοφορία των τραπεζών είναι μαϊμού. Επενδυτές αγόρασαν ακριβά μετοχές, κερδοσκόπησαν μέσω του λεγόμενου shorts elling εις βάρος των τραπεζών αλλά και του Χρηματιστηρίου Αθηνών» τόνισε ο κ. Τσίπας. Υπενθύμισε οτι δεν είναι καθόλου άσχετο με την κομπίνα αυτή το γεγονός οτι η εταιρία BlackRock διεξάγει εξονυχιστικούς ελέγχους στα χαρτοφυλάκια των τραπεζών. «Έχουμε χάσει διεθνώς την αξιοπιστία μας. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να έρθουν οι ξένοι για να βάλουν στο χέρι τα φιλέτα μας όπως η ΔΕΗ. Δε θα μπορείτε να τα διαχειριστείτε εσείς, θα μας πουν», σημείωσε.
Όπως τόνισε ο κ Τσίπας είναι επιβεβλημένο καθήκον κάθε εχέφρονος πολίτη (ο καθείς με όποιο τρόπο μπορεί), τουλάχιστον τους κ.κ. Αντώνη Σαμαρά, Γιάννη Στουρνάρα και Γιώργο Προβόπουλο, (πρώην Υπουργό Οικονομικών, πρώην Προϊστάμενο του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων του Υπουργείου Οικονομικών και πρώην Υποδιοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος αντιστοίχως και νυν Πρωθυπουργό, Υπουργό Οικονομικών και Διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος αντιστοίχως), ότι ο κόσμος το έχει τούμπανο κι” αυτοί κρυφό καμάρι, πως η υποβάθμιση, η απαξία και η χρεοκοπία των Ελληνικών Τραπεζών, του Χρηματιστηρίου Αξιών Αθηνών και της Εθνικής μας Οικονομίας οφείλεται κυρίως, εις το γεγονός, ότι επίορκες Διοικήσεις των Ελληνικών Τραπεζών «αρίστευσαν» από την 21.09.1991 μέχρι και σήμερα δολίως σε:
Α) Απάτη – Δημιουργική Λογιστική εις βαθμόν κακουργήματος, (παραβίαση του Άρθρου: 386 παράγραφοι 1 & 3 του Ποινικού Κώδικος),
Β) Τοκογλυφία εις βαθμόν κακουργήματος, (παραβίαση του Άρθρου: 404 παράγραφοι 1, 2, 3, & 4 του Ποινικού Κώδικος, και εν κατακλείδι
Γ) Σύσταση εγκληματικής οργάνωσης εις βαθμόν κακουργήματος, (παραβίαση του Άρθρου: 187 παράγραφοι 1 & 3 του Ποινικού μας Κώδικος, εις βάρος όλων ανεξαιρέτως των Δανειοληπτών Πελατών τους και κυρίως εις βάρος Εγχωρίων & κυρίως Διεθνών
Επενδυτών – Μετόχων των Πιστωτικών τους Ιδρυμάτων.
Επενδυτών – Μετόχων των Πιστωτικών τους Ιδρυμάτων.
Οι παραπάνω καταγγελίες του Στέφανου Τσίπα, μαζί με τα στοιχεία που συγκέντρωσε από συνολικά 8.000 δανειολήπτες, διακομίστησαν τον περασμένο Μάιο στους οικονομικούς εισαγγελείς Γρ.Πεπόνη και Σπ.Μουζακίτη, όμως, λόγω της «παραίτησης» τους ο φάκελος πέρασε στα χέρια της Ελένης Ράϊκου, της νέας εισαγγελέα Διαφθοράς.
Ουδέν νεώτερον ούτε και για τις τρεις μηνυτήριες αναφορές που κατέθεσε το πρώην στέλεχος της Εμπορικής εναντίον των μεγαλύτερων τραπεζικών ομίλων.
Εντός των προσεχών ημερών κατατίθεται και Μηνυτήριος Αναφορά κατά του Ομίλου της EFGEurobankA.E. Hκαθυστέρηση οφείλεται εις το γεγονός, ότι αναμέναμε την οριστικοποίηση και δημοσιοποίηση του «φλέρτ» μεταξύ της εν λόγω Τραπέζης και του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου Α.Ε. και όχι σε τυχόν έλλειψη παραβατικής δραστηριότητος εκ μέρους και των 2 προαναφερθέντων Τραπεζικών Ιδρυμάτων (Eurobank & TT), τα οποία έπρατταν ακριβώς ότι και οι 3 προαναφερθέντες και ήδη μηνυθέντες Τραπεζικοί Όμιλοι (Εθνικής, Alpha & Πειραιώς) .
Θα μπούνε άραγε φυλακή οι διοικητές των τραπεζών που έγραψαν στα «παλιά τους τα παπούτσια» κοινοτικές οδηγίες και νόμους του Κράτους; Θα υπάρξει και δεύτερος «Κοσκωτάς» σε αυτή τη χώρα μετά από όλες αυτές τις αποκαλύψεις.
Η λύση
Θετικά απάντησε στον πανελλήνιο προσκλητήριο που απηύθυνε ο Στέφανος Τσίπας ο Σύλλογος Δανειοληπτών και Προστασίας Καταναλωτών Βορείου Ελλάδος να ενώσουν τις δυνάμεις τους και να καταθέσουν εντός του μηνός Σεπτεμβρίου
α) αθρόες αγωγές αποζημιώσεως δανειοληπτών & επενδυτών ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών κατά των 4 Ομίλων των Ελληνικών Τραπεζών, πρωτοπόρων στις ανωτέρω παραβατικές δραστηριότητες, για τους καταληστευθέντες δανειολήπτες και τους εξαπατηθέντες μετόχους – επενδυτές και
β) ασφαλιστικά μέτρα, που θα υποχρεώνουν τις Τράπεζες να συμμορφωθούν άμεσα με την νομιμότητα.
Με τον τρόπο αυτό οι δανειολήπτες οι οποίοι ζημιώθηκαν σφόδρα από αυτήν την τακτική των τραπεζών θα μπορούν να διεκδικήσουν τα χρήματα, τα ακίνητα κι ότι άλλο έχασαν εξαιτίας αυτής.
Διότι η διαδικασία των πλειστηριασμών είναι προ των πυλών, απειλώντας κυρίως τους συνεπείς δανειολήπτες που πλήρωσαν με το αίμα τους το μοναδικό σπίτι που απέκτησαν για να στεγάσουν την οικογένεια τους.
