Οι αυτοδιοικητικές εκλογές του Μαΐου γίνονται σ’ ένα
πολιτικό περιβάλλον που από τη μια εντείνεται η επίθεση ενάντια στην εργατική
τάξη και τα λαϊκά στρώματα από την άλλη βαθαίνει η οικονομική και πολιτική
κρίση του συστήματος.
Η ανεργία έχει σκαρφαλώσει στο 30%, οι απώλειες στους
μισθούς και τις συντάξεις φτάνουν το 50%, εκατοντάδες χιλιάδες σπίτια χωρίς
ρεύμα, ανθρωπιστική καταστροφή στη υγεία, συρρίκνωση, υποβάθμιση ιδιωτικοποίηση
της παιδείας, δεκάδες χιλιάδες νέοι εγκαταλείπουν τη χώρα παίρνοντας το δρόμο
της ξενιτιάς. Δημόσια αγαθά και στρατηγικές υποδομές ξεπουλιούνται. Η βία και
τα ΜΑΤ συνοδεύουν κάθε κυβερνητική απόφαση. Στρατόπεδα συγκέντρωσης για τους
μετανάστες και τους πρόσφυγες, λευκά κελιά για τους κοινωνικούς και πολιτικούς
αντιπάλους του συστήματος. Το Φαρμακονήσι στοιχειώνει την ρατσιστική πολιτική
της κυβέρνησης.
Μεγάλο μέρος της πολιτικής αυτής υλοποιείται από το τοπικό
κράτος, από τους Δήμους και τις Περιφέρειες, οι οποίοι δεν χαρακτηρίστηκαν
άδικα «μακρύ χέρι των μνημονίων» στις τοπικές κοινωνίες. Κεντρική πολιτική
επιλογή της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να βγει το κεφάλαιο από την κρίση του είναι η
παράκαμψη των κεντρικών κυβερνήσεων και η υλοποίηση των προγραμμάτων της και
των ιδιωτικών επενδύσεων απευθείας μέσω Περιφερειών και Δήμων.
Όμως αν και μας έλεγαν ότι όλα τα κάνουν για «να μειώσουν το
χρέος», το ελληνικό χρέος εκτινάχτηκε στο 190% του ΑΕΠ. Το «πρωτογενές
πλεόνασμα» απ’ όπου ετοιμάζεται να μοιράσει τα ψηφοθηρικά του ψίχουλα ο Σαμαράς
είναι προϊόν ληστείας του εισοδήματος, της αξιοπρέπειας της ίδιας μας της ζωής.
Η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου βρίσκεται σε κρίση και αποσταθεροποίηση, παρ’
όλη την πανκινητοποίηση για τη στήριξή
της από τις δυνάμεις του ευρωπαϊκού αστισμού με ναυαρχίδα την ίδια τη Μέρκελ.
Το σκάνδαλο Μπαλτάκου δείχνει τον βαθύ εναγκαλισμό κυβέρνησης- Χρυσής Αυγής.
Εξηγείται η για χρόνια ασυλία της φασιστικής, εγκληματικής οργάνωσης, αλλά και
οι πολιτικές συγγένειες του ίδιου του πρωθυπουργού.
Παράλληλα οι εργατικές και λαϊκές αντιστάσεις δεν κοπάζουν.
Απέναντι στον αντιλαϊκό μεσαίωνα όλοι εμείς, οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, η
νεολαία, οι μετανάστες γράφουμε τη δικιά μας ιστορία αξιοπρέπειας.
Το μήνυμα που θα στείλουν αυτές οι εκλογές είναι κρίσιμο για
το αν θα συνεχιστεί ο καταστροφικός για το λαό δρόμος των μνημονίων, του
αυταρχισμού, της επιτήρησης, ή θα ανοίξει ο δρόμος για την εργατική αντεπίθεση,
για μια έξοδο από την κρίση στην υπηρεσία των αναγκών του εργαζόμενου λαού.
Η «Ανταρσία στο Αιγαίο» θα δώσει τη μάχη
Για να καταγραφεί ένα
ισχυρό ρεύμα που τολμά να κατονομάσει τους ενόχους (κεφάλαιο, Ε.Ε., κυβέρνηση),
που δε διστάζει να βάλει στόχο την έξοδο από ευρώ – ΕΕ, σαν αναγκαία προϋπόθεση
για την επιβίωση των εργαζομένων, της φτωχομεσαίας αγροτιάς και της νεολαίας.
Για να προτείνει ένα μεταβατικό πρόγραμμα ρήξης και
ανατροπής, κάλεσμα συμμετοχής και δράσης, που δεν θα είναι δουλειά κανενός
δημοτικού ή περιφερειακού συμβουλίου, καμιάς κυβέρνησης να το εφαρμόσει, αλλά
υπόθεση του ίδιου του κινήματος, των συνδικάτων και των σωματείων, των λαϊκών
συνελεύσεων να το επιβάλουν.
Χωρίς κυβερνητικές και διαχειριστικές αυταπάτες, χωρίς
υποταγή στα ιερά και τα όσια των στρατηγικών επιλογών της αστικής τάξης, που
οδηγεί αναπόφευκτα σε πολιτικές λιτότητας και νέα μνημόνια.
Χωρίς περιχαράκωση και αναχωρητισμό από τη βάσανο της
δοκιμασίας στον κοινωνικό και πολιτικό συναγωνιστικό στίβο και τις μεγάλες
πολιτικές και κοινωνικές μάχες της εποχής μας.
Για να υπηρετήσει και απ’ αυτή τη θέση την αναγκαιότητα
συγκρότησης του κινήματος. Σαν άλλο ένα μέσο συμβολής στη λαϊκή οργάνωση μέσα
από την αποκάλυψη αντιλαϊκών πολιτικών και μέτρων, σαν βήμα παρέμβασης των
λαϊκών συλλογικοτήτων οργάνωσης και διεκδίκησης. Σαν μέσο αξιοποίησης, χωρίς αυταπάτες,
οποιαδήποτε ευκαιρίας παρουσιάζεται μέσα και από τον θεσμικό δρόμο για να
καθυστερείς, να παρεμποδίζεις ή να δυσκολεύεις τον αντίπαλο.
Σ’
αυτή τη μάχη καλούμε σε συστράτευση τους συναγωνιστές και τις συναγωνίστριες
που δώσαμε μαζί τις μάχες όλα αυτά τα μαύρα χρόνια των μνημονίων. Τους καλούμε
να συμβάλουν με τις απόψεις τους, τις ιδέες, την εμπειρία τους. Παλεύουμε για
την μετωπική συμπόρευση όλων όσων αγωνίζονται για έναν ριζικά διαφορετικό δρόμο
χωρίς χρέος και μνημόνια, χωρίς ευρώ, έξω από την ΕΕ, ενάντια στο κεφάλαιο και
τον καπιταλισμό. Για την οικοδόμηση μιας αριστεράς, που την κατάθεση αγώνα,
οργής και ελπίδας που έχει κάνει ένας ολόκληρος λαός, θα την κάνει μαγιά για
ένα σήμερα ανατροπής και ένα αύριο επαναστατικών αλλαγών και συλλογικής δημιουργίας