Από τον έντιμο συμβιβασμό στη δύσκολη συμφωνία και από τις συνιστώσες της αμφισβήτησης στη – σκληρή – πολιτική ενηλικίωση της διακυβέρνησης: Η, επώδυνη, όπως όλα δείχνουν, συμφωνία με τους πιστωτές, δοκιμάζει το πολυφωνικό DNA του ΣΥΡΙΖΑ και τον φέρνει αντιμέτωπο με διλήμματα ικανά να αποσταθεροποιήσουν ακόμη και τα πιο εδραιωμένα κόμματα εξουσίας.
Τα ασφυκτικά χρονικά περιθώρια,, η ιστορική ευθύνη και το, πρωτοφανώς εχθρικό σύμπλεγμα, πολιτικών και μιντιακών συμφερόντων και λόμπι κάνει την προσαρμογή κάτι περισσότερη από βίαιη. Εξ ου και το καθαρό προεδρικό μήνυμα ότι επίκειται θέμα κομματικής πειθαρχίας όταν έρθει η ώρα να ψηφιστεί η συμφωνία στη Βουλή, έρχεται ν’ ανοίξει τη βαλβίδα αποσυμπίεσης προβληματισμού, διεργασιών και καταμέτρησης συσχετισμών και προθέσεων εντός του κόμματος.
Πάνος Σκουρλέτης και Δημήτρης Παπαδημούλης ήταν οι πρώτοι που έβαλαν στοχευμένα το θέμα, δηλώνοντας με σαφήνεια ότι εάν στην ψηφοφορία για τη συμφωνία στη Βουλή δεν επιβεβαιωθεί η δεδηλωμένη, τότε ο μόνος δρόμος είναι οι εκλογές. Κι ο υπουργός Επικρατείας Νίκος Παππάς, ο άνθρωπος που απηχεί πλήρως τις θέσεις του Αλέξη Τσίπρα, ανέλαβε να κάνει το μήνυμα ακόμη πιο εύγλωττο δηλώνοντας ότι «προφανέστατα» και θα τεθεί θέμα κομματικής πειθαρχίας κατά την ψήφιση της συμφωνίας.
«Προφανέστατα. Μην το συζητάτε. Εδώ έχει βγει μια κυβέρνηση με συγκεκριμένη εντολή και αυτή η εντολή θα πρέπει να κατακτήσει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος εδώ. Τώρα εδώ να μην αστειευόμαστε. Δεν είναι ούτε κάποιο δευτερεύον νομοσχέδιο ούτε και ρύθμιση στην οποία, εντάξει, μπορεί να έχουμε μια ανοχή για το τι στάση θα κρατήσουμε» είπε ο Νίκος Παππάς, ξεκαθαρίζοντας ότι ο αριθμός των 151 «ναι» από την κυβερνητική πλειοψηφία αποτελεί και την «κόκκινη γραμμή» στις πολιτικές εξελίξεις.
Στην πραγματικότητα στο πρωθυπουργικό επιτελείο ελάχιστοι θεωρούν ότι υπάρχει θέμα συντεταγμένης εσωκομματικής ανταρσίας στη συμφωνία κι ακόμη πιο λίγοι φοβούνται ότι υπάρχει κίνδυνος διψήφιων διαρροών στην ψηφοφορία από τα κόμματα της συγκυβέρνησης – ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ. Κρίθηκε, όμως, πως το «μήνυμα ευθύνης» απ’ όλους και προς όλους τους βουλευτές πρέπει να είναι το ισχυρότερο δυνατό, προκειμένου να μην δοθεί και η παραμικρή ρεαλιστική πολιτική υπόσταση στα προσφιλή σενάρια της αντιπολίτευσης – από την «αριστερή παρένθεση» έως την κυβέρνηση «εθνικής ενότητας».
«Η Κοινοβουλευτική Ομάδα εμπιστεύεται τον Τσίπρα κι ο Τσίπρας εμπιστεύεται τους βουλευτές», έλεγε χαρακτηριστικά χθες υψηλόβαθμο κυβερνητικό στέλεχος. Κι ο ίδιος πρόσθετε ότι «δεν γνωρίζουν καθόλου τον ΣΥΡΙΖΑ όσοι ποντάρουν στον Παναγιώτη Λαφαζάνη και στην Αριστερή Πλατφόρμα για εσωκομματική και ενδοκυβερνητική ρήξη».
Η Αριστερή Πλατφόρμα
Εντός της Αριστερής Πλατφόρμας, η αλήθεια είναι ότι ο προβληματισμός είναι και υπαρκτός και δημόσιος. Χαρακτηριστικό ήταν και το χθεσινό άρθρο στην ιστοσελίδα Iskra.gr, που απηχεί τις απόψεις Λαφαζάνη, που τονίζει ότι «στοίχημα για την κυβέρνηση είναι να αποκρούσει αποτελεσματικά τους εκβιασμούς».
«Η κυβέρνηση οφείλει να προετοιμαστεί σε βάθος, να προετοιμάσει τον ελληνικό λαό και να ενισχύσει το αγωνιστικό του φρόνημα για την περίπτωση που δεν καταστεί δυνατή τις επόμενες ημέρες μια συμφωνία συμβατή με το πρόγραμμά της, αλλά και τις ταυτοτικές αξίες της Αριστεράς».
Ωστόσο, «από την προετοιμασία για ρήξη έως αυτή καθ’ αυτή τη ρήξη η απόσταση είναι μεγάλη», όπως έλεγε έμπειρο κοινοβουλευτικό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, υπενθυμίζοντας και το αιχμηρό μεν, προσεκτικό δε, κείμενο της Αριστερής Πλατφόρμας στην τελευταία Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ.
Στην ίδια Κεντρική Επιτροπή, πάντως, η Αριστερή Πλατφόρμα ενίσχυσε τα ποσοστά της κι αυτό δεν διαφεύγει της προσοχής στους πολιτικούς σχεδιασμούς του προεδρικού επιτελείου. Σε ό,τι αφορά, δε, την Κοινοβουλευτική Ομάδα και τους συσχετισμούς, πέραν του Παναγιώτη Λαφαζάνη, είτε στο «δυναμικό», είτε στην άμεση επιρροή της Αριστερής Πλατφόρμας εντάσσονται οι Δημήτρης Στρατούλης, , Κώστας Ησυχος, Βαγγέλης Αποστόλου, Θανάσης Πετράκος, Δέσποινα Χαραλαμπίδου, Στάθης Λεουτσάκος, Λίτσα Αμμανατίδου, Ευγενία Ουζουνίδου, Ζήσης Ζάννας, Ιωάννα Γαϊτάνη, Ελένη Ψαρρέα, Κώστας Λαπαβίτσας και Ειρήνη Κασιμάτη.
Η ΚΟΕ, οι «πασοκοεγενείς» και οι απρόβλεπτοι
Εντονα κριτικά απέναντι στη διαπραγμάτευση και πολύ κοντά στην Αριστερή Πλατφόρμα κινείται πλέον και η ΚΟΕ (Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδος) του Ρούντι Ρινάλντι. Οι βουλευτές που θεωρούνται προσκείμενοι στην ΚΟΕ είναι οι Δημήτρης Κοδέλας, Βασίλης Χατζηλάμπρου, Μαρία Τριανταφύλλου, Ελένη Σωτηρίου και Βασίλης Κυριακάκης.
Απέναντι στην ηγεσία τάσσεται συχνά εσχάτως και ο εκ των πασοκογενών Αλέξης Μητρόπουλος. Οι προερχόμενοι από το ΠΑΣΟΚ, ωστόσο, βουλευτές δεν είναι συντεταγμένοι, ούτε ομοιογενείς και το ίδιο ισχύει για μια σημαντικά ακόμη μερίδα μελών της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ αρκετοί εκ των οποίων έχουν συχνά απρόβλεπτη, στάση. Πρόκειται για τους Γιάννη Μιχελογιαννάκη, Θεοδώρα Τζάκρη, Γιώργο Βαρεμένο, Δημήτρη Γάκη, Εφη Γεωργοπούλου-Σαλτάρη, Αλέκο Τριανταφυλλίδη, Βούλα Τεκτονίδου, Βαγγέλη Διαμαντόπουλο, Στέφανο Σαμοΐλη, Σάκη Παπαδόπουλο, Φωτεινή Βάκη, Αφροδίτη Θεοπεφτάτου, Σταύρο Αραχωβίτη, Κώστα Δερμιτζάκη, Γιάννη Ζερδελή, Παναγιώτα Κοζομπόλη, Πέτρο Κωνσταντινέα, Δημήτρη Σεβαστάκη, Παναγιώτα Δριτσέλη, Χρήστο Σιμορέλη και Παύλο Πολάκη.
Και, βεβαίως, μια απολύτως αυτόνομη και ξεχωριστή κατηγορία είναι η πρόεδρος της Βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου, για την οποία όμως ουδείς στο Μαξίμου θεωρεί ότι, παρά την δική της, ιδιαίτερη στάση, μπορεί να προκαλέσει θέμα στην κυβέρνηση σε μείζον στρατηγικό διακύβευμα. Αντιθέτως, δεν υπάρχει – ομόφωνα τουλάχιστον – η ίδια εκτίμηση και για την Ραχήλ Μακρή, η οποία ανήκει, κατά μία έννοια, στη «σφαίρα επιρροής» της Ζωής Κωνσταντοπούλου.
tvxs.gr
