Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ κ. ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΕΩΡΓΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ
Έχω γράψει μια τετραλογία. Τα τρία μου βιβλία κυκλοφορούν μέχρι
σήμερα.
Το πρώτο από το 2008 με τίτλο «Της σποράς της μαύρης όργωμα»
το 2ο το 2010 με τίτλο «Δάκρυα διαμάντια», από τις εκδόσεις ΑΛΔΕ.
Το τρίτο με τίτλο «Το 7 της λύτρωσης αργεί» κυκλοφορεί από
τις εκδόσεις Αστάρτη.
Κάθε βιβλίο είναι αυτοτελές, τα ενώνει μόνο μια λεπτή
«κλωστή».
Κύριο θέμα της τετραλογίας μου είναι, πως
ένα τυχαίο γεγονός, πως μια «αθώα» ερωτική πράξη, μέσα σε ένα μακρινό χρονικό
ορίζοντα 170 ετών, μπορεί να μεταφέρει τέτοια δυστυχία.
Μπορεί;
Εάν αναλογιστούμε, το
μέγεθος της συμφοράς ανθρωπίνων υπάρξεων, που μεταλλάχτηκαν σε μη ανθρώπους,
εάν ζήσουμε δίπλα από αυτούς τους δυστυχείς και δούμε μέσα μας πόσο μας
επηρέασαν, εάν η «μεταφορά» έγινε με κάθε μέσον και μεταφέρθηκε από Ελλάδα,
Αμερική, Αυστραλία και πιθανώς σε όλο τον κόσμο, τότε ναι.
Μετέφερε μόνο δυστυχία;
Δυστυχώς και τρόμο.
ΑΑ. Βιβλίο
1 "Της σποράς της μαύρης όργωμα" (1ο της τετραλογίας)
Εποχή 1830 Κυνουρία -
Σπάρτη - Καλαμάτα - Πάραθος 1860
Δυο νέα παιδιά, οι αδελφοί Αρετή και ο Βαγγέλης, βοσκόπουλα,
μένουν μόνα, ορφανεύοντας βίαια.
Πρώτα από αθωότητα και μετά από ένστικτο, γίνονται εραστές.
Η Αρετή μένει έγκυος.
Προσπαθούν να εξερευνήσουν την ψυχή τους, να διαγράψουν τους
ρόλους τους.
Ένα οδοιπορικό, σε εποχές δύσκολες και επικίνδυνες, μια
συνεχής προσπάθεια για επιβίωση, για αγάπη, για κοινωνική καταξίωση.
Μια γυναίκα μόνη, η Αρετή, με ένα παιδί πληγωμένο από
ορφάνια, παίρνει την ζωή στα χέρια της, την προφυλάσσει, της δίνει την αξία που
η ίδια νιώθει για τον εαυτό της, μοιράζετε το ένα παιδί της με την νύφη μοίρα,
το άλλο του έρωτα, με το Θεό.
Ένα Θεό, που την καθοδηγεί τόσο
εσφαλμένα, ενώ είναι σχεδόν παντού παρόν.
Όταν πια η πράξη της αιμομιξίας έρχεται σαν υπενθύμιση αφύσικης
ένωσης, όταν ο γιος της από ένα αξιολάτρευτο παλικάρι γίνεται σχεδόν τετράποδο
ζώο, όταν οι στριγκλιές του γίνονται πόνος, τα πάντα διαλύουν και οι φόνοι του
χθες, του παρόν και του μέλλοντος γίνονται επώνυμοι.
(Η ιστορία του
βιβλίου είναι κατά 95% μυθοπλασία και κατά 5% αληθινή, περίπου. Η πραγματική
ιστορία, ξεκινά από τον εγγονό της ηρωίδας Αρετής, Βασίλη.)
ΒΒ. Βιβλίο 2ο
«Δάκρυα διαμάντια» ( 2ο της τετραλογίας)
Εποχή Σύμη 1910 -
Μάκρη Μικράς Ασίας - Κύπρος - Λίβανος - Σμύρνη - πορεία στην Ανατολή - 1922
Ένας άντρας, ο Κυριάκος, με μπέσα και αρχοντιά, γίνεται ο
ενδιάμεσος κρίκος ανάμεσα στο δικό του παρόν και σε αλύτρωτα πνεύματα.
Φόνος, φυγή, αγώνας,
περιπέτεια, δημιουργία, αγάπη, οικογένεια, θάνατος, ξεριζωμός καταστροφή.
Ο Κυριάκος, ο άντρας του λόγου τιμής, της υπερηφάνειας, της
δημιουργίας, της υπευθυνότητας. Ο άτυχος. Το κρίμα, το πεπρωμένο.
Μαζί με αυτόν, γυναίκες από σώμα και γυναίκες από πνεύμα,
γεμάτες ανθρώπινα συναισθήματα και αισθήματα, τον περιτριγυρίζουν σαν κέντρο ύπαρξης
τους, σαν το κέντρο που θα τους ενώσει όλους, στο όλον.
Η επίγεια ζωή του, θα τον κατευθύνει σύμφωνα με τα πιστεύω
του, ενώ η άλλη των άλλων, θα τον οδηγήσει στο δικό του πεπρωμένο, που δεν θα
μπορεί να ελέγξει.
(Η ιστορία κατά 80% περίπου
είναι αληθινή)
ΓΓ. Βιβλίο 3 «Το 7 της
λύτρωσης αργεί»
Εποχή Χίος - Σμύρνη -
Μεσσηνία - Πειραιάς 1900 - 1996
Ένα σκηνικό σχεδόν διαβολικό ή θεϊκό αρχίζει και στήνεται.
Όλοι ξέρουν το τώρα, κρύβουν το χθες και ελπίζουν στο αύριο
εγκληματικά.
Ο δισέγγονος της Αρετής, ( βιβλίο 1ο) Δημήτρης, γνωρίζεται
και παντρεύεται την γυναίκα της μοίρας του και
της μοίρας μας.
Την Άννα, τη γυναίκα μάνα, που θα φέρει στη μήτρα της και θα
διαιωνίσει το πόνο, τον τρόμο και την ατέλειωτη δυστυχία.
Ο Δημήτρης, δισέγγονος της Αρετής και εγγονός του Παναγιώτη,
( 1ο βιβλίο) του πρώτου θύματος της αιμομικτικής σχέσης των γονιών
του, είναι ο «μεταπράτης» του αντρικού σπέρματος, σε τρόμο.
Πάσχει από την κληρονομική ασθένεια χορεία του Χάντινγκτον.
( choreia Huntington)
Κάνει έξι παιδιά.
Καταστροφή όλη της οικογένειας.
Ο ίδιος και οι τρεις κόρες του, πάσχουν από χορεία του
Χάντινγκτον. ( Huntington) Πεθαίνουν αργά, βασανιστικά, σε πλήρη σωματική και
πνευματική κατάρρευση, παρασύροντας τους απογόνους τους, στο τρόμο, την
αυτοκτονία, τον φόβο, την μοναξιά, την ανθρώπινη κόλαση, τον θάνατο λυτρωτή και
τιμωρό.
Η μια κόρη του, ( που έχει κληρονομήσει το γονίδιο του
Huntington) παντρεύεται τον γιό του Κυριάκου. ( βιβλίο 2ο)
Από αυτή την ένωση το ένα παιδί, κληρονομεί τον Huntington
και πεθαίνει και αυτό το 1996, παραμένοντας μέχρι σήμερα, ο τελευταίος νεκρός
από την συνέπεια αυτής της κληρονομικής ασθένειας.
(Η ιστορία του 3ου βιβλίου μου
είναι κατά 90% αληθινή)
ΔΔ. Βιβλίο 4 "Αλύτρωτα
πνεύματα" (ανέκδοτο με αυτό τελειώνει η τετραλογία)
1822 - 1984
Μέσα από τον όλεθρο της καταστροφής της Χίου το 1822, οι
νεαροί γονείς ενός φτωχικού αλλά ευτυχισμένου σπιτιού, σφαγιάζονται. Τα τέσσερα ( 4)
παιδιά τους, τρία (3) κορίτσια από 7-5-4 χρονών και το αγοράκι 2 χρονών,
πωλούνται σκλάβοι
Η διαδρομή τους:
Χίος 1822:
Φωτεινή > Κάλυμνο - Μασσαλία - Σύμη Βαρβάρα > Αδριανούπολη - Γαλλία -
Σμύρνη
Χρυσάνθη > Σμύρνη - Ιταλία - Αγγλία - Ταγγέρη
- Αθήνα
Βασίλης > Κρήτη - Αθήνα ..... μέχρι τις
ημέρες μας.
