Τα προβλήματα που δημιουργεί η γραφειοκρατία στην προώθηση έργων στα νησιά και τις ιδιαιτερότητες του νησιωτικού χώρου, αναφέρθηκε στην ομιλία του ο Περιφερειάρχης Β. Αιγαίου Νάσος Γιακαλής στη διάρκεια του 1ου Τακτικού Συνεδρίου της Ένωσης Περιφερειών Ελλάδος στις 13 και 14 Φεβρουαρίου στην Αθήνα. Ο κ. Γιακαλής άσκησε επίσης κριτική στον πρώην Υπουργό Εσωτερικών Γ. Ραγκούση αφού όπως τόνιζε δεν ήθελε ν’ ακούσει τα αιτήματα των φορέων νησιών. «Επειδή ήταν δήμαρχος Πάρου νόμιζε ότι ήταν δήμαρχος της Νέας Υόρκης» είπε χαρακτηριστικά.
Στο συνέδριο συμμετείχαν από την Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου, εκτός του Περιφερειάρχη, οι Αντιπεριφερειάρχες,Αντώνης Γιαννάκης, Ηρακλής Βερβέρης, Κράκαρης, Παπαθεοφανους, Μάρκου, ο Πρόεδρος του Περιφερειακού Συμβουλίου Σταύρος Δημηρούδης, καθώς επίσης οι Περιφερειακοί Σύμβουλοι Βογιατζής Παύλος, και Μυρσίνη Κανλή -εκλεγμένη ως μέλος της Γενικής Συνέλευσης- και Τεντόμας Βασίλης.
Αναλυτικά η ομιλία του Περιφερειάρχη Νάσου Γιακαλή στο συνέδριο:
«Αγαπητοί συνάδελφοι η αιρετή περιφέρεια είναι ένας θεσμός που έκλεισε δύο χρόνια και οφείλουμε να κάνουμε μια αποτίμηση. Πέτυχε; Απέτυχε; Ποιοι είναι σύμμαχοί μας και πώς θα πορευτούμε από εδώ και πέρα. Πιστεύω ότι μέσα από τα πολλά προβλήματα τα οποία υπάρχουν και αδυναμίες που έχει ο «Καλλικράτης» η αιρετή περιφέρεια πέτυχε και πέτυχε όχι γιατί έχει κανέναν άλλο σύμμαχο, σύμμαχος είναι ο λαός, σύμμαχος είναι οι πολίτες. Αυτοί στήριξαν αυτό το θεσμό και οφείλουμε να προχωρήσουμε μαζί με αυτούς.
Αγαπητοί συνάδελφοι όταν κάτι δεν πάει καλά ή κάποιος θέλει να καταργήσει κάτι και δεν τολμάει καν να το αγγίξει γιατί φοβάται τους πολίτες, τους συμμάχους δηλαδή της αιρετής περιφέρειας τότε αρχίζει και το εκφυλίζει και φοβάμαι πολύ ότι μη έχοντας κάποιοι το κουράγιο να πουν όχι στην αιρετή περιφέρεια, αρχίζουν να το εκφυλίζουν.
Θυμόσαστε τι είχε γίνει με το ΕΣΥ, με το Γιώργο Γεννηματά όταν έκανε το ΕΣΥ και το ’89 όταν άλλαξε η κατάσταση μη μπορώντας οι τότε να πουν καταργείται το ΕΣΥ, άρχισε να εκφυλίζεται το ΕΣΥ και να ποια είναι η πραγματικότητα του ΕΣΥ σήμερα.
Είμαστε τώρα δύο χρόνια, ζούμε την καθημερινότητα όσο κανένας άλλος και πολλοί από εσάς, πολλά Περιφερειακά Συμβούλια γνωρίζετε ότι κάνουμε δουλειές οι οποίες δεν είναι δικές μας, δεν είναι της αρμοδιότητάς μας.
Θυμόσαστε τι είχε γίνει με το ΕΣΥ, με το Γιώργο Γεννηματά όταν έκανε το ΕΣΥ και το ’89 όταν άλλαξε η κατάσταση μη μπορώντας οι τότε να πουν καταργείται το ΕΣΥ, άρχισε να εκφυλίζεται το ΕΣΥ και να ποια είναι η πραγματικότητα του ΕΣΥ σήμερα.
Είμαστε τώρα δύο χρόνια, ζούμε την καθημερινότητα όσο κανένας άλλος και πολλοί από εσάς, πολλά Περιφερειακά Συμβούλια γνωρίζετε ότι κάνουμε δουλειές οι οποίες δεν είναι δικές μας, δεν είναι της αρμοδιότητάς μας.
Και βέβαια κάνουμε αγροτική οδοποιία, κάνουμε μια σειρά από ζητήματα που είναι σε άλλο θεσμό, στον άλλο βαθμό, στον πρώτο βαθμό. Και καλά κάνουμε. Γιατί ο κόσμος δεν μπορεί να ξεχωρίσει τώρα στα χωριά αν είναι υπεύθυνη η περιφέρεια ή είναι ο δήμος. Εκείνο που τον ενδιαφέρει είναι να έχει τον αγροτικό το δρόμο να μπορεί να πηγαίνει στο χωράφι του, να μπορεί να κάνει τις δουλειές του και αυτό ακριβώς προσπαθούμε εμείς να κάνουμε και μπορώ να πω ότι το κάνουμε όλοι με επιτυχία.
Βέβαια ζούμε όμως και την κοινωνία και βλέπουμε ποια είναι η κοινωνία και ιδιαίτερα όσο πιο μικρή είναι η κοινωνία, δεν λέω για την Αττική που είναι ένας απέραντος χώρος αλλά για τις δικές μας περιφέρειες βλέπουμε ότι και εκεί καλπάζει η ανεργία με ρυθμούς που δεν μπορείς να συλλάβεις. Μπορεί να φτάσει το 30%.
Τι κάνουμε; Και όχι μόνο τι κάνουμε εμείς, τι κάνουν αυτοί που είναι στην κεντρική εξουσία, στο κεντρικό κράτος και βγάζουν τις αποφάσεις. Και ενώ πολύ απλά πράγματα μπορούσαν να είχαν δώσει λύσεις, αρχίζουν και μπερδεύουν και νομίζει κανείς ότι από τη μια πλευρά φταίνε οι τροϊκανοί, φταίει ο τάδε, φταίει ο «Χαν» φταίει δεν ξέρω εγώ ποιος άλλος ενώ η πραγματικότητα ποια είναι; Γιατί την έχουμε ζήσει. Φταίνε οι ίδιοι οι οποίοι προσπαθούν να δώσουν εξετάσεις στους τροϊκανούς ότι είναι καλά παιδιά, ότι θα εφαρμόσουν τα συστήματα με αποτέλεσμα να μπερδεύουν τα πράγματα, να μην προχωρούν τα έργα και να κολλάνε.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου. Εγώ είχα ένα στόχο φέτος να πιάσω 40.000.000, έπιασα 32. Ξέρετε πόσα θα μπορούσα να είχα πιάσει; Πενήντα. Για ποιο λόγο; Διότι τα προβλήματα που σου βάζει η γραφειοκρατία είναι τέτοια που σε μπλοκάρουν. Πέντε έργα στον αέρα, πέντε έργα έτοιμα να μπουν εργολάβοι να δουλέψουν 200 άνθρωποι, πως θα λυθεί διαφορετικά η ανεργία και όμως τα μπλοκάρουν και τα μπλοκάρουν αν θέλεις με ένα τρόπο απαράδεκτο και άθλιο.
Άρα πρέπει να καταλάβουν αυτοί οι οποίοι λένε ότι είναι σύμμαχοί μας να δώσουν τις λύσεις. Δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά. Δεν μπορεί ο περιφερειάρχης και το περιφερειακό Συμβούλιο ότι και να κάνει να δώσει λύσεις για ένα λιμάνι το οποίο είναι τρελό και ακούστε το τούτο, ένα λιμάνι το οποίο είναι έτοιμο προς δημοπράτηση και όχι μόνο είναι έτοιμο προς δημοπράτηση, έχει δημοπρατηθεί ένα άλλο έργο από το τομεακό 41.000.000 ευρώ λόγω του λιμανιού που θα γίνει, γιατί λέει πρέπει πρώτα να γκρεμίσω το παλιό και μετά να προχωρήσω.
Μα άμα το γκρεμίσω το παλιό που θα πάνε οι ψαράδες; Πρέπει να κάνω το καινούριο να βάλω τους ψαράδες μέσα για να γκρεμίσω το παλιό. Και αν το γκρεμίσω τώρα θα το γκρεμίσω με χρήματα δικά μου κρατικά, εθνικά ενώ το έχω βάλει μέσα στη μελέτη, μέσα στο έργο να το γκρεμίσουν οι άλλοι. Και όμως υπάρχουν κάποιοι οι οποίοι δεν καταλαβαίνουν.
Οι αθλιότητες αυτές αν δεν εκλείψουν δεν πρόκειται ποτέ μα ποτέ να πάει αυτός ο τόπος μπροστά. Κάποιοι οι οποίοι, γιατί εδώ πέρα χτες ένας συνάδελφος με εξωράισε στον κ. Ραγκούση. Εντάξει, βρέθηκε να είναι οΡαγκούσης Υπουργός Εσωτερικών. Όμως το αίτημα για αιρετή περιφέρεια, τουλάχιστον εγώ που ασχολούμαι 30 χρόνια με την Αυτοδιοίκηση, που έχω κάνει τόσα χρόνια δήμαρχος, ήταν πάντα να προχωρήσουμε προς εκεί. Αλλά δεν καταλάβαινε ο άνθρωπος όταν πηγαίναμε στο Υπουργείο να δώσει λύσεις, να βρει το δρόμο το σωστό για την περιφέρεια και τους δήμους και δεν καταλάβαινε. Γιατί νόμιζε και το είχα πει και στην Ένωση, επειδή έκανε 4 χρόνια δήμαρχος στην Πάρο, είχε την εντύπωση ότι είναι ο δήμαρχος της Νέας Υόρκης. Ήταν σε ένα δήμο 3.500 κατοίκων και αυτός είχε την εντύπωση ότι ζούσε στη Νέα Υόρκη. Και πληρώνουμε τώρα. Και παρόλα αυτά, παρόλο που πηγαίναμε στο γραφείο του και δεν μας έβαζε και τώρα άκουσα χτες το φίλο και φίλτατο Μαχαιρίδη που έλεγε ξέρω εγώ για τον Σαμαρά, για τους Υπουργούς και υποτίθεται εγώ Πασόκος από το 1974 έπρεπε να πάω να περιμένω έξω από την πόρτα του μεγάλου εκείνου Ναπολέοντα και στο τέλος να μου πει η ιδιαιτέρα του δεν μπορεί να σας δεχτεί.
Αυτή ήταν η κατάσταση τότε και αυτός ο εκφυλισμός αλλά όμως εγώ πιστεύω ότι και οι αιρετοί και ο πρώτος βαθμός, γιατί να σας πω κάτι, όταν έγινε αιρετή η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση ποιος την έκανε; Ο Παυλόπουλος, δεν έχει σημασία τι είναι ο καθένας τοποθετημένος, δεν τόλμησε αγαπητοί φίλοι να προχωρήσει στο θεσμό αυτό με όποιες τις αδυναμίες, κώλωσε τότε.
Θυμάμαι στο συνέδριο που κάναμε. Όμως ήταν η βούληση τότε της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ να προχωρήσει και να κάνει την αιρετή Αυτοδιοίκηση. Κανένας Ραγκούσης και οτιδήποτε μου λένε εδώ πέρα έκανε και πρέπει να του χρωστώ και ευγνωμοσύνη. Από πού και ως που;
Φίλες και φίλοι αυτά τα λάθη όμως πρέπει να διορθωθούν. Και όσοι έρχονται εδώ και μιλάνε γιατί χτες άκουσα και τον Υπουργό, ο οποίος μου φαίνεται κάποια στιγμή διάβαζε, προς την ΚΕΔΚΕ ήταν, πρέπει να ήταν ο ίδιος λόγος ή κάνω λάθος, γιατί μέσα σε αυτά άκουσα να λέει για τα χρέη, για τις ρυθμίσεις. Ποια; Αυτά ήταν για τους δήμους, δεν είναι για μας. Πρέπει να τα δούμε.
Και δεν μπορεί να λέει, θυμάμαι όταν πήγαμε παραμονές Χριστουγέννων και λέει δεν έχω να σας δώσω ούτε ένα ευρώ, γιατί δεν με αφήνει ο Σταϊκούρας. Σάμπως ήταν άλλο κράτος αυτός ο Σταϊκούρας. Δεν κατάλαβα. Και με την επιμονή και τον αγώνα ο οποίος έγινε εκείνο το πρωινό για δύο ώρες, καταφέραμε να πάρουμε αυτά τα χρήματα τα όσα πήραμε.
Εδώ πρέπει να πω ότι και ο Πρόεδρος ο Σγουρός, γιατί έχουν ακουστεί διάφορα ζητήματα, δεν έχω καμιά ανάγκη τον Σγουρό για να του πω καλή κουβέντα, και γραμμένο μπορεί να με έχει και γραμμένο τον έχω, δεν με ενδιαφέρει αλλά έχει καταβάλει όμως τεράστιες προσπάθειες και βοηθάει την Ένωση που δεν έχει το κατάλληλο προσωπικό μέσα για να μπορέσει να λειτουργήσει. Δύο χρόνια ήμασταν. Η Ένωση Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης τότε των Νομαρχών δεκάδες χρόνια. Η ΚΕΔΚΕ δεκάδες χρόνια. Τι ήταν η ΕΝ.Π.Ε.; Δύο χρόνια. Και την έστησε και οφείλω να το λέω αυτό το πράγμα, δεν το άκουσα από κανέναν. Έγιναν πάρα πολλά και τον βλέπω να χτυπιέται, σκοπίμως ο Σγουρός χτυπιέται σήμερα από διάφορα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
Τώρα θα πω για τα νησιά, εγώ είμαι νησιώτης και δεν είμαι το ίδιο, γιατί όταν ήρθε εδώ πέρα αγαπητοί συνάδελφοι ο κ. «Χαν» και μας μάζεψε τους 13 περιφερειάρχες ήταν 11ος για να του κάνω τον απολογισμό συν πλην, διά, κατά, υπέρ. Λέω θα στο «φτιάξω» σε ένα χαρτί αυτό εδώ αλλά θα σου πω ένα πράγμα. “Είμαι σε μια περιφέρεια 250.000 κατοίκων, σε μια δικιά σου περιφέρεια κ. Επίτροπε, θα έχεις ένα λιμάνι, ένα νοσοκομείο”. Εμείς όμως οι νησιωτικές περιφέρειες πρέπει να έχουμε πέντε νοσοκομεία, δέκα Κέντρα Υγείας, δεκαπέντε λιμάνια γιατί πρέπει και το μωρό να πηγαίνει στο σχολείο στον Άι – Στράτη, έχει το δικαίωμα να έχει και δάσκαλο και καθηγητή, γιατί οι Φούρνοι σήμερα που μπορεί να μην τους ξέρουμε, ή κάποιοι μεγάλοι Υπουργοί βγάζουν και λένε, ενοποιούν το Νοσοκομείο Μυτιλήνης με τη Λήμνο και της Ικαρίας με τη Σάμο. Δεν έχουν πάει ποτέ ούτε στη Λήμνο ούτε στην Ικαρία.
Βέβαια ζούμε όμως και την κοινωνία και βλέπουμε ποια είναι η κοινωνία και ιδιαίτερα όσο πιο μικρή είναι η κοινωνία, δεν λέω για την Αττική που είναι ένας απέραντος χώρος αλλά για τις δικές μας περιφέρειες βλέπουμε ότι και εκεί καλπάζει η ανεργία με ρυθμούς που δεν μπορείς να συλλάβεις. Μπορεί να φτάσει το 30%.
Τι κάνουμε; Και όχι μόνο τι κάνουμε εμείς, τι κάνουν αυτοί που είναι στην κεντρική εξουσία, στο κεντρικό κράτος και βγάζουν τις αποφάσεις. Και ενώ πολύ απλά πράγματα μπορούσαν να είχαν δώσει λύσεις, αρχίζουν και μπερδεύουν και νομίζει κανείς ότι από τη μια πλευρά φταίνε οι τροϊκανοί, φταίει ο τάδε, φταίει ο «Χαν» φταίει δεν ξέρω εγώ ποιος άλλος ενώ η πραγματικότητα ποια είναι; Γιατί την έχουμε ζήσει. Φταίνε οι ίδιοι οι οποίοι προσπαθούν να δώσουν εξετάσεις στους τροϊκανούς ότι είναι καλά παιδιά, ότι θα εφαρμόσουν τα συστήματα με αποτέλεσμα να μπερδεύουν τα πράγματα, να μην προχωρούν τα έργα και να κολλάνε.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου. Εγώ είχα ένα στόχο φέτος να πιάσω 40.000.000, έπιασα 32. Ξέρετε πόσα θα μπορούσα να είχα πιάσει; Πενήντα. Για ποιο λόγο; Διότι τα προβλήματα που σου βάζει η γραφειοκρατία είναι τέτοια που σε μπλοκάρουν. Πέντε έργα στον αέρα, πέντε έργα έτοιμα να μπουν εργολάβοι να δουλέψουν 200 άνθρωποι, πως θα λυθεί διαφορετικά η ανεργία και όμως τα μπλοκάρουν και τα μπλοκάρουν αν θέλεις με ένα τρόπο απαράδεκτο και άθλιο.
Άρα πρέπει να καταλάβουν αυτοί οι οποίοι λένε ότι είναι σύμμαχοί μας να δώσουν τις λύσεις. Δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά. Δεν μπορεί ο περιφερειάρχης και το περιφερειακό Συμβούλιο ότι και να κάνει να δώσει λύσεις για ένα λιμάνι το οποίο είναι τρελό και ακούστε το τούτο, ένα λιμάνι το οποίο είναι έτοιμο προς δημοπράτηση και όχι μόνο είναι έτοιμο προς δημοπράτηση, έχει δημοπρατηθεί ένα άλλο έργο από το τομεακό 41.000.000 ευρώ λόγω του λιμανιού που θα γίνει, γιατί λέει πρέπει πρώτα να γκρεμίσω το παλιό και μετά να προχωρήσω.
Μα άμα το γκρεμίσω το παλιό που θα πάνε οι ψαράδες; Πρέπει να κάνω το καινούριο να βάλω τους ψαράδες μέσα για να γκρεμίσω το παλιό. Και αν το γκρεμίσω τώρα θα το γκρεμίσω με χρήματα δικά μου κρατικά, εθνικά ενώ το έχω βάλει μέσα στη μελέτη, μέσα στο έργο να το γκρεμίσουν οι άλλοι. Και όμως υπάρχουν κάποιοι οι οποίοι δεν καταλαβαίνουν.
Οι αθλιότητες αυτές αν δεν εκλείψουν δεν πρόκειται ποτέ μα ποτέ να πάει αυτός ο τόπος μπροστά. Κάποιοι οι οποίοι, γιατί εδώ πέρα χτες ένας συνάδελφος με εξωράισε στον κ. Ραγκούση. Εντάξει, βρέθηκε να είναι οΡαγκούσης Υπουργός Εσωτερικών. Όμως το αίτημα για αιρετή περιφέρεια, τουλάχιστον εγώ που ασχολούμαι 30 χρόνια με την Αυτοδιοίκηση, που έχω κάνει τόσα χρόνια δήμαρχος, ήταν πάντα να προχωρήσουμε προς εκεί. Αλλά δεν καταλάβαινε ο άνθρωπος όταν πηγαίναμε στο Υπουργείο να δώσει λύσεις, να βρει το δρόμο το σωστό για την περιφέρεια και τους δήμους και δεν καταλάβαινε. Γιατί νόμιζε και το είχα πει και στην Ένωση, επειδή έκανε 4 χρόνια δήμαρχος στην Πάρο, είχε την εντύπωση ότι είναι ο δήμαρχος της Νέας Υόρκης. Ήταν σε ένα δήμο 3.500 κατοίκων και αυτός είχε την εντύπωση ότι ζούσε στη Νέα Υόρκη. Και πληρώνουμε τώρα. Και παρόλα αυτά, παρόλο που πηγαίναμε στο γραφείο του και δεν μας έβαζε και τώρα άκουσα χτες το φίλο και φίλτατο Μαχαιρίδη που έλεγε ξέρω εγώ για τον Σαμαρά, για τους Υπουργούς και υποτίθεται εγώ Πασόκος από το 1974 έπρεπε να πάω να περιμένω έξω από την πόρτα του μεγάλου εκείνου Ναπολέοντα και στο τέλος να μου πει η ιδιαιτέρα του δεν μπορεί να σας δεχτεί.
Αυτή ήταν η κατάσταση τότε και αυτός ο εκφυλισμός αλλά όμως εγώ πιστεύω ότι και οι αιρετοί και ο πρώτος βαθμός, γιατί να σας πω κάτι, όταν έγινε αιρετή η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση ποιος την έκανε; Ο Παυλόπουλος, δεν έχει σημασία τι είναι ο καθένας τοποθετημένος, δεν τόλμησε αγαπητοί φίλοι να προχωρήσει στο θεσμό αυτό με όποιες τις αδυναμίες, κώλωσε τότε.
Θυμάμαι στο συνέδριο που κάναμε. Όμως ήταν η βούληση τότε της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ να προχωρήσει και να κάνει την αιρετή Αυτοδιοίκηση. Κανένας Ραγκούσης και οτιδήποτε μου λένε εδώ πέρα έκανε και πρέπει να του χρωστώ και ευγνωμοσύνη. Από πού και ως που;
Φίλες και φίλοι αυτά τα λάθη όμως πρέπει να διορθωθούν. Και όσοι έρχονται εδώ και μιλάνε γιατί χτες άκουσα και τον Υπουργό, ο οποίος μου φαίνεται κάποια στιγμή διάβαζε, προς την ΚΕΔΚΕ ήταν, πρέπει να ήταν ο ίδιος λόγος ή κάνω λάθος, γιατί μέσα σε αυτά άκουσα να λέει για τα χρέη, για τις ρυθμίσεις. Ποια; Αυτά ήταν για τους δήμους, δεν είναι για μας. Πρέπει να τα δούμε.
Και δεν μπορεί να λέει, θυμάμαι όταν πήγαμε παραμονές Χριστουγέννων και λέει δεν έχω να σας δώσω ούτε ένα ευρώ, γιατί δεν με αφήνει ο Σταϊκούρας. Σάμπως ήταν άλλο κράτος αυτός ο Σταϊκούρας. Δεν κατάλαβα. Και με την επιμονή και τον αγώνα ο οποίος έγινε εκείνο το πρωινό για δύο ώρες, καταφέραμε να πάρουμε αυτά τα χρήματα τα όσα πήραμε.
Εδώ πρέπει να πω ότι και ο Πρόεδρος ο Σγουρός, γιατί έχουν ακουστεί διάφορα ζητήματα, δεν έχω καμιά ανάγκη τον Σγουρό για να του πω καλή κουβέντα, και γραμμένο μπορεί να με έχει και γραμμένο τον έχω, δεν με ενδιαφέρει αλλά έχει καταβάλει όμως τεράστιες προσπάθειες και βοηθάει την Ένωση που δεν έχει το κατάλληλο προσωπικό μέσα για να μπορέσει να λειτουργήσει. Δύο χρόνια ήμασταν. Η Ένωση Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης τότε των Νομαρχών δεκάδες χρόνια. Η ΚΕΔΚΕ δεκάδες χρόνια. Τι ήταν η ΕΝ.Π.Ε.; Δύο χρόνια. Και την έστησε και οφείλω να το λέω αυτό το πράγμα, δεν το άκουσα από κανέναν. Έγιναν πάρα πολλά και τον βλέπω να χτυπιέται, σκοπίμως ο Σγουρός χτυπιέται σήμερα από διάφορα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
Τώρα θα πω για τα νησιά, εγώ είμαι νησιώτης και δεν είμαι το ίδιο, γιατί όταν ήρθε εδώ πέρα αγαπητοί συνάδελφοι ο κ. «Χαν» και μας μάζεψε τους 13 περιφερειάρχες ήταν 11ος για να του κάνω τον απολογισμό συν πλην, διά, κατά, υπέρ. Λέω θα στο «φτιάξω» σε ένα χαρτί αυτό εδώ αλλά θα σου πω ένα πράγμα. “Είμαι σε μια περιφέρεια 250.000 κατοίκων, σε μια δικιά σου περιφέρεια κ. Επίτροπε, θα έχεις ένα λιμάνι, ένα νοσοκομείο”. Εμείς όμως οι νησιωτικές περιφέρειες πρέπει να έχουμε πέντε νοσοκομεία, δέκα Κέντρα Υγείας, δεκαπέντε λιμάνια γιατί πρέπει και το μωρό να πηγαίνει στο σχολείο στον Άι – Στράτη, έχει το δικαίωμα να έχει και δάσκαλο και καθηγητή, γιατί οι Φούρνοι σήμερα που μπορεί να μην τους ξέρουμε, ή κάποιοι μεγάλοι Υπουργοί βγάζουν και λένε, ενοποιούν το Νοσοκομείο Μυτιλήνης με τη Λήμνο και της Ικαρίας με τη Σάμο. Δεν έχουν πάει ποτέ ούτε στη Λήμνο ούτε στην Ικαρία.
Τι κερδίζουν; Αν ήταν οικονομικός ο λόγος θα έλεγα «ρε παιδιά κάνουμε οικονομία». Δεν κερδίζουν τίποτε. Αντί να αδελφοποιήσουν το Νοσοκομείο της Λήμνου και της Ικαρίας με τον «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ» ή το «ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟ» θέλουν να κάνουν δύο προβληματικά νοσοκομεία. Εγώ ζητώ να μπει και στο ψήφισμα μέσα, όχι μόνο να μπει για να υπάρχει γιατί και στο Σύνταγμα υπάρχει νησιωτικότητα αλλά πρέπει όμως να μπει και να διεκδικήσουν γιατί δεν είναι το ίδιο, οι νησιωτικές περιφέρειες δεν είναι το ίδιο με τις υπόλοιπες ηπειρωτικές περιφέρειες, είναι κάτι το ξεχωριστό.
Κλείνοντας να σας πω το εξής. Εγώ είμαι υπέρ της Εγνατίας, είμαι υπέρ του Μετρό, είμαι υπέρ όλων αυτών των μεγάλων έργων αλλά όμως εμείς δεν κερδίζουμε από εκεί. Δεν υπάρχει καμιά Εγνατία Οδός που να έρχεται από τον Πειραιά στη Μυτιλήνη, στη Ρόδο, στη Λήμνο, στην Ικαρία. Το εισιτήριο έχει 260 ευρώ με το αεροπλάνο, καράβια δεν υπάρχουν, δεν πρέπει να βάλουμε αγαπητοί συνάδελφοι και ένα ψήφισμα στήριξης των νησιωτικών περιοχών λόγω της ιδιαιτερότητας στην οποία υπάρχει; Σας παρακαλώ να το λάβετε αυτό υπόψη σας.
Επίσης θα καταθέσω, για να μην μας πείτε, ότι στην Ένωση δεν ασχολείστε με την αγροτική πολιτική, έχω εισήγηση εδώ πέρα. Άμα σας τη διαβάσω θα πείτε άντε σταμάτα, κατέβα κάτω. Όχι δεν τη διαβάζω, θα την καταθέσω αγαπητέ Πρόεδρε διότι μέσα από τον πρωτογενή τομέα, μέσα από τις περιφέρειες μπορεί να έρθει η ανάπτυξη. Η οποία ανάπτυξη είναι κάτι το οποίο αρχίζει να μου τη βιδώνει, όλοι μιλάνε για την ανάπτυξη. Ανάπτυξη, ανάπτυξη, βγαίνουν διάφοροι στα κανάλια. Κυρίες και κύριοι η ανάπτυξη. Τι να πει, ξεσκισμένη ανάπτυξη, να την πάρω να έρθω κοντά της να τη βουτήξω. Πώς θα γίνει η ανάπτυξη; Έτσι με κουβέντες; Αυτή είναι η ανάπτυξη;Ποια είναι τα εχέγγυα; Τι δίνεις για να κάνεις πραγματική ανάπτυξη; Βγαίνει κάθε τύπος συνάδελφοι και κάθε τύπισσα στην τηλεόραση για να μας μιλήσει για την ανάπτυξη σαν να είμαστε αγαθοί. Για ανάπτυξη έχουμε σχέδιο, έχουμε προτάσεις και θα παρακαλούσα την Ένωση που είμαι και εγώ μέσα, ότι γίνεται μέσα και εγώ είμαι, πραγματικά να τρέξουν ορισμένα ζητήματα και να βγούμε προς τα έξω. Ο κόσμος αυτή τη στιγμή έχει εμπιστευθεί την αιρετή περιφέρεια και το ξέρετε όλοι».
Κλείνοντας να σας πω το εξής. Εγώ είμαι υπέρ της Εγνατίας, είμαι υπέρ του Μετρό, είμαι υπέρ όλων αυτών των μεγάλων έργων αλλά όμως εμείς δεν κερδίζουμε από εκεί. Δεν υπάρχει καμιά Εγνατία Οδός που να έρχεται από τον Πειραιά στη Μυτιλήνη, στη Ρόδο, στη Λήμνο, στην Ικαρία. Το εισιτήριο έχει 260 ευρώ με το αεροπλάνο, καράβια δεν υπάρχουν, δεν πρέπει να βάλουμε αγαπητοί συνάδελφοι και ένα ψήφισμα στήριξης των νησιωτικών περιοχών λόγω της ιδιαιτερότητας στην οποία υπάρχει; Σας παρακαλώ να το λάβετε αυτό υπόψη σας.
Επίσης θα καταθέσω, για να μην μας πείτε, ότι στην Ένωση δεν ασχολείστε με την αγροτική πολιτική, έχω εισήγηση εδώ πέρα. Άμα σας τη διαβάσω θα πείτε άντε σταμάτα, κατέβα κάτω. Όχι δεν τη διαβάζω, θα την καταθέσω αγαπητέ Πρόεδρε διότι μέσα από τον πρωτογενή τομέα, μέσα από τις περιφέρειες μπορεί να έρθει η ανάπτυξη. Η οποία ανάπτυξη είναι κάτι το οποίο αρχίζει να μου τη βιδώνει, όλοι μιλάνε για την ανάπτυξη. Ανάπτυξη, ανάπτυξη, βγαίνουν διάφοροι στα κανάλια. Κυρίες και κύριοι η ανάπτυξη. Τι να πει, ξεσκισμένη ανάπτυξη, να την πάρω να έρθω κοντά της να τη βουτήξω. Πώς θα γίνει η ανάπτυξη; Έτσι με κουβέντες; Αυτή είναι η ανάπτυξη;Ποια είναι τα εχέγγυα; Τι δίνεις για να κάνεις πραγματική ανάπτυξη; Βγαίνει κάθε τύπος συνάδελφοι και κάθε τύπισσα στην τηλεόραση για να μας μιλήσει για την ανάπτυξη σαν να είμαστε αγαθοί. Για ανάπτυξη έχουμε σχέδιο, έχουμε προτάσεις και θα παρακαλούσα την Ένωση που είμαι και εγώ μέσα, ότι γίνεται μέσα και εγώ είμαι, πραγματικά να τρέξουν ορισμένα ζητήματα και να βγούμε προς τα έξω. Ο κόσμος αυτή τη στιγμή έχει εμπιστευθεί την αιρετή περιφέρεια και το ξέρετε όλοι».
lesvosreport.gr
