ΘΕΜΑ: ''Κοινή πρωτοβουλία Μάνου Κόνσολα και Παύλου Βογιατζή για να
μειωθεί η φορολογία στα διατηρητέα κτήρια στη Νησιωτική Ελλάδα και στην
ηπειρωτική χώρα''
Οι
Βουλευτές Δωδεκανήσου, κ. Μάνος Κόνσολας, και Λέσβου, κ. Παύλος Βογιατζής,
κατέθεσαν πρόταση στον Υπουργό Οικονομικών, κ. Στουρνάρα, για τη μείωση της
φορολογικής επιβάρυνσης των ιδιοκτητών διατηρητέων κτηρίων, με αφορμή το νέο
ενιαίο φόρο ακινήτων.
Οι
δύο βουλευτές επισημαίνουν ότι το κόστος συντήρησης και επισκευής των
συγκεκριμένων κτηρίων είναι ιδιαίτερα υψηλό, κάτι που επιβάλλει μία διαφορετική
αντιμετώπιση σε σχέση με τα άλλα ακίνητα.
Τονίζουν
ότι πολλά διατηρητέα κτήρια βρίσκονται σε νησιωτικές περιοχές, σε παραδοσιακούς
οικισμούς, σε χαρακτηρισμένους αρχαιολογικούς χώρους και μνημεία παγκόσμιας
κληρονομιάς όπως η Μεσαιωνική Πόλη της Ρόδου. Οι ιδιοκτήτες τους καταβάλουν
υψηλό οικονομικό κόστος για έργα συντήρησης και επισκευής, όντας υποχρεωμένοι
να εκτελέσουν αυτές τις εργασίες, όπως προβλέπει ο νόμος αλλά και για
αντικειμενικούς λόγους.
Εθνικοί
λόγοι αλλά και λόγοι που σχετίζονται με την προστασία και ανάδειξη της
αρχιτεκτονικής μας κληρονομιάς, επιβάλλουν μια διαφορετική φορολογική
αντιμετώπιση για τα διατηρητέα κτήρια.
Οι
κ.κ. Κόνσολας και Βογιατζής προτείνουν να διατηρηθεί η απαλλαγή από το φόρο
διατηρητέων ακινήτων που δεν κατοικούνται αλλά και να υπάρξουν χαμηλοί
συντελεστές για τα διατηρητέα κτήρια που κατοικούνται. Ζητούν, επίσης, να
υπάρξει διαφοροποίηση των εισοδηματικών κριτηρίων των ιδιοκτητών διατηρητέων
κτηρίων με τα αντίστοιχα των ιδιοκτητών άλλων ακινήτων.
Αναφερόμενος
σε αυτή την κοινή πρωτοβουλία, ο κ. Μάνος Κόνσολας, δήλωσε:
«Οι
κάτοικοι που συντηρούν διατηρητέα κτήρια σε νησιά, παραδοσιακούς οικισμούς και
σε μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς, όπως η Μεσαιωνική Πόλη της Ρόδου, δεν μπορεί
να έχουν την ίδια φορολογική αντιμετώπιση.
Το
κόστος συντήρησης και επισκευής αυτών των κτηρίων είναι τεράστιο.
Η
Πολιτεία πρέπει να κατανοήσει ότι τα κτήρια αυτά συνδέονται με τη ζωή σε
ευαίσθητες εθνικά περιοχές αλλά και με την διάσωση και ανάδειξη της
αρχιτεκτονικής μας κληρονομιάς.
Χρειάζεται
μία άλλη προσέγγιση, να μειωθεί η φορολογική επιβάρυνση».
Η
πρόταση των Βουλευτών προς τον κ. Στουρνάρα έχει ως εξής:
«Ενώνουμε τη φωνή μας, προκειμένου να σας καταστήσουμε
κοινωνό ενός υπαρκτού προβλήματος που σχετίζεται με το φόρο ακινήτων.
Αναφερόμαστε
στην επιβάρυνση για τα διατηρητέα κτήρια στο νέο φόρο.
Εκτιμούμε
ότι η συγκεκριμένη περίπτωση είναι ιδιαίτερη και ως τέτοια πρέπει να
αντιμετωπιστεί.
Τα
περισσότερα από αυτά τα κτήρια, βρίσκονται σε παραδοσιακούς οικισμούς στη
Νησιωτική Ελλάδα αλλά και στην ηπειρωτική χώρα, σε χαρακτηρισμένους
αρχαιολογικούς χώρους ή σε μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς, όπως είναι η
Μεσαιωνική Πόλη της Ρόδου,
το ιστορικό κέντρο της Μυτιλήνης κ.α.
Το
κόστος συντήρησης και επισκευών των διατηρητέων κτηρίων είναι ιδιαίτερα υψηλό
και επιτακτικό.
Δεν
μπορούν οι συγκεκριμένες εργασίες να μετατεθούν στο μέλλον ή να αγνοηθούν αφού
με βάση το σχετικό νόμο ο ιδιοκτήτης ενός διατηρητέου κτηρίου είναι
υποχρεωμένος να το συντηρεί και να προβαίνει στις ανάλογες διαδικασίες
επισκευής.
Σε
διαφορετική περίπτωση αναλαμβάνουν να πραγματοποιήσουν τις αναγκαίες εργασίες
οι εντεταλμένες υπηρεσίες του Κράτους και του καταλογίζουν το κόστος.
Υπάρχει
και μία άλλη σημαντική παράμετρος.
Η
συντήρηση και η επισκευή των διατηρητέων κτηρίων στη Νησιωτική Ελλάδα είναι
ζήτημα ζωτικού εθνικού ενδιαφέροντος. Συνδέονται με τη ζωή και τη δημιουργία σε
αυτές τις περιοχές.
Είναι,
όμως, και ζήτημα διάσωσης και ανάδειξης της ιστορικής και αρχιτεκτονικής μας
κληρονομιάς.
Καθίσταται,
συνεπώς, σαφές ότι τα διατηρητέα κτήρια στους παραδοσιακούς οικισμούς στη
Νησιωτική Ελλάδα και στην ηπειρωτική χώρα, στους χαρακτηρισμένους ως
αρχαιολογικούς χώρους και στα μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς, δεν μπορεί να
υπόκεινται στα ίδια κριτήρια φορολόγησης που ισχύουν και για τα άλλα ακίνητα.
Το
προηγούμενο διάστημα, τα διατηρητέα κτήρια που δεν κατοικούνταν, είχαν
απαλλαγεί από την καταβολή του ΕΕΤΗΔΕ.
Η
ρύθμιση αυτή πρέπει να συνεχίσει να ισχύει και στο νέο, ενιαίο φόρο ακινήτων.
Πρέπει,
όμως, να υπάρξει και διαφορετική αντιμετώπιση των διατηρητέων που κατοικούνται,
να αντισταθμιστεί το υψηλό κόστος συντήρησης και επισκευών σε αυτά τα κτήρια
που είναι μία διαρκής και ανελαστική δαπάνη για όλους αυτούς τους ανθρώπους.
Χρειάζεται
διαφορετική φορολογική αντιμετώπιση και κυρίως διαφορετική κλίμακα σε ό, τι αφορά
στο εισόδημα των ιδιοκτητών τους.
Είναι
σαφές ότι πρέπει να υπάρξει διαχωρισμός. Το ετήσιο οικογενειακό εισόδημα των 15
ή 20.000 ευρώ ενός ιδιοκτήτη ακινήτου δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται με τον ίδιο
τρόπο, ως προς τη φορολόγηση του ακινήτου, με το αντίστοιχο εισόδημα ενός
ιδιοκτήτη διατηρητέου κτηρίου σε έναν παραδοσιακό οικισμό. Και αυτό γιατί το
κόστος επισκευής και συντήρησης είναι πολύ μεγάλο.
Ευελπιστούμε
ότι θα αποτιμήσετε θετικά την πρότασή μας».
