Θέλω να ευχαριστήσω πάρα πολύ, για την πρόσκληση, τη Θετική Φωνή και ιδιαιτέρως τον κύριο Δέδε, αλλά και την κυρία Δημητριάδη και τον κύριο Κουλαξή για την προεργασία και την ενημέρωση, που προηγήθηκε, για τη σημερινή συζήτηση.
Θεωρώ ότι είναι πάρα πολύ σημαντική η δουλειά που κάνετε, με έναν τρόπο θετικό, έναν τρόπο, δηλαδή, που μπορεί να αντιμετωπίζει ένα πάρα πολύ μεγάλο ζήτημα που αφορά όχι μόνο όσους είναι φορείς του HIV, αλλά ολόκληρη την ελληνική κοινωνία. Νομίζω ότι η θετική διάσταση που δίνετε, ως Σύλλογος Οροθετικών, είναι αυτό που πραγματικά έχουμε ανάγκη όλοι μας.
Η σημερινή σας πρωτοβουλία να εμπλέξετε, να εντάξετε μέσα στην προσπάθειά σας Βουλευτές από όλα τα κόμματα, είναι πραγματικά μια θετική πρωτοβουλία η οποία μπορεί να δώσει αποτελέσματα. Από την προσωπική εμπειρία, έχω δει αντίστοιχες πρωτοβουλίες σε ευαίσθητα ζητήματα, ενδεχομένως και ζητήματα ταμπού, που έχουν να κάνουν με ανθρώπινα δικαιώματα, να φέρνουν γρήγορα αποτελέσματα: Στην κοινή κατάθεση ερωτήσεων, στην άσκηση κοινοβουλευτικού ελέγχου ή προτάσεων αλλά και σε έναν δομημένο διάλογο στο πλαίσιο της Ελληνικής Βουλής, κάτι που θα ήταν κάτι εξαιρετικά θετικό.
Ξεκινώντας την τοποθέτησή μου θα έλεγα το εξής. Μπορούμε να πάρουμε ίσως τέσσερα δεδομένα: Το πρώτο δεδομένο είναι ότι, τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια αύξηση στα κρούσματα, αυτά αφορούν κυρίως τέσσερις ομάδες: Την νέα γενιά, τους χρήστες ενδοφλέβιων ουσιών, τους μετανάστες και τους άνδρες που κάνουν sex με άλλους άνδρες. Εδώ λοιπόν έχουμε τέσσερις ομάδες-στόχους και νομίζω ότι αυτό κατέδειξε και το Athens check point, το οποίο έφερε σοβαρά αποτελέσματα και αξίζουν συγχαρητήρια στην Θετική Φωνή για την διοργάνωση και την πραγματοποίηση αυτής της δράσης.
Το δεύτερο στοιχείο που θα πρέπει να πάρουμε ως δεδομένο, είναι οι ελλείψεις που υφίστανται σε δομές, σε φάρμακα, σε ζητήματα που είναι κρίσιμα για την αντιμετώπιση αυτής της επιδημίας, όπως αναφέρθηκε προηγουμένως. Πρέπει να γίνει με τρόπο που δεν θα απο-εντάσσει τους φορείς από την κοινωνική ζωή, αλλά πρέπει να έχει τα χαρακτηριστικά αντιμετώπισης μακροχρόνιας ασθένειας.
Το τρίτο στοιχείο, που παρατηρούμε και έχει απασχολήσει τη Βουλή είναι οι ανασφάλιστοι, εκείνοι δηλαδή που δεν έχουν βιβλιάριο υγείας. Εκεί έχουμε καταθέσει τροπολογίες, όχι μόνο το ΠΑΣΟΚ αλλά και άλλα κόμματα, και νομίζω ότι είμαστε σε ένα δρόμο όπου μπορεί να βρεθεί μια λύση.
Το τέταρτο, που το θεωρώ πάρα πού σημαντικό και κρίσιμο για να ξεκινήσει μια συζήτηση, είναι οι ελλειμματικές πολιτικές ένταξης, αναφέρθηκαν συγκεκριμένα παραδείγματα. Όμως νομίζω ότι αυτό καλύπτει ένα ευρύτερο επίπεδο.
Τι θα μπορούσε να κάνει μια διακομματική ομάδα βουλευτών;
Πρώτον, θα μπορούσε να λαμβάνει την ενημέρωση από εσάς ή άλλες οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών ή από ειδικούς, ούτως ώστε σε κάθε νομοθετική εργασία να υπάρχει ένα συγκεκριμένο τμήμα το οποίο να λαμβάνει υπόψη την συγκεκριμένη κατεύθυνση, την αντιμετώπιση του προβλήματος και την στήριξη των φορέων HIV. Θεωρώ ότι μία νομοθετική εργασία χωρίς διαχωριστικές γραμμές, αλλά με κοινούς στόχους στα ζητήματα υγείας, δικαιοσύνης, παιδείας, σωφρονιστικού συστήματος θα ήταν κάτι που θα βοηθούσε την ελληνική κοινωνία να αντιμετωπίσει, στις παρούσες δύσκολες συνθήκες, αυτή την κατάσταση.
Το δεύτερο σημείο ουσιαστικής παρέμβασης, είναι η ενημέρωση και η ευαισθητοποίηση. Οι βουλευτές έχουμε τη δυνατότητα, όχι μόνο μέσα από τη συζήτηση που πραγματοποιείται στην Ολομέλεια και στις Επιτροπές της Βουλής των Ελλήνων, αλλά και στο δημόσιο διάλογο, να ευαισθητοποιούμε την κοινή γνώμη και να συμβάλλουμε στο να μην υπάρχει ο στιγματισμός του φορέα αλλά και να επιτυγχάνεται πρόληψη. Να γνωρίζει, δηλαδή, ο νέος άνθρωπος, που ενδεχομένως ανήκει στις ομάδες με τις μεγαλύτερες πιθανότητες, αλλά και οι υπόλοιποι που πρέπει να γνωρίζουν, τι ακριβώς είναι αυτή η ασθένεια και πως αντιμετωπίζεται.
Τρίτο σημείο παρέμβασης των Βουλευτών είναι ο κοινοβουλευτικός έλεγχος, ώστε να ελέγχουμε, να παρακολουθούμε πώς εφαρμόζεται κάθε φορά μια συγκεκριμένη νομοθεσία.
Πιστεύω ότι και στα τρία αυτά σημεία, είναι πάρα πολύ σημαντική η διακομματική συνεργασία εντός και εκτός του Κοινοβουλίου. Από δω, η πρώτη μας κοινή πρωτοβουλία θα ήταν, πέρα από μια κοινή δήλωση που θα μπορούσε να βγει στο τέλος της συζήτησης, μια κοινή επιστολή των βουλευτών που συμμετέχουν, ή και άλλων που θα ήθελαν και δεν είναι στο πάνελ, προς στον Πρόεδρο της Βουλής, ούτως ώστε να υπάρξει μια επιτροπή σχετικά με αυτό το θέμα, δηλαδή σχετικά με την πρόληψη, την προστασία, την φροντίδα, τη στήριξη, την ένταξη των φορέων του ιού, αλλά ταυτόχρονα και την ενεργοποίηση σχετικής επιτροπής που δεν θα περιλαμβάνει μόνο τον HIV αλλά και την αντιμετώπιση των ναρκωτικών ουσιών. Μία επιτροπή που θα έχει μόνιμα χαρακτηριστικά. Σας λέω από τώρα ότι, υπήρξε ανάλογη διακομματική πρωτοβουλία τον προηγούμενο Μάρτη και ιδρύθηκε Μόνιμη Επιτροπή για την εναρμόνιση του ελληνικού δικαίου και της νομοθετικής εργασίας μας με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων. Αυτό ήταν μια σημαντική κατάκτηση, είχα την τιμή να αναλάβω την πρωτοβουλία αυτή, αλλά συνυπογράφηκε από βουλευτές και της Νέας Δημοκρατίας και της ΔΗΜΑΡ και ήταν πάρα πολύ σημαντικό το γεγονός ότι δεσμεύτηκε ο Πρόεδρος της Βουλής στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης στο Στρασβούργο και υλοποίησε την δέσμευσή του.
Νομίζω ότι μπορούμε να πετύχουμε αρκετά πράγματα λαμβάνοντας υπόψη τόσο την ειδίκευση της Βασιλικής Κατριβάνου όσο και αυτό που είπε προηγουμένως ο Βασίλης Κικίλιας ότι μικρά πράγματα, μικρές αλλαγές, μικρά βήματα μπορούν να συνεπιφέρουν μια μεγάλη αλλαγή που έχει να κάνει με την συγκεκριμένη ασθένεια.
Ασθένεια που απασχολεί πολύ κόσμο αλλά αφορά ολόκληρη την ελληνική κοινωνία.
