Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου 2014

Απάντηση Δημήτρη Φρεζούλη


 Είναι γνωστή η τακτική του ΚΚΕ και κατ΄επέκταση της «Λαϊκής Συσπείρωσης» να συκοφαντούν ασύστολα όσους έχουν διαφορετική άποψη από τη δική τους και να γίνονται τιμητές των πάντων. Με αφορμή σχόλιό μου στην «Αλήθεια» ότι Καμπούρης και Σκούφαλος όταν αρχίσουν να μιλούν, στις συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου, ξεχνούν να σταματήσουν με αποτέλεσμα αφενός να καθυστερεί η συνεδρίαση και αφετέρου να δυσανασχετούν οι συνάδελφοί τους και οι ακροατές η «Λαϊκή Συσπείρωση» εξέδωσε ανακοίνωση. Με την οποία επιχειρεί να ρίξει λάσπη στο πρόσωπό μου και σε εκείνο της κόρης μου που ήταν υποψήφια με τη «Χιακή Συμπολιτεία». Θα έλεγα στη ΛΑΣ να ρωτήσει  ποιος δεν δυσανασχετεί… Όταν έγραφα στη στήλη μου στην «Αλήθεια» επαινετικά σχόλια για τη  ΛΑΣ και τον Σκούφαλο, μήπως ήμουν  τότε «λιβανιστήρι» τους; Τον Μάρκο κάποτε τον λιβάνισα γιατί έτσι θεώρησα σωστό, την Ερμιόνη, προσωπικά, πότε; Τα γραπτά μένουν… Ετσι κι αλλιώς είναι ματαιοπονία να ασχολείσαι με όσους θέλουν να ασκούν κριτική, αλλά οι ίδιοι να μη τη δέχονται, θεωρώντας τους εαυτούς τους αλάνθαστους. Το έργο το έχουμε δει πολλές φορές. Και παρακάμπτω,  βέβαια, τη λασπολογία ως προς την κόρη μου, αφού οι ίδιοι δεν ντράπηκαν να την αναφέρουν… Να σας ζητήσω και συγνώμη επειδή τυχαίνει να είναι κόρη μου; Ήμαρτον! Μπράβο «σύντροφοι», και σ’ ανώτερα… Χρειάζεται και λίγη τσίπα, αλλά πού να τη βρείτε! Kαι η παρούσα ανακοίνωση της ΛΑΣ επιβεβαιώνει του λόγου μου το αληθές.
ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΗ ΣΤΗΛΗ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΑ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΣΤΙΣ 22-09-14
«Το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν»…
Σαν δάσκαλοι θα πρέπει να ξέρουν καλύτερα από κάθε άλλον πως «το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν», μόνο που δεν το εφαρμόζουν στην πράξη… Ο λόγος για τους Στέλιο Καμπούρη και Μάρκο Σκούφαλο. Οι οποίοι όταν αρχίσουν να μιλούν, ξεχνούν να σταματήσουν… Παρατηρήθηκε έντονα στην  τελευταία συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου από αμφότερους. Αυτά που μπορούν να πουν σε δύο λεπτά, με τη «σάλτσα» που φροντίζουν να τους βάζουν, τα λένε π.χ. σε δέκα, χωρίς μάλιστα να υπάρχει και ιδιαίτερος λόγος παρά μόνο εκείνος του εντυπωσιασμού, αφού επαναλαμβάνονται. Αποτέλεσμα; Αφενός να καθυστερεί η συνεδρίαση και αφετέρου να δυσανασχετούν οι συνάδελφοί τους και οι ακροατές. Και ας φροντίζει και ο Πρόεδρος να βάζει ένα «φρένο», όπου πρέπει…