Με ενδιαφέρον παρακολουθώ τα δύο χρόνια που βρίσκομαι στη Χίο, συζητήσεις που έγιναν και συζητήσεις που γίνονται, οι οποίες αφορούν στην «τύχη» του κτιρίου στην οδό Λάδης. Ένα κτίριο που μετά από πολυήμερη και σχολαστική μελέτη το χειμώνα του 2012 από εξειδικευμένο συνεργείο, κρίθηκε ικανό στατικά να φιλοξενεί υπηρεσίες και να συνεχίσει να υπάρχει. Ενίσταμαι έντονα, όχι ως προς την όποια απόφαση παρθεί, για τη συνέχεια της ύπαρξής του (κατεδάφιση), την ενοικίασή του, τη συντήρησή του κλπ, αλλά διότι ουδείς από όσους εξαγγέλλουν ή προτείνουν, αναφέρεται στο Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Βορείου Αιγαίου το οποίο στεγάζεται στον πρώτο και δεύτερο όροφο του κτιρίου είκοσι χρόνια, δίχως μάλιστα οι χώροι που χρησιμοποιεί να αρκούν.
Τα γραφεία του θεάτρου (διοίκηση, διεύθυνση, τεχνικό και γραμματειακό τμήμα), η αίθουσα πρόβας και διδασκαλίας, η αίθουσα κατασκευών, το βεστιάριο, το αρχείο και χώροι αποθήκευσης τεχνικού εξοπλισμού, είναι εκείνα που στεγάζονται στο ταλαιπωρημένο και ασυντήρητο κτίριο της Λάδης. Θεωρώ φρόνιμο λοιπόν, για όσους αντιλαμβάνονται τη χρησιμότητα του πολιτιστικού μας φορέα, πριν από οποιαδήποτε ανακοίνωση, πρόταση η απόφαση, να έχει πάντοτε ως προτεραιότητα στο μυαλό του τη λειτουργία (ή μεταστέγαση) του Δη.Πε.Θε Βορείου Αιγαίου, σε άλλον ιδανικό χώρο, για τον οποίο πρέπει να συμφωνήσουμε τεχνικοί, διεύθυνση, διοικητικό και δημοτικό συμβούλιο.
Υπενθυμίζω ότι το ΔΗΠΕΘΕ ενοικιάζει για τις παραστάσεις του μια αποθήκη στην 3η πάροδο της οδού Βερίτη, ενώ ελλείψει χώρων, χρησιμοποιεί ως αποθηκευτικό χώρο ένα τμήμα από τις αποθήκες του θεάτρου στο Καστρομηνά.
Ως προς το ισόγειο της οδού Λάδης, με την άφιξή μου στη Χίο, είχα προτείνει τη χρήση του για κεντρική θεατρική αίθουσα, η οποία θα εξυπηρετούσε οικονομικά την επιχείρηση (και άρα το Δήμο Χίου) αλλά και τους θεατές στην πρόσβασή τους, εν αντιθέσει με την απομακρυσμένη και προβληματική αίθουσα της Βερίτη στο Βαρβάσι. Ωστόσο, ένα χρόνο μετά αντιπροτάθηκε η χρήση του κτιρίου της ΠΕΚΕΒ, κάτι που όμως αφενός δεν έχει ακόμη προχωρήσει, ενώ αφετέρου απαιτείται ένα μεγάλο ποσό για τη συντήρηση και ανακαίνισή του.
Η αναμφισβήτητη προσφορά του ΔΗΠΕΘΕ Βορείου Αιγαίου, στον πολιτισμό και την εκπαίδευση και ο αγώνας που καταβάλλεται, είναι κατανοητό από όλους ότι έστω και άθελα, δεν επιτρέπεται επουδενί να απαξιώνεται στο παραμικρό. Η ύπαρξη των Δημοτικών Περιφερειακών Θεάτρων, όπως ακριβώς συμβαίνει και στις υπόλοιπες 15 περιφέρειες της χώρας, είναι και πρέπει να αποτελούν «καμάρι» για τον τόπο μας και ως τέτοιο εμείς οφείλουμε να το αναγνωρίζουμε και αντιμετωπίζουμε.
Γιάννης Ζαφείρης
Καλλιτεχνικός Διευθυντής ΔΗΠΕΘΕ Βορείου Αιγαίου με έδρα τη Χίο
