OMIΛΙΑ ΤΟΥ ΠΑΝΤΕΛΗ ΜΙΧΑΛΙΑΔΗ ΣΤΟ 38ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΝΕ-ΟΔΗΓΗΤΗ

ΧΙΟΣ,  1/9

Φίλοι και φίλες, σ/φοι και σ/σες

            Το 38ο Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του Οδηγητή ξεκίνησε ήδη το μακρύ του ταξίδι, κάνοντας στάση σε κάθε  χώρο όπου ζει, εργάζεται, σπουδάζει η νεολαία, θέλοντας να κουβεντιάσουμε με όλους αυτούς τους νέους και τις νέες που στενάζουν κάτω από  αυτή την βάρβαρη επέλαση της πλουτοκρατίας και των κομμάτων της.

 Στο φόντο των εξελίξεων στην οικονομία, κλιμακώνονται οι ανταγωνισμοί στις δυο άκρες του Ατλαντικού για τη διαχείριση της κρίσης στην Ευρωζώνη, που συνεχώς βαθαίνει. Μια οικονομική καπιταλιστική κρίση που δημιουργήθηκε από το ίδιο το σύστημα, είναι στο DNA του καπιταλισμού. Στο κυνήγι του μέγιστου δυνατού κέρδους από τον ιδρώτα της ε. τ., μπούκωσαν από τα κέρδη.

Δεν έφερε το Μνημόνιο την κρίση. Είναι ψέμα και συνειδητή αντιστροφή της πραγματικότητας. Ο ισχυρισμός ότι τα μνημόνια απέτυχαν, αποτελεί σκόπιμη προσπάθεια να αποπροσανατολίσουν το λαό. Να καθαγιάσουν όσους υποστηρίζουν τη στρατηγική που τα γεννά. Το λέμε για τον απλούστατο λόγο, ότι τα μνημόνια πέτυχαν και με το παραπάνω το στόχο της εγχώριας και ξένης πλουτοκρατίας.

Επιβεβαιώνεται ναι ή όχι το ΚΚΕ ότι στόχος τους ήταν και είναι το τσάκισμα των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων, προκειμένου να αυξηθεί η κερδοφορία του κεφαλαίου, να πληρώσει την καπιταλιστική κρίση ο λαός; Δεν ήταν για να συμμαζέψουν τα ελλείμματα και τα χρέη, τα οποία η προπαγάνδα των ΜΜΕ αντιεπιστημονικά παρουσιάζει σαν αιτίες της κρίσης, αλλά να υποτιμήσουν κι άλλο την εργατική δύναμη. Αυτό το σκοπό εξυπηρετούν τα μέτρα στην Ελλάδα, στην υπόλοιπη ευρωζώνη με ή χωρίς μνημόνια.

Από τις δικές τους ομολογίες επιβεβαιώνονται οι προβλέψεις του ΚΚΕ. Οι συμβιβασμοί στο εσωτερικό της λυκοσυμμαχίας της ΕΕ είναι πρόσκαιροι, πληθαίνουν τα ζόρια τους στη διαχείριση της κρίσης προς όφελος της πλουτοκρατίας. Μπορεί να δίνουν τα χέρια, αλλά, φαγώνονται για το πιο  κεφάλαιο, ποιας χώρας, ποια μερίδα του θα επικρατήσει στον ανταγωνισμό, ποια θα βγει ενισχυμένο αν και όποτε κλείσει αυτός ο κύκλος κρίσης.

Η τοποθέτηση σου για την κρίση είναι που κρίνει εν πολλοίς και την πολιτική σου συμπεριφορά σ αυτές τις συνθήκες. Επιλέγουμε να ανοίξουμε έτσι την κουβέντα, διότι η αντιλαϊκή επέλαση θα συνεχιστεί το άμεσο επόμενο διάστημα. Η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ είναι αποφασισμένη να υλοποιήσει τα εξοντωτικά μέτρα του δεύτερου μνημονίου, ύψους 11,6 δισ. ευρώ για το 2013-2014. Ο ΣΥΡΙΖΑ βαφτίζει ανίκανη την κυβέρνηση, δεν μπορεί να αρνηθεί όμως το μονόδρομο που λανσάρεται. Καλλιεργεί αυταπάτες ότι κάτι καλό θα προκύψει για το λαό, αν τα μέτρα που τον εξοντώνουν κατανεμηθούν σε τέσσερα αντί για δυο χρόνια. Οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ έχουν για προαπαιτούμενο την παραμονή της χώρας στην ΕΕ και την Ευρωζώνη. Eίναι δεκανίκι του συστήματος, δικό τους χαρτί, όπως και η ακραία αντιδραστική και αντικομμουνιστική ΧΑ, που δημαγωγεί προσπαθώντας να ψαρέψει στα θολά νερά, αξιοποιώντας το σύνθετο και εξαιρετικά σοβαρό ζήτημα της μετανάστευσης. Στις πλάτες των μεταναστών, με την οργανωμένη βία και τις δολοφονικές επιθέσεις, προετοιμάζεται και εκπαιδεύεται για την πιο βασική αποστολή της: Να παίξει το ρόλο των σύγχρονων ταγμάτων ασφαλείας σε βάρος του εργατικού και λαϊκού κινήματος, με στόχο να το τσακίσει και να προασπίσει έτσι τα συμφέροντα του συστήματος.

Δε θα διστάσουν να σπρώξουν με τον πιο βίαιο τρόπο τα λαϊκά νοικοκυριά στην απόλυτη φτώχεια και εξαθλίωση. Πάνω από 5 δισ. ευρώ θα είναι οι περικοπές σε συντάξεις, κοινωνικά επιδόματα και εφάπαξ. Περίπου 4 δισ. θα περικοπούν από την Υγεία, την Παιδεία και τις φαρμακευτικές δαπάνες, με την κυβέρνηση να σχεδιάζει συμμετοχή των ασφαλισμένων για φάρμακα. Πάνω από 2,5 δισ. ευρώ θα «εξασφαλιστούν» από τις μαζικές απολύσεις 45.000 χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων, τις μειώσεις μισθών των εργαζομένων στις πρώην ΔΕΚΟ, το κλείσιμο υπηρεσιών και οργανισμών του Δημοσίου.

Καλοκαίρι πέρασε-και αλήθεια πόσοι από μας είχαν την οικονομική άνεση να πάνε διακοπές; Πόσοι από μας τρέχουμε δεξιά και αριστερά, με τα βιογραφικά στο χέρι, για μια δουλειά, που δεν θα καλύπτει ούτε τα βασικά έξοδα; Τη μαύρη καθημερινότητα τη ζούμε. H κατάσταση είναι δραματική στους βρεφονηπιακούς σταθμούς, στο νοσοκομείο, στα Κέντρα Υγείας του νησιού. Η ιδιωτικοποίηση λιμανιών και μαρίνων είναι προ των πυλών με βαριές συνέπειες και για τους εργαζόμενους στα πλοία, στα λιμάνια, όσο και για τον υπόλοιπο λαό. Εκχωρούνται βασικοί τομείς της οικονομίας στο κεφάλαιο.

Και σαν να μην φτάνουν όλα αυτά το νησί μας και όχι μόνο χτυπήθηκε από τη μεγάλη πυρκαγιά στη Δυτική Χίο. Δε θα αναφερθώ αναλυτικά γιατί προηγουμένως οι σ/ φοι στην συζήτηση το εξάντλησαν το θέμα. Αυτό που πρέπει όμως να έχουμε ξεκάθαρο φίλες και φίλοι είναι ότι το κράτος ήταν παρών! Ήταν παρόν στις μεγάλες ελλείψεις σε υποδομές, στο πυροσβεστικό σώμα και στην δασική υπηρεσία στην απουσία συντονισμού, ήταν παρών πάνω απ΄ολα στα κίνητρα: Αυτός που όπλισε το χέρι του εμπρηστή είναι η πολιτική που εμπορευματοποιεί την γη, που την αντιμετωπίζει σαν εμπόρευμα που αγοράζεται και πουλιέται προκειμένου να γίνουν είτε οικόπεδα είτε ανεμογεννήτριες είτε τουριστικά συγκροτήματα. Έχουν φτιάξει μάλιστα και όλο και νομοθετικό πλαίσιο που αποχαρακτηρίζει αβέρτα –κουβέρτα καμένες και μη δασικές εκτάσεις και τις μετατρέπει σε φιλέτα.

Το Κόμμα μας χρόνια τώρα κρούει το κώδωνα του κινδύνου και για αυτό το θέμα με πρωτοβουλίες και σε πανελλαδικό και σε τοπικό επίπεδο. Στο νησί μας είχαμε πάρει μια σειρά από πρωτοβουλίες με το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ στις τοπικές εκλογές, την Λαϊκή Συσπείρωση (ΛΑ.Σ.), όπως να συναντηθεί με τους πυροσβέστες, να βάλει το ζήτημα στο δημοτικό και περιφερειακό συμβούλιο για τον κίνδυνο της πυρκαγιάς, να ενημερώσει τον λαό. Και δυστυχώς το ΚΚΕ δικαιώθηκε, και δικαιώθηκε όχι γιατί έχουμε μαντικές ικανότητες αλλά γιατί βλέπαμε το κακό να έρχεται! Ήδη η Χίος έχει χτυπηθεί από πυρκαγιές και τα εδάφη της τα ορέγονται μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα. Αυτά αρκούν!

Οι βουλευτάδες ,δήμαρχοι, αντιπεριφερειαρχες και λοιπά μακριά χέρια της κυβέρνησης που τώρα κλαίγουν και οδύρονται και κάνανε σόου στα καμένα με δηλώσεις στα κανάλια και στα ραδιόφωνα, που χτυπούσαν τον ώμο  του πυροπαθή με περίσσιο πόνο είχαν αρνηθεί την πρόταση της ΛΑ.Σ. για συζήτηση του θέματος της πυροπροστασίας πριν την πυρκαγιά. Η υποκρισία περισσέυει… Την ίδια 4 εκ. ευρώ δαπανήθηκαν για την κατάσβεση της πυρκαγιάς. Ρωτάμε: αν αυτά δινόντουσαν για την πρόληψη το κακό δεν θα είχε προληφθεί ή έστω θα είχε μετριαστεί; Όμως οι προτεραιότητες είναι άλλες όπως είπαμε και παραπάνω…

Ίσως από την πώληση του λιμανιού και της μαρίνας βρεθούν λεφτά…..

Φίλοι και φίλες, σ/φοι και σ/σες

Το αποτέλεσμα των εκλογών ήταν αρνητικό όχι μόνο για το Κόμμα μας αλλά για τον λαό. Την Τετάρτη 11 Ιούλη βγήκε στο Ριζοσπάστη η απόφαση της ΚΕ για τα Συμπεράσματα από τις εκλογικές αναμετρήσες. Μια δουλεία που συζητήθηκε και συζητιέται και στα όργανα του κόμματος αλλά και σε συσκέψεις με φίλους και οπαδούς του. Σκύβουμε πολύ σοβαρά στις ελλείψεις μας,  στις αδυναμίες μας για το πώς θα δεθούμε ακόμα περισσότερο με το λαό, να τον κάνουμε να εμπιστευτεί την δύναμη του, το δίκιο του. Πως θα κρατήσουμε τα σωστά και θα τα αξιοποιήσουμε στο μέλλον, γιατί φίλες και φίλοι το γεγονός ότι το ΚΚΕ δεν συμφώνησε σε αυτή τη σούπα της «αριστερής κυβέρνησης» είναι υποθήκη για τους αγώνες του μέλλοντος. Να το πούμε πιο απλά μια τέτοια συμφωνία θα ήταν συνθηκολόγηση, δεύτερη Βάρκιζα. Αλήθεια πώς θα ήταν μια κυβέρνηση με το ΚΚΕ της αποδέσμευσης από την ΕΕ, της διαγραφής των χρεών με Λ.Ε. με την αριστερή τσόντα της σημερινής συγκυβέρνησης ΔΗΜΑΡ και τους ριψάσπιδες του ΣΥΡΙΖΑ,

·        του ΣΥΡΙΖΑ του νόμιμου και άδικου χρέους,

·        του ΣΥΡΙΖΑ του « Ευρωπαική Ένωση και ξερό ψωμί»,

·        του ΣΥΡΙΖΑ που συναντιέται στα κρυφά με τους G20 για να δώσει τα διαπιστευτίρια του,

·        του ΣΥΡΙΖΑ της δέσμευσης την επόμενη των εκλογών ότι εμείς δεν θα κατεβάζουμε τον κόσμο στο δρόμο κάθε τρεις και λίγο,

·        του ΣΥΡΙΖΑ της κολοτούμπας «σήμερα κατάργηση του μνημονίου, αύριο διαπραγμάτευση»,

·        του ΣΥΡΙΖΑ με τους στενούς εναγκαλισμούς με τον Κοτσακά και τον κάθε πρώην στέλεχος του ΠΑΣΟΚ που ψάχνει μια σκεπή για την νεα σοσιαλδημοκρατία απαλλαγμένη από τα αρνητικό φορτίο του ΠΑΣΟΚ;

 Τι θα γινόταν όταν θα προτείναμε  αυξήσεις στους μισθούς, στις συντάξεις, πάγωμα και κατάργηση του ΦΠΑ, παροχές στο λαό, φορολογία στο μεγάλο κεφάλαιο και όλα αυτά θα έβρισκαν τον τοίχο της «νομιμότητας», των δεσμεύσεων μας στην «μεγάλη οικογένεια της ΕΕ και του ΔΝΤ» ; Δεν θα μας λέγατε και σωστα: «καλά εμείς δεν ξέραμε , εσείς όμως ενενήντα χρόνια κόμμα έπρεπε να ξέρατε!». Η μήπως θα πάει ο Τσίπρας και ο Κουβέλης , η «υπεύθυνη αριστερά», στις Βρυξέλλες και θα χτυπήσουν  το χέρι στο τραπέζι στη Μερκελ κ σία, και θα φοβηθεί και όλοι αυτοί θα κάνουν πίσω, μπροστά σε μια κρίση που ούτε η ίδιοι δεν περίμεναν ότι θα είναι τόσο βαθειά;

Το ζητούμενο είναι ποιος έχει στην κατοχή του τα μέσα παραγωγής, αυτός κρατάει και το μαχαίρι και το καρπούζι . Εκεί άρα πρέπει να χτυπάνε όλα τα σφυριά ότι η λύση για το ευτυχισμένο μέλλον των επόμενων γενεών και της δικιάς μας θα βρεθεί στη σύγκρουση τάξης με τάξη, να λυθεί η βασική αντίθεση ότι άλλος έχει στην κατοχή του τα εργοστάσια, τις μεγάλες επιχειρήσεις, τα μονοπώλια και άλλος τα δουλεύει. Από αυτή την αντίθεση απορρέει και η κρίση.

Αγώνας χωρίς αυτή τη γραμμή , για το ψωμί, την παιδεία, για το μικρό ή το μεγάλο μπορεί να μην πάει χαμένος αλλά έχει κοντα ποδάρια. Δεν αρκεί σήμερα να φωνάξεις, να εκδηλώσεις γενικά τη δυσαρέσκειά σου, ότι θέλεις να λυθούν τα προβλήματα, ακόμα και να σηκωθείς όπως λένε από καναπέ. Αυτοί που έχουν καταδικάσει τη νεολαία σε μια ζωή χωρίς δικαιώματα, τη θέλουν ανοργάνωτη και τη κολακεύουν όταν απλά μουντζώνει τη βουλή.

            Εάν η αγανάκτηση δεν γίνει οργανωμένη δύναμη πρώτα και κύρια εκεί που εκδηλώνεται η ταξική εκμετάλλευση και καταπίεση, στους χώρους δουλειάς, αλλά και εκεί, που προετοιμάζεται και διδάσκεται η υποταγή – ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ, δεν μπορεί να έχει αποτέλεσμα, μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε απογοήτευση.

            Καπιταλιστές , διάφορα τσιράκια τους , καλοταϊσμένοι δημοσιογράφοι, ΜΜΕ της πλουτοκρατίας πλήρως καθοδηγούμενα στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους, τα αστικά κόμματα , οι διάφοροι οπορτουνιστές καλοθελητές του συστήματος του ΣΥριζα και της Ανταρσυα, οι πολιτικές τους νεολαίες και οι παρατάξεις τους σε πανεπιστήμια και ΤΕΙ, υποτιθέμενοι αντιεξουσιαστές μαζί με εθνικιστές και ανάμεσά τους ορισμένοι αξιωματούχοι κληρικοί, είδαν ξάφνου όλοι μαζί το μεσσία της ειρηνικής επανάστασης στις πλατείες και τις παρελάσεις.

Εκεί δεν βρίσκονταν μόνο αδικημένοι. Εμφανίζονται ως οργισμένοι και τα λόμπι ισχυρών οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων, που προπαγανδίζουν δήθεν έξυπνες λύσεις. Επίσης εκπρόσωποι Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων συγκεκριμένου ρόλου, πρώην και ενδεχόμενα νυν συνεργάτες της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ, ζυμώνουν λύσεις εκσυγχρονιστικές και δήθεν ανανεωτικές, με ένα σκοπό: Να ανανεώσουν τη μόστρα και τίποτε να μην αλλάξει. Να αντιπαραθέσουν το αυθόρμητο στο οργανωμένο κίνημα. Ένα πράγμα πρέπει να αποτρέψουμε, να αναζωογονούνται μάταιες ελπίδες που θα φέρουν νέο κύμα επικίνδυνης απογοήτευσης και αποστράτευσης.

            Φόρεσαν το φερετζέ του ακομμάτιστου και ακαθοδήγητου για να ψαρέψουν σε θολά νερά.

            Άλλωστε δεν είναι η πρώτη φορά. Το έχουν κάνει ξανά όταν καλούσαν αυθόρμητα και ακομμάτιστα τους περασμένους Δεκέμβρηδες κανάλια, εφημερίδες, διευθυντές, ανώνυμα sms και email από γνωστά τηλεφωνικά κέντρα, να κινητοποιηθούν οι μαθητές με αφορμή τα 3 χρόνια από την συμπλήρωση της δολοφονίας του 15χρόνου μαθητή και οι ίδιοι, στις  απεργίες, μοιράζουν απολύσεις ,αποβολές ή απουσίες και απειλές σε μέλη και φίλους της ΚΝΕ επειδή τόλμησαν να κατέβουν στην απεργία με το ΠΑΜΕ.

            Λένε και αποθεώνουν τη χρήση των νέων τεχνολογιών, μιλώντας για τα κινήματα των facebook και των twiter, έχοντας στόχο όμως να συκοφαντήσουν και να αντιπαρατεθούν με το οργανωμένο κίνημα στου χώρους δουλειάς και μάθησης. Θέλουν να μπολιάσουν την νέα γενιά ότι η επανάσταση της αρκείται με το δεξί κλικ στον υπολογιστή, να την εθίσουν στον να βγάζει την προσωπική της ζωή σε κοινή θέα και να εκτίθεται στα χαφιεδοsite του FBI ,της CIA και των υπόλοιπων χαφιέδικων υπηρεσιών. Θέλουν τους μαθητές να καίγονται στο ΙΝΤΕΡΝΕΤ, με σκοπό να τους ευνουχίσουν από την πιο μικρή ηλικία.

            Είναι οι ίδιοι που όλο το προηγούμενο διάστημα και χρόνια ,συκοφαντούν και πολεμούν την ταξική πάλη και την οργάνωσή της, που με κάθε τρόπο προσπαθούσαν να πείσουν πως πατριωτισμός είναι να χρεοκοπήσει ο Λαός και να γλιτώσει η πλουτοκρατία, τώρα ρίχνουν και κροκοδείλια δάκρυα για τα δεινά του Λαού στηρίζουν τις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας.

            Όταν λένε έξω τα κόμματα εννοούν έξω το ΚΚΕ και όλοι στην αγκαλιά του συστήματος και των εκφραστών τους. Άλλωστε δεν είναι η πρώτη φορά που το λένε.  Είναι οι ίδιοι που λένε έξω το ΚΚΕ και η ΚΝΕ από τα σχολεία, που τιμωρούν και προσπαθούν να απομονώσουν τα μέλη και τους φίλους της ΚΝΕ, που κόντρα στην κάθε λογής τρομοκρατία και απειλή, πρωτοστατούν στην οργάνωση της πάλης των μαθητών και των φοιτητών, μέσα από τα μαθητικά  και φοιτητικά όργανα, τις ΓΣ ,τα ΣΑΣ, τις επιτροπές αγώνα και το ΜΑΣ.

            Είναι οι ίδιοι που κάνουν τα πάντα για να απομακρύνουν τους μαθητές και τους φοιτητές  από το ταξικό, εργατικό και γενικότερα από το λαϊκό κίνημα. Είναι αυτοί που λένε ότι δεν έχουν δικαίωμα να συμμετέχουν από το δικό τους μετερίζι στις απεργίες γιατί λένε ότι δεν είναι εργαζόμενοι. Θέλουν να αποκόψουν την νεολαία από τους φυσικούς τους συμμάχους μιλώντας για αυτόνομο μαθητικό και φοιτητικό  κίνημα μακρυά από όλα τα άλλα. Αλλά οι μαθητές δεν φύτρωσαν μόνοι τους, έχουν γονείς που δύσκολα τα βγάζουν πέρα, έχουν γονείς που είναι άνεργοι, έχουν αδέρφια που δεν έχουν δικαίωμα στην εργασία. Λες και δεν είναι οι οικογένειές τους που πληρώνουν μια περιουσία για το σχολείο και τα ΑΕΙ του καπιταλισμού.

            Άλλωστε είναι οι ίδιοι που μαθαίνουν στα σχολεία ότι ο καπιταλισμός είναι ανίκητος, αιώνιος και ο μοναδικός. Είναι οι ίδιοι που στα σχολεία πλασάρουν την επιχειρηματικότητα και άλλες μπαρούφες του καπιταλισμού με σκοπό να καλλιεργήσουν αυταπάτες στους μαθητές ότι και αυτοί μπορούν δήθεν να γίνουν καπιταλιστές. Θέλουν να κάνουν τους μαθητές να νιώθουν ΤΥΨΕΙΣ ΚΑΙ ΝΤΡΟΠΗ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΔΙΑ ΕΡΓΑΤΩΝ, θέλουν να καλλιεργήσουν την αντίληψη ότι είναι ΝΤΡΟΠΗ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΡΓΑΤΗΣ. Όμως δεν μαθαίνουν στους μαθητές ότι ο εργάτης και εργαζόμενοι είναι οι μοναδικοί παραγωγοί του πλούτου, ότι χωρίς αυτούς γρανάζι δεν γυρνά, ότι χωρίς αυτούς δεν μπορεί να βγάλει το κέρδος ο καπιταλιστής. Δεν διδάσκουν ότι σήμερα η μεγάλη κλεψιά είναι η αρπαγή από τους καπιταλιστές που κλέβουν τον απλήρωτο ιδρώτα των εργαζομένων. Και αυτή η κλεψιά είναι η νόμιμη που θεσπίζεται και προστατεύονται από τους νόμους και τα συντάγματα του καπιταλισμού.

Εχουμε ευθύνη οι κομμουνιστές να βαθύνουμε στην συζήτηση με το λαό, να πείθουμε περισσότερο να είμαστε πιο πρωτοπόροι στους αγώνες. Να συζητάμε για την ανάδειξη των θέσεών μας σχετικά με το χαρακτήρα των εκλογών για το αστικό Κοινοβούλιο και την ανάδειξη κυβέρνησης στα πλαίσια του συστήματος ευρύτερα. Αυτό δεν έρχεται καθόλου σε αντίθεση με την ανάγκη να ισχυροποιείται το ΚΚΕ και στο αστικό Κοινοβούλιο, ως δύναμη εργατικής - λαϊκής αντιπολίτευσης, όμως δεν πρέπει να θεωρούνται οι εκλογές ως η μάχη των μαχών, αποσπασμένη από το επίπεδο ανάπτυξης της ταξικής πάλης. Να συζητάμε για τον σοσιαλισμό κομμουνισμό που ζήσαμε και αυτόν που οραματιζόμαστε. Ένας λόγος είναι και γιατί ο αντικομμουνισμός πλέον έχει γίνει επίσημο κρατικό δόγμα και διδασκαλεία σε σχολές και σε σχολειά.

Όσο όμως λάσπη και να ρίξουν δεν μπορούν να κρύψουν ότι το σχολείο και η εκπαίδευση ήταν, είναι και θα είναι ταξική. Δεν μπορούν κρύψουν ότι ο στόχος του σχολείου στον Σοσιαλισμό είναι η διαμόρφωση του νέου ανθρώπου με ολόπλευρες γνώσεις, ο οποίος θα συμβάλει στην κοινωνική παραγωγή και στην πρόοδο της επιστήμης και της τεχνολογίας. Θα είναι εκείνος ο άνθρωπος που θα έχει συνολική αντίληψη του κόσμου γύρου του και των νόμων κίνησης του, θα αναπτύσσει κριτική σκέψη, θα μαθαίνει ότι πιο προοδευτικό έχει παράγει η ανθρώπινη σκέψη στις επιστήμες, στην τέχνη και στον πολιτισμό. Θα έχει ελεύθερο χρόνο για να απολαμβάνει δωρεάν αθλητικές και πολιτιστικές δραστηριότητες.

            Μας λένε ότι αυτά που λέμε είναι ξεπερασμένα, ότι η επιστημονική θεωρία του Σοσιαλισμού και του Κομμουνισμού ανήκει στο παρελθόν, ότι ο ΜΑΡΞ βγήκε από το παράθυρο όταν μπήκε ο υπολογιστής στο σπίτι. Μας λένε ότι δεν είμαστε σύγχρονοι, ότι είμαστε στο κόσμο μας.

            Αλλά δεν μας λένε όμως τι ακριβώς εννοούν σύγχρονο και για ποιόν.

ü     Είναι σύγχρονο σήμερα όταν υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις να ζήσουμε πλούσια και με όλες τις ανέσεις, να πολλαπλασιάζονται οι οικογένειες που δεν έχουν ρεύμα και νερό στο σπίτι τους επειδή δεν μπορούν να το πληρώσουν?

ü     Είναι σύγχρονο σήμερα όταν υπάρχουν όλες οι δυνατότητες να καλυφτούν όλες οι διατροφικές ανάγκες του λαού μέσα από την σχεδιασμένη εγχώρια αγροτική παραγωγή, να πολλαπλασιάζονται οι άνθρωποι που ψάχνουν τροφή από τους σκουπιδοτενεκέδες ή να υπάρχουν οικογένειες που να ψάχνουν δανεικά για να δώσουν στα απιδιά τους γάλα και ψωμί ? 

ü     Είναι σύγχρονο σήμερα όταν στην Ελλάδα υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις και  η ανάπτυξη της τεχνολογίας και της επιστήμης να υπάρχει κόσμος που να μην έχει το δικαίωμα όλοι οι νέοι να έχουν δικαίωμα ελεύθερης πρόσβασης στη φυσική αγωγή και τον αθλητισμό ή να χρυσοπληρώνεις το μισάωρο της μπάλας και η μεγάλη πλειοψηφία της νεολαίας να πάσχει από μυοσκελετικές παθήσεις?

            Ή να μας πούνε τι είναι ξεπερασμένο και συντηρητικό?

ü     Είναι ξεπερασμένος και συντηρητικός ο Σοσιαλισμός που τα πρώτα 20  χρόνια από την Οκτωβριανή Επανάσταση 60 εκατομμύρια αναλφάβητοι έμαθαν γράμματα, ενώ μόλις το 1959 η αγραμματοσύνη νικήθηκε οριστικά. Ή ότι την ίδια στιγμή στις καπιταλιστικές χώρες ο αναλφαβητισμός έσπαγε τα ρεκόρ, και οι ανήλικοι μαθητές δούλευαν στα κάτεργα του καπιταλισμού.?

ü     Είναι ξεπερασμένος και συντηρητικός ο Σοσιαλισμός που εκείνο το σχολείο πριν από 50 χρόνια έβγαλε Γκαγάριν που πάτησε στο φεγγάρι, ή ότι στις καπιταλιστικές χώρες οι μαθητές, όσοι πήγαιναν εκείνο τον καιρό σχολείο, πήγαιναν ξυπόλητοι?

ü     Είναι ξεπερασμένος και συντηρητικός ο Σοσιαλισμός που ο καθένας τελείωνε το σχολείο και τις σπουδές του και μετά πήγαιναν όλοι για δουλειά με δικαιώματα, που δεν υπήρχε η ανεργία, ή σήμερα στα σύγχρονα χρόνια που πολλαπλασιάζονται τα παιδιά που δεν τελειώνουν το σχολείο,  σήμερα που η ανεργία είναι συνυφασμένη με την νέα γενιά, σήμερα που η πλειοψηφία των νέων δεν μπορεί να ονειρευτεί ούτε το μέλλον της?

ü     Είναι ξεπερασμένος και συντηρητικός ο Σοσιαλισμός που ο κάθε νέος είχε ελεύθερο χρόνο που τον αξιοποιούσε δημιουργικά μέσα από τον αθλητισμό και τον πολιτισμό με αποτέλεσμα να έχεις όλη αυτή την πολιτιστική και αθλητική ανάπτυξη στην Σ.Ε. Η σήμερα που ένας μαθητής τρέχει σαν το ρομπότ, που σήμερα είναι όλα εμπόρευμα, που σήμερα όποιοι αθλητές βγαίνουν η πλειοψηφία τους είναι γενετικά μεταλλαγμένοι από τις ντόπες και τα αναβολικά?

            Να μας πουν γιατί είμαστε στο κόσμο μας και γιατί έχουμε επαληθευτεί ως ΚΚΕ σε όλα όσα έχουμε πει?

ü     Γιατί επιβεβαιωθήκαμε όταν είπαμε στον λαό να κηρύξει τον πόλεμο στον πόλεμο που του έχει κηρύξει η πλουτοκρατία και τα κόμματά της, από την πρώτη μέρα της διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, και τότε ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΜΑΖΙ ΛΕΓΑΝΕ ΝΑ ΔΩΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΛΑΟ ΠΕΡΙΟΔΟ ΧΑΡΡΙΤΟΣ.

ü     Γιατί επιβεβαιωθήκαμε όταν από τη δεκαετία του 90 προειδοποιούσαμε το λαό ότι έρχονται τα χειρότερα, μιλάγαμε για την κρίση και ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΕΤΑΖΑΝ ΤΑ ΧΡΥΣΑ ΚΟΥΤΑΛΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ ΚΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΜΑΣ ΠΡΩΣΤΑΤΕΨΕΙ.

ü     Γιατί επιβεβαιωθήκαμε όταν υψώσαμε το πανό στην Ακρόπολη με το σύνθημα λαοί της Ευρώπης ξεσηκωθείτε και ΌΛΟΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΕΛΕΓΑΝ ΟΤΙ ΤΟ ΚΚΕ ΑΜΑΥΡΩΝΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟΥΣ ΤΟΥΡΙΣΤΕΣ, έλεγαν ότι το ΚΚΕ παίζει με τα όρια της νομιμότητας και ότι το χοντραίνει το παιχνίδι.

ü     Γιατί επιβαιβεωθήκαμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο καραμπινάτη διαχείριση στη μιζέρια και τη φτώχεια του λάου θα κάνει, αλλά κάνει ότι μπορεί για να υπονομεύσει τους αγώνες , να τους ευνουχίσει να αποδυναμώσει το ΚΚε και το ΠΑΜΕ, είτε κατεβαίνοντας σε κοινά ψηφοδέλτια με ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ και παρατρεχάμενους, είτε υπογράφοντας προδοτικές για την τάξη μας και τις ανάγκες του λαού Σ.Σ. στο όνομα του ΕΦΙΚΤΟΥ και της ΣΥΝΟΧΗΣ (π.χ. Ομοσπονδία Ι/Υ)

            Είναι αλήθεια σ/φοι και σ/φες, φίλοι και φίλες.

            Ο δικός μας κόσμος είναι ο κόσμος της δουλειάς, η αγανάκτηση και η οργή μαζί με τις δυσκολίες που νιώθουν οι εργαζόμενοι. Ποτέ δεν πήγαμε με το συντηρητικό ρεύμα, δεν υποχωρήσαμε στις πιέσεις, παραμένουμε αμετακίνητοι με τα συμφέροντα των εργαζομένων. Γιατί για εμάς πατριωτισμός είναι το δίκιο του λαού. Ο δικός μας κόσμος δεν έχει καμία σχέση με τον δικό τους, μας χωρίζει άβυσσος και χάος. Για αυτό κι δεν είμαστε σαν τα μούτρα τους, για αυτό δεν είμαστε και ίδιοι.

Το ΚΚΕ έρχεται από πολύ μακρυά και πάει πολύ μακρυά. Το ΚΚΕ έχει πλούτο  που κανένα αλλά κόμμα δεν μπορεί να έχει, γιατί το ΚΚΕ υπηρετεί τα συμφέροντα και τα δικαιώματα της εργατικής τάξης, τα συμφέροντα των εκμεταλλευομένων και όχι των εκμεταλλευτών. Το ΚΚΕ έχει επιστημονική θεωρία για την κατάκτηση της εξουσίας από την εργατική τάξη, έχει πλούτο θέσεων και επεξεργασιών. Το ΚΚΕ έχει ιστορία και όποια πέτρα και να σηκώσεις από άκρη σε άκρη της Ελλάδας θα δεις από κάτω το αίμα της θυσίας χιλιάδων και χιλιάδων κομμουνιστών. Το ΚΚΕ και το κομμουνιστικό κίνημα στην χώρα μας έχει βγάλει ότι πιο λαμπρό δημιούργημα στις τέχνες και στον πολιτισμό, τους πιο λαμπρούς ποιητές και ανθρώπους της τέχνης και του πολιτισμού. Αυτή είναι η τεράστια υπεροχή μας, αυτός είναι ο αέρας μας που δεν μπορούν να σβήσουν οι αστοί. ΓΙΑΤΙ ΣΕ ΤΟΥΤΑ ΕΔΩ ΤΑ ΜΑΡΜΑΡΑ ΚΑΚΙΑ ΣΚΟΥΡΙΑ ΔΕΝ ΠΙΑΝΕΙ.

            Είναι αλήθεια ότι εμείς θα κάνουμε τα πάντα, όσα περνάνε από το χέρι μας για γίνει ο λαός αφέντης στον τόπο του. Για αυτό φοβούνται και τρέμουν οι αστοί και οι αυλές τους καθημερινά. Για αυτό το ΚΚΕ είναι καρφί στο μάτι τους.

            Τώρα είναι ώρα ευθύνης. Είναι ώρα ευθύνης του λαού, ιδεολογικής και πολιτικής αφύπνισης. Όχι άλλος χαμένος χρόνος. Τώρα που οι πάνω έχουν δυσκολίες  και αδυναμίες, τώρα ο λαός πρέπει να γίνει πιο επιθετικός, πιο μαχητικός, πιο ισχυρός. Καλούμε το λαό να χαράξει τη δική του προοπτική, να στηριχθεί στη δύναμη του δίκιου και της οργάνωσης, στη συσπείρωση και συμμαχία εργατών, αγροτών, ΕΒΕ, μαζί με τη νεολαία και τις γυναίκες της λαϊκής οικογένειας, για να επιστρέψει η αισιοδοξία και η δύναμη για μια νικηφόρα πορεία ρήξης και ανατροπής της εξουσίας των μονοπωλίων, των καπιταλιστικών ομίλων, απαλλαγής από τα δεσμά της ΕΕ, με την κατάκτηση της εργατικής - λαϊκής εξουσίας.

Αυτή πρέπει να είναι η λαϊκή επιλογή και απάντηση σήμερα απέναντι στην κρίση που επεκτείνεται και βαθαίνει, στις εξελίξεις στην ΕΕ και το χρέος, στη σφοδρή αντιλαϊκή επίθεση, ανεξάρτητα από την επιλογή που κάνατε στις εκλογές, σε ανοιχτή συζήτηση και οργάνωση κοινής πάλης ενάντια στα αντιλαϊκά μέτρα, για να απαλλαγούμε από το βραχνά της πτώχευσης, το ζυγό της κυριαρχίας των μονοπωλίων και της εξουσίας τους, να απαλλαγούμε από τις επιλογές και δεσμεύσεις της ΕΕ.

Καλούμε τις εκατοντάδες χιλιάδες που λένε «κάτι πρέπει να γίνει» να οργανώσουμε μαζί τη λαϊκή αντεπίθεση.

Να γίνει παλλαϊκό σύνθημα πάλης η φιλολαϊκή διέξοδος από την κρίση, που σημαίνει πάλη για να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις του δρόμου ανάπτυξης χωρίς μονοπώλια, ταξική εκμετάλλευση, με κοινωνικοποίηση, κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό - λαϊκό έλεγχο, με αποδέσμευση από την ΕΕ και μονομερή διαγραφή του χρέους. Σε αυτή τη φάση τα μέτωπα πάλης και η αντίσταση σε χώρους δουλειάς, σε κλάδους και συνοικίες να γίνουν ρυάκια που να συγκλίνουν και να δυναμώσουν το παλλαϊκό σύνθημα για τη φιλολαϊκή διέξοδο από την κρίση, με μαχητικές μαζικές κινητοποιήσεις και αντίστοιχα μαχητικές μορφές πάλης, που στηρίζονται στη μαζική συμμετοχή στη λήψη αποφάσεων και στην οργάνωση της υλοποίησής τους. Ο αγώνας απαιτεί μαζικότητα, οργάνωση και πολιτική κατεύθυνση ρήξης με τα συμφέροντα και τις επιλογές των μονοπωλίων σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο.

Η εξαγγελία των μέτρων της κυβέρνησης, που θα αφαιρέσει 23,5 δισεκατομμύρια από τις τσέπες του λαού και θα είναι έτοιμη για ένα νέο γύρο μέτρων, αποτελεί την πρώτη μετεκλογική αναμέτρηση του λαού. Η νέα επίθεση πρέπει να βρει την κατάλληλη σε μορφή και μαζικότητα απάντηση, όπως είναι η μορφή της γενικής απεργίας, που μπορεί να αποτελέσει, κάτω από προϋποθέσεις, αφετηρία κλιμάκωσης και σταθερής ενίσχυσης του λαϊκού αγώνα.

Σ' αυτή τη φάση πρέπει ο λαός να αποδείξει ότι έχει το κουράγιο, ότι είναι σε θέση να απαλλαγεί από τις αυταπάτες που καλλιεργούν οι πολιτικές δυνάμεις που στηρίζουν τη συμμετοχή της Ελλάδας στην ΕΕ, να γυρίσει την πλάτη στα τρομοκρατικά και εκβιαστικά διλήμματα.

Με συζητήσεις και συνελεύσεις, μέσα στους χώρους δουλειάς, στα Συνδικάτα, στα σχολεία, με πολύμορφες πρωτοβουλίες, να γίνουν κάστρα αντίστασης και αγώνα τη νέα δύσκολη χρονιά που ξεκινά. Παρότι το εκλογικό αποτέλεσμα ήταν αρνητικό, για το ΚΚΕ και το λαό, έχουν γίνει βήματα. Δεν πρέπει το λαϊκό κίνημα να τους τη χαρίσει. Χρειάζεται να οργανωθεί η πάλη, με τη συμμετοχή και των οικογενειών των εργαζομένων, για κάθε ζήτημα που απασχολεί τη λαϊκή οικογένεια. Από τα χαράτσια, τις υπερτιμολογήσεις, τους δυσβάσταχτους φόρους, τους παιδικούς σταθμούς μέχρι και το κρίσιμο ζήτημα των μεταναστών. Μπροστά μας έχουμε την απεργία με την αναγγελία των μέτρων που κάλεσαν οι συνεπείς ταξικές δυνάμεις του ΠΑΜΕ πρέπει να τα καλωσορίσουμε όπως τους αρμόζει. Τώρα το κάθε μέλος και φίλος της ΚΝΕ να μπει μπροστά ώστε το κάθε σχολείο, κάθε αίθουσα, το κάθε θρανίο να γίνει κάστρο της ανειρήνευτης πάλης με το κεφάλαιο και τα κόμματά του. Οργανώνουμε την πάλη μέσα από τα 5μελή και τα 15μελή, μέσα από ΓΣ σε κάθε σχολείο, σε κάθε τάξη, σε κάθε ΑΕΙ και χωρο δουλείας όλα να γινουν μια χαλυβουργία,  ΔΟΥΛΟΙ ΤΟΥ 21ου ΑΙΩΝΑ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΟΥΜΕ

Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ λένε: Οργάνωση και λαϊκή συμμαχία. Ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων. Αποδέσμευση από την ΕΕ-μονομερή διαγραφή του χρέους. Λαϊκή εξουσία και οικονομία. Να κάνουν οι εργάτες κουμάντο, που παράγουν τον πλούτο. Δεν μπορεί να μένεις αμέτοχος. Κανένα βήμα εμπρός δεν μπορεί να γίνει δίχως συμπόρευση με το ΚΚΕ δίχως ισχυρό, πανίσχυρο ΚΚΕ. Δείξε την αλληλεγγύη σου στους εργαζόμενους που αγωνίζονται. Ένωσε τη φωνή σου με τους κομμουνιστές. Αλληλεγγύη σημαίνει οργανωμένος αγώνας στο δικό σου χώρο δουλειάς. Αλληλεγγύη σημαίνει να δίνεις το χέρι σου σε όποιον σηκώνεται. Εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία.