Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2013

ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΟΤΣΑΚΑΣ : ΜΗ ΑΝΑΣΤΡΕΨΙΜΗ Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ



Η στροφή του ΠΑΣΟΚ προς τον νεοφιλελευθερισμό είναι μη αναστρέψιμη κι έχει συντελεστεί ήδη από τη δεκαετία του '90 τονίζει ο Αντώνης Κοτσακάς και -όπως λέει- από τότε ο ίδιος εξέφρασε τις διαφωνίες του και πήρε αποστάσεις από αυτό. Συνεπώς, επισημαίνει, δεν θα πρέπει να αναμένονται εκπλήξεις στο συνέδριο ως προς την κατεύθυνση του κόμματος. Ο τέως γραμματέας του ΠΑΣΟΚ και πρώην υφυπουργός της δεύτερης κυβέρνησης του Ανδρέα Παπανδρέου, μέλος πλέον της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ, καταθέτει στην "Αυγή" της Κυριακής τις απόψεις του για για το πάλαι ποτέ κραταιό κόμμα του οποίου ήταν στέλεχος, εν όψει του επικείμενου συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ.

* Εν όψει του συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ, πώς βλέπετε να διαμορφώνεται η στάση του σε σχέση με τη συμμετοχή στην κυβέρνηση;

H συντηρητική μετατόπιση της σοσιαλδημοκρατίας στην Ευρώπη συνολικά αλλά και στη χώρα μας, με καθυστέρηση κάποιων ετών, αποτελεί στρατηγική επιλογή. Η επιλογή αυτή τη μετέτρεψε πλήρως σε συστημική δύναμη. Κατά συνέπεια, δεν περιμένω σοβαρή διαφοροποίηση.

* Μετά την πρόσδεση του ΠΑΣΟΚ στον νεοφιλελευθερισμό και το Μνημόνιο, πώς εκτιμάτε το μέλλον του κόμματος; Υπάρχει περίπτωση να προκύψουν διαφωνίες επί των στρατηγικών αυτών ζητημάτων; 

Διαφωνίες θα υπάρξουν, αλλά σε κάθε περίπτωση θα είναι μειοψηφικές. Το μέλλον του κόμματος σχετίζεται άμεσα με την οριζόντια κίνηση των κοινωνικών δυνάμεων. Το ΠΑΣΟΚ, για να υπάρξει στο μέλλον είναι υποχρεωμένο να προσδιορίσει με σαφήνεια τις κοινωνικές ή τις ταξικές του αντιστοιχίσεις. Να απαντήσει δηλαδή καθαρά στο ερώτημα: "με ποιους και για ποιους;"

* Ποιες ήταν οι καθοριστικές στιγμές που σας οδήγησαν στην απόφαση να αποχωρήσετε από το ΠΑΣΟΚ;
Η κρίση μου για το ΠΑΣΟΚ είναι προφανές ότι εμπεριέχει τον υποκειμενισμό ενός ανθρώπου που επί 35 χρόνια ήταν μέλος και στέλεχός του. Αντιμετωπίζω με μεγάλο σεβασμό τους ανθρώπους του ΠΑΣΟΚ, αλλά βρίσκομαι σε απόλυτη διαφωνία με τις ηγετικές του ομάδες, από τα μέσα της δεκαετίας του '90. Φοβάμαι ότι το Κίνημα που ίδρυσε ο Α. Παπανδρέου κινδυνεύει να καταγραφεί στη συλλογική ιστορική μνήμη του λαού μας ως κάτι αρνητικό. Αυτό θα το αδικεί και ίσως το καλύτερο θα ήταν να κλείσει τον κύκλο του με αλλαγή ονόματος και συμβόλων.

* Ο ιστορικός χώρος της σοσιαλδημοκρατίας έχει διαρρήξει τους δεσμούς του με τα μεσαία στρώματα που εκπροσωπούσε παραδοσιακά. Προς τα πού κινούνται αυτή τη στιγμή; Με ποιον τρόπο μπορεί να συνάψει σχέσεις η ριζοσπαστική Αριστερά με αυτά;
Τα μεσαία στρώματα συμπιέζονται προς τα κάτω και αναπτύσσουν έναν ιδιότυπο ριζοσπαστισμό. Ο ριζοσπαστισμός δεν έχει ιδεολογικό προσανατολισμό και περιορίζεται στην αντίθεση. Η πολιτική ιστορία διδάσκει ότι όταν τα μεσαία στρώματα βρίσκονται σε κρίση και δεν έχουν πολιτική έκφραση στο εποικοδόμημα, συνήθως μετατοπίζονται προς τις ακραίες συντηρητικές δυνάμεις. Η ριζοσπαστική Αριστερά δεν μπορεί παρά να μελετήσει με προσοχή τα μεσαία στρώματα και να προσπαθήσει να τους δώσει πολιτική έκφραση και προσανατολισμό. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσα από μια προγραμματική πλατφόρμα που θα είναι ρεαλιστική και συνάμα οραματική.

* Έχουν κάποια τύχη κινήσεις όπως αυτή του Α. Λοβέρδου;
Νομίζω πως όχι. Στην καλύτερη γι' αυτές περίπτωση, μπορεί να υπάρξουν οριακά και συμπληρωματικά, αν η οικονομική ελίτ το θελήσει, ως μικρές συνιστώσες των συστημικών δυνάμεων. Ας μην αποκλείσουμε εν τέλει τη διαμόρφωση ενιαίου πολιτικού μετώπου του λεγόμενου "Φιλοευρωπαϊκού Τόξου", ως τελευταία γραμμή άμυνας του σημερινού status!!!
avgi.gr