ΜΕ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΣΚΕΨΗ
ΤΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΤΟΥ 1821
ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ
κ. ΓΕΩΡΓΙΟ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ, ΠΡΩΗΝ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΟ
Η ιστορική επιστήμη , επιστήμη κατ’ εξοχήν καθοδηγητική στη
βάση της εξαγωγής των σωστών ιστορικών συμπερασμάτων, αποτελούσε και αποτελεί
συν τοις άλλοις και οδηγό για δράση. Τα
αυθεντικά κείμενα της περιόδου του 1821 αποτελούν απάντηση σε αχαλίνωτα στόματα,
που με περίσσεια αμορφωσιά ασχολούνται υβριστικά με το ΚΚΕ. Η ανακοίνωση προς
τους μαθητές, ανακοίνωση του ΠΑΜΕ στο οποίο συσπειρώνονται οι κομμουνιστές και
σύμμαχες με αυτούς δυνάμεις, για όποιον
ξέρει ελληνικά, έγραφε ότι η ηγεσία
της Εκκλησίας, δεν τάχθηκε στο πλευρό της επανάστασης.
Ολόκληρος ο αφορισμός της Επανάστασης , απείρου
κάλλους, βρίσκεται στην «Επανάσταση του 21» του Δημήτρη Φωτιάδη σελ 402-407,
καθώς και η άποψη του Π. Πιπινέλη, του γνωστού υποστηρικτή της Χούντας, για τον
Πατριάρχη Γρηγόριο τον Ε΄ καθώς και για όποιον θέλει να κατανοήσει τι σημαίνει
αντεπαναστατικό μένος.
Ο πολύς και μεγάλος Παλαιών Πατρών Γερμανός στα
απομνημονεύματά του γράφει ότι στη
συνέλευση της Βοστίτσας «ενέκριναν άπαντες εκ συμφώνου» «τον καιρόν ουχ
αρμόδιον» και αποφάσισαν να κλείσουν τον Παπαφλέσσα σε μοναστήρι. (Φωτιάδης
τόμος 2 σελ 16) Ο Βερναρδάκης γράφει σχετικά: « Επί Τουρκοκρατίας οι προύχοντες
ήσαν κάτοχοι ασφαλείς σχεδόν και ανενόχλητοι της αρχής. Συμμαχούντες μετά των
αρχιερέων και κολακεύοντας του Τούρκους ουδένα διέτρεχον κίνδυνο περί της
θέσεώς των.» (οπ σελ 17)
Ας
ανατρέξουμε όμως και σε άλλα κείμενα , για τους επιδεκτούς μάθησης μιας και ο
κ. Παπαδόπουλος με επιμέλεια έχει αποδείξει ότι δεν ανήκει σ’ αυτούς.
Αδαμάντιος
Κοραής:
«Γελώ και μη θέλων, οσάκις συλλογισθώ ότι τους
νυν ονομαζομένους και νομιζομένους άρχοντας των Γραικών προσφυέστατα ήθελε τις συγκρίνει με τα πολλά
εκείνα τετράποδα, όσα βλέπομεν εις τας αυλάς των μακελείων τρεφόμενα.
Λακτίζονται, δάκνονται, τρώγονται συναλλήλως, έως να φτάσει εκάστου η φοβερά
της σφαγής ώρα και τότε ο Σουλτάν χασάπης παραδίδει άκριτον και ανεξέταστον εις
του δημίου τας χείρας τον υψηλότατον άρχοντα διά να τον πληροφορήσει με την
ακάταμάχητον απόδειξιν της μαχαίρας ότι δεν ήτο πλην ουτιδανόν και κτηνώδες ανδράποδον.»
Μπωζούρ,
Γάλλος περιηγητής.
«Χιλιάδες εργάζονται για να τρέφουν τους λίγους τσιφλικάδες. Μερικοί
τύραννοι βυζαίνουν από ολόκληρες επαρχίες τον όγκο των δουλευτάδων της γης.
Στους δυστυχισμένους αγρότες αφήνουν μόνο ένα μερτικό όσο για να ζουν τα’ άλλο
το τρώνε τ’ αφεντικά.»
Τόρντων.
Άγγλος περιηγητής.
«Οι Ρωμιοί έχουν τους μεγαλύτερους εχθρούς ανάμεσά τους . Αυτοί είναι οι Κοτζαμπάσηδες,
από ρωμαίικη γενιά που ενώ κάνουν τούμπες μπροστά στον Τούρκο, φορολογούν με
τον πιο σκληρό τρόπο εκείνους που έπρεπε να αγαπούν και να παρηγορούν….Η
εκφυλισμένη αυτή γενιά έχει όλα τα ελαττώματα των σκλάβων. Μέσα στις εκκλησίες
κάθονται σε στασίδια κοντά στο δεσποτικό και σαν τους φαρισαίους τους αρέσει να
εξαγοράζουν την πρωτοκαθεδρία, αδιαφορώντας για την ευτυχία των συγχωριανών
τους. Κάτω από το μαχαίρι των Τούρκων ο Ρωμιός είναι σκλάβος. Κάτω όμως από την
εξουσία των συγχωριανών του ( κοτζαμπάσηδων), γδύνεται ολότελα και είναι εκατό
φορές πιο δυστυχισμένος.»
Κασομούλη,
στρατιωτικά ενθυμήματα.
«Αυτοί οι άρχοντες είναι σωρός οκνηρών ανδρών όπου ζουν με μίαν
ιδέαν …ότι το αίμα των είναι από βασιλικάς γενεάς της Κωνσταντινουπόλεως παλαιάς και με αυτήν
την ιδέαν απατούν τους χωρικούς και
τρώγουν τον ιδρώτα τους.»
Φωτάκου,
Απομνημονεύματα.
«Οι κοτζαμπάσηδες ή προύχοντες δεν ήσαν λαοπρόβλητοι καθώς τινές
γράφουσι και λέγουσι. Αλλ’ ήσαν ένα σώμα ενωμένον διά του μεταξύ τους
συμφέροντος. Ούτοι ενήργουν ως υπηρέται των ορέξεων των Τούρκων και το επάγγελμα αυτό ήτο ο πόρος της απαλλαγής
των από τα βάρη και τις φορολογίες….Η ευζωία ήτο ομοία με εκείνην των Τούρκων
και μόνο κατά το όνομα διέφερεν. Αντί να τον λέγουν Χασάνην τον έλεγαν Γιάννη
και αντί να πηγαίνει εις τζαμί, επήγαινεν εις εκκλησίαν..»
Σωκράτης
Χαραλάμπης, Αρχικοτζάμπασης.
«Αφού σκοτώσουμε τους
Τούρκους σε ποιον θα παραδοθούμε; Ποιον θα έχουμε ανώτερο; Ο ραγιάς μόλις πάρει
τα όπλα δεν θα μας ακούει και δεν θα μας σέβεται και θα πέσουμε στα χέρια
εκείνων, που μέχρι χθες δεν μπορούσαν να κρατήσουν το πιρούνι».
Α.
Μαυροκορδάτος, Σχέδιο αναφοράς συνταγμένο από τον ίδιο που απεστάλη στην Αγγλία
το 1825. Μνημείο ραγιαδισμού και ξενόδουλης υποτέλειας.
Το ελληνικόν έθνος δυνάμει της
παρούσης πράξεως θέτει εκουσίως την ιεράν παρακαταθήκην της αυτού ελευθερίας,
εθνικής ανεξαρτησίας και της πολιτικής αυτού υπάρξεως υπό την μοναδικήν
υπεράσπισην της Μ Βρεττανίας….
«Γρηγόριος
ελέω Θεού Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ρώμης και Οικουμενικός
Πατριάρχης». Για τον νεοελληνικό διαφωτισμό.
«…Επιπολάζει
ενιαχού μια καταφρόνισις περί τα γραμματικά μαθήματα… προερχόμενη εκ της
ολοτελούς αφοσίωσις μαθητών ομού και διδασκάλων εις μόνα τα μαθηματικά και τας
επιστήμας… Προβάλλουσιν ότι των προγόνων η γλώσσα, η Ελλάς εκείνη τη φωνή, και
δύσκολος εις την κατάληψιν και έξιν και τρόπον τινά περιττή εις το Γένος των
σήμερον, και παρεισάγουσιν κατ’ αυτής γλώσσας υβρίστριαν και αχάλιον… (δηλαδή
την ομιλούμενη γλώσσα). Επειδή τις ωφέλεια προσκολλώμενοι οι νέοι εις τας
παραδόσεις αυτάς, να μανθάνωσι αριμούς και αλγέβρας, … έπειτα εις τα ομιλίας
των βάρβαροι, εις τα γραφάς των σόλοικοι, εις τα της θρησκείας ανίδεοι… ανάξιοι
της προγονικής κλήσεως;»
«Υπαγορεύομεν πατρικώς και εντελλόμεθα και
αποφαινόμεθα… να μισήσετε και αποστρέφεσθε αυτούς[1].
Ο Δημαράς αναφέρει : «όσο οι προοδευτικές τάσεις γίνονται γενναιότερες, τόσο η Εκκλησία
δυσπιστεί προς το θρησκευτικό ουμανισμό και γίνεται ολοένα και πιο συντηρητική,
ώσπου να φτάσει αργότερα σε καθαρά αντιδραστικές ενέργειες, λογοκρισίες κ.ά.»
[2].
Ας αφήσουμε όμως τον Κολοκοτρώνη, γνωστό
κομμουνιστή και οπαδό του εμφυλίου, να μας τα διηγηθεί καλύτερα μέσα από το
λόγο που έβγαλε το 1838 σε παιδιά του γυμνασίου: «Ο Σουλτάνος διόρισε ένα Βιτσερέ (αντιβασιλέα), έναν Πατριάρχη και του
έδωσε την εξουσία της Εκκλησίας. Αυτός
και ο λοιπός κλήρος έκαμαν ότι τους έλεγε ο Σουλτάνος. Ύστερον έγιναν
οι Κοτζαμπάσηδες (προεστοί) εις όλα τα μέρη. Η τρίτη τάξις, οι έμποροι και οι
προκομμένοι, το καλύτερο μέρος των πολιτών, έφευγαν και οι γραμματισμένοι
επήραν κι έφυγαν από την Ελλάδα την πατρίδα των κι έτσι έμεινε ο λαός… όστις
εκατήντησεν εις άθλιαν κατάσταση, και αυτή αύξαινε κάθε ημέρα χειρότερα… κάθε ημέρα
ο λαός ελίγνευε και επτώχαινε… Εις αυτή τη δυστυχισμένη κατάσταση μερικοί από
τους φυγάδες γραμματισμένους εμετάφραζαν και έστελναν στην Ελλάδα βιβλία… όπου
κανένας άνθρωπος από το λαό εμάνθανεν και κοινά γράμματα, εδιάβαζεν αυτά τα
βιβλία, και έβλεπε ποιους είχαμε προγόνους, τι έκαμε ο Θεμιστοκλής, ο
Αριστείδης και οι άλλοι παλαιοί μας και εβλέπαμε εις ποίαν κατάσταση
ευρισκόμεθα τότε. Όθεν μας ήρθε εις το νου να τους μιμηθούμε και να γίνωμε
ευτυχέστεροι. Και έτσι έγινε και επροόδευσεν η Εταιρεία» [3].
Χαρακτηριστική ενέργεια σκοταδισμού ήταν ότι η
επίσημη Εκκλησία έβαλε το Σέργιο Μακραίο να αποδείξει ως λανθασμένη την
κοπερνίκεια θεωρία περί του ηλιακού συστήματος. Έβγαλε μάλιστα ειδικό
βιβλιαράκι, που όπως μας πληροφορεί ο Φωτιάδης είχε τον τίτλο: «Τρόπαιον κατά
του κοπερνικού συστήματος». Ο Κοραής σχολιάζοντας το γεγονός παρατηρούσε: «Δεν είναι της θρησκείας ο ζήλος όστις τους
διεγείρει κατά της κινήσεως της γης, αλλά φοβούνται μην η περιστροφή της
σφαίρας συγκινήσει και ανατρέψει την οποίαν
αναξίως έλαβον υπόληψιν» [4].
Η άλλη όχθη, της προδομένης κλεφτουριάς και των αγωνιστών.
Θεόδωρος
Κολοκοτρώνης προς τον Ιμπραήμ της Αιγύπτου.
« Όχι τα κλαριά να μας
κάψεις, όχι τα δέντρα, όχι τα σπίτια που μας έκαψες, μόνο πέτρα πάνω στην πέτρα
να μη μείνει, εμείς δεν προσκυνούμεν. Τι τα δέντρα αν τα κόψεις και τα κάψεις,
τη γη Δε θέλει τη σηκώσεις και η ίδια η γη που τα έθρεψε μένει δική μας και τα
ματακάνει, Μόνον ένας Έλληνας να μείνει, πάντα θα πολεμούμε, και μην ελπίζεις
πως τη γη μας θα την κάμεις δική σου, βγάλτο από το νου σου»
Άνθιμος
Γαζής.
«Πρέπει να ξέρετε πως
αυτά έχει ο πόλεμος. Θα πέσουν κεφάλια, θα χαλάσουν σπίτια, θα καούν χωριά, θα
κλάψουν πολλές μανάδες. Μα τι να γίνει; Η ελευθερία δεν μπορεί να παρθεί με τα
ψέματα. Ούτε μπορούμε να πάρουμε μ’ ένα ρεσάλτο τα κάστρα της Τουρκιάς. Θα
πολεμήσουμε, θα πεινάσουμε, θα ψειριάσουμε, θα σκοτωθούμε, μα στο τέλος θα
νικήσουμε..»
Θόδωρος
Κολοκοτρώνης.
« Ο κόσμος μας έλεγε
τρελούς. Ημείς αν δεν είμεθα τρελοί, δεν εκάμναμεν την επανάστασιν διατί
εθέλαμεν συλλογισθεί πρώτον διά
πολεμοφόδια,καβαλαρίαμας πυροβολικό μας πυριτοθήκες μας, τα μαγαζιά μας,
ηθέλαμεν λογαριάσει την δύναμη την εδική μας , την τουρκική δύναμη. Τώρα οπού
ενικήσαμε οπού ετελειώσαμεν καλά τον πόλεμόν μας μακαριζόμεθα, επαινόμεθα. Αν
δεν ευτυχούσαμεν, ηθέλαμεν τρώγει κατάρες αναθέματα.»
Στρατηγός
Μακρυγιάννης, απάντηση σε παρατήρηση του Δεριγνί.
«..Κι αν είμαστε ολίγοι εις το
πλήθος του Μπραϊμη , παρηγοριόμαστε μ’
έναν τρόπο , ότι η τύχη μας έχει εμάς τους Έλληνες, πάντοτε ολίγους. Ότι αρχή
και τέλος παλαιόθεν και ως τώρα , όλα τα θερία πολεμούν να μας φάνε και δεν μπορούνε.
Τρώνε από μας και μένει και μαγιά. Και οι ολίγοι αποφασίζουν να πεθάνουν. Και
όταν κάνουν αυτήνη την απόφασιν , λίγες φορές χάνουν και πολλές κερδαίνουν. Η
θέση όπου είμαστε σήμερα εδώ είναι τοιαύτη. Και θα ιδούμεν την τύχη μας οι
αδύνατοι με τους δυνατούς.»
Ελληνική Νομαρχία ,Ανωνύμου του Έλληνος
« Ίσως τέλος πάντων
προσμένετε να μας δώσει την ελευθερίαν κανένας από τους αλλογενείς δυνάστας; Ω
θεέ μου! Έως πότε ω Έλληνες να πλανώμεθα τόσον αστοχάστως; Διατί να μη
στρέψωμεν και μίαν φοράν τους οφθαλμούς μας εις τα απελθόντα διά να καταλάβωμεν
ευκολότερα και τα μέλλοντα; Ποίος αγνοεί
ότι κύριος στοχασμός των αλλογενών δυναστών είναι εις το να προσπαθήσουν να
κάμουν το ίδιόν τους όφελος με την ζημίαν των άλλων; Και ποίος στοχαστικός
άνθρωπος ημπορεί να πιστεύσει ότι όποιος από τους αλλογενείς δυνάστας ήθελε
κατατροπώσει τον Οθωμανόν ήθελε μας αφήσει ελέυθερους; Ω απάτη επιζήμιος
Διατί αδελφοί μου να θέλωμεν να αλλάξωμεν κύριον όταν μόνοι μας ημπορούμε να απελευθερωθούμε;
Νομίζετε ότι είναι ελαφρότερος ο Ζυγός
μιας ξένης δυναστείας; Δεν στοχάζεστε ότι πάλι ζυγός είναι;.»
Αυτά λοιπόν με την ιστορική αλήθεια , την οποία
σέβονται οι κομμουνιστές και δε διαστρεβλώνουν τα γεγονότα σε αντίθεση με
γνωστούς Φαρισαίους και Υποκριτές. Ούτε φοβούνται να πουν ότι ο κατώτερος
κλήρος στη συντριπτική του πλειοψηφία μετείχε με όλες του τις δυνάμεις στον
αγώνα, όπως μετείχε και στην Εαμική αντίσταση.
Το ΚΚΕ δεν έχει να χωρίσει τίποτε με κανέναν
Θρησκευόμενο, ούτε η δική του φιλοσοφική και ιδεολογική αθρησκεία σημαίνει
ασέβεια σε όποιον θρησκεύεται. Το αντίθετο μάλιστα. Σεβόμαστε πλήρως το
δικαίωμα στο θρησκεύεσθαι. Γνωρίζουμε
ότι το θρησκευτικό συναίσθημα δεν διώκεται με διοικητικά μέτρα, ούτε
ξεριζώνεται διά της βίας και όπου
επιχειρήθηκε ακόμα και στο όνομα του «κομμουνισμού», είχε πλήρη αποτυχία.
Από κει και πέρα η μεταφυσική συζήτηση καλό θα είναι
να μένει στα μεταφυσικά, προνομιακός σας χώρος που δε μας απασχολεί, γιατί στα
εγκόσμια κ. Παπαδόπουλε έχουμε πολλά
ράμματα-πολιτικά φυσικά- για τη γούνα τη δική σας , του κόμματός σας και του
συστήματος που υπηρετείτε είτε ως αστική δημοκρατία είτε ως δικτατορία. Στο
σπίτι του κρεμασμένου δε μιλάνε για σκοινί.
Ωστόσο για να αντεπεξέλθετε, ΔΙΑΒΑΣΤΕ, ΔΙΑΒΑΣΤΕ πολύ,
γιατί «Όποιος ελεύθερα συλλογάται, συλλογάται καλά!» (Ρήγας Φεραίος, στο
Φυσικής Απάνθισμα)
ΜΑΡΚΟΣ ΣΚΟΥΦΑΛΟΣ
ΣΗΜ: Ένα πρώτο ξεκίνημα διαβάσματος στα παρακάτω
βιβλία απ΄ ‘οπυ και το κέιμενο.
Ι . Κορδάτου. Η κοινωνική σημασία της Ελληνικής
Επανάστασης.
Δ Φωτιάδη. Η ελληνική επανάσταση του 21.
Τ. Βουρνά Ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας ,1821-1909
Φ. Βώρου: Δοκίμια
εισαγωγής στη νεότερη και σύγχρονη Ιστορία.
