Μετά το θεό, στο βαπόρι υπάρχει μόνο ο καπετάνιος. Έτσι έλεγαν οι παλιοί ναυτικοί. Κάπως έτσι ένιωθαν το μεσημέρι της περασμένης Δευτέρας 25 Μαρτίου 2013 οι επιβάτες και το πλήρωμα του «Αδαμάντιος Κοραής», όση ώρα χρειάστηκε ο επί του πλοίου θεός, που ακούει στο όνομα καπετάν Ισίδωρος Λιγνός που με χειρουργικής ακρίβειας κινήσεις κατάφερε να δέσει με οριακή ασφάλεια το πλοίο στην Ψάθη της Κιμώλου.
Η όλη επιχείρηση αποβίβασης - επιβίβασης επιβατών και αυτοκινήτων κράτησε λιγότερο από δέκα λεπτά υπό εφιαλτικές συνθήκες. Βουνό η θάλασσσα της σοροκάδας, έρχονταν ολοζώντανη από το πέλαγος και σάρωνε την παραλία της Ψάθης. Ο «Κοραής» χοροπηδούσε, σε απόσταση αναπνοής από το μώλο.
Εκεί παιζόταν ένα άλλο θρίλερ. Καβοδέτες, λιμενικοί και απλοί πολίτες έδωσαν περίσσευμα ψυχής για να πιάσουν το βιλάι και να περάσουν τους κάβους στις μπίντες, κολυμπώντας πάνω στο μώλο, μούσκεμα από την κορυφή ως τα νύχια. Το παράτολμο εγχείρημα του καπετάνιου του «Κοραή» ταξίδεψε όπου φθάνει η δύναμη των sites και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.
Ποιός είναι όμως ο καπετάνιος του «Κοραή» που για ημέρες πολλές στα στέκια των ναυτικών και όχι μόνο, είναι ο άνθρωπος των ημερών. Είναι ο Ισίδωρος Λιγνός. Γεννημένος στην Αθήνα το 1972 από μάνα και πατέρα Σαντορινιούς.
Ο πατέρας Μανώλης Λιγνός είναι αυτός που μπόλιασε τον Ισίδωρο την αγάπη αλλά και το σεβασμό προς τη θάλασσα. Ο Μανώλης Λιγνός για χρόνια ήταν πλήρωμα στο πλοίο της γραμμής της Μήλου, το «Κίμωλος».
«Από 15 χρονών λέει ο καπετάν Ισίδωρος, τα καλοκαίρια μόλις έκλεινε το σχολείο, εγώ έμπαινα στο καράβι και ταξίδευα.» Τον καπετάν Ισίδωρο τα «Μηλείκα Νέα» τον βρήκαν και μίλησαν μαζί του, το βράδυ του Σαββάτου στην Σαντορίνη, εκεί που ζούν οι γονείς του, ο Μανώλης και η Άννα Λιγνού και καμαρώνουν το βλαστάρι τους , όπως και την κόρη τους την Παρασκευή , διευθυντικό στέλεχος στην τράπεζα Πειραιώς.
Ο καπετάν Ισίδωρος τελείωσε το Λύκειο και έβαλε γραμμή για το όραμα του : να γίνει καπετάνιος .Τελειώνει τη σχολή εμποροπλοιάρχων της Σύρου και μέχρι τα 26 του χρόνια ταξιδεύει με ποντοπόρα πλοία.
Γρήγορα η θαλπωρή της οικογένειας τον φέρνει στην ακτοπλοΐα. Πριν κλείσει τα 30 ο Ισίδωρος Λιγνός , γίνεται ύπαρχος και στα 35 του πρώτος. Το βασιλοβάπορο «Ρομίλντα» του Μάκη Αγούδημου είναι το πρώτο βαπόρι που αναλαμβάνει πλοίαρχος.
-Καπετάνιε πόσο επικίνδυνη ήταν η απόβαση στην Κίμωλο ανήμερα του Ευαγγελισμού ;
-Κάθε ταξίδι κρύβει τις δυσκολίες του, τίποτα δεν έρχεται χωρίς προσπάθεια, θέληση και προσοχή. Στη Ψάθη ο καιρός ήταν αγριεμένος. Ερχόμασταν από τη Σαντορίνη με 8-9 μποφόρ. Όταν φθάσαμε στο τρίγωνο Ψάθη – Πόλυβος – Πολλώνια οι ριπές του σορόκου έφθαναν και τα 10 μποφόρ.
-Δεν ήταν παρακινδυνευμένη η απόφαση σου να πιάσεις στην Ψάθη ;
- Σε όλες τις δύσκολες συνθήκες υπάρχει ένα ποσοστό επικινδυνότητας. Ήμουν σίγουρος για τον εαυτό μου και το πλήρωμα μου και δέσαμε με ασφάλεια. Άλλωστε, δεν ήταν η πρώτη φορά που αντιμετωπίσαμε, το πλήρωμα μου και εγώ ανάλογες συνθήκες και αν χρειαστεί θα το ξανακάνουμε!
-Η προσπάθεια που έκανες προκάλεσε συζήτηση, η εταιρεία πως αντιμετώπισε την επιλογή σου ;
- Με χαμόγελο και συγχαρητήρια. Όλοι μας έσφιξαν τα χέρια. Εξυπηρετήσαμε τον κόσμο.
-Οι επιβάτες πως σχολίασαν την προσπάθεια σου ;
- Eίδαν με αγωνία την προσπάθεια που κάναμε. Το χαμόγελο του νησιώτη, κάθε επιβάτη μετά από τέτοια «επιχείρηση», σου δίνει κουράγιο για την επόμενη φορά.
Για αυτήν την επόμενη φορά, η Μυκονιάτισσα γυναικά του καπετάν Ισίδωρου, Μαρία Μονογιού δεν κρύβει τους φόβους της και προτρέπει διαρκώς το σύζυγο της να προσέχει. Το ίδιο του λένε με τον τρόπο τους, πέφτοντας στην αγκαλιά του ο εντεκάχρονος γιός του Μανώλης και η πεντάχρονη κόρη του, η Χρυσούλα, που συμπληρώνουν την οικογένεια του Ισίδωρου Λιγνού.
-Πήρες δύναμη για την επόμενη φορά από τους απλούς ανθρώπους που ταξίδευαν;
-Όχι μόνο από αυτούς. Ελάτε να δείτε τα emails με συγχαρητήρια και ευχές από παντού. Θα σταθώ στις ευχαριστίες του δημάρχου της Κιμώλου Θοδωρή Μαγκανιώτη και του δημάρχου της Σίφνου Ανδρέα Μπαμπούνη. Ξέρουν καλά τι σημαίνει να έχει, τρόφιμα, προμήθειες, τα φάρμακα του ο νησιώτης.
-Είναι ακατάλληλα τα λιμάνια στις Κυκλάδες ;
-Kάθε λιμάνι έχει την ιδιαιτερότητα του, ανάλογα με τον καιρό υπάρχει και βαθμός δυσκολίας. Τα βαπόρια μεγάλωσαν όχι όμως και τα λιμάνια.
Ο καπετάν Ισίδωρος ανήκει στη νέα γενιά της ελληνικής ναυτιλίας. Η εμπειρία του, του δίνει το δικαίωμα να κρίνει του νεότερους του. Πριν συνεχίσει, κάνει ένα μορφασμό και λέει « δεν είμαι σίγουρος για όλα τα νέα παιδιά. Τα περισσότερα δεν το έχουν μέσα τους. Βλέπω σήμερα παιδιά, που μόλις τελειώσει η βάρδια τους χάνονται από την γέφυρα, απομονώνονται στο internet.»
-Τι πρέπει να έχει ένα νέο παιδί για να γίνει καπετάνιος ;
-Nα αγαπάει τη θάλασσα. Είναι μεγάλη υπόθεση η σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσα στον άνθρωπο και τη θάλασσα.
Αυτός είναι ο καπετάν Ισίδωρος. Ένα γελαστό παλικάρι, που δίνει μια ξεχωριστή λάμψη στη ναυτοσύνη του Έλληνα που ξέρει να παλεύει και να τα καταφέρνει. Αποχαιρετώντας τον καπετάν Ισίδωρο, μας επισημαίνει «συμφωνώ με τον επίλογο των «Μηλέικων Νέων» για τους τροϊκανούς και όλους εκείνους που έχουν ρίξει την πατρίδα σε αυτήν την περιπέτεια που ζούμε όλοι, θα τα καταφέρουμε.»
Ναι καπετάνιο, όπως τα καταφέρνεις εσύ και οι συνάδελφοι σου, κάθε μέρα όπου υπάρχει 'Eλληνας ναυτικός.
