Η επίθεση της Κυβέρνησης στα
δικαιώματα και τις κατακτήσεις των εργαζομένων και του λαού κλιμακώνεται. Στο
στόχαστρο μπήκε τώρα η δευτεροβάθμια εκπαίδευση, οι μαθητές και οι καθηγητές.
Στα πλαίσια της δημοσιονομικής πολιτικής της μείωσης στο ελάχιστο του κόστους
των κοινωνικών κατακτήσεων στην Παιδεία και στην Υγεία, ψηφίζει νόμους για τον
περιορισμό των αναγκών σε εκπαιδευτικούς.
Μετά την κατάργηση εκατοντάδων
σχολείων σε όλη τη χώρα, την αύξηση των μαθητών ανά τμήμα, τη διακοπή διορισμών
εκπαιδευτικών, μόνιμων και αναπληρωτών, την απόλυση ουσιαστικά 10.000
αναπληρωτών από την επόμενη σχολική χρονιά, προχωράει στην θέσπιση της
αναγκαστικής μετάθεσης τους και στην αύξηση του διδακτικού ωραρίου τους με
στόχο τη δημιουργία υπεράριθμων, ώστε να προχωρήσει σε επόμενη φάση σε
απολύσεις.
Παράλληλα ετοιμάζει τους νέους
νόμους για το Γενικό και το Τεχνολογικό Λύκειο με στόχο να τα μετατρέψει σε
επιχειρήσεις, όπου η γνώση θα αντικατασταθεί από τις πληροφορίες, οι μαθητές σε
πελάτες (που γιατί όχι θα πρέπει να πληρώνουν σε λίγα χρόνια για τις
παρεχόμενες υπηρεσίες) και οι διευθυντές των σχολείων σε managers. Συγχρόνως
διαλύει τις εργασιακές σχέσεις στην εκπαίδευση και εξαθλιώνει τους
εκπαιδευτικούς, με την υποχρέωση να εργάζονται σε απομακρυσμένες περιοχές με
δυσανάλογο με το μισθό τους κόστος.
Οι καθηγητές μπροστά σε αυτή
την επίθεση αποφασίζουν να δώσουν έναν σκληρό αγώνα επιβίωσης των ίδιων και της
δημόσιας εκπαίδευσης. Σηκώνουν το γάντι που τους ρίχνει η τρικομματική
Κυβέρνηση στην πιο δύσκολη περίοδο για αυτούς, τις Πανελλαδικές εξετάσεις.
Η απεργία των καθηγητών είναι
απεργία για τη δημόσια παιδεία, είναι απεργία για το δικαίωμα των παιδιών στη
μόρφωση, είναι απεργία για το δικαίωμα στην αξιοπρέπεια και την ελπίδα.
Συμβάλλουν συνολικά στον αγώνα του λαού για την απόκρουση και ανατροπή του
κοινωνικού σφαγείου κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ. Αποτελεί μεγάλο λάθος της ηγεσίας
του ΚΚΕ η εναντίωση στην απόφαση για σκληρό απεργιακό αγώνα, στο όνομα της μη
διατάραξης των πανελλαδικών εξετάσεων. Η Αριστερά πρέπει να στηρίζει και όχι να
αποφεύγει τους αγώνες.
Ο αγώνας των καθηγητών μπορεί
να είναι νικηφόρος εάν στηριχθεί στη μαζική τους συμμετοχή, στις συνελεύσεις,
στις διαδηλώσεις, στις απεργιακές επιτροπές, παντού! Ενωμένοι οι αγωνιζόμενοι
εκπαιδευτικοί από τα κάτω, υπερβαίνοντας τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία, με
την έμπρακτη στήριξη των εργαζομένων, του λαού και της νεολαίας, μπορούν να
ανατρέψουν την κυβερνητική πολιτική.
Η κυβέρνηση τολμά να
κατηγορήσει τους καθηγητές για παιχνίδι με τον κόπο και την αγωνία των μαθητών.
Έχοντας δημιουργήσει ένα σχολείο-εξεταστικό κάτεργο, την ίδια στιγμή που οι
θέσεις στην τριτοβάθμια εκπαίδευση περικόπτονται και η ανεργία στους νέους
εκτινάσσεται στο 64% η κυβέρνηση δεν δικαιούται να μιλά για την αγωνία της
νεολαίας και των οικογενειών τους.
Οι καθηγητές και καθηγήτριες
απεργούν για όλους μας και γι' αυτό όλες και όλοι μας είμαστε στο πλευρό τους.
Η κυβέρνηση είναι γελασμένη εάν πιστεύει ότι μπορεί να ενεργοποιήσει τα
αντανακλαστικά του κοινωνικού αυτοματισμού και καλά θα κάνει να ξεχάσει κάθε
σκέψη για επιστράτευση γιατί θα πέσει στο κενό.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στηρίζει και
συμπαραστέκεται στον δίκαιο αγώνα των εκπαιδευτικών. Θα βρεθεί μαζί τους
καλώντας όλους τους εργαζόμενους και τη νεολαία στο δρόμο για να υπερασπιστούμε
το δικαίωμα στην εκπαίδευση, την εργασία και τη ζωή αλλά και το δικαίωμα να
παλεύουμε για όλα αυτά.
Η μάχη ξεκίνησε. Να
πάρουμε όλοι θέση.
