Προτεινόμενες
μορφές δράσης στο σχολείο είναι οι εξής:
1. Ανάλυση αντιφασιστικών κειμένων
και ακολούθως συζήτηση/γραπτή έκθεση των μαθητών, αναφορικά με το θέμα
2. Δημιουργία
ζωγραφικών
3. Παρουσίαση
έργων τέχνης (πινάκων ζωγραφικής, γλυπτών) που να καταδεικνύουν τη φρικαλεότητα
και την πραγματική φύση του φασισμού
4. Παρουσίαση
αντιφασιστικών τραγουδιών
5. Προβολή
ταινιών αντιφασιστικού περιεχομένου
6. Παρουσίαση
περιπτώσεων αντιφασιστών αθλητών ή καλλιτεχνών
7. Οργάνωση
μαθητικής εκδήλωσης με τραγούδια αντιφασιστικού περιεχομένου.
8. Επίσκεψη στο
καταυλισμό των προσφύγων στο Μερσινίδι (μας έχει δοθεί σχετική άδεια) Υπεύθυνη
η νηπιαγωγός Φρόσω Χατόγλου, νηπιαγωγείο Συκιάδας.
9. Παιδαγωγική
προσέγγιση της ενδοσχολικής βίας που συνιστά εν τη γενέσει αντικοινωνική
συμπεριφορά. Για το σκοπό αυτό να αξιοποιηθεί το παραμύθι της νηπιαγωγού Φρόσω
Χατόγλου ‘Ο Σίτος και ο Ζοχάς’.
Οι εκπαιδευτικοί μπορούν να το βρουν στο aplotaria.gr.
Η εβδομάδα αυτή θα κορυφωθεί την Πέμπτη 24 Οκτώβρη στις
6.30μμ στο Ομήρειο Πνευματικό Κέντρο με:
·
Αντιφασιστική Εκδήλωση με θέμα: «Το φαινόμενο του φασισμού και ο
διαπαιδαγωγικός ρόλος του δασκάλου στο σχολείο» με ομιλητή τον κ. Αλεξίου
Αθανάσιο, καθηγητή Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου
·
Προβολή ταινίας «Ο μεγάλος Δικτάτωρ» του Τσάρλι Τσάπλιν στις 8.30μμ
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
ΤΟΥ ΜΠ. ΜΠΡΕΧΤ
Πέντε
Δυσκολίες για να γράψει κανείς την αλήθεια
«Αυτοί που είναι αντίπαλοι
του φασισμού χωρίς να 'ναι αντίπαλοι του καπιταλισμού, αυτοί που παραπονιούνται
για τη βαρβαρότητα που αίτια τάχα έχει τη βαρβαρότητα την ίδια, μοιάζουν μ'
ανθρώπους που θέλουν το μερτικό τους απ' τ' αρνί χωρίς όμως να σφαχτεί το αρνί.
Θέλουν να φάνε το κρέας, να μη δουν όμως τα αίματα. Αυτοί θα ικανοποιηθούν αν ο
χασάπης πλύνει τα χέρια του προτού φέρει το κρέας στο τραπέζι.
Δεν είναι κατά των σχέσεων ιδιοκτησίας, που προκαλούν τη
βαρβαρότητα, παρά μονάχα κατά της βαρβαρότητας, υψώνουν τη φωνή εναντίον της,
κι αυτό το κάνουν από χώρες όπου κυριαρχούν οι ίδιες σχέσεις ιδιοκτησίας, όπου
όμως οι χασάπηδες πλένουν ακόμα τα χέρια τους προτού φέρουν το κρέας στο
τραπέζι. …
Ορισμένες χώρες είναι σε θέση να
κρατήσουν τις σχέσεις ιδιοκτησίας τους με λιγότερο βίαια για την ώρα μέσα απ'
ό, τι άλλες. Εκεί η «δημοκρατία» προσφέρει ακόμα τις υπηρεσίες για τις οποίες
άλλες χώρες αναγκάζονται να καταφύγουν στη βία, δηλαδή την εξασφάλιση της
ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής.
Το μονοπώλιο στα εργοστάσια, στα ορυχεία, στα τσιφλίκια
δημιουργεί πάντα βάρβαρες καταστάσεις σ' αυτές τις χώρες είναι όμως λιγότερο
ορατές. Η βαρβαρότητα γίνεται ορατή απ' τη στιγμή που το μονοπώλιο δεν μπορεί
πια να προστατευτεί παρά μονάχα με την ανοιχτή βία».» (Μπ.
Μπρεχτ: Πέντε Δυσκολίες για να γράψει κανείς την αλήθεια).
