Του Κώστα Γανιάρη
Αντιπεριφερειάρχη Χίου
Στο υπό κατάθεση φορολογικό νομοσχέδιο
περιλαμβάνεται η φορολόγηση των αγροτεμαχίων. Πρόκειται για τον απόλυτο
φορολογικό παραλογισμό. Για πρώτη φορά
φορολογείται ένας συντελεστής παραγωγής και όχι τα κέρδη από ένα προϊόν, ή το
προϊόν καθαυτό, αν έχει εμπορική χρήση. Επιβάλλονται μάλιστα καινοφανείς
και ανεξήγητοι φορολογικοί συντελεστές, όπως για παράδειγμα η απόσταση της
αγροτικής γης από τη θάλασσα (!).
Την ίδια στιγμή που γίνεται μια σοβαρή
προσπάθεια στροφής στην πρωτογενή παραγωγή και στήριξης των τοπικών προϊόντων,
έρχεται η Πολιτεία και υποσκάπτει την προσπάθεια αυτή. Φορολογώντας την
αγροτική γη προσθέτει ένα ακόμη βάρος στον δοκιμαζόμενο πολίτη. Αποθαρρύνει τη
στροφή σε παραγωγικές καλλιέργειες.
Αναρωτήθηκε άραγε κανείς από τους εμπνευστές αυτού του παραλογισμού
πόσοι συμπολίτες θα αναγκαστούν να εκποιήσουν σε εξευτελιστικές τιμές τις
ιδιοκτησίες τους;
Ούτε μπορεί να έχει βάση το επιχείρημα
του Υπουργείου Οικονομικών ότι η επιβάρυνση θα είναι πολύ μικρή. Πρώτον επειδή
την περίοδο που διανύουμε καμιά επιβάρυνση δεν μπορεί να θεωρηθεί μικρή. Και
δεύτερον, διότι πρόκειται για ένα νέο φόρο, που δεν υπήρχε τα προηγούμενα
χρόνια και τίποτα δεν αποκλείει την αύξησή του στο μέλλον.
Πρέπει
να γίνει σαφές ότι για μας, τους πολίτες της νησιωτικής Ελλάδας, η επένδυση
στον πρωτογενή τομέα, είναι όρος επιβίωσης και ανάπτυξης. Για την κάλυψη των τοπικών αναγκών από τη μια
πλευρά, και για την παραγωγή ποιοτικών τοπικών προϊόντων για εξαγωγή από την
άλλη. Η φορολογική επιβάρυνση της
αγροτικής γης είναι βέβαιο ότι θα λειτουργήσει αρνητικά.
Πρόκειται για ένα καθαρά εισπρακτικό
μέτρο σε τελείως λανθασμένη κατεύθυνση. Ζητούμενη ήταν και παραμένει η στήριξη
του πρωτογενούς τομέα, τα κίνητρα για τόνωση της αγροτικής οικονομίας και όχι η
άδικη και παράλογη φορολόγηση του.
