Δευτέρα 14 Οκτωβρίου 2013

OI ΠΡΩΗΝ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΤΗΣ ΠΑΓΑΝΗΣ ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΥΝ ΣΤΗ ΛΕΣΒΟ

του ΣΤΕΛΙΟΥ ΚΡΑΟΥΝΑΚΗ

Τιμούν τους νεκρούς τους και αγωνίζονται ενάντια στη νέα Παγανή

Εκατοντάδες κόσμος πέρασε από το κολαστήριο της Παγανής για όσο καιρό λειτούργησε. Mετά από δυναμικές αντιδράσεις με την συμμετοχή των ακτιβιστών του No Border και ντόπιων εθελοντών και μετά από ευρωπαικές καταδίκες, εδώ και τέσσερα περίπου χρόνια, έχει μετατραπεί σε ένα έρημο και βουβό κτίριο, λίγα χιλιόμετρα έξω από τη πόλη της Μυτιλήνης. Παιδιά και έφηβοι διαφόρων ηλικιών που φυλακίστηκαν εκεί, κατάφεραν στη συνέχεια να βρουν τρόπο να συνεχίσουν το ταξίδι τους σε άλλες ευρωπαικές χώρες, εξασφαλίζοντας σιγά-σιγά τα απαραίτητα μέσα για την επιβίωση τους. Μία αξιοπρεπή δουλειά και το δικαίωμα να την ασκούν νόμιμα. Εκπαίδευση στη γλώσσα της χώρας υποδοχής και πιστοποιητικό εργασιακής επάρκειας. Σταθερό νομοθετικό πλαίσιο και νόμιμα χαρτιά μέσα από ορθολογική διαδικασία, παρουσία επίσημου μεταφραστή. Τα βασικά δικαιώματα κάθε ανθρώπου που ζει σε μία πολιτισμένη, ευνονούμενη και αξιοπρεπής χώρα τα οποία όπως το διαπίστωσαν στο πετσί τους δεν υπάρχουν γι” αυτούς στην Ελλάδα.

Δεν ήταν εύκολο και δεν βγήκαν από αυτή την περιπέτεια αλώβητοι, ψυχικά και σωματικά σοβαρά επηρεασμένοι, υφιστάμενοι τέτοια κακομεταχείριση σε τόσο τρυφερή ηλικία. Όπου και να πήγαν όμως ποτέ δεν ξέχασαν αυτά που πέρασαν στην Ελλάδα. Οι άσχημες και τραυματικές εμπειρίες είχαν πείσει πολλούς να μην επιστρέψουν πίσω, ποτέ ξανά. Δεν πιστεύουν ακόμα και σήμερα πως μία χώρα συνεχίζει να συμπεριφέρεται έτσι σε ανθρώπους που προσπαθούν να γλυτώσουν από τον πόλεμο στη χώρα τους, μη δίνοντας τους άσυλο, μη αναγνωρίζοντας τους κανένα δικαίωμα και αντιμετωπίζοντας τους σαν ένα τσουβάλι με επικίνδυνες μολυσματικές ασθένειες που προσπαθεί να τους απομονώσει και να τους στοχοποιήσει, με μοναδική εξαίρεση τους μεμονωμένους εθελοντές και οργανώσεις που προσπαθούν να τους υποστηρίξουν.

Η διεθνής οργάνωση welcome to Europe πήρε την πρωτοβουλία να πείσει 20 από αυτούς να ταξιδέψουν ξανά στη Μυτιλήνη. Μέσα από συνέντευξη τύπου στην ΕΡΑ Αιγαίου, εκθέσεις φωτογραφιών και άλλες εκδηλώσεις το πενταήμερο από Τρίτη 8/10 έως και Κυριακή 13/10 κατάφεραν να διηγηθούν τις ιστορίες τους, να βρουν παλιούς φίλους, να μιλήσουν με κόσμο και να εξηγήσουν τους λόγους που τους οδήγησαν να επιστρέψουν στον τόπο του μαρτυρίου τους. Ο κυριότερος από αυτούς είναι η πίστη τους ότι πρέπει να κλείσουν όλες οι φυλακές τύπου Παγανής που κρατάνε περιορισμένους και φρουρούμενους τους μετανάστες και η απόφαση τους να δραστηριοποιηθούν για να μετατραπεί σε πράξη.

Το Σάββατο 12/10 λοιπόν, κατάφεραν να μπουν στο κέντρο κράτησης κοντά στο χωριό Μόρια και να μιλήσουν με τους κρατούμενους για λίγη ώρα. Στη συνέχεια πραγματοποίησαν πορεία στο χωριό της Μόριας μαζί με ντόπιους εθελοντές, συζητώτας με τους κατοίκους της Μόριας τους λόγους για τους οποίους δεν πρέπει να χτίζονται κι άλλες φυλακές αλλά είναι εφικτό να λειτουργούν ανοιχτά κέντρα υποδοχής και φιλοξενίας προσφύγων και μεταναστών. Παρακάτω παρατίθεται το φυλλάδιο που μοίρασαν.

«ΟΧΙ ΣΤΗ ΝΕΑ ΠΑΓΑΝΗ

Επιστρέφοντας στο νησί της Λέσβου τέσσερα χρόνια μετά το κλείσιμο της Παγανής, με την υποστήριξη ντόπιων και διεθνών ακτιβιστών, διαδηλώνουμε για το κλείσιμο του κέντρου κράτησης δίπλα στο χωριό της Μόριας.

Η μετανάστευση δεν είναι έγκλημα. Περάσαμε πολύ χρόνο φυλακισμένοι στην Παγανή και δεν θέλουμε κανένας άλλος να βιώσει παρόμοια μεταχείριση. Το νέο κέντρο, όταν θα ολοκληρωθεί, θα κρατάει φυλακισμένους πάνω από 700 μετανάστες για ένα διάστημα έως και 18 μήνες.

Η εμπειρία ενός ανοιχτού κέντρου υποδοχής και φιλοξενίας όπως λειτουργούσε το ΠΙΚΠΑ, δείχνει ότι η εγκαθίδρυση ανοιχτών κέντρων για πρόσφυγες και μετανάστες είναι εφικτή.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση σπαταλάει χρήματα φτιάχνοντας καινούργιες φυλακές και προσπαθώντας να μετατρέψει την Ευρώπη σε ένα γιγάντιο φρούριο.

Να κλείσει το κέντρο κράτησης κοντά στο χωριό Μόρια
Όχι σε μία νέα Παγανή υπαγορευμένη από την τρόικα
Ναι σε ανοιχτά κέντρα υποδοχής και φιλοξενίας προσφύγων και μεταναστών τύπου ΠΙΚΠΑ
Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες και μετανάστες.»

Στη συνέχεια, την ίδια μέρα το απόγευμα τίμησαν τη μνήμη των πνιγμένων μεταναστών τοποθετώντας μνημείο στη μνήμη των νεκρών των συνόρων, στο λιμανάκι της Θερμής Λέσβου. Στη τελετή παρευρέθηκαν και συγγενείς των χαμένων στη θάλασσα, στο ναυάγιο της 6ης Μαρτίου 2013.

Το κυριότερο από όλα όμως είναι ότι αυτά τα παιδιά δίδαξαν αξιοπρέπεια και αυταπάρνηση τις μέρες που πέρασαν στη Λέσβο. Επέστρεψαν από άλλες χώρες στη χώρα που τους ταπείνωσε και τους φυλάκισε στην εφηβική τους ηλικία για να τιμήσουν τους νεκρούς τους και να τονίσουν ότι η μνήμη πρέπει να μείνει ζωντανή για να μην ξανασυμβεί.

Η εφαρμοζόμενη πολιτική της καταστολής εξυπηρετεί μόνο ένα αυταρχικό και ξενοφοβικό κράτος. Η αλληλεγγύη και ο σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα θα πρέπει να καθοδηγεί τους τρόπους και τις πολιτικές μεταχείρισης των μεταναστών και προσφύγων στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Αυτό μας έδειξαν αυτά τα παιδιά με τις ιστορίες τους, την επιμονή τους, την αγάπη τους για τους ανθρώπους που τους βοήθησαν στο νησί, το καθαρό τους βλέμμα και την πίστη τους στο μέλλον.

«Ούτε συγνώμη θέλουμε, ούτε τίποτα, φροντίστε αυτά να μην ξαναγίνουν σε άλλους».