Μετά από τρία και πλέον χρόνια εφαρμογής του Ν.
3852/2010, ο οποίος έθεσε σε εφαρμογή την υφιστάμενη «δημοτική χωροταξία», εν
προκειμένω ένα Δήμο για τη Χίο, ξεκινά η συζήτηση για την
τροποποίησή-βελτίωσή του με πρωτοβουλία κάποιων Δημάρχων, όχι του δικού μας.
Είναι λογικό, ένα νομικό πλαίσιο το οποίο επέφερε στην τοπική αυτοδιοίκηση τέτοιου μεγέθους μεταβολές, μετά από το «χαπιάρισμα» που έχει υποστεί στα χρόνια της εφαρμογής του, να
έχει εμφανίσει τα κενά και τις αδυναμίες του! Το παράλογο είναι ότι, ενώ πολύ καιρό συζητείται ότι θα ξεκινήσει η διαβούλευση για τη βελτίωση του νόμου και ενώ σε άλλους
τόπους έχουν καταλήξει σε προτάσεις ακόμα και σε «σπάσιμο» Δήμων, η μακάρια πολυδωρική Χίος δεν αισθάνεται την ανάγκη να συνεισφέρει στον προβληματισμό το παραμικρό. Τους λόγους αυτής της αντιδημοκρατικής και υπεροπτικής συμπεριφοράς ας τους ερμηνεύσει ο καθένας μας όπως νομίζει!Το θέμα ετέθη από τον υπογράφοντα και την παράταξή του στο Δημοτικό Συμβούλιο πριν αρκετό καιρό, βλέποντας την αδιαφορία και την απαρέσκεια της σημερινής δημοτικής Αρχής να ξεκινήσει Για τη «νομή» του ποιμνίου, ο Δήμαρχος όπως πράττει σε περιπτώσεις πίεσης, υποσχέθηκε θεματική σύγκληση του Δ.Σ. Είμαι βέβαιος, ότι αν ποτέ γίνει, (στα τρία χρόνια αν και υποσχέθηκε πολλές φορές τέτοιες συζητήσεις για τα σοβαρά θέματα που μας απασχολούν, δεν συγκάλεσε καμία), τότε θα είναι πολύ αργά αφού ήδη σήμερα η συζήτηση ξεκινά στη Βουλή
Έχοντας υπόψη τεράστιους μητροπολιτικούς Δήμους π.χ. το Λονδίνο, τη Νέα Υόρκη, την Κωνσταντινούπολη ακόμα και την Αθήνα κλπ. φαντάζει υπεροψία και αμετροέπεια τόποι σαν το δικό μας, (ένα μικρό χωριό πληθυσμιακά για άλλες χώρες), να ισχυρίζονται ότι ένας Δήμος μάς είναι «λίγος», ότι δεν μπορεί μια Δημοτική Αρχή όπως η δική μας να υπηρετήσει τις ανάγκες του τόπου.
Όμως, όπως μια οικογένεια των τριών ή περισσοτέρων μελών διαλύεται από ένα ανεπαρκές ή αδιάφορο μέλος, έτσι και ένας οργανισμός με σημαντικές υποχρεώσεις και κανόνες λειτουργίας, όπως στην περίπτωσή μας ό καλλικρατικός Δήμος Χίου, αν ο Δήμαρχος δεν έχει την ικανότητα ή δεν «υπακούει» στη φιλοσοφία που απαιτεί διαβούλευση, συνέργειες κλπ. τα αποτελέσματα θα είναι
μη ικανοποιητικά και ανεπαρκή.
Γιατί ετέθη από μερικούς συμπατριώτες μας θέμα χωρισμού του υφιστάμενου Δήμου; Από την εμφανή αδυναμία της Δημοτικής Αρχής να ανταπεξέλθει στις ανάγκες, κυρίως της περιφέρειας, όπως στο νοικοκυριό, στην καθαριότητα, στη φροντίδα και στην έννοια που αισθανόταν ο πολίτης όχι μόνο στην εποχή των κοινοταρχών, αλλά ακόμα και στους καποδιστριακούς Δήμους.
Και γεννάται το ερώτημα: επειδή η σημερινή δημοτική αρχή δεν πέτυχε στην αποστολή της πάμε πάλι πίσω; Για την απάντηση αυτού του ερωτήματος τέθηκε από τον υπογράφοντα και από τη δημοτική μας παράταξη το αίτημα για συζήτηση την οποία όφειλε να έχει ξεκινήσει ο κ. Λαμπρινούδης εδώ και καιρό, τουλάχιστον στα πλαίσια ενός απολογισμού της δημαρχίας του.
Ο πολιτικός εγωισμός και η αίσθηση της πολιτικής και διοικητικής αυθεντίας που προφανώς τον διακατέχει, ένεκα της μακρόχρονης πολιτικής διαδρομής του, προφανώς δεν του «επιτρέπουν» να συνομιλεί, να διαβουλεύεται, να αξιολογεί.
Ένεκα τούτων, υφιστάμεθα σήμερα την έλλειψη της διοικητικής μηχανής στο τόπο, την έλλειψη αναπτυξιακού σχεδιασμού στην ιεράρχηση των προβλημάτων, τη διαιώνισή τους, την υποβάθμιση των περιοχών των τέως καποδιστριακών Δήμων.Αν διαβάσει κανείς καλά τον Νόμο 3852/2010 ο οποίος καθορίζει το πλαίσιο λειτουργίας των καλλικρατικών Δήμων, της τοπικής αυτοδιοίκησης γενικότερα, θα διαπιστώσει ότι οι Δήμαρχοι Δήμων όπως της Χίου που προέκυψαν από τη συνένωση πολλών άλλων δημοτικών ενοτήτων, έχουν όλα τα εργαλεία που χρειάζονται, ώστε ο τόπος που διοικούν να «πετάξει», να φύγει μπροστά. Εξάλλου, έχουμε πολλά παραδείγματα καλλικρατικών Δήμων, ακόμα και στη σημερινή οικονομική συγκυρία, οι οποίοι βραβεύονται σε ευρωπαϊκό επίπεδο για την πρόοδό τους και τις καινοτόμες δράσεις τους.Η αίσθηση της εγκατάλειψης που αισθάνεται ο κάτοικος του χωριού της Χίου δεν έχει σχέση με το αν η Χίος έχει ένα, δυο ή τρεις Δήμους, αλλά με την νοοτροπία και την ικανότητα του Δημάρχου και των συνεργατών του.
Ο υφιστάμενος Νόμος για την τοπική αυτοδιοίκηση, αν εφαρμοστεί όπως πρέπει, η διοίκηση των δημοτικών ενοτήτων δεν θα υστερεί από την εποχή των πρώην Δήμων. Ο Νόμος προβλέπει αρμοδιότητες στους Αντιδημάρχους που στην ουσία δεν διαφέρουν από την εποχή των Δημάρχων στις εν λόγω περιοχές, προβλέπει ακόμα και περισσότερες αν το επιθυμεί ο Δήμαρχος. Το ίδιο και για τους Προέδρους των κοινοτήτων.
Τι λείπει λοιπόν και αισθανόμαστε την ανάγκη να αλλάξουμε την σημερινή κατάσταση; Η αυτοδιοικητική κουλτούρα, η διάθεση αποκέντρωσης των αρμοδιοτήτων, η διάθεση για διαβούλευση, η παραχώρηση των απαραίτητων πόρων στις Δημοτικές ενότητες και κοινότητες (ο νόμος αυτό επιβάλλει), η υιοθέτηση των προτάσεων των προαναφερόμενων στο τεχνικό και επιχειρησιακό πρόγραμμα, και γιατί όχι και το οικονομικό κίνητρο, μια αξιοπρεπής αντιμισθία στους Προέδρους των κοινοτήτων για να αφοσιωθούν αποκλειστικά στα καθήκοντά τους.
Απ’ όλα τα παραπάνω δεν εφαρμόζεται τίποτα στη Χίο. Θυμίζω ότι, ακόμα και την εκλογή συμπαραστάτη του δημότη και της επιχείρησης δεν υλοποίησε ο σημερινός Δήμαρχος παρά την επιταγή του Νόμου, δε συζητούμε για τη σωστή λειτουργία της επιτροπής διαβούλευσης, της επιτροπής ποιότητας ζωής, για την κατ’ έτος σύγκληση συνελεύσεων των δημοτών κλπ….. .ψιλά γράμματα!!Αν εφαρμόζονταν όλα αυτά και η μεθοδική και βέλτιστη κατανομή των πόρων, είμαι βέβαιος ότι δεν θα ετίθετο θέμα διάσπασης του Δήμου, δε θα χρειαζόταν. Η εφαρμογή του νόμου επιβάλλεται!! Η ευθύνη της μη ικανοποιητικής και δημοκρατικής λειτουργίας του ενιαίου Δήμου της Χίου ανήκει, φυσικά στο Δήμαρχο, αλλά δεν είναι και ανεύθυνοι οι Αντιδήμαρχοι και οι Δημοτικοί Σύμβουλοι της σημερινής Διοίκησης οι οποίοι, ακόμα και με παραίτηση, δεν απαίτησαν τις αρμοδιότητες που δικαιούνται από το νόμο για την εξυπηρέτηση των συμπολιτών τους από τους οποίους οικειοθελώς ζήτησαν την εντολή να υπηρετήσουν.
Μια τέτοια κουβέντα οφείλει ο κύριος Δήμαρχος να ξεκινήσει άμεσα!!
Σταύρος Μιχαηλίδης
Υποναύαρχος (ε.α) ΛΣ
Δημοτικός Σύμβουλος
www.s-michailidis.gr
τροποποίησή-βελτίωσή του με πρωτοβουλία κάποιων Δημάρχων, όχι του δικού μας.
Είναι λογικό, ένα νομικό πλαίσιο το οποίο επέφερε στην τοπική αυτοδιοίκηση τέτοιου μεγέθους μεταβολές, μετά από το «χαπιάρισμα» που έχει υποστεί στα χρόνια της εφαρμογής του, να
έχει εμφανίσει τα κενά και τις αδυναμίες του! Το παράλογο είναι ότι, ενώ πολύ καιρό συζητείται ότι θα ξεκινήσει η διαβούλευση για τη βελτίωση του νόμου και ενώ σε άλλους
τόπους έχουν καταλήξει σε προτάσεις ακόμα και σε «σπάσιμο» Δήμων, η μακάρια πολυδωρική Χίος δεν αισθάνεται την ανάγκη να συνεισφέρει στον προβληματισμό το παραμικρό. Τους λόγους αυτής της αντιδημοκρατικής και υπεροπτικής συμπεριφοράς ας τους ερμηνεύσει ο καθένας μας όπως νομίζει!Το θέμα ετέθη από τον υπογράφοντα και την παράταξή του στο Δημοτικό Συμβούλιο πριν αρκετό καιρό, βλέποντας την αδιαφορία και την απαρέσκεια της σημερινής δημοτικής Αρχής να ξεκινήσει Για τη «νομή» του ποιμνίου, ο Δήμαρχος όπως πράττει σε περιπτώσεις πίεσης, υποσχέθηκε θεματική σύγκληση του Δ.Σ. Είμαι βέβαιος, ότι αν ποτέ γίνει, (στα τρία χρόνια αν και υποσχέθηκε πολλές φορές τέτοιες συζητήσεις για τα σοβαρά θέματα που μας απασχολούν, δεν συγκάλεσε καμία), τότε θα είναι πολύ αργά αφού ήδη σήμερα η συζήτηση ξεκινά στη Βουλή
Έχοντας υπόψη τεράστιους μητροπολιτικούς Δήμους π.χ. το Λονδίνο, τη Νέα Υόρκη, την Κωνσταντινούπολη ακόμα και την Αθήνα κλπ. φαντάζει υπεροψία και αμετροέπεια τόποι σαν το δικό μας, (ένα μικρό χωριό πληθυσμιακά για άλλες χώρες), να ισχυρίζονται ότι ένας Δήμος μάς είναι «λίγος», ότι δεν μπορεί μια Δημοτική Αρχή όπως η δική μας να υπηρετήσει τις ανάγκες του τόπου.
Όμως, όπως μια οικογένεια των τριών ή περισσοτέρων μελών διαλύεται από ένα ανεπαρκές ή αδιάφορο μέλος, έτσι και ένας οργανισμός με σημαντικές υποχρεώσεις και κανόνες λειτουργίας, όπως στην περίπτωσή μας ό καλλικρατικός Δήμος Χίου, αν ο Δήμαρχος δεν έχει την ικανότητα ή δεν «υπακούει» στη φιλοσοφία που απαιτεί διαβούλευση, συνέργειες κλπ. τα αποτελέσματα θα είναι
μη ικανοποιητικά και ανεπαρκή.
Γιατί ετέθη από μερικούς συμπατριώτες μας θέμα χωρισμού του υφιστάμενου Δήμου; Από την εμφανή αδυναμία της Δημοτικής Αρχής να ανταπεξέλθει στις ανάγκες, κυρίως της περιφέρειας, όπως στο νοικοκυριό, στην καθαριότητα, στη φροντίδα και στην έννοια που αισθανόταν ο πολίτης όχι μόνο στην εποχή των κοινοταρχών, αλλά ακόμα και στους καποδιστριακούς Δήμους.
Και γεννάται το ερώτημα: επειδή η σημερινή δημοτική αρχή δεν πέτυχε στην αποστολή της πάμε πάλι πίσω; Για την απάντηση αυτού του ερωτήματος τέθηκε από τον υπογράφοντα και από τη δημοτική μας παράταξη το αίτημα για συζήτηση την οποία όφειλε να έχει ξεκινήσει ο κ. Λαμπρινούδης εδώ και καιρό, τουλάχιστον στα πλαίσια ενός απολογισμού της δημαρχίας του.
Ο πολιτικός εγωισμός και η αίσθηση της πολιτικής και διοικητικής αυθεντίας που προφανώς τον διακατέχει, ένεκα της μακρόχρονης πολιτικής διαδρομής του, προφανώς δεν του «επιτρέπουν» να συνομιλεί, να διαβουλεύεται, να αξιολογεί.
Ένεκα τούτων, υφιστάμεθα σήμερα την έλλειψη της διοικητικής μηχανής στο τόπο, την έλλειψη αναπτυξιακού σχεδιασμού στην ιεράρχηση των προβλημάτων, τη διαιώνισή τους, την υποβάθμιση των περιοχών των τέως καποδιστριακών Δήμων.Αν διαβάσει κανείς καλά τον Νόμο 3852/2010 ο οποίος καθορίζει το πλαίσιο λειτουργίας των καλλικρατικών Δήμων, της τοπικής αυτοδιοίκησης γενικότερα, θα διαπιστώσει ότι οι Δήμαρχοι Δήμων όπως της Χίου που προέκυψαν από τη συνένωση πολλών άλλων δημοτικών ενοτήτων, έχουν όλα τα εργαλεία που χρειάζονται, ώστε ο τόπος που διοικούν να «πετάξει», να φύγει μπροστά. Εξάλλου, έχουμε πολλά παραδείγματα καλλικρατικών Δήμων, ακόμα και στη σημερινή οικονομική συγκυρία, οι οποίοι βραβεύονται σε ευρωπαϊκό επίπεδο για την πρόοδό τους και τις καινοτόμες δράσεις τους.Η αίσθηση της εγκατάλειψης που αισθάνεται ο κάτοικος του χωριού της Χίου δεν έχει σχέση με το αν η Χίος έχει ένα, δυο ή τρεις Δήμους, αλλά με την νοοτροπία και την ικανότητα του Δημάρχου και των συνεργατών του.
Ο υφιστάμενος Νόμος για την τοπική αυτοδιοίκηση, αν εφαρμοστεί όπως πρέπει, η διοίκηση των δημοτικών ενοτήτων δεν θα υστερεί από την εποχή των πρώην Δήμων. Ο Νόμος προβλέπει αρμοδιότητες στους Αντιδημάρχους που στην ουσία δεν διαφέρουν από την εποχή των Δημάρχων στις εν λόγω περιοχές, προβλέπει ακόμα και περισσότερες αν το επιθυμεί ο Δήμαρχος. Το ίδιο και για τους Προέδρους των κοινοτήτων.
Τι λείπει λοιπόν και αισθανόμαστε την ανάγκη να αλλάξουμε την σημερινή κατάσταση; Η αυτοδιοικητική κουλτούρα, η διάθεση αποκέντρωσης των αρμοδιοτήτων, η διάθεση για διαβούλευση, η παραχώρηση των απαραίτητων πόρων στις Δημοτικές ενότητες και κοινότητες (ο νόμος αυτό επιβάλλει), η υιοθέτηση των προτάσεων των προαναφερόμενων στο τεχνικό και επιχειρησιακό πρόγραμμα, και γιατί όχι και το οικονομικό κίνητρο, μια αξιοπρεπής αντιμισθία στους Προέδρους των κοινοτήτων για να αφοσιωθούν αποκλειστικά στα καθήκοντά τους.
Απ’ όλα τα παραπάνω δεν εφαρμόζεται τίποτα στη Χίο. Θυμίζω ότι, ακόμα και την εκλογή συμπαραστάτη του δημότη και της επιχείρησης δεν υλοποίησε ο σημερινός Δήμαρχος παρά την επιταγή του Νόμου, δε συζητούμε για τη σωστή λειτουργία της επιτροπής διαβούλευσης, της επιτροπής ποιότητας ζωής, για την κατ’ έτος σύγκληση συνελεύσεων των δημοτών κλπ….. .ψιλά γράμματα!!Αν εφαρμόζονταν όλα αυτά και η μεθοδική και βέλτιστη κατανομή των πόρων, είμαι βέβαιος ότι δεν θα ετίθετο θέμα διάσπασης του Δήμου, δε θα χρειαζόταν. Η εφαρμογή του νόμου επιβάλλεται!! Η ευθύνη της μη ικανοποιητικής και δημοκρατικής λειτουργίας του ενιαίου Δήμου της Χίου ανήκει, φυσικά στο Δήμαρχο, αλλά δεν είναι και ανεύθυνοι οι Αντιδήμαρχοι και οι Δημοτικοί Σύμβουλοι της σημερινής Διοίκησης οι οποίοι, ακόμα και με παραίτηση, δεν απαίτησαν τις αρμοδιότητες που δικαιούνται από το νόμο για την εξυπηρέτηση των συμπολιτών τους από τους οποίους οικειοθελώς ζήτησαν την εντολή να υπηρετήσουν.
Μια τέτοια κουβέντα οφείλει ο κύριος Δήμαρχος να ξεκινήσει άμεσα!!
Σταύρος Μιχαηλίδης
Υποναύαρχος (ε.α) ΛΣ
Δημοτικός Σύμβουλος
www.s-michailidis.gr
