Άρθρο Γ. Κουμουτσάκου στην εφημερίδα "Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ" της 11ης Φεβρουαρίου με αφορμή την αλλαγή του συστήματος ανάδειξης των ευρωβουλευτών.
"Έχουν οι πολίτες το δικαίωμα να επιλέγουν με σταυρό εκείνους που θέλουν να τους εκπροσωπούν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Αυτό ισχύει στις περισσότερες χώρες-μέλη της Ε.Ε."
Οι αποφάσεις που λαμβάνονται στις Βρυξέλλες επηρεάζουν άμεσα τη ζωή μας. Αφορούν, άλλωστε, τον αγώνα για την έξοδο από την κρίση, τη βελτίωση της καθημερινότητάς μας, και την προάσπιση των εθνικών μας ζητημάτων. Αφορούν τη διεθνή παρουσία της χώρας μας, την αξιοπιστία και την αξιοπρέπειά της.
Ύστερα από 33 χρόνια πλήρους συμμετοχής στην Ευρωπαϊκή Ένωση και με την μεγάλη πλειοψηφία της ελληνικής νομοθεσίας να έχει τις ρίζες της στην ευρωπαϊκή νομοθεσία, με την ελληνική οικονομία να είναι άμεσα συνδεδεμένη με την ευρωπαϊκή, με τη γεωργία μας να εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την ευρωπαϊκή κοινή αγροτική πολιτική, με την εξωτερική μας πολιτική να επηρεάζεται πολλαπλώς από την ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική, η διάκριση ευρωπαϊκού και ελληνικού είναι, στην ουσία μια τεχνητή διάκριση.
Γι’ αυτό, ακριβως, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο βρίσκεται η πρώτη γραμμή της μάχης. Για την υποστήριξη των αιτημάτων των πολιτών και την προώθηση των οικονομικών, των κοινωνικών και εθνικών μας στόχων. Στην κρίσιμη αυτή γραμμή, κάθε χώρα-μέλος δίνει το δικό της παρόν με τους ευρωβουλευτές της. Έχουν, λοιπόν, οι πολίτες το δικαίωμα να επιλέγουν οι ίδιοι, με σταυρό προτίμησης, εκείνους που θέλουν να τους εκπροσωπούν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Αυτό άλλωστε ισχύει στις περισσότερες χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ανάμεσα στις οποίες και η Κύπρος.
Ενώ, όμως, η προώθηση των οικονομικών, των κοινωνικών και εθνικών στόχων είναι το πρώτο καθήκον των ευρωβουλευτών, βασική υποχρέωση είναι και η συνεχής επικοινωνία με τους πολίτες. Οι εκπρόσωποι της χώρας στο Ευρωκοινοβούλιο οφείλουν να ενημερώνουν για όσα διακυβεύονται σε ευρωπαϊκό επίπεδο, αλλά και να ενημερώνονται για όσα προτάσσει η κοινωνία. Και σ’ αυτό - στην αμφίδρομη, δηλαδή, επικοινωνία ευρωβουλευτών και πολιτών - μπορεί να συμβάλουν ουσιαστικά η καθιέρωση του σταυρού προτίμησης, αλλά και η διεύρυνση του αριθμού των υποψηφίων. Μπορεί έτσι να υποκινηθεί και να αναπτυχθεί ένας ευρύτερος και ουσιαστικότερος διάλογος των πολιτικών δυνάμεων, των υποψηφίων τους και τελικά των ευρωβουλευτών τους για την Ευρώπη που θέλουμε. Αλλά και για τις προτεραιότητες που θέτουμε οι Έλληνες στο πλαίσιο της Ε.Ε.. Εκεί, δηλαδή, απ’ όπου μπορεί να επηρεάζονται, αλλά και να ελέγχονται οι στρατηγικές για την οικονομία, την ανάπτυξη, την απασχόληση, τη μετανάστευση. Εκεί που διαμορφώνονται ταυτόχρονα αποφάσεις που επηρεάζουν άμεσα ή έμμεσα τα μείζονα εθνικά μας ζητήματα, το Κυπριακό, το Σκοπιανό, τις θαλάσσιες πολιτικές.
Είναι, επομένως, σε απόλυτα θετική κατεύθυνση η απόφαση αλλαγής του συστήματος ανάδειξης των ευρωβουλευτών, που σύντομα θα γίνει νόμος του Κράτους. Με αυτήν τη θεσμική μεταρρύθμιση, η κοινωνία παίρνει τον πρώτο λόγο. Ο πολίτης μετέχει πιο ενεργά στα ευρωπαϊκά δρώμενα, απαιτεί πιο άμεσα την ανάπτυξη συγκεκριμένων δράσεων και επιλέγει αδιαμεσολάβητα τους εκπροσώπους του στο Κοινοβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κατακτά ουσιαστικά ένα ακόμη πολιτικό δικαίωμα. Και αυτό συνιστά μια καθ’ όλα θετική εξέλιξη. Είναι, πέρα από κάθε αμφιβολία, ένα ποιοτικό άλμα Δημοκρατίας. Κανένας, άλλωστε, δεν μπορεί να ξεχνά πως η Δημοκρατία είναι ένα διαρκές στοίχημα και η βελτίωσή της απαιτεί συνεχή προσπάθεια.
Η θεσμική αλλαγή που προωθείται μπορεί ακόμη να συμβάλει ουσιαστικά και έμπρακτα στον αγώνα για την Ευρώπη που θέλουμε. Χρειαζόμαστε, άλλωστε, περισσότερη και όχι λιγότερη Ευρώπη. Μια Ευρώπη πιο δημοκρατική πιο κοινωνική, πιο αποτελεσματική. Χρειαζόμαστε, όμως, πρώτα απ’ όλα, πίστη στην Ελλάδα και στην ευρωπαϊκή προοπτική της. Και βέβαια, γνώση, εντατική δουλειά και βούληση προσφοράς. Για όλα αυτά δικαιούνται να κρίνουν οι ίδιοι οι πολίτες. Αυτό επιβάλλει η Δημοκρατία, αυτό επιτάσσουν τα συμφέροντα της Πατρίδας μας. Να είναι η κοινωνία σε πρώτο ρόλο.
|
