Του ΠΕΤΡΟΥ ΤΑΤΣΗ
Ο Χαρίλαος συνήθιζε να μιλάει με τον δικό του θυμοσοφικό τρόπο για όλα τα ζητήματα. Σύντροφοι, έλεγε, αν στρατηγικός μας στόχος είναι ξεκινώντας από την Αθήνα να φτάσουμε στην Θεσσαλονίκη και στην πορεία κάποιοι άλλοι εργαζόμενοι θέλουν να πάνε μόνο μέχρι την Λάρισα ή την Κατερίνη θα πάμε μαζί σ' αυτόν τον δρόμο, θα συντονίσουμε τις δυνάμεις μας. Θα ξεκαθαρίσουμε βέβαια ότι εμείς μετά θα συνεχίσουμε για τον τελικό μας προορισμό. Με απλά λόγια ξεκαθάριζε στο ζήτημα των συνεργασιών την τακτική του κόμματος, λέγοντας ότι δεν χρειάζεται να συμφωνούν όλοι μαζί μας με τον στρατηγικό στόχο του σοσιαλισμού και του κομμουνισμού για να συντονίσουμε την δράση μας σε επί μέρους στόχους στους αγώνες. Αυτό ήταν το κόμμα στιλ Χαρίλαου.
Το κόμμα όμως στιλ Αλέκας εδώ και μια εικοσαετία και τώρα στιλ Κουτσούμπα δεν δέχεται την κοινή πορεία με τους άλλους εργαζόμενους ούτε από την Ομόνοια μέχρι το Σύνταγμα. Πέντε χρόνια τώρα που οι κυβερνήσεις και η τρόικα καταστρέφουν την χώρα και ισοπεδώνουν όλα τα δικαιώματα των εργαζομένων, δεν βρήκαν ούτε μια αφορμή για κοινή περπατησιά. Ακόμα και στο πρόσφατο δημοψήφισμα δεν συμπαρατάχθηκαν, που δόθηκε η ευκαιρία για πρώτη φορά στον λαό, στα χρόνια των μνημονίων, να στείλει μηνύματα προς όλες τις κατευθύνσεις.
Βέβαια είναι γνωστό ότι οι περισσότεροι ψηφοφόροι τους συντάχθηκαν και καταμετρήθηκαν στιςκάλπες του ΟΧΙ και εθεάθησαν και στους πανηγυρισμούς στο Σύνταγμα. Γι’ αυτό ίσως ο Κουτσούμπας στην πρόσφατη συνέντευξή του επικαλέσθηκε την μεγάλη αυτή νίκη καταγγέλλοντας τον Τσίπρα που μετέτρεψε το ΟΧΙ σε ΝΑΙ.
Τώρα γιατί Κουτσούμπας και Ψυχάρης μέσα στο ίδιο Σαββατοκύριακο επιτίθενται με τέτοιο πείσμα στον Λαφαζάνη; Φυσικά γιατί και οι δύο τον θέλουν ενσωματωμένο στο σύστημα για διαφορετικούς λόγους. Ο Ψυχάρης εδώ και πέντε χρόνια πασχίζει να συνετίσει τον ΣΥΡΙΖΑ και γνωρίζει ποιος είναι το εμπόδιο, γι’ αυτό ο ειδικός στα Λαφαζανικά αρθρογράφος του ο Κωβαίος εγκαλούσε τον Τσίπρα να τον βάλει σε τάξη λέγοντας ‘’ έναν Λαφαζάνη δεν μπορείς να κάνεις ζάπι και θέλεις να τα βάλεις με τηνΜέρκελ ; ‘’ Και να που ήρθε η ώρα, τώρα που ο Αλέξης έβαλε στην θέση της την Μέρκελ, να τακτοποιήσει και τον Λαφαζάνη, κούνια που τον κούναγε. Και ανέλαβε πρωτοσέλιδα με το κύριο άρθρο του ο Ψυχάρης να αναγορεύσει τον Αλέξη ως τον ηγέτη εκσυγχρονιστή της επόμενης εικοσαετίας. Μα δεν βλέπει τι παθαίνει όποιος στηρίζεται τα τελευταία χρόνια από το ‘’συγκρότημα ;’’ Ο Γιωργάκης από44% πήγε στο 2,8%, ούτε στη βουλή δεν μπήκε. Να μη πούμε για τον Σαμαρά που τον εξαφάνισε το61,3% την μεγάλη εκείνη νύχτα. Γιατί νομίζει ότι θα έχει διαφορετική τύχη ο Αλέξης με τέτοια μνημονιακή φόρα που πήρε;
Ο Κουτσούμπας όμως εκνευρίζεται για διαφορετικό λόγο. Διότι η μυωπική αντίληψη της ηγεσίας του ΚΚΕ θεωρεί όποιον είναι ενσωματωμένος στο σύστημα πιο εύκολο αντίπαλο. Όσο πιο αριστερά τόσο το χειρότερο για την Αριστερά. Θυμηθείτε τι επίθεση έφαγε ο Αλαβάνος από το ΚΚΕ όταν το Αριστερό Ρεύμα επικράτησε για πρώτη φορά στον ΣΥΡΙΖΑ και τον ανέδειξε πρόεδρο. Να δείτε που στο επόμενο συνέδριο του ΚΚΕ μαζί με την Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ θα καλέσουν να αντιπροσωπευθεί πλέον και ο μεταλλαγμένος ΣΥΡΙΖΑ, αν βέβαια οριστικοποιηθεί αυτή η μετάλλαξη, που μέχρι τώρα αποκλειόταν σαν το επικίνδυνο ανάχωμα. Στο εξής δεν θα καλείται πλέον ο Λαφαζάνης και το όποιο σχήμα αν και εφόσον θα ηγείται.
Εδώ όμως τα πράγματα είναι σοβαρά, έχουμε να κάνουμε με συνέπεια στα λόγια με τα έργα, κι αυτό είναι που ενοχλεί. Αρκεί να ανατρέξει κανείς στο διαδίκτυο στα προφητικά κείμενα του Λαφαζάνη με τον γενικό τίτλο ‘’ Ένα επίκαιρο παρελθόν ‘’ για να δει τις προειδοποιήσεις του από το 1998 για όλα τα δεινά που περνάει σήμερα η χώρα μας. Επίσης την σταθερή, με συνέπεια και σχεδόν κουραστική επανάληψη των θέσεων της Αριστερής Πλατφόρμας σ’ όλα τα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ, σε συνέδρια καιΚεντρικές Επιτροπές για το ευρώ, το εθνικό νόμισμα, την ευρωζώνη, το τραπεζικό σύστημα αλλά και την αναγκαιότητα για συνεργασία όλων των δυνάμεων της αριστεράς και φυσικά και του ΚΚΕ. Επίσης πότε ξαναείδαμε να παραιτούνται υπουργοί για να είναι συνεπείς και να στηρίξουν τις πολιτικές τους θέσεις, όπως συνέβη με τους τέσσερις, Λαφαζάνη-Στρατούλη-Ήσυχο και Χουντή;
Με μεγάλη λοιπόν ευκολία ο σύντροφος Κουτσούμπας ακόμα δεν τον είδε Λαφαζάνη τον ονόμασε τον καινούργιο του εχθρό. Υπάρχει όμως ένα πολύ σοβαρό ερώτημα στο οποίο πρέπει να απαντήσει η ηγεσία του ΚΚΕ. Πέντε χρόνια τώρα η χώρα μας έχει υποστεί την χειρότερη καταστροφή της ιστορίας της. Οι εργαζόμενοι έχασαν όλα σχεδόν τα δικαιώματά τους, εργασιακά , ασφαλιστικά, τις όποιες κοινωνικές παροχές είχαν κατακτήσει τα τελευταία εκατό χρόνια. Ακόμα και το οκτάωρο έγινε όνειρο θερινής νυκτός και η ζούγκλα των ελαστικών μορφών εργασίας είναι το νέο εργασιακό καθεστώς. Μετά λοιπόν από τέτοια καταστροφή ποιο ήταν το αποτέλεσμα; το ΚΚΕ από 8% να πέσει στο 4%. Τι άλλο πρέπει να συμβεί επιτέλους ώστε οι εργαζόμενοι να ξεπεράσουν τα αναχώματα και να δουν το ΚΚΕ. Είναι τόσο μεγάλα τα προβλήματα όρασης που έχει τέλος πάντων αυτή η εργατική τάξη;
Τελικά σύντροφοι μήπως δεν φταίει ο γιαλός αλλά το πως αρμενίζετε; και το ότι το κόμμα στιλ Κουτσούμπα βλάπτει σοβαρά το ΚΚΕ; Τρείς πολυπληθείς ομάδες συναντώνται και θα συνεχίσουν να συναντώνται στους δρόμους του αγώνα, ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ ,ο κόσμος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ο κόσμος του ΚΚΕ, άσχετα από τις κυβερνητικές κωλοτούμπες. Δεν έχουμε πλέον πολυτέλειες για μεταξύ μας διαχωριστικές γραμμές.
