Αξιότιμοι κύριοι και κυρίες,
Υποψήφιοι βουλευτές Χίου στις βουλευτικές εκλογές της 6ης Μαΐου 2012,
Ως λειτουργοί της Ορθοδόξου Χριστιανικής Εκκλησίας δεν αναμειγνυόμεθα στον προεκλογικό αγώνα, αφού ο καθένας από εμάς στην ενορία του είναι ο πνευματικός πατέρας όλων ανεξαιρέτως των ενοριτών.
Ως πολίτες και εμείς και τα μέλη των οικογενειών μας, αλλά και οι υπόλοιποι Ορθόδοξοι Χριστιανοί οφείλουμε να είμαστε ενήμεροι, να διαμορφώνουμε γνώμη και να συμμετέχουμε στην εκλογική διαδικασία, με το δικαίωμα της ψήφου, σύμφωνα με το Σύνταγμα της Ελλάδος.
Με την παρούσα ανοιχτή επιστολή θέλουμε να σας κάνουμε κοινωνούς ζητημάτων και προβλημάτων που απασχολούν τον εφημεριακό κλήρο και να ζητήσουμε τις θέσεις τις δικές σας και των κομμάτων στα οποία ανήκετε και θα διεκδικήσουν την ψήφο των πολιτών στις επικείμενες βουλευτικές εκλογές. Θεωρούμε ότι με αυτό τον τρόπο θα ενημερωθούμε άμεσα, έχοντας συγκεκριμένες απαντήσεις – θέσεις για το κάθε ζήτημα – πρόβλημα, και έτσι ο καθένας μας ως ψηφοφόρος θα κρίνει, θα επιλέξει ή θα απορρίψει, θα εκφραστεί με τη ψήφο του, που είναι μυστική, αλλά έχει ορατά αποτελέσματα, αφού «Όλες oι εξoυσίες πηγάζoυν από τo Λαό, υπάρχoυν υπέρ αυτoύ και τoυ Έθνoυς και ασκoύνται όπως oρίζει τo Σύνταγμα.»
Ζητούμε, λοιπόν, την τοποθέτησή σας στα ακόλουθα θέματα:
1) Η Εκκλησία μας ασκεί ένα τεράστιο κοινωνικό και φιλανθρωπικό έργο προς ανακούφιση των πασχόντων και αναξιοπαθούντων αδελφών μας, το οποίο επιτελείται με επτακόσια (700) περίπου Ιδρύματα στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών και τις Ιερές Μητροπόλεις. Επίσης, με την μέριμνα της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών και των Ιερών Μητροπόλεων, προσφέρονται καθημερινά περισσότερες από 50.000 μερίδες φαγητού, σε συνανθρώπους μας που καταφεύγουν στα συσσίτια της Εκκλησίας.
Κανένας οργανισμός και καμία άλλη οργάνωση δεν επιτελεί τέτοιο και τόσο μεγάλο έργο, όπως η Εκκλησία, που θα ήταν μεγαλύτερο, αν δεν είχε ήδη προσφέρει το σύνολο σχεδόν της περιουσίας Της στο Κράτος και αν μπορούσε να αξιοποιήσει τα δεσμευμένα απ αυτό ακίνητά Της. Γι’ αυτό μόνο στο χώρο Της υπάρχει ένας τεράστιος «στρατός» εθελοντών που συνδράμει το πολύπλευρο έργο Της.
Θα έπρεπε λοιπόν το ζητούμενο να είναι, όχι πολεμική κατά της Εκκλησίας, αλλά συμπαράσταση και ενίσχυση των έργων Αγάπης στα οποία προΐσταται σε πανελλήνιο, αλλά και σε τοπικό επίπεδο.
2) Από όλους τους αδελφούς επισημάνθηκε το πρόβλημα που ανέκυψε στην υγειονομική περίθαλψη των ιερέων και των οικογενειών τους λόγω της μη εντάξεως των περισσοτέρων ιατρών στο νέο οργανισμό υγείας Ε.Ο.Π.Υ.Υ. Οι άμεσα ασφαλισμένοι κληρικοί και τα προστατευόμενα μέλη των οικογενειών τους, πρέπει να πηγαίνουν στους αγροτικούς ιατρούς για συνταγογράφηση φαρμάκων, ή στο Νοσοκομείο και στο Ι.Κ.Α. Για να συνεχίσει κανείς να επισκέπτεται τον εξειδικευμένο ιατρό (ανάλογα με την πάθηση), ο οποίος γνωρίζει το ιστορικό του ασθενούς (χρόνιες παθήσεις) και έχει παράσχει την θεραπεία και τη φαρμακευτική αγωγή, θα πρέπει προς το παρόν τουλάχιστον να πληρώνει την επίσκεψη και τα φάρμακα, αφού οι περισσότεροι γιατροί δεν έχουν δυνατότητα συνταγογράφησης. Το ίδιο ισχύει για παιδιάτρους, διαβητολόγους, ενδοκρινολόγους, καρδιολόγους, αιματολόγους κ.λ.π. Αλλά και με το νέο σύστημα ο συμβεβλημένος ιατρός έχει δυνατότητα 10 επί πιστώσει επισκέψεων την ημέρα, 50 την εβδομάδα και 200 το μήνα. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι όποιος δεν προλάβει θα πληρώνει κανονικά την επίσκεψη. Και όλα αυτά όταν συνεχίζονται κανονικά οι μηνιαίες κρατήσεις-εισφορές από τους μισθούς των κληρικών για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη αυτών και των προστατευομένων μελών των οικογενειών τους.
3) Καταθέτουμε επίσης τον έντονο προβληματισμό μας για την στάση της Πολιτείας έναντι των χειροτονιών νέων κληρικών και την επιβληθείσα αναλογία 10 προς 1, που αν ισχύσει επί μακρόν, θα οδηγήσει στην δραματική συρρίκνωση του αριθμού των κληρικών. Ο ορθόδοξος ιερέας-εφημέριος αποτελεί ιδιαίτερα για την ακριτική νησιωτική πατρίδα μας στήριγμα και παρηγοριά για τους κατοίκους-ενορίτες των μεγάλων αλλά και των μικρότερων ενοριών, των μικρών χωριών. Σε πολλά χωριά της υπαίθρου Χίου έμεινε μόνον ο ιερέας να λειτουργεί, να αγιάζει και να ευλογεί, τους εναπομείναντες κατοίκους. Αναμφίβολα το έργο του ιερέως είναι πολύπλευρο και φθάνει μέχρι την κοινωνική προσφορά, αλλά και τη διατήρηση των εθίμων και παραδόσεων. Δεν είναι τυχαία η προσφώνηση «δάσκαλε» που απευθύνεται στους ιερείς μας. Οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί πολίτες-ενορίτες και ψηφοφόροι της αγιοτόκου και μυροβόλου Χίου μας θέλουν «τον παπά τους» (= τον πατέρα τους). Για το 2011 δόθηκε μόλις μία θέση για τη Χίο, ενώ για το 2012 καμιά προς το παρόν. Επισημαίνουμε ότι στη μητροπολιτική μας περιφέρεια υπάρχουν περίπου 30 κενές εφημεριακές θέσεις, με συνταξιούχους ιερείς να εξυπηρετούν τις ανάγκες πολλών ενοριών, ενώ εφημέριοι εν ενεργεία ή και συνταξιούχοι εξυπηρετούν πολλές ενορίες παράλληλα και ενώ υπάρχουν αρκετοί νέοι που θέλουν να ενταχθούν στις τάξεις του ιερού κλήρου, η Ελληνική Πολιτεία ακολουθώντας τα ανωτέρω οδηγεί στον απορφανισμό των ενοριών από τους ποιμένες τους.
4) Ακούγονται κατά καιρούς φωνές ή κυκλοφορούν φήμες, για την μερική ή ολική διακοπή της μισθοδοσίας του Κλήρου.
Η μισθοδοσία την κληρικών, αποτελεί υποχρέωση του κράτους προς την εκκλησία, την οποία αποδέχτηκε και υπέγραψε με δική του πρωτοβουλία το ίδιο το κράτος το 1952, επειδή ακριβώς αδυνατούσε να καταβάλλει το αντίτιμο που είχε συμφωνηθεί 20 χρόνια νωρίτερα και που είχε διογκωθεί πολλαπλάσια και είχε ήδη καταστεί δυσβάσταχτο χρέος ακόμη και για το κράτος. Με την από 18/9/1952 "Σύμβαση περί εξαγοράς υπό του Δημοσίου κτημάτων της Εκκλησίας προς αποκατάστασιν ακτημόνων γεωργικών κτηνοτρόφων", η Εκκλησία της Ελλάδος υποχρεώθηκε να παραχωρήσει στο Κράτος το 80% της καλλιεργούμενης ή καλλιεργίσιμης αγροτικής περιουσίας της με αντάλλαγμα να λάβει κάποια αστικά ακίνητα και 45.000.000 δραχμές νέας (τότε) εκδόσεως. Στη σύμβαση του 1952 περιέχεται η διακήρυξη του κράτους ότι η απαλλοτρίωση αυτή είναι η τελευταία και δεν πρόκειται να υπάρξει νεότερη στο μέλλον, ενώ υπάρχει και η δέσμευση ότι η Πολιτεία θα παρέχει κάθε αναγκαία υποστήριξη (υλική και τεχνική), ώστε η Εκκλησία να μπορέσει να αξιοποιήσει την εναπομείνουσα περιουσία της. Στην ίδια σύμβαση καθιερώθηκε και η "μισθοδοσία" των κληρικών από τον Κρατικό Προϋπολογισμό - του δε Αρχιεπισκόπου και των Μητροπολιτών από το έτος 1980 - ως υποχρέωσις του Κράτους έναντι των μεγάλων παραχωρήσεων γης στις οποίες είχε προβεί η Εκκλησία της Ελλάδος κατά την δεκαετία 1922-32. Δηλαδή, επειδή το Κράτος αδυνατούσε να καταβάλει οποιοδήποτε αντίτιμο - όπως προέβλεπε ο νόμος του 1932 - συνεφωνήθη να μισθοδοτούνται επ' άπειρον οι κληρικοί και το Κράτος δεσμεύθηκε επ' αυτού.
5) Η Εκκλησιαστική Εκπαίδευση σε όλες τις βαθμίδες της αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για τη κατάλληλη μόρφωση και κατάρτιση των μελλοντικών λειτουργών της Εκκλησίας μας, που πρέπει να είναι εφοδιασμένοι με όλα τα απαραίτητα γνωστικά και πνευματικά εφόδια για το ιερό και πολύπλευρο του κληρικού της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Η συγχώνευση ή κατάργηση σχολείων, ιδιαίτερα στις παραμεθόριες περιοχές, όπως η Χίος μας, μόνο «πρόοδος» δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Αυτή η πρακτική οδήγησε στη συγχώνευση του ΔΙΟΝΥΣΙΕΙΟΥ ΕΝΙΑΙΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ Β. ΑΙΓΑΙΟΥ (που ιδρύθηκε το 1996).
Η επαναλειτουργία του παραμένει πάγιο αίτημα, των κληρικών και λαϊκών αποφοίτων του, που ευεργετήθηκαν από την ίδρυση και λειτουργία του στο νησί μας, των καθηγητών που υπηρέτησαν σε αυτό, αλλά και του χιακού κλήρου και του χριστεπωνύμου πληρώματος της χιακής εκκλησίας.
6) Για την διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών είναι γνωστή η πάγια θέση του Συνδέσμου μας, η οποία εκφράστηκε στις αποφάσεις των Γενικών Συνελεύσεων και Διοικητικών Συμβουλίων και αποτυπώθηκε στις δύο επιστολές προς τους Υπουργούς Παιδείας, α) κ. Ευριπίδη Στυλιανίδη 28/12-9-2008 (http://syndesmosklchi.blogspot.com/2008/09/blog-post.html) και β) κ. Άννα Διαμαντοπούλου αριθ. 29/13-11-2010 (http://syndesmosklchi.blogspot.com/2010/11/blog-post_18.html)
Στις επιστολές αυτές ανάμεσα στα άλλα επισημάνθηκε:
«Ο Σύνδεσμος συμμερίζεται τις απόψεις επί του θέματος αυτού της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, του Ιερού Συνδέσμου Κληρικών Ελλάδας, των Θεολογικών Σχολών, της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων. Θέση μας είναι ότι το μάθημα των Θρησκευτικών είναι για τον Έλληνα Ορθόδοξο μαθητή υποχρεωτικό, σύμφωνα με τη σχετική διάταξη του άρθρου 16, παρ. 2 του ισχύοντος Συντάγματος και διδάσκεται σε όλες τις σχολικές μονάδες της Πρωτοβάθμιας και της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, σύμφωνα με τα επίσημα υποχρεωτικά αναλυτικά ωρολόγια προγράμματα που έχουν καθορισθεί από το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων.»
«Είναι αδήριτη η ανάγκη λοιπόν να μην εκχωρηθεί ή να αναθεωρηθεί από τη δημόσια εκπαίδευση η θρησκευτική αγωγή στην κρίσιμη ηλικία της εφηβείας. Σε μια εποχή που χαρακτηρίζεται από κρίση ταυτότητας, όπου τα οράματα για δημιουργία ακυρώνονται ή ταλανίζονται από τα παγκόσμια και τοπικά προβλήματα της οικονομικής αγοράς, το σχολείο οφείλει να οπλίσει τον αυριανό πολίτη με βαθύτατη προσωπική καλλιέργεια, με αντιστάσεις στην αλλοτρίωση και τη διαφθορά, με ουσιαστικά εφόδια για τη δια βίου αναζήτηση νοήματος και προκοπής.
Πολύ περισσότερο, που η θρησκευτική αγωγή αποτελεί ρητή υποχρέωση του ελληνικού Σχολείου σύμφωνα με το Σύνταγμα της Ελληνικής Δημοκρατίας (άρθρο 16, παρ.2), τις Συστάσεις του Συμβουλίου της Ευρώπης καθώς και την καταξιωμένη πρακτική στα εκπαιδευτικά συστήματα των άλλων ευρωπαϊκών χωρών (Φιλανδία, Σουηδία κ.α.).»
Αξιότιμοι κύριοι και κυρίες υποψήφιοι βουλευτές Χίου, αναμένοντας με ενδιαφέρον τις απαντήσεις – θέσεις σας στα ανωτέρω ζητήματα, διατελούμε μετά τιμής.
Για το Δ. Σ.
Ο Πρόεδρος Ο Γενικός Γραμματέας
Πρωτοπρεσβύτερος Πρωτοπρεσβύτερος
Γεώργιος Κωνσταντίνου Δημήτριος Πύρρος
