Της Τούλας Καλογερά - Υποψήφια Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ
Τυχαίνει νάμαι βορειοχωρούσαινα. Κι έτσι ταχτικά ανηφορίζω το δρόμο για τα γραφικά χωριά του «Πέτικα».Κι όσο κι αν πολλές φορές, η καθημερινότητα, με γεμίζει σκοτούρες, μόλις φτάσω στο πλατανάκι με την πηγούλα της Λαγκάδας και το καλοκαίρι γευτώ τη δροσιά της ,κάτι φτερουγίζει στην καρδιά μου κι αφήνω τη ματιά μου ν΄απλωθεί κάτω, μεχρι τη γαλάζια θάλλασσα από τη μια και το μεγαλείο του άγριου τοπίου απ΄την άλλη.Κι ανυπόμονα αλλά και με μια γλυκειά προσμονή, περιμένω να διαβώ το φιδογυριστό φαράγγι του Σαραπιού,όσο πια αργά μπορώ,για να σταλλάξει στην ψυχή μου η γαλήνη, που μόνο ένα τέτοιο μοναδικό τοπίο μπορεί να σου δώσει. Βράχια με ιστορία γεωλογικών αιώνων χαραγμένη πάνω τους (είναι γνωστό ότι η βόρεια Χίος είναι παλαιοζωϊκού αιώνα και με ευρήματα απολιθωματικά απ΄τα παλιότερα στην Ελλάδα) και που η φύση τα στόλισε με ρείκια,πεύκα, σπάνιους κέδρους κι ένα ποτάμι από ροδοδάφνες να πίνουν αχόρταγα το νερό απ΄το ρυάκι που τρέχει κελαρύζοντας κάτω από ολόδροσα πλατάνια.!!!!
Ο Μ Ω ς Π Ρ Ι Ν……
Τ Ω Ρ Α… όταν περνώ
νοιώθω πριν φτάσω, να τρομάζω γι’ αυτό που θ’αντικρισω.Αναζητώ την
πηγούλα με τον πλάτανο κι αντί γι’ αυτά, απλώνεται μπροστά μου, ένα
τοπίο, βανδαλισμένο με τη χειρότερη βαβαρότητα από ανθρώπινο χέρι. Κι
αναρωτιέμαι: Αλήθεια πια η σκοπιμότητα του συγκεκριμένου έργου; Ποια
τεράστια ποσά, πρέπει να ξοδευτούν ώστε, για να κοπεί μια μικρή στροφή,
να κατεβάζονται τεράστιοι όγκοι συμπαγών βράχων; Και ποιος ευφυής και
επιστημονικά καταρτισμένος νους, έκανε μια τέτοια μελέτη,που εκεί που
ανάμεσα στα πετρώματα ρέει νερό, κάνει τομή, και ο δρόμος του φεύγει;
Ποια περιβαλλοντική μελέτη έγινε; Ή για
τέτοιας κλίμακας έργα, θεωρείται, ότι «σιγά που θα κάνομε και
περιβαλλοντική μελέτη»; Πώς θα κλείσει η πληγή που άνοιξαν;
Και γιατί να σπαταλώνται λεφτά ΕΣΠΑ και
δικά μας σε τέτοια έργα, και να μη γίνονται έργα, που θα αναδεικνύουν
τις ομορφιές του νησιού μας και την ιστορική μας κληρονομιά; (το κάστρο
π.χ. ακόμη περιμένει).
Έτσι κι αυτός ο δρόμος θα στοιχειώσει
και να μου το θυμάστε. (ηδη ο μισός μέχρι Παντουκιός στοίχειωσε).Άλλωστε
η Χίος φημίζεται για τα στοιχειωμένα ημιτελή έργα της (φράγμα Κόρης
γεφύρι, φράγμα Σαραπιό, μαρίνα και βάλε).
Τώρα, όταν περνώ πια, δεν χαίρομαι. Φοβάμαι μόνο μήπως, κάποιοι ανεγκέφαλοι, βάλουν χέρι και στη ρεματιά .Για να τη φαρδύνουν ή να τη μπαζώσουν.
Υ.Γ .Και κάτι καλό που
έκανε ο δρόμος σ΄ένα φίλο συνοδηγό .Μου είπε: Νάσαι καλά ρε Τούλα που
περάσαμε από δω. Με τόσο τράνταγμα μούπεσε η πέτρα από το νεφρό!!!
Τούλα Καλογερά
