Στο νησί μου, τη Χίο, από χθες, για την τελική ευθεία μιας
προσπάθειας που άρχισε πριν από αρκετούς μήνες, με αισιοδοξία, πίστη και τεράστια
αγωνία — κυρίως αγωνία
. Μιας προσπάθειας για να μπει στη Βουλή ένα νέο, σύγχρονο
κόμμα, που πιστεύει στην αναγκαιότητα των μεταρρυθμίσεων και που θα παλέψει με
όλες του τις δυνάμεις για να υλοποιηθούν όλες τους: γιατί δεν υπάρχει, ούτε
υπήρξε ποτέ, άλλη λύση και άλλος τρόπος για να μείνει η χώρα στην Ευρώπη, για
να ξεδιπλώσει τις παραγωγικές δυνάμεις της, και για να δώσει ελπίδα και
δυναμική σε όποιον θέλει να ζήσει και να εργαστεί μέσα σε ένα πλαίσιο
δημοκρατίας, ισονομίας και αξιοκρατίας.
Ξέρετε κι εσείς, όπως ξέρω κι εγώ, και όλοι, μέσα κι έξω
από τα σύνορά μας, ότι η Ελλάδα βρίσκεται στην κόψη του ξυραφιού. Μπροστά μας
ξανοίγονται δύο δρόμοι: ένας ανηφορικός, κι ένας κατηφορικός. Στο χέρι μας
είναι να διαλέξουμε ρότα — είτε θα ανεβούμε το δρόμο που οδηγεί στην ανάταξη
της οικονομίας, είτε θα κατρακυλήσουμε στον γκρεμό. Μέση λύση, παρά τις
αστειότητες που λέγονται από επαγγελματίες τσαρλατάνους και κοινούς απατεώνες,
δε θα μας δοθεί: δεν είναι στο χέρι μας, και —επαναλαμβάνω— δε θα μας δοθεί με
καμία απολύτως κυβέρνηση, και ποτέ. Τα μεγάλα λόγια, οι εξαγγελίες, οι λεονταρισμοί,
οι ανοησίες, είναι εύκολα, είναι δωρεάν, και ακούγονται και όμορφα. Αλλά
απευθύνονται σε ανθρώπους τού χθες. Και οι άνθρωποι τού χθες ζούνε σε μια χώρα
που θυμίζει Σελήνη. Μια χώρα-παρία, εξευτελισμένη, φτωχή και εμφυλιοπολεμική.
Μια χώρα μεταναστών.
Η δικιά μου χώρα είναι όμορφη. Και δυνατή. Και ευρωπαϊκή.
Και θα μείνει στα πόδια της, και θα προκόψει. Θα ζήσει. Και θα γίνει πλούσια.
Κι όταν λέω στα πόδια της, εννοώ όρθια.
Την Κυριακή, φίλες και φίλοι, ψηφίζουμε για την Ευρώπη. Ψηφίζουμε
για την ανάπτυξη. Ψηφίζουμε για να μηδενίσουμε την ανεργία. Ψηφίζουμε για
μικρό, ευέλικτο, κοινωνικό κράτος.
Ψηφίζουμε Δημιουργία Ξανά.
Μαρία Τσάκου,
υποψήφια βουλευτής Χίου με τη Δημιουργία Ξανά
[ ΔΞ, Δράση,
Φιλελεύθερη Συμμαχία ]
