Μόνο αστείες μπορούν να
χαρακτηριστούν οι λαθροχειρίες του στελέχους της “Κοινωνικής Συμμαχίας” κ.
Καραβασίλη, αλλά και της “Αντιμνημονιακής Κίνησης
Δημοσίων Υπαλλήλων” (ΣΥΡΙΖΑ) περί “ανίερων συμμαχιών” του ΠΑΜΕ με ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ
στο ΝΤ Χίου της ΑΔΕΔΥ. Το ποιοι χρόνια ήταν αγκαλιά με το ΠΑΣΟΚ και εφάρμοζαν
τις πολιτικές που σήμερα ζούμε και ποιοι σήμερα αλληθωρίζουν για κυβερνητικές
θεσούλες είναι γνωστό τοις πάσει...
Πολύ μεγάλη η αγωνία από εκείνους
που μονίμως απουσιάζουν από την περιφρούρηση και οργάνωση των αγώνων, από
εκείνους που εξ' αιτίας των πρακτικών τους τόσα χρόνια οι έννοιες
“συνδικαλισμός” και “συνδικαλιστής” έχουν ταυτιστεί με τη ρεμούλα, το
συμβιβασμό και το βόλεμα.
Πέφτουν όμως οι μάσκες και πάλι. Ο
αντίπαλος του ΣΥΡΙΖΑ και των συμμαχιών του με το ένα μέλος της ΠΑΣΚ είναι το
ΠΑΜΕ και η γραμμή της σύγκρουσης και ανατροπής της αντιλαϊκής πολιτικής που
εκφράζει και υπηρετεί. Με αφορμή λοιπόν το ζήτημα της μομφής στο ΝΤ Χίου της
ΑΔΕΔΥ από κοινού επιδιώκουν να ανατρέψουν τη συγκρότηση του προεδρείου σε
αντιπροσωπευτική αναλογική βάση όπως οι ίδιοι αρχικά τη συμφώνησαν.
Δεν μας εκπλήσσει, αφού το ίδιο
ακριβώς έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ πρόσφατα στην Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων όπου μόλις
πριν μέρες η “Αυτόνομη Παρέμβαση” με την παράταξη ΕΜΕΙΣ (στελέχη της πρώην
ΠΑΣΚΕ) και τη ΔΑΚΕ, πέταξαν έξω τις ταξικές δυνάμεις της ΔΑΣ (στηρίζονται από
το ΠΑΜΕ) τσαλαπατώντας τη θέση για αντιπροσωπευτικό - αναλογικό Προεδρείο . Ο
λόγος; “Εάν αναλάβετε εσείς τον πρόεδρο, δε θα λειτουργήσει το προεδρείο.
Να πάρετε τον αντιπρόεδρο που δεν είναι θέση ευθύνης, δε θα δημιουργεί πρόβλημα
στη λειτουργία του προεδρείου (ΑΠ)”. Δεν τα κάνουν λοιπόν μόνο στη Χίο
αλλά παντού είναι απέναντι στο ΠΑΜΕ γιατί τέτοια ενότητα επιδιώκουν,
εργαζομένων - εργοδοτών.
Από την άλλη, όσο αφορά τις
γενικές πολιτικές θέσεις κάθε δύναμης μέσα στην ΑΔΕΔΥ είναι γνωστές, ανεξάρτητα
από τη θέση που κράτησε ο καθένας για δικούς του λόγους στο ζήτημα της μομφής
στη Χίο, και είναι μέγιστη πολιτική απατεωνιά του ΣΥΡΙΖΑ να προχωρά σε
τσουβαλιάσματα.
Για να τελειώνουμε λοιπόν. Το
ΠΑΜΕ ξεκάθαρα μιλά για σύγκρουση με ένα σύστημα, που λέγεται καπιταλιστικό,
που με μνημόνια ή χωρίς, με ανίκανους ή
ικανούς πολιτικούς, με καλές ή κακές διαπραγματεύσεις ή προθέσεις, με όποια μορφή
διαχείρισής του, κοινό παρονομαστή έχει την καταλήστευση και εξαθλίωση των
λαών. Ή θα το διαχειριστούμε σε βάρος των εργατών και θα στοιχηθούμε πίσω από
τις ηγεσίες σας ή οι εργαζόμενοι θα το ανατρέψουν, χτίζοντας τη δική τους
κοινωνία, μέσος δρόμος δεν υπάρχει. Αυτή
είναι όλη η ουσία που προκαλεί την επίθεση προς στις ταξικές δυνάμεις από
εκείνους που χρόνια αυτοαποκαλούνται “κοινωνικοί εταίροι” της κυβέρνησης και
της ΕΕ. Εκεί κρίνεται το ποιος είναι με
ποιον και έχουμε μάτια και βλέπουμε τις κολεγιές του ΣΥΡΙΖΑ και με τις δυνάμεις
της συγκυβέρνησης και με τις δυνάμεις της «κυβερνώσας» αριστεράς που
ευαγγελίζεται ο ίδιος, όπως ο κ. Καραβασίλης.
Τέλος, θα συμβουλεύαμε τον κ. Καραβασίλη να διατηρήσει την ψυχραιμία
του. Αφού κατά τα λεγόμενά του το ΠΑΜΕ εκπροσωπεί το 5% των εργαζομένων και οι
ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ το 95%, τότε γιατί σκάει τόσο;
