ΕΝΩΠΙΟΝ
του κ. Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου
Κοινοποίηση:
1. Τον Συνήγορο του Πολίτη
2. Την Ειδική Επιτροπή Ελέγχου Προστασίας των
Δικαιωμάτων των Ατόμων με Ψυχικές Διαταραχές.
ΑΝΑΦΟΡΑ
ΚΑΙ ΑΙΤΗΣΗ
Του
Δικτύου Ψυχοκοινωνικής Αποκατάστασης και Ψυχικής Υγείας ΑΡΓΩ
*
*
ΘΕΜΑ
:
Κίνδυνοι για:
-
Απειλή βλάβης της ψυχικής υγείας, της σωματικής ακεραιότητας και
της εν γένει προσωπικότητας των αρρώστων (υποτροπές, αυτοκτονίες, επιθετική
συμπεριφορά προς τρίτους).
-
Κίνδυνος
αδυναμίας παροχής φροντίδας για τις οικογένειές τους και το κοινωνικό σύνολο.
-
Απειλή αθρόας επιστροφής ψυχικά ασθενών
στις ελάχιστες πλέον θέσεις των Δημόσιων Ψυχιατρείων με την διαδικασία του
ακούσιου εγκλεισμού.
-
Επικείμενη
διακοπή λειτουργίας των Μονάδων Ψυχοκοινωνικής
Αποκατάστασης
-
Άμεση
απειλή απώλειας των θέσεων εργασίας του προσωπικού.
Τα ανωτέρω
προκύπτουν ως κίνδυνοι εξαιτίας της επαπειλούμενης διακοπής λειτουργίας των Μονάδων Ψυχικής Υγείας και Ψυχοκοινωνικής
Αποκατάστασης του ν. 2716/1999, εξαιτίας:
-
Της επικίνδυνης καθυστέρησης ενεργειών για την εκπλήρωση υποχρέωσης του
κράτους προκειμένου να καλυφθούν από τον κρατικό προϋπολογισμό οι δαπάνες
λειτουργίας των παραπάνω μονάδων που
αναδέχθηκαν ψυχιατρικούς ασθενείς από Δημόσια Ψυχιατρεία στα πλαίσια ανάθεσης
από το Ελληνικό Δημόσιο (Υπουργείο Υγείας – Διεύθυνση Ψυχικής Υγείας).
-
Της επικίνδυνης καθυστέρησης ενεργειών για την εκπλήρωση της υποχρέωσης του Εθνικού Οργανισμού Παροχών
Υπηρεσιών Υγείας (ΕΟΠΥΥ) ως διαδόχου του ΙΚΑ κ.λπ. ασφαλιστικών οργανισμών
για καταβολή νοσηλίων για τους ασθενείς των ως άνω Μονάδων.
-
Των συσσωρευμένων οφειλών έναντι των δεδουλευμένων
αποδοχών στο σύνολο του προσωπικού των Μονάδων για χρονικό διάστημα άνω των
εννέα (9) μηνών, καθώς και έναντι τρίτων (ασφαλιστικοί οργανισμοί, εκμισθωτές
των ακινήτων που στεγάζονται οι ως άνω Μονάδες, τρίτοι συνεργάτες και λοιποί
προμηθευτές).
Α. ΟΙ ΦΟΡΕΙΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΠΟΥ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΚΤΥΟ ΑΡΓΩ ΓΙΑ
ΤΗΝ ΨΥΧΟΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ, ΤΟ ΝΟΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ
ΑΥΤΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΕΞ ΑΥΤΟΥ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ.
1.
Οι φορείς - Ν.Π.Ι.Δ. μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα (Σωματεία και Αστικές μη
κερδοσκοπικές Εταιρείες), που προσφεύγουμε σήμερα ενώπιόν Σας για τα ανωτέρω
κρίσιμα θέματα, λειτουργούμε μονάδες Ψυχικής
Υγείας και Ψυχοκοινωνικής Αποκατάστασης του ν. 2716/1999, οι οποίες
αποτελούν το βασικό μοχλό της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης στην χώρα μας, της
οποίας κύριο στόχο αποτέλεσε η έξοδος των ψυχικά ασθενών από τα άσυλα, η
διαμονή, παρακολούθησή τους και αντιμετώπισή τους ως ολοκληρωμένες
προσωπικότητες, με σκοπό την ένταξή τους στην κοινωνία.
Οι
παραπάνω φορείς λειτουργούμε με νομοθετική πρωτοβουλία του Κράτους (Ν.2716/1999)
και μετά από τα σχετικά προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Μονάδες Ψυχικής Υγείας και Ψυχοκοινωνικής
Αποκατάστασης για ενήλικες και παιδιά (Οικοτροφεία, Ξενώνες, Προστατευμένα
Διαμερίσματα ημιαυτόνομης διαβίωσης, Κέντρα Ημέρας, Κινητές Μονάδες). Οι Μονάδες
αυτές προσφέρουν στα παιδιά, εφήβους και ενήλικες εξυπηρετούμενούς τους πέραν
της στέγασης και υπηρεσίες υψηλού επιπέδου θεραπείας και ψυχοκοινωνικής
αποκατάστασης.
2.
Πλέον συγκεκριμένα:
Οι παραπάνω φορείς έχουμε
την ευθύνη λειτουργίας 216 μονάδων ψυχικής υγείας (1500 ασθενείς σε στεγαστικές
δομές, 30.000-35.000 ασθενείς που φροντίζονται στις κινητές μονάδες, κέντρα
ημέρας και 3.000 εργαζόμενοι).
3.
Το Δημόσιο, όπως προκύπτει σαφώς κυρίως από την με αρ. πρωτ. Υ.Α. Υ5β/ΓΠΟΙΚ
40055/6.12.2001 του Υπουργού Υγείας και Πρόνοιας, μας ανέθεσε την ίδρυση,
οργάνωση και λειτουργία Μονάδων Ψυχικής Υγείας του Ν. 2716/1999 και ανέλαβε
την υποχρέωση να καλύψει εν όλω τις δαπάνες τους (για τους πρώτους 18 μήνες
λειτουργίας με συγχρηματοδότηση από το Ευρωπαϊκό Κοινοτικό Ταμείο κατά 75% και
το υπόλοιπο από τον Κρατικό Προϋπολογισμό, ενώ μετά τη λήξη του 18μηνου από τον
κρατικό προϋπολογισμό κατά 100%). Όπως ρητά αναφέρεται στην ως άνω Υ.Α. «Ο
προϋπολογισμός κάθε φορέα μετά την
ολοκλήρωση του προγράμματος που χρηματοδοτείται από το Ε.Π. ``Υγεία-Πρόνοια’’
για δεκαοκτώ μήνες από την έναρξη της δράσης, χρηματοδοτείται πλήρως από τον
τακτικό προϋπολογισμό του Υπουργείου Υγείας & Πρόνοιας σύμφωνα με τη
δέσμευση της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή...».
Στα
πλαίσια του ως άνω νομικού πλαισίου και σύμφωνα με τις δεσμεύσεις που ανέλαβε η
Χώρα μας απέναντι στην Ε.Ε.,
υποχρεωθήκαμε μεταξύ άλλων, να διατηρήσουμε τις ως άνω μονάδες και να
ολοκληρώσουμε την δημιουργία των απαραίτητων υπηρεσιών ψυχικής υγείας που θα
εξυπηρετούσαν τις ανάγκες του πληθυσμού.
4.
Εξάλλου, μετά την έκδοση της υπ’ αριθμ. πρωτ. Υ5β/Γ.Π.οικ. 35724 Υπουργικής Απόφασης
με θέμα «Ορισμός του κατά το άρθρο 13 του ν. 2716/1999 ειδικού ενοποιημένου
(κλειστού) νοσηλίου και τροποποίηση της υπ’ αριθμ. Υ4α/οικ. 1320/1998 κοινής
υπουργικής απόφασης περί «Ορισμού νοσηλίου Νοσοκομείων», οι φορείς προβήκαμε σε
υπογραφή συμβάσεων με το Ίδρυμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων και τον Οργανισμό
Γεωργικών Ασφαλίσεων, των οποίων οι Κλάδοι Υγείας έχουν μεταφερθεί και ενταχθεί
ως υπηρεσίες, αρμοδιότητες και προσωπικό στον ΕΟΠΥΥ και παρείχαμε ανελλιπώς και
σύμφωνα με τους όρους των ως άνω συμβάσεων τις υπηρεσίες της προς τους ενοίκους
- ασφαλισμένους των ως άνω ταμείων.
5.
Όμως, ενώ οι παραπάνω πόροι, ήτοι η
χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό και η είσπραξη των νοσηλίων είναι
απόλυτα αναγκαίοι για την λειτουργία των ως άνω Μονάδων και δίχως αυτούς είναι
αδύνατο να ασκηθεί η οποιαδήποτε δραστηριότητα στους παραπάνω τομείς, καθόσον
οι φορείς δεν έχουν ίδιους πόρους, ενώ, περαιτέρω, σύμφωνα με την υπ’ αριθμ.
Α3α/οικ. 876 Υ.Α. (Φ.Ε.Κ. 661/23.5.2000) «περί καθορισμού του τρόπου οργάνωσης
και λειτουργίας των Μονάδων Ψυχοκοινωνικής Αποκατάστασης (Οικοτροφεία, Ξενώνες,
Κέντρα Ημέρας, κλπ.) και των Προγραμμάτων Προστατευμένων Διαμερισμάτων του
άρθρου 9 του Ν. 2716/99» οι Μονάδες Ψυχοκοινωνικής Αποκατάστασης και τα
Προγράμματα Προστατευομένων διαμερισμάτων του άρθρου 9 του ν. 2716/99,
διέπονται και εφαρμόζουν μεταξύ άλλων την αρχή
«της προστασίας των δικαιωμάτων των ατόμων με ψυχικές διαταραχές, όπως αυτά
αναφέρονται στο άρθρο 2 παρ. 3 του ν. 2716/99 καθώς και κάθε άλλου
συνταγματικού δικαιώματος ως πολιτών» (άρθρο 1 και άρθρο 2 παρ. 1).
ΑΦΕΝΟΣ,
οι αρμόδιες Υπηρεσίες του Υπουργείου
εν γνώσει της αναληφθείσας υποχρεώσεως, παραβαίνοντας
κάθε νομιμότητα και τις δεσμεύσεις του Ελληνικού Δημοσίου (ίδετε τον
Κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1260/1999 του Συμβουλίου της 21/6/99, άρθρο 30 παράγραφος
4 σε συνδυασμό με την ανωτέρω Υ.Α.) τόσο προς το σύνολο των αναφερθέντων φορέων,
όσο και την Ευρωπαϊκή Ένωση, και παραβιάζοντας κάθε έννοια ευθύνης προς τους ψυχικά
ασθενείς που μας εμπιστεύθηκε και την κοινωνία, αντί της πλήρους καλύψεως των
δαπανών λειτουργίας προϋπολογισμένες σε 82 εκατ. ευρώ, μάς κατέβαλε για το έτος
2012 42 εκατ. ευρώ δηλαδή υπολείπεται έναντι του εγκριθέντος προϋπολογισμού το
ποσόν των 40 εκατ. ευρώ, σε οποιαδήποτε δε μεταξύ μας συνάντηση οι πολιτικοί
και υπηρεσιακοί παράγοντες του Υπουργείου αρκούνται σε γενικές υποσχέσεις, οι
οποίες ουδέποτε μέχρι σήμερα έχουν εκπληρωθεί. Συνακόλουθα, για το έτος 2013
παρόλο που οι προϋπολογισμοί των μονάδων ανέρχονται σε 80 εκατ. ευρώ, το
Υπουργείο Υγείας ενέγραψε στον Τακτικό Προϋπολογισμό μόλις 39,5 εκατ. ευρώ με
αποτέλεσμα ήδη για το πρώτο πεντάμηνο του 2013 να έχουν συσσωρευτεί επιπλέον
χρέη 16 εκατ. ευρώ.
ΑΦΕΤΕΡΟΥ,
ο ΕΟΠΥΥ κατά παράβαση των συμβάσεων και της ισχύουσας νομοθεσίας και
παραβιάζοντας κάθε έννοια ευθύνης προς τους ασθενείς ασφαλισμένους του και την
κοινωνία, καθυστερεί δραματικά την καταβολή των νοσηλίων.
6.
Προς το σκοπό αυτό απευθύνθηκε το από 28-9-2012 εξώδικο προς το Υπουργείο,
χωρίς κανένα δυστυχώς αποτέλεσμα.
Β)Η ΔΙΑΜΟΡΦΩΜΕΝΗ
ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΗΜΕΡΑ.
Β1. Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ -
ΑΝΑΓΚΗ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΚΑΙ
ΑΙΤΗΜΑ.
Από
την παράθεση των ανωτέρω προκύπτουν ξεκάθαρα οι κίνδυνοι για τους οποίους
απευθυνόμεθα σε Εσάς:
α)
Υπάρχει σοβαρός κίνδυνος για την ίδια τη
ζωή των αρρώστων, αφού ελλείψει προσωπικού και αρμονικής λειτουργίας των παραπάνω
Μονάδων δεν διασφαλίζεται η αναγκαία φροντίδα και εποπτεία τους. Το ψυχολογικό
στρες που βιώνουν οι ίδιοι οι άρρωστοι καθημερινά οδηγεί σε υποτροπές και
έντονες βίαιες ψυχοκινητικές διεγέρσεις και ετερο-αυτοκαταστροφική συμπεριφορά,
που έως τώρα, με το κατάλληλο προσωπικό, μπορούσαμε και το αντιμετωπίζαμε, ήδη
πλέον όμως η κατάσταση ξεφεύγει από τα χέρια μας.
β)
Υπάρχει σοβαρός κίνδυνος προς τρίτους
και προς το κοινωνικό σύνολο εν γένει.
Οφείλουμε να σας
ενημερώσουμε ότι σε περίπτωση διακοπής της λειτουργίας Μονάδων, το οποίο θα
έρθει δυστυχώς ως αποτέλεσμα αν οι ανωτέρω υποχρεώσεις δεν εκπληρωθούν, δεν
υπάρχει εξασφαλισμένη η δυνατότητα φροντίδας και φιλοξενίας των ενοίκων σε
άλλες αντίστοιχες δομές, αλλά ούτε πλέον η δυνατότητα εισαγωγής σε Δημόσια
Ψυχιατρεία, αφού πέντε έχουν κλείσει και τα υπόλοιπα έχουν πλέον άλλη υποδομή
(αντιμετώπιση οξέων περιστατικών, κλπ.). Αυτό θα σημάνει την βίαιη και μαζική
κατάληξη των ασθενών αυτών στο δρόμο, χωρίς καμία πρόβλεψη για τις επικίνδυνες
συνέπειες που αυτό θα επιφέρει και για τους ίδιους και για τις οικογένειές τους
και για την κοινωνία. Πρέπει να
υπογραμμίσουμε ότι πολλοί από αυτούς τους ασθενείς εξαιτίας της πρότερης
ασυλοποίησής τους, της μακροχρόνιας χρήσης ψυχοφαρμάκων και της αδυναμίας τους
να κρίνουν προς το συμφέρον τους, πάσχουν από σοβαρές σωματικές νόσους και χωρίς την κατάλληλη ιατρική παρακολούθηση
κινδυνεύουν να πεθάνουν.
Επίσης, λόγω της
μακράς τους παραμονής κάτω από συγκεκριμένα πλαίσια φροντίδας, κάτω από μια
τέτοια βίαιη αλλαγή στη ζωή τους θα κινδυνεύσουν με ψυχική κατάρρευση η οποία
θα οδηγήσει σε αυτό- ή ετερο-καταστροφικές
συμπεριφορές, με όποιους κινδύνους αυτό συνεπάγεται για τις ήδη σε κρίση
και δοκιμαζόμενες κοινωνίες που θα τους υποδεχτούν.
γ)
Σε συνέχεια του προηγούμενου ως προς την παροχή υπηρεσιών πρωτοβάθμιας φροντίδας
υγείας μέσω των τοπικών Κινητών Μονάδων Ψυχικής Υγείας και Κέντρων Ημέρας, σε
δοκιμαζόμενες και σε κρίση κοινωνίες, περίπου 35.000 πολίτες με ψυχολογικά ή
ψυχιατρικά προβλήματα θα χάσουν τις πολύτιμες υπηρεσίες μας και ιδίως τον
θεράποντα ιατρό τους ή επαγγελματία ψυχικής υγείας – θεραπευτή τους. Θα πρέπει
να ληφθεί υπόψη ότι σε κοινωνίες όπου παρατηρείται αύξηση των αυτοκτονιών, της
κακοποίησης παιδιών, της ενδοοικογενειακής βίας, της ενδοσχολικής βίας, του
αλκοολισμού και άλλων ουσιοεξαρτήσεων, η
στέρηση και άρα καταπάτηση του δικαιώματος πρόσβασης των πολιτών σε αυτές τις
υπηρεσίες ψυχικής υγείας θα προκαλέσουν ραγδαία αύξηση των προαναφερθέντων
ψυχο-κοινωνικών προβλημάτων. Οι πολίτες αυτοί παραμένουν (κάποιοι οριακά)
υγιείς και στα πλαίσια της κοινότητας όσο λαμβάνουν δωρεάν τις υπηρεσίες
ψυχικής υγείας που τους προσφέρουμε, αν τις χάσουν και δεδομένης της δύσκολης
οικονομικής κατάστασης που βιώνει όλος ο πληθυσμός, καμία εξέλιξη δυστυχώς δεν
αποκλείεται (υποτροπές, αυτοκτονίες, επιθετική συμπεριφορά).
Συνεπώς
από όλα αυτά προκύπτει ότι συντρέχει ο
κίνδυνος της ψυχικής υποτροπής των αρρώστων και κίνδυνο βλάβης, όχι μόνον αυτών των ιδίων και της ζωής
τους, αλλά πιθανώς και των πολιτών, αν δεν ελεγχθεί η αυθόρμητη
διαφυγή τους από τα Οικοτροφεία. Όσο καλόπιστα και αν συμπεριφερθεί το
προσωπικό (προσωπικό ασφαλείας, όπως σε περιπτώσεις απεργίας), ωστόσο δεν
μπορεί το ίδιο να αποτρέψει ανεξέλεγκτες καταστάσεις.
Επίσης θέτουμε υπόψη σας ότι λόγω αυτής της
κατάστασης υποβιβάστηκε η ποιότητα ζωής των ασθενών, σε σχέση με τη διατροφή,
την υγιεινή, τη θέρμανση, την προμήθεια υλικού εξοπλισμού κτλ., λόγω έλλειψης
των αναγκαίων πόρων και ανεστάλησαν τα προγράμματα εκπαίδευσης και καθημερινών
δραστηριοτήτων, καθώς και διάφορες δραστηριότητες και δράσεις κοινωνικοποίησης,
λόγω έλλειψης προσωπικού, αλλά και υλικών πόρων.
Β2. ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ
ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ
Σε
συνέχεια των προηγούμενων πρέπει να σας τονίσουμε την εξαιρετικά δύσκολη
κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει οι θεραπευτές - επιστήμονες ψυχικής υγείας
που έχουν αναλάβει το δύσκολο έργο της φροντίδας και της επανένταξης των
ασθενών αυτών καθώς είναι επί εννέα (9) και πλέον μήνες απλήρωτοι
και οι οποίοι με πραγματική αυτοθυσία μέχρι σήμερα παρέχουν (αλλά για πόσο
ακόμη;) τις υπηρεσίες τους.
Οι εργαζόμενοι απαξιωμένοι και οικονομικά
εξαθλιωμένοι και οι ίδιοι καλούνται να καλύψουν τις τεράστιες ανάγκες των ακόμα
πιο εξαθλιωμένων ασθενών. Εδώ πρέπει να υπογραμμίσουμε το ειδικό βάρος που
καλούνται να σηκώσουν οι θεραπευτές που εργάζονται με βαριά ψυχικά πάσχοντες,
οι οποίοι καλούνται να αντέξουν τεράστια άγχη και ανάγκες των ασθενών τους. Όλα
αυτά σε μια πραγματικότητα που υπάρχει παντελής έλλειψη στηρίγματος από το
«κοινωνικό κράτος» και ο καθένας παλεύει μόνος του για τη δική του επιβίωση. Μέσα
σε αυτές τις συνθήκες εύκολα μπορεί κανείς να καταλάβει ότι και ασθενείς και θεραπευτές
βρίσκονται σε κίνδυνο.
Κύριε Εισαγγελέα,
Το Κράτος, όπως
προαναφέρθηκε, δεν αναλαμβάνει την ευθύνη του για την απρόσκοπτη λειτουργία και
θεσμική κατοχύρωση του αμετάκλητου της Ψυχιατρικής Μεταρρύθμισης, παρόλη τη
σύναψη και υπογραφή ήδη 2 Συμφώνων μεταξύ Ελληνικού Κράτους και Ευρωπαϊκής
Ένωσης (Σύμφωνο Σπίντλα-Αβραμόπουλου 2009 και Σύμφωνο Αντόρ-Λυκουρέντζου
2013).
Τα Κράτος δεν κάλυψε
το ήμισυ του εγκεκριμένου προϋπολογισμού μας, στην προσπάθεια δε αναζήτησης
πόρων, όπως μας εδήλωσε η ηγεσία του Υπουργείου Υγείας, ήλθε σε συνεννόηση με
την Ευρωπαϊκή Ένωση προκειμένου να διατεθούν για τις Μονάδες Ψυχικής Υγείας
αναπορρόφητα κονδύλια του ΕΣΠΑ. Για να επιτευχθεί αυτό πραγματοποιήθηκε την 28-5-2013
η υπογραφή επικαιροποιημένου του συμφώνου Spidla από τον Υπουργό Υγείας και τον
Επίτροπο για θέματα απασχόλησης, κοινωνικών υποθέσεων και ένταξης κ. Λ. Αντόρ. Εξαιτίας
όμως χρόνιων και επαναλαμβανόμενων καθυστερήσεων, γραφειοκρατικών αγκυλώσεων
και έλλειψης συντονισμού των υπηρεσιών και των παραγόντων του Υπουργείου Υγείας
ο κίνδυνος παύσης λειτουργίας των Δομών είναι πλέον περισσότερο από ορατός
διότι εάν οι διαδικασίες (υπογραφή συμφώνου, νομοθετικών ρυθμίσεων απορρόφησης
της Α’ δόσης των κονδυλίων του ΕΣΠΑ) δεν έχουν ολοκληρωθεί μέχρι τα μέσα Ιουνίου 2013 τα σχετικά κονδύλια θα χαθούν, κατά
δήλωση και πάλι του ίδιου του Υπουργείου που μετέφερε όσα ειπώθηκαν από τους
αρμοδίους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό συνεπάγεται
την πλήρη αδυναμία λειτουργίας των Μονάδων Ψυχικής Υγείας του Ν.2716/1999 και
εντέλει την κατάρρευση της Ψυχιατρικής Μεταρρύθμισης.
Κύριε
Εισαγγελέα,
Οδηγούμεθα
τοιουτοτρόπως μαθηματικά στην συνάντηση με το πραγματικό, τουλάχιστον των
διατάξεων 288 (παρεμπόδιση αποτροπής κοινού κινδύνου), 306 (έκθεση σε κίνδυνο),
307 (παράλειψη από λυτρώσεως κινδύνου ζωής) και 314 (πρόκληση σωματικής κάκωσης
ή υγείας) του Ποινικού Κώδικα. Οι ως άνω παραλείψεις των υπευθύνων ως βασικό
αποτέλεσμα έχουν την παρακώλυση κατ’ εξακολούθηση του θεραπευτικού έργου που
επιτελούμε οι παραπάνω φορείς και τον επικείμενο κίνδυνο πρόκλησης ζημίας στους
ασθενείς, στις οικογένειες αυτών, στην κοινωνία αλλά και στο ίδιο το Κράτος,
λόγω των παραβάσεων στις υποχρεώσεις του απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
ΓΙΑ
ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
προς
αποτροπή των ανωτέρω περαιτέρω κινδύνων
ΑΙΤΟΥΜΕΘΑ
Να παρέμβετε κατεπειγόντως για την
ανταπόκριση των αρμοδίων οργάνων του Υπουργείου Υγείας και του Εθνικού
Οργανισμού Παροχών Υπηρεσιών Υγείας για την εξασφάλιση της συνέχισης και του
αμετάκλητου της λειτουργίας των μονάδων ψυχικής υγείας και την έγκαιρη εξόφληση
των υποχρεώσεών τους προς αποφυγή των ανωτέρω περιγραφομένων κινδύνων.
Οι λοιποί
προς τους οποίους κοινοποιείται η παρούσα, να πράξουν κάθε νόμιμη ενέργεια, στα
πλαίσια των καθηκόντων τους.
Ευελπιστούντες
για το άμεσο ενδιαφέρον Σας, είμεθα στην διάθεσή σας για οποιαδήποτε σύμπραξη ή
περαιτέρω πληροφορία.
Ο Νόμιμος
Εκπρόσωπος του Δικτύου ΑΡΓΩ
Μενέλαος
Θεοδωρουλάκης,
Πρόεδρος της
Συντονιστικής Επιτροπής του Δικτύου ΑΡΓΩ,
