Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κύριοι Υπουργοί, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, συζητούμε σήμερα τον προϋπολογισμό του 2014. Και τον συζητούμε σε ένα ιδιαίτερο πολιτικό περιβάλλον, ένα περιβάλλον, κυρία Πρόεδρε, που διακατέχεται από συγκεκριμένες πολιτικές τοποθετήσεις.
Τις τελευταίες ημέρες ακούμε εντός του Κοινοβουλίου κάποιους να νοσταλγούν το χάος και το πλιάτσικο του 2008, την παντελή έλλειψη κρατικής ή, αν θέλετε, θεσμικής αντίδρασης εκείνης της εποχής απέναντι στη φθορά της ιδιωτικής και της δημόσιας περιουσίας. Ακούμε κάποιους να κάνουν χρήση «α λα καρτ» των δηλώσεων διεθνών Οργανισμών, αλλά και διεθνών αξιωματούχων, κάποιους να ευαγγελίζονται ξανά και ξανά ότι με ένα άρθρο μπορεί να λυθεί το οικονομικό πρόβλημα της χώρας, ότι με ένα άρθρο μπορεί να καταργηθεί το μνημόνιο και να φύγει η κρίση, να επιστρέψει η εργασία και να φύγει η ύφεση.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, από την άλλη μεριά διαπιστώνουμε μια ιδιότυπη ιστορική ανάλυση η οποία έχει πολλά ‘80s, πολλές υποκειμενικές αναφορές για μια δεκαετία που υπήρξε καθοριστική για την πορεία του ελληνικού λαού, της ελληνικής κοινωνίας, όπου πραγματώθηκε η κοινωνική αλλαγή, η κοινωνική αλληλεγγύη και δικαιοσύνη.
Πρόκειται για μια ιστορική ανάλυση, η οποία έχει πολλά «λεφτά υπάρχουν», αλλά καθόλου αυτοκριτική, ούτε για τη μεταρρυθμιστική αδράνεια της δεκαετίας του 2000, ούτε, όμως, και για τα πολλά «Ζάππεια», τα ισοδύναμα και τον αντιμνημονιακό χώρο, που σήμερα πληρώνει αυτή εδώ η κοινωνία. Πληρώνει σήμερα τον αντιμνημονιακό χώρο, ο οποίος, βεβαίως, δεν αποτελούνταν μόνο από δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, της Χρυσής Αυγής και λοιπών δυνάμεων, αλλά και από άλλες δυνάμεις, οι οποίες διαπίστωσαν το λάθος στη συνέχεια και μπόρεσαν και διαδραμάτισαν διαφορετικό ρόλο.
Συζητούμε σήμερα έναν προϋπολογισμό, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, για το 2014. Και αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό για τον εξής λόγο: Διότι αυτό που πρέπει να ξέρει ο Έλληνας πολίτης που μας ακούει σήμερα είναι ότι το πρώτο εξάμηνο του 2014 τελειώνει το μνημόνιο. Δηλαδή, τελειώνει το πρόγραμμα στήριξης της χώρας. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι η χώρα πρέπει να αναζητήσει πόρους, δανεισμό είτε μέσα από ένα νέο πρόγραμμα είτε μέσα από μια πρόσβαση στις αγορές.
Για να βγούμε στις αγορές, κυρίες και κύριοι Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, για να πάμε πέρα από το μνημόνιο και πέρα από τα προγράμματα στήριξης, πρέπει να υπάρξει εδώ μια συναίνεση. Πρέπει, δηλαδή, να γίνει ξεκάθαρο ότι αυτή η χώρα δεν κινδυνεύει να βρεθεί σε στάση πληρωμών σε οποιοδήποτε εκλογικό αποτέλεσμα, ότι αυτή η χώρα έχει συνέχεια και ότι εκείνος ο οποίος θέλει να επενδύσει 1.000 ευρώ σε ομόλογα του ελληνικού δημοσίου, δεν θα βρεθεί ξαφνικά με το χαρτί στο χέρι χωρίς να έχει αυτό αξία.
Για να έχουμε πρόσβαση στις αγορές και να φύγουμε από το πρόγραμμα στήριξης, πρέπει σε αυτό να συμφωνήσουμε όλοι μας. Γιατί το συζητάμε σήμερα; Διότι αυτά που λέμε μέσα στη Βουλή, δεν τα ακούμε μόνο εμείς οι Έλληνες πολίτες. Τα ακούν και τα αναλύουν και όλοι εκείνοι οι οποίοι ενδεχομένως θα επενδύσουν μετά το πρώτο εξάμηνο του 2014. Και, βεβαίως, μία άποψη η οποία λέει, «Εγώ θα κάνω στάση πληρωμών με το που εκλεγώ», κοστίζει στη χώρα ενδεχομένως την αδυναμία να βγει στις αγορές.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, συζητάμε έναν προϋπολογισμό ο οποίος για πρώτη φορά τα τελευταία έξι χρόνια έχει δύο σημαντικά στοιχεία:
Το πρώτο είναι ότι έχει καθαρό πρωτογενές πλεόνασμα. Όσο και να το συζητήσουμε, όσο κι αν κάποιοι το αμφισβητήσουν, ο προϋπολογισμός έχει για πρώτη φορά καθαρό προβλεπόμενο πρωτογενές πλεόνασμα. Αυτό δεν έγινε τυχαία. Δεν έγινε με αυτόματο πιλότο. Έγινε με σκληρή δουλειά και πολιτικό κόστος. Έγινε, κάνοντας κάποιοι σε αυτή την Αίθουσα τους κακούς στις τοπικές μας κοινωνίες, ενώ την ίδια ώρα κάποιοι άλλοι, στην παραδίπλα αίθουσα, έταζαν στους πάντες τα πάντα. Έγινε, για να μπορέσει η χώρα σήμερα να συζητάει ότι θα ζήσει για πρώτη φορά το τέλος της περιόδου της μεγάλης ύφεσης.
Δηλαδή, για πρώτη φορά μετά από έξι χρόνια θα μπούμε σε μια περίοδο -οριακής έστω- ανάπτυξης. Και αυτό, το τέλος της μεγάλης ύφεσης, είναι κάτι το οποίο δεν βγαίνει μέσα από μια διαδικασία η οποία ήταν χαλαρή, δεν βγαίνει μέσα από ευχολόγια ή συνθήματα ή μότο, αλλά βγαίνει μέσα από συγκεκριμένες πολιτικές αποφάσεις, οι οποίες ήταν δύσκολες και οι οποίες οδήγησαν τη χώρα στην ανάπτυξη.
Πρέπει, όμως, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, πρέπει, κυρίες και κύριοι Υπουργοί, αυτός ο προϋπολογισμός, ο οποίος σηματοδοτεί αυτό, τη νέα εποχή για τη χώρα, να στηριχθεί, να υποστηριχθεί και να τύχει υπεράσπισης εντός και εκτός των συνόρων από την Ελληνική Κυβέρνηση. Κυρίως, όμως, πρέπει να εκτελεστεί. Και πρέπει να εκτελεστεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, με αυτόν που εκτελέστηκε και ο προηγούμενος προϋπολογισμός και με τον οποίο η χώρα κατάφερε να έχει -για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια- καλύτερα αποτελέσματα από αυτά που προέβλεπε ο προϋπολογισμός που κατατέθηκε και συζητήθηκε εδώ μέσα το 2013.
Κύριοι Υπουργοί, πρέπει να μπει στο τραπέζι το κύριο θέμα που απασχολεί την ελληνική κοινωνία, που δεν είναι άλλο από την βαριά ανεργία, την τεράστια ανεργία που θίγει τις ηλικίες των νέων, αλλά και των μεγαλυτέρων, δηλαδή των άνω των 55 ετών. Εδώ δεν αρκούν αυτές οι πρωτοβουλίες που διστακτικά παίρνει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Απαιτούνται γενναίες αποφάσεις. Απαιτούνται βιώσιμες θέσεις και βιώσιμη ανάπτυξη. Απαιτείται να σπάσουμε, πάλι, ταμπού προκειμένου να δημιουργήσουμε θέσεις εργασίας, που σημαίνει ότι δεν γίνεται να πάμε με την ίδια γραφειοκρατία, δεν γίνεται να πάμε χωρίς φορολογικά κίνητρα στις μεγάλες επιχειρήσεις, οι οποίες έχουν πολλούς εργαζόμενους, στις επιχειρήσεις οι οποίες έχουν ένταση εργασίας. Εκεί πρέπει, προφανώς, να δοθούν φορολογικά κίνητρα όχι μόνο για τις νέες, αλλά και για τις παλιές επιχειρήσεις. Πρέπει, προφανώς, να υπάρξει μείωση ασφαλιστικών εισφορών.
Κι αν θέλετε, πρέπει για πρώτη φορά να συζητήσουμε εδώ μέσα το ζήτημα της χρηματοδότησης, του δανεισμού των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και των μεγάλων εξαγωγικών επιχειρήσεων της χώρας σε σχέση, πρώτον, με τα επιτόκια, τα οποία είναι θανάσιμα επιτόκια αυτή τη στιγμή για όλες τις επιχειρήσεις που μπορούν να βρουν χρηματοδότηση και, δεύτερον, σε σχέση με την αναδιάρθρωση του χρέους μικρομεσαίων και εξαγωγικών επιχειρήσεων, αναδιάρθρωση του χρέους η οποία χρειάζεται. Εκεί πονάει η ελληνική οικονομία. Γι’ αυτό δεν έχουμε εκτίναξη εξαγωγών.
Προφανώς, κύριοι Υπουργοί, πρέπει να συζητήσουμε κάτι το οποίο είναι απαραίτητο για τις εξαγωγικές μας επιχειρήσεις, που δεν είναι άλλο από την άμεση προκαταβολή του ΦΠΑ που πρέπει να επιστρέφει κάθε φορά το ελληνικό δημόσιο σε αυτές τις επιχειρήσεις, για να υπάρξει ρευστότητα για να μπορέσουν να πληρώνουν οι συγκεκριμένες επιχειρήσεις, που αποτελούν την πρώτη γραμμή της ανάπτυξης, τους εργαζόμενους και να μπορούν και αυτές να επιτυγχάνουν εξαγωγές οι οποίες είναι πάρα πολύ σημαντικές.
Ταυτόχρονα -και βλέπω ότι συζητιέται πολύ έντονα και νομίζω ότι θα υπάρξουν ανάλογες παρεμβάσεις, όμως πρέπει να συζητηθούν σήμερα εδώ- πρέπει να δημιουργηθεί ένα πλέγμα προστασίας για τους κοινωνικά αδυνάμους. Δεν είναι δυνατόν, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, να υπάρχει αυτός ο τεράστιος αριθμός νοικοκυριών που σήμερα δεν έχει ρεύμα όχι μόνο για να ζεσταθεί, αλλά και για να μπορέσει να αντιμετωπίσει τις βασικές του ανάγκες. Εκεί, προφανώς, η Κυβέρνηση πρέπει να πάρει αποφάσεις. Και πρέπει, προφανώς, αυτές οι αποφάσεις να είναι μέρος ενός κοινωνικού μερίσματος που πρέπει να δοθεί στην ελληνική κοινωνία που έχει υποφέρει τα τελευταία χρόνια.
Τελειώνω, λέγοντας το εξής: Ένα κομμάτι το οποίο δεν έχει «ανοίξει» στην ελληνική οικονομία και το οποίο θεωρώ ότι είναι πάρα πολύ σημαντικό, είναι το κομμάτι της κοινωνικής οικονομίας. Ένας τομέας ο οποίος μπορεί να χρηματοδοτηθεί, μαζί με τον πρωτογενή τομέα, αλλά και τις καινοτόμες επιχειρήσεις. Αυτοί οι τρεις τομείς είναι τομείς στους οποίους μπορούν να απασχοληθούν πολλοί νέοι άνθρωποι, νέοι επιστήμονες, άνθρωποι οι οποίοι τώρα ξεκινούν την αυτοαπασχόληση. Με γενναίες χρηματοδοτήσεις μπορούν να δώσουν αναπνοή, να δώσουν θέσεις εργασίας και να δημιουργήσουν μια προοπτική που έχει ανάγκη όχι μόνο η νέα γενιά, αλλά το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας.
Για να πετύχουμε, κύριοι Υπουργοί, αυτή η χώρα μέσα στο 2014 να περάσει έξω από τα προγράμματα στήριξης και τα μνημόνια, πρέπει να πετύχουμε τη μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση εδώ μέσα, αλλά κυρίως υπευθυνότητα για να καταφέρουμε να έχουμε μια πορεία ανασυγκρότησης και δημιουργίας ενός νέου πλαισίου ευημερίας για όλους τους Έλληνες.
Σας ευχαριστώ πολύ.
