Για το βιβλίο «Ο δεξιός εξτρεμισμός στην Ευρώπη», επιμέλειας Ralf Melzer και Sebastian Serafin, μίλησε οΚώστας Τριαντάφυλλος, τη Δευτέρα, 10 Νοεμβρίου.
Ο Βουλευτής αναφερόμενος στα αίτια του φαινομένου σημείωσε πως «οτιδήποτε έχει διείσδυση στη νέα γενιά αξιοποιείται πλήρως και με τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο από τις ακροδεξιές οργανώσεις υποκουλτούρας ή υποκόσμου. Βασικό ζήτημα το οποίο μπορούμε να δούμε επιπλέον ως μία αιτία - και πολύ σωστά αναγράφεται μέσα από τις μελέτες σε αυτό το βιβλίο - είναι η υιοθέτηση στοιχείων από την ατζέντα της ακροδεξιάς από κόμματα, τα οποία είναι, κυρίως, δεξιά. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την μετατόπιση του κέντρου βάρους της πολιτικής συζήτησης πιο δεξιά.
Ταυτόχρονα, δυστυχώς, στη χώρα μας αυτό που διατρέχει οριζοντίως ακόμα και κόμματα που δεν ανήκουν στη δεξιά είναι μια φρασεολογία και ένας δημόσιος λόγος στον οποίο υπολανθάνει ρατσισμός. Δημιουργείται έτσι γόνιμο έδαφος προκειμένου να πατήσουν πάνω σε αυτό και ακροδεξιά και νεοναζιστικά στοιχεία»
Επίσης επεσήμανε ότι «όσο νομιμοποιούμε στα αυτιά του μέσου πολίτη την έννοια της μη δημοκρατίας ή του αντιδημοκρατικού ή του μη νομιμοποιημένου τόσο κερδίζει η ακροδεξιά στην Ελλάδα. Όπως είπα πριν από λίγες μέρες στο Παγκόσμιο Φόρουμ για τη Δημοκρατία, κάθε αποτυχία της Δημοκρατίας και των δημοκρατικών κομμάτων, είναι μια επιτυχία για την ακροδεξιά και τους νεοναζιστές.»
Ειδικά για το χώρο του διαδικτύου ανέφερε ότι «στο διαδίκτυο δεν μπορείς να πας με στείρα λογική. Πολλές φορές όσοι ασχολούμαστε με τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και την Δημοκρατία μιλάμε με στείρα λογική. Χρειάζεται ενσυναίσθηση και συναισθηματική ευφυΐα. Πρέπει ο άλλος να νιώσει ότι τον καταλαβαίνεις, αλλιώς δεν υπάρχει περίπτωση να «ανοίξουμε τα αυτιά» κανενός, ώστε να ακούσει κάτι άλλο πέρα από τον νεοναζισμό».
Όπως επεσήμανε ο ίδιος, η απάντηση στην Ελλάδα, ήρθε θεσμικά, αλλά καθυστερημένα: «Η θεσμική απάντηση πρέπει να υπάρχει σε μια θεσμικά συντεταγμένη Πολιτεία. Αλίμονο αν δεν υπάρχει θεσμική απάντηση. Πιστεύω ότι στη χώρα μας άργησε η Δικαστική Εξουσία να κινήσει τις σχετικές διαδικασίες. Υπάρχουν 120 υποθέσεις πανομοιότυπες με στρατιωτικά οργανωμένες ομάδες, με μαύρα μπλουζάκια, που σκότωναν και χτυπούσαν κόσμο, κυρίως μετανάστες. Έπρεπε, όμως, να χυθεί το αίμα ενός νέου παιδιού για να κινηθεί γρήγορα η σχετική εισαγγελική έρευνα και να ενώσει όλες τις κουκίδες».
Ο Κώστας Τριαντάφυλλος μίλησε για τον αντιρατσιστικό νόμο που ψήφισε πρόσφατα η Βουλή, αναλύοντας σημεία του και εξηγώντας ότι «ουσιαστικά, αυτό που κατάφερε η κοινωνία των πολιτών να περάσει και ψήφισε το Ελληνικό Κοινοβούλιο είναι η ποινικοποίηση της δημόσιας υποκίνησης της βίας, όταν αυτή υποκρύπτει μίσος έναντι μίας ομάδας ή ενός ατόμου που εξαιτίας του σεξουαλικού προσανατολισμού του, της ταυτότητας του φύλλου, της εθνοτικής καταγωγής, του θρησκεύματος κό.κ.»
Όπως τόνισε, ωστόσο, «ο αντιρατσιστικός νόμος και κάθε άλλος νόμος μπορεί να μην έχει τα αποτελέσματα που θα έχει μία διαδικασία κοινωνικής ευαισθητοποίησης και μια δραστήρια κοινωνία των πολιτών. Πρέπει να υπάρξουν πρωτοβουλίες οργανώσεων, δήμων, σχολείων, ομάδων γονέων για την αντιμετώπιση στην πράξη του νεοναζισμού και της ακροδεξιάς. Πρέπει να ευαισθητοποιήσουμε τον κόσμο με την διαδικασία της πρόληψης, ο καθένας μόνος και όλοι μαζί, ως συλλογικές οντότητες. Με αυτόν τον τρόπο μπορεί να γίνουμε αποτελεσματικοί».
Τη βιβλιοπαρουσίαση, την οποία διοργάνωσε το Ίδρυμα Friedrich Ebert σε συνεργασία με τις εκδόσεις «ΠΟΛΙΣ», συντόνισε η Δημοσιογράφος Ξένια Κουναλάκη. Για το βιβλίο μίλησαν, εκτός από τον Κώστα Τριαντάφυλλο, ο επιμελητής του βιβλίου Ralf Melzer, η Αν. Καθηγήτρια Πολιτικής Επιστήμης στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Βασιλική Γεωργιάδου, ενώ χαιρετισμό απηύθυνε η Νικόλ Κατσιούλη, Διευθύντρια του Ιδρύματος Friedrich Ebert.
