Τρίτη 29 Ιανουαρίου 2013

ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΧΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΟ




Έχει φιλοσοφία η Δημοτική Αρχή? Ποια είναι?
Της συγκυβέρνησης Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ.
Τι ξέρει?
Ότι λεφτά υπάρχουν μόνο για τράπεζες, εφοπλιστές, βιομήχανους κ.λ.π.
Λεφτά για τις πραγματικές ανάγκες του λαού μέσω της Τοπικής Διοίκησης δεν υπάρχουν. Για το λαό όπως έλεγε ο Παλαμάς, η φτώχεια, η πείνα, ο κατατρεγμός. Κι εκείνος βέβαια στο υπέροχο τετράστιχο του κατέληγε:
Ντρέπομαι για τη ζέστη μου και για την ανθρωπιά μου, αλλά ας μην περιμένουμε από τους κυβερνώντες τέτοιες ευαισθησίες.
Το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα λοιπόν είναι ένα θεαθήναι αφ’ ενός, αλλά αφετέρου έχει πολιτική ουσία, έχει μεδούλι τις σύγχρονες μορφές σκλαβιάς. Μίλησε ο Δήμαρχος για τοπικά σύμφωνα απασχόλησης, δηλαδή απασχόληση με μειωμένα συνθλιμένα δικαιώματα που προηγουμένως λέγαμε άλλα για τους ναυτεργάτες.
Οι ανάγκες όμως είναι οι αναπλάσεις ή η δουλειά.
Τα σχολεία.
Η προστασία από καταστροφές και χίλια άλλα.
Φυσικά υπάρχει σοβαρότατο πρόβλημα για τον τρόπο κατάθεσης που είναι πρόχειρος γραφειοκρατικός για τα προσχήματα της όλης υπόθεσης.
Ονομάσαμε την επιτροπή διαβούλευσης, διαδούλευση και αυτό επιβεβαιώνεται.
Σαράντα χρόνια για να μιλήσω για τη μεταπολίτευση η Χίος δεν έχει λύση το υδρευτικό.
Σαράντα χρόνια καίγεται και πνίγεται.
Σαράντα χρόνια τα μνημεία της καταρρέουν.
Σαράντα χρόνια οι δρόμοι της είναι σε μέτρια κατάσταση.
Σαράντα χρόνια τα χωριά παραμένουν ερημωμένα.
Σαράντα χρόνια το κτιριακό των σχολείων δεν έχει λυθεί.
Σαράντα χρόνια και δεν έχουμε νοσοκομείο με βάση τις ανάγκες μας.
Σαράντα χρόνια το λιμάνι είναι όπως το ξέρουμε κι εμείς μετανάστες στον τόπο μας, αποκλεισμένοι από θεούς και ανθρώπους.
Σαράντα χρόνια η αγροτική ζωή, η ζωή των κτηνοτρόφων, των ψαράδων βολοδέρνει.
Ποιοι είναι οι υπεύθυνοι? Οι κυβερνήσεις ή οι συγκυβερνήσεις. Δεν είστε άμοιρος ευθυνών. Είστε μέρος του προβλήματος, γι’ αυτό και έχουμε αυτό το επιχειρησιακό πρόγραμμα. Από εκεί και πέρα όταν έλθουν οι εκλογές πράγματι θα μιλήσει ο κυρίαρχος λαός όπως όλοι λέμε. Εμείς λέμε ότι παθαίνει και κάποια στιγμή ο παθός γίνεται μαθός.
Για λόγους φιλοσοφίας που αποτελεί και την ουσία που αναφερθήκαμε καταψηφίζουμε.