Ο
Βουλευτής Χίου της Νέας Δημοκρατίας, Κωστής Μουσουρούλης, Α’
Αντιπρόεδρος της Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, μετείχε χθες Τρίτη 27 Αυγούστου, στην
κοινή συνεδρίαση της Διαρκούς Επιτροπής Παραγωγής & Εμπορίου και της
Ειδικής Διαρκούς Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, παρουσία αντιπροσωπείας
Ευρωβουλευτών (Επιτροπή IMCO,
Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας Καταναλωτή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου).
Ακολουθεί
η πλήρης ομιλία:
27 Αυγούστου 2013----------
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΟΥΣΟΥΡΟΥΛΗΣ (Α’ Αντιπρόεδρος της Επιτροπής Ευρωπαϊκών
Υποθέσεων): Ευχαριστώ κ. Πρόεδρε. Θα ήθελα και εγώ να καλωσορίσω τους αγαπητούς
συναδέλφους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, να τους συγχαρώ και ιδιαίτερα εσάς κ.
Πρόεδρε, για τη δουλειά που έχετε κάνει μέχρι σήμερα σε θέματα που έχουν τόσο
άμεσο αντίκτυπο στη ζωή και την καθημερινότητα των ευρωπαίων πολιτών. Είναι
σαφές ότι οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Ευρώπη από την ταχύτητα των
τεχνολογικών εξελίξεων, από τη βελτίωση των επικοινωνιών και των μεταφορών, από
την ένταση των συνθηκών ανταγωνισμού στην αγορά, είναι πολύ μεγάλες. Οι
προκλήσεις αυτές πρέπει όμως να αντιμετωπίζονται με έναν μοναδικό πλέον τρόπο
για την Ευρώπη: συνδυάζοντας αρμονικά τις αυτονόητες απαιτήσεις προσαρμογής στα
νέα δεδομένα που έχει διαμορφώσει η κρίση σε ευρωπαϊκό αλλά και σε παγκόσμιο
επίπεδο με τις κοινωνικές αξίες της Ευρώπης. Αυτό τον συνδυασμό δεν πρέπει να
τον εγκαταλείψουμε.
Ασφαλώς και η αγορά
θα πρέπει να λειτουργεί με όρους ασφάλειας ποιότητας και υγιούς ανταγωνισμού,
όμως η πολιτική προσέγγιση που πρέπει να κάνετε εσείς στην Επιτροπή σας, αλλά
και εμείς στα Εθνικά Κοινοβούλια, δεν
πρέπει να είναι τεχνική, πρέπει να είναι ουσιαστική.
Αγαπητοί φίλοι,
Μια Ευρώπη που θέλει να ηγείται σε όρους
παραγωγικότητας, ανταγωνιστικότητας, απασχόλησης, ανάπτυξης ευρύτερα, αλλά και
θέλει να προστατεύει τους πολίτες, οφείλει, ιδιαίτερα σήμερα, να έχει επίγνωση
της οικονομικής κατάστασης που έχει διαμορφωθεί σε πολλές χώρες και κυρίως, της
κοινωνικής κατάστασης ως αποτέλεσμα αυτής της βαθιάς και παρατεταμένης κρίσης.
Οφείλει παράλληλα να λαμβάνει υπόψη και τις
ιδιαίτερα έντονες αποκλίσεις, που έχουν οι ευρωπαϊκές οικονομίες.
Θα αναφέρω ένα μόνο δείκτη: το χρέος της Εσθονίας
ως ποσοστό του ΑΕΠ είναι 10%, σε αντίθεση με τη χώρα μας που έχει φτάσει στο
160% περίπου (εξαιρ. της ανακεφαλαιοποίησης).
Ανάλογες αποκλίσεις μπορούμε να δούμε και σε
άλλα οικονομικά μεγέθη.
Όμως, μπροστά μας, το διακύβευμα δεν είναι μόνο οι
πολιτικές που θα μας βγάλουν από την κρίση, είναι και οι προοπτικές που
διαμορφώνονται και που δυστυχώς, είναι διαφορετικές σε σχέση, με παλαιότερα.
Οι προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής μιλούν για
αύξηση του χρέους στην Ευρώπη των 28 κατά 3,8% και στην Ευρωζώνη κατά 4,5%,
παρά τις προσπάθειες δημοσιονομικής προσαρμογής και περιορισμού των
ελλειμμάτων.
Θέλω επίσης να σημειώσω ότι, ακόμα και υπό
κανονικές συνθήκες θα πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι οι ενιαίοι κανόνες στην
εσωτερική αγορά παράγουν διαφορετικά
αποτελέσματα.
Ανάλογα βέβαια, με τις ιδιομορφίες κάθε χώρας
γεωγραφικές φυσικές, το ανθρώπινο δυναμικό της, τους θεσμούς της, αλλά και το
πολιτικό και κοινωνικό περιβάλλον.
Το μήνυμα που θα ήθελα να δώσω είναι λοιπόν η
ανάγκη προσαρμοσμένης εφαρμογής των
κανόνων αυτών. Αντιλαμβανόμαστε όλοι τι μπορεί να συμβεί αν οι προβλέψεις ή οι
συνθήκες επιδεινωθούν δραματικά, λόγω της κρίσης.
Και θα ήθελα στο σημείο αυτό να σας ρωτήσω: πώς
είναι δυνατόν να λειτουργήσει η εσωτερική αγορά σε χώρες όπως η Ελλάδα όπου
έχει υποστεί πλήγμα τόσο η προσφορά, όσο και η ζήτηση.
Αναφέρθηκε κάποιος συνάδελφος, στην απορρόφηση των
Κοινοτικών κονδυλίων. Επιτρέψτε μου να σας δώσω ένα παράδειγμα της ‘αντινομίας’
των πολιτικών. Η χαμηλή απορροφητικότητα Κοινοτικών Κονδυλίων για τις
μικρομεσαίες επιχειρήσεις, οφείλεται ακριβώς στο ότι δεν έχουν πρόσβαση στη
χρηματοδότηση. Αν και προκηρύσσονται διαρκώς προγράμματα, ευέλικτα με χαμηλή
γραφειοκρατία, λόγω της αδυναμίας πρόσβασης των επιχειρήσεων στη χρηματοδότηση
για την εξασφάλιση της δικής τους συμμετοχής, δεν μπορούμε να
αξιοποιήσουμε τους δημόσιους πόρους. Ένα
άλλο πολύ χειρότερο αποτέλεσμα για τις μεταποιητικές κυρίως επιχειρήσεις, είναι
η αδυναμία τους να προβούν σε εισαγωγές
πρώτων υλών.
Άρα λοιπόν, για ποια εσωτερική αγορά μιλούμε, όταν
δεν υπάρχει ίση πρόσβαση των επιχειρήσεων στις χρηματαγορές;
Όσον αφορά στη ζήτηση, είναι σαφές ότι οι
καταναλωτές δεν έχουν πλέον αγοραστική δύναμη.
Στο υποσυνείδητο του έλληνα ευρωπαίου πολίτη,
επιχειρηματία, ή καταναλωτή, όλα αυτά που συζητάμε δεν ακούγονται ευχάριστα.
Οι αντινομίες των πολιτικών θα πρέπει να σας
προβληματίσουν.
Ένα άλλο παράδειγμα αφορά στις παραχωρήσεις, για
τις οποίες μίλησε ένας συνάδελφος. Από
τη μια πλευρά γίνονται πολλά για να διαμορφωθεί ένα κατάλληλο θεσμικό πλαίσιο
για τις παραχωρήσεις στην Ευρώπη και από την άλλη, υπάρχουν χώρες οι οποίες
έχουν αναλάβει δεσμεύσεις υλοποίησης αποκρατικοποιήσεων που εάν περιοριστούν
στο εργαλείο των παραχωρήσεων δεν πρόκειται να επιτύχουν τον οικονομικό τους
στόχο, ή το εργαλείο μπορεί να οριστικοποιηθεί αργότερα από ό,τι χρειάζεται.
Κλείνοντας κύριε Πρόεδρε, πιστεύω ότι για να
ανακτήσουμε την εμπιστοσύνη των πολιτών, πρέπει όλοι μαζί, στα Εθνικά
Κοινοβούλια και το Ευρωκοινοβούλιο, να αναγνωρίσουμε με γενναιότητα, τις αιτίες
των κοινωνικών και οικονομικών προβλημάτων που έχει σήμερα η Ευρώπη, να
προσπαθήσουμε να διαμορφώσουμε και να επεξεργαστούμε ρεαλιστικές λύσεις, αλλά
και να αποκτήσουμε πάνω από όλα, την ικανότητα εφαρμογής αυτών των λύσεων. Αυτό
κάνουμε στην Ελλάδα. Προσπαθούμε να δημιουργήσουμε θεσμούς, που θα λειτουργούν
μόνιμα και θα μπορούν μετά την κρίση, να σηκώσουν το βάρος της ανάπτυξης.
Αν όμως δεν αρθεί η δυσπιστία των πολιτών,
κινδυνεύουμε να ακυρώσουμε την προσπάθεια.
Αν παράλληλα ενταθεί η καχυποψία των πολιτών για τις Ευρωπαϊκές πολιτικές, τότε θα οδηγηθούμε
με βεβαιότητα σε ήττα της Ευρώπης.
Πρέπει να πείσουμε τους πολίτες ότι η Ευρώπη μπορεί
να γίνει πιο δίκαιη, πιο δημοκρατική, πιο ενωμένη και περισσότερο αλληλέγγυα.
Και τονίζω το σημείο της αλληλεγγύης, όχι τόσο σε όρους οικονομικούς, η
αλληλεγγύη στο ζήτημα αυτό είναι δεδομένη για μας, αλλά σε όρους ηθικής στήριξης. Γι αυτό και οι Ευρωπαίοι Ηγέτες θα πρέπει να προσέχουν πολύ όταν εκφέρουν δημόσιο λόγο.
Ευχαριστώ κύριε Πρόεδρε.
