Ο κ. Βαρουφάκης και οι συνεργάτες του στον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ διατυμπάνιζαν ότι η αλλαγή που διεκδικούν δεν θα ευνοήσει μόνο τους Έλληνες, αλλά όλους τους Ευρωπαίους, ακολούθησαν μια διαπραγματευτική στρατηγική στενόμυαλη, αντιπαραγωγική και αφελή, σημειώνει ο Economist.
Ίσως αυτό οφείλεται εν μέρει στην απειρία τους, αναφέρει το βρετανικό περιοδικό, ωστόσο λίγοι Ευρωπαίοι αμφισβητούσαν το γεγονός ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα έκανε αυτό που οι Έλληνες ονομάζουν «κωλοτούμπα».
Ωστόσο, τίποτα δεν μπορεί να δικαιολογήσει τις άκαιρες αναφορές στην κατοχή της Ελλάδας από τουςΝαζί, τα παιχνίδια με τους εταίρους στο Eurogroup ή τις διαρροές των non-paper από τους κύκλους της κυβέρνησης, υπογραμμίζει ο Economist.
Το λάθος ξεκίνησε από την προηγούμενη κυβέρνηση, η οποία συμφώνησε παράταση του προγράμματος μόνο για δύο μήνες, αναφέρει το δημοσίευμα.
Και αντί ο Τσίπρας και ο Βαρουφάκης να αποδεχθούν την παράταση του μνημονίου, προτίμησαν να χρονοτριβήσουν επιμένοντας σε «συμφωνία-γέφυρα» που θα ανοίξει τις στρόφιγγες της ΕΚΤ και θα δώσει χρόνο στην κυβέρνηση να επιβραδύνει ή να ακυρώσει τις μεταρρυθμίσεις.
Όπως ήταν αναμενόμενο, οι πιστωτές της Ελλάδας δεν εντυπωσιάστηκαν από την τακτική αυτή, με αποτέλεσμα στις 19 Φεβρουαρίου η κυβέρνηση θα καταθέσει μια πιο συμβιβαστική πρόταση, η οποία όμως σχεδόν ακαριαία απορρίφθηκε από τη Γερμανία.
Ήταν προφανές ότι η εμπιστοσύνη της Γερμανίας προς την Ελλάδα έχει κλονιστεί σε υπερβολικό βαθμό, σημειώνει ο αρθρογράφος.
Η παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ εξαρτάται από δύο εξωγενείς, κατά βάση, παράγοντες: τηβούληση της ΕΚΤ να συνεχίσει τη χρηματοδότηση προς τις ελληνικές τράπεζες και από τη βούληση του Eurogroup να κλείσει μακροπρόθεσμη συμφωνία χρηματοδότησης προκειμένου η χώρα να μην χρεοκοπήσει.
Παρ’ όλα αυτά, υπογραμμίζει το περιοδικό, υπάρχει ένας κανόνας που παραμένει αμετάβλητος: καμία πλευρά δεν θέλει να δει την Ελλάδα εκτός Ευρωζώνης.
Η πραγματική ελληνική τραγωδία είναι ότι ο Τσίπρας, εάν είχε λίγο περισσότερη πολιτική δεινότητα, θα είχε ωθήσει την Ευρώπη σε ένα ορθότερο μονοπάτι: η Ευρωζώνη χρειάζεται απεγνωσμένα ένααντίπαλο δέος στην αποτυχημένη πολιτική λιτότητας της Γερμανίας, επισημαίνει το δημοσίευμα.
Ο κ. Τσίπρας, ως ο ηγέτης της οικονομίας που έχει πληγεί περισσότερο στην Ευρωζώνη και οπλισμένος με μια ισχυρή λαϊκή εντολή, είχε όλα τα εφόδια για να προσφέρει αυτόν το αντίπαλο δέος.
Θα μπορούσε να έχει αναζητήσει συμμάχους ενάντια στη λιτότητα και υπέρ μιας πιο χαλαρής δημοσιονομικής και νομισματικής πολιτικής σε χώρες όπως η Γαλλία και η Ιταλία, ακόμη και μέσα στην ΕΚΤ.
Αντ’ αυτού, όμως, επέλεξε να γκρινιάζει για την παράταση του μνημονίου και εναντιώνεται στις εύλογες μεταρρυθμίσεις με αποτέλεσμα να απωθήσει όλους τους εταίρους από δίπλα του, καταλήγει το βρετανικό περιοδικό.
Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙΣ ΤΗΣ - ΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ
«Η Ευρώπη δέχθηκε να παρατείνει το πρόγραμμα διάσωσης, αφού η Ελλάδα παραιτήθηκε από όλες σχεδόν τις διεκδικήσεις της», τιτλοφορείται το σημερινό δημοσίευμα του Economist.
Τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να λογοδοτήσει στους ψηφοφόρους της, επισημαίνει το βρετανικό περιοδικό.
Τουλάχιστον, η συμφωνία εκχωρεί στην ελληνική κυβέρνηση την ευχέρεια να καταρτίσει τις πολικές που θα εφαρμόσει στη χώρα, αλλά στην ουσία θα πρέπει να κάνει ορισμένες επώδυνες υποχωρήσεις, όπως οι μεταρρυθμίσεις στο συνταξιοδοτικό.
Η αναταραχή των τελευταίων εβδομάδων θα φαντάζει ως «γλυκιά ανάμνηση» σε σύγκριση με τα όσα περιμένουν την Ελλάδα, προειδοποιεί ο Economist.
Η χώρα δεν θα είναι σε θέση θα επιστρέψει στις κεφαλαιαγορές όταν λήξει το πρόγραμμα διάσωσης στα τέλη Ιουνίου, το οποίο σημαίνει ότι θα αναγκαστεί να διασφαλίσει μακροχρόνια συμφωνία χρηματοδότησης με τους Ευρωπαίους εταίρους προτού φτάσει ως εκεί.
Οι περισσότεροι θα αποκαλέσουν τη συμφωνία αυτή «τρίτο μνημόνιο», σε αντίθεση με τον ευφημισμό «συμβόλαιο ανάκαμψης και ανάπτυξης» που προτιμά ο κ, Βαρουφάκης, αναφέρει το δημοσίευμα.
Ανεξαρτήτως από τη διατύπωση, πάντως, θα είναι πολύ δύσκολο για την κυβέρνηση να «στρογγυλέψει» τους όρους της συμφωνίας: οι όροι που θα απαιτούσουν οι Γερμανοί και οι υπόλοιποι εταίροι θα είναι διαμετρικά αντίθετοι με τις εξαγγελίες του ΣΥΡΙΖΑ για αποτίναξη των δεσμών του μνημονίου.
Όπως αναφέρει το δημοσίευμα, μέσα στη φρενίτιδα που επικράτησε τις τελευταίες εβδομάδες στην Ευρωζώνη, μια άλλη σημαντική αξία «υποτιμήθηκε»: η εμπιστοσύνη.
Οι Γερμανοί και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι αισθάνονται ενδεχομένως άσχημα που προσδοκούσαν τόσα πολλά από μια νεοεκλεγείσα κυβέρνηση που είχε δεσμευτεί να έρθει σε ρήξη με τους προκατόχους της.
Το φταίξιμο, όμως, ανήκει στο ΣΥΡΙΖΑ, εξηγεί ο αρθρογράφος, ο οποίος έκανε επίδειξη ισχύος και προκαλούσε με αναφορές στο ναζιστικό παρελθόν της Γερμανίας, ενώ ταυτόχρονα φλέρταρε με συμμαχίες εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Οι διαπραγματεύσεις που θα ακολουθήσουν θα είναι πιο επώδυνες και τα περιθώρια της Ελλάδας για ελιγμούς πιο περιορισμένα απ’ ό,τι μέχρι σήμερα, καταλήγει ο Economist.
* Ο τίτλος και το περιεχόμενο των κειμένων εκφράζουν αυτονόητα το περιοδικό και τους συντάκτες του.
iskra.gr
