Στον ωμό αντικομουνισμό κατέληξε ο πρόεδρος της ΔΟΕ κ. Μαντάς, κατά την έκτακτη συνέλευση του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Χίου, σίγουρο και σταθερής αξίας καταφύγιο για κάθε γνήσιο τέκνο της σοσιαλδημοκρατίας, για κάθε γνήσιο απολογητή της σαπίλας του καπιταλιστικού συστήματος.
Ξεκίνησε λάβρος εναντίον των μέτρων της κυβέρνησής του, πληθωρικός σε εκφράσεις και προσδιοριστικά επίθετα για το υπουργείο Παιδείας, για τους γραμματείς, για την υπουργό, για το ανίκανο (;) κράτος και την άδικη και αδυσώπητη κυβερνητική πολιτική.
Το θέατρο όμως εκ μέρους του σύντομα έλαβε τέλος. Όταν στριμώχτηκε από τα στελέχη του ΠΑΜΕ, όταν προκλήθηκε να αναφέρει το βασικό ένοχο, τον οποίο ευλαβικά υπηρετεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, όπως και η κυβέρνηση της ΝΔ με τους δορυφόρους ΛΑΟΣ κλπ, τον καπιταλισμό και τις αδηφάγες ορέξεις του, όταν του ζητήθηκε να αναφερθεί στο διά ταύτα της αποστασιοποίησης της ΠΑΣΚΕ από τον πολιτικό της φορέα, να αναφερθεί στο πολιτικό αντίκρισμα στην πράξη αυτής της ενέργειας, τότε οι ευγένειες, ο πλουραλισμός, οι «δονκιχωτισμοί» του κ. Προέδρου πήγαν περίπατο!
Τότε , θυμήθηκε τα «Γκούλαγκ», τότε θυμήθηκε το σοσιαλισμό που «κατέρρευσε»- το σοσιαλισμό με μηδενικό αναλφαβητισμό,με μηδενική ανεργία και πλήρη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη- θυμήθηκε τους σημερινούς μισθούς της Βουλγαρίας, κάνοντας αναγωγισμούς που μόνο ένα «Πασοκικό» μυαλό τέτοιου ηγετικού τύπου μπορεί να συλλάβει, θυμήθηκε τον « ολοκληρωτισμό» της κομμουνιστικής ιδεολογίας και όλα τα γνωστά επιχειρήματα τα βγαλμένα από το οπλοστάσιο της CIA!
Μέχρι και τον αντάρτη πατέρα του θυμήθηκε-κάθε σωστός Πασόκος , αλλά και γενικά κάθε «πρώην» από το αντάρτικο προέρχεται,- που το 89-90 είδε τον ουρανό να τον πλακώνει και τα οράματα να χάνονται, για αυτό και οι απόγονοι έσπευσαν να τηρήσουν τους στίχους:
«…Για να μη με τυλίξουνε σε καμιά κόλλα,
ό,τι κανένας δεν εγκρίνει, το εγκρίνω.
Φονιάδες είδα, κι είδα πλήθος θύματα.
Μου λείπει θάρρος, μα όχι και συμπόνια.
Και φώναξα, βλέποντας τόσα μνήματα:
"Καλά τους κάνουν- για του έθνους την ομόνοια!"..» (Μπρεχτ, Μπαλάντα για την έγκριση του κόσμου)
Τα πράγματα «χειροτέρεψαν» και έγιναν εξόχως αποκαλυπτικά , όταν κλήθηκε να πάρει θέση για τα χαράτσια, όταν του ζητήθηκε από το ΠΑΜΕ και άλλους συναδέλφους να τοποθετηθεί στο θέμα της απειθαρχίας και ανυπακοής σε όλα αυτά, ώστε οργανωμένα και συλλογικά η ΔΟΕ να τα επιστρέψει στην κυβέρνηση και στους παρατρεχάμενούς της.
Άστραψε και βρόντηξε ο κ. Πρόεδρος! Τι για γραμμή του Περισσού φώναζε, τι για τυφλή υπακοή στο ΚΚΕ, τι για κινήσεις εντυπωσιασμού χωρίς ουσία, τι για επικίνδυνες εξελίξεις που δε μπορεί να καλύψει η ΔΟΕ, τι για τον Μπελογιάννη που το ΚΚΕ τον ονόμαζε πράκτορα, τι για το «βρώμικο» 89, αφρίζοντας κυριολεκτικά στην προοπτική της εφαρμογής της πρότασης του ΠΑΜΕ.
Ο κ. Πρόεδρος της ΔΟΕ, δεινός χειροκροτητής της Διαμαντοπούλου και εξ απορρήτων του υπουργείου Παιδείας, έφτασε τέλος στο σημείο, μαζί με τα τοπικά στελέχη της ΠΑΣΚ, να κατηγορήσει το ΠΑΜΕ ότι κάλεσε τοπικό κανάλι για να δώσει την παράστασή του , όταν ο σύλλογος και οι ίδιοι είχαν δώσει σχετικό δελτίο τύπου!!!!
Το επίσης αποκαλυπτικό κρεσέντο όμως του παραληρήματός του, ήταν η ωδή στη δυτική δημοκρατία, η ωδή στο σύστημα και στον καπιταλισμό.
Η πλήρης επομένως αποκάλυψη της «αποστασιοποιημένης» ΠΑΣΚ, του αρχηγού της και της στρεψοδικίας της, στην πιο κρίσιμη καμπή για το μέλλον των δασκάλων.
Γι αυτό και πρέπει να βγουν τα απαραίτητα συμπεράσματα από όλους τους εκπαιδευτικούς Πρωτ/μιας και Δευτ/μιας, γι αυτό τώρα πρέπει να συμπαραταχθούν με το ΠΑΜΕ, γι αυτό και πρέπει να αρνηθούν πλέον να αποτελούν το πλειοψηφικό άλλοθι των ξεπουλημένων ηγεσιών στο συνδικαλιστικό κίνημα.
Μέχρι τότε σε όλες αυτές τις εργοδοτικές ηγεσίες τους αφιερώνουμε σε παράφραση τα λόγια του Μπρεχτ:
Αναρωτιόμαστε: Γιατί να συζητάμε μαζί σας;
Ψωνίζετε τη γνώση για να την πουλήσετε.
Θέλετε να μάθετε πού υπάρχει γνώση φτηνή που να μπορείτε ακριβά να την πουλήσετε.
Γιατί να ενδιαφερθείτε να γνωρίσετε ο,τι ενάντια στην αγοραπωλησία μιλάει;
ΠΑΜΕ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΧΙΟΥ
