Ο πρόεδρος της Ν.Δ. Αντώνης Σαμαράς προσέρχεται για τη συνεδρίαση του ΕΛΚ, την περασμένη Πέμπτη στις Βρυξέλλες. Αργότερα, σε ανακοίνωσή του θα τονίσει ότι «για να σωθεί η Ελλάδα από την ασφυξία ο κ. Τσίπρας θα πρέπει να περάσει τις εξετάσεις των νέων μέτρων, βαθμολογητές του θα είναι η τρόικα στην Αθήνα και το Eurogroup στις Βρυξέλλες...».
Εναλλακτικά σενάρια έναντι των ραγδαίων πολιτικών εξελίξεων που εκτιμούν στο επιτελείο του ότι επίκεινται έχει στο συρτάρι του ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Αντώνης Σαμαράς. Σενάρια που ξεκινούν από τη στροφή της κυβέρνησης Τσίπρα - Καμμένου στον ρεαλισμό, με ό,τι μπορεί αυτό να συνεπάγεται σε όρους ανασύνθεσης του πολιτικού σκηνικού, και φθάνουν, με ενδιάμεσες εκδοχές τις εκλογές ή το δημοψήφισμα, ακόμη και στο ενδεχόμενο «ατυχήματος» εφόσον ο πρωθυπουργός, εγκλωβισμένος στις εσωτερικές αντιθέσεις του κόμματός του, επιμείνει στην αντιπαραγωγική στάση έναντι της Ευρωζώνης.
Στον απόηχο της «μίνι συνόδου» των Βρυξελλών, ο κ. Σαμαράς εξέδωσε μία αυστηρή ανακοίνωση στην οποία και σημείωνε, με όχι τυχαία επιλεγμένες λέξεις, ότι για να σωθεί η Ελλάδα από την ασφυξία ο κ. Τσίπρας θα πρέπει να περάσει τις εξετάσεις των νέων μέτρων, βαθμολογητές του θα είναι η τρόικα στην Αθήνα και το Eurogroup στις Βρυξέλλες...». Την ίδια στιγμή, η Ν.Δ. επιδιώκει να χαράξει μία σαφή διαχωριστική γραμμή μεταξύ του «μνημονιακού» της παρελθόντος και των μέτρων που θα φέρει η κυβέρνηση Τσίπρα. Με απλά λόγια, ό,τι εκτιμάται πως υπηρετεί την παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη θα τυγχάνει και «γαλάζιας» στήριξης. Στον αντίποδα, η Ν.Δ. θα λάβει αποστάσεις από νέα μέτρα που υπερβαίνουν τα όρια της συμφωνίας που είχε σχηματοποιηθεί στα τέλη του 2014 ή οφείλονται στα πρόσφατα διαπραγματευτικά παίγνια του ΣΥΡΙΖΑ. Ετσι, το βάρος της έγκρισης θα πρέπει να σηκώσει η πλειοψηφία της συμπολίτευσης στη Βουλή, πίνοντας «γουλιά γουλιά», όπως είπε ο κ. Σαμαράς, «το πικρό ποτήρι των συνεπειών της εξαπάτησης».
Οι συνεργάτες του τέως πρωθυπουργού δεν κρύβουν ότι τελικός στόχος τους αποτελεί όχι μόνον η ηθική ή πολιτική, αλλά και η εκλογική δικαίωση του κ. Σαμαρά. Τη φιλοδοξία αυτή, βεβαίως, δεν συμμερίζεται σειρά «γαλάζιων» στελεχών που επιμένουν, αν και χωρίς να συνιστούν αυτή τη στιγμή συγκροτημένο πόλο αμφισβήτησης, στην ανάγκη αλλαγής σελίδας στο κόμμα. Στο επιτελείο Σαμαρά, αντιθέτως, θεωρούν ότι έχουν καλυμμένα τα εσωκομματικά του νώτα, ειδικά μετά τη χωρίς κλυδωνισμούς ολοκλήρωση των διαδικασιών συγκρότησης των νέων κομματικών οργάνων.
Υπό όρους, οικουμενική
Η ηγεσία της Συγγρού φέρεται να μετέβαλε στάση και έναντι των σεναρίων (σ.σ. πρωτοφανών για κυβέρνηση δύο μηνών, αλλά και ενδεικτικών της ρευστότητας που επικρατεί) για την ανάγκη κυβέρνησης «μεγάλου συνασπισμού» ή «εθνικής σωτηρίας». Στις εσωτερικές συσκέψεις, ένα τέτοιο ενδεχόμενο είχε αρχικώς αποκλειστεί υπέρ της αναζήτησης «καθαρών λύσεων» μέσω εκλογών. Ωστόσο, οι αναφορές του κ. Μιλτ. Βαρβιτσιώτη περί συνεργασίας Ν.Δ. - ΣΥΡΙΖΑ, εάν απαιτηθεί, η φράση του κ. Μ. Βορίδη ότι εάν η συμπολίτευση δεν μπορεί να περάσει τη συμφωνία από τη Βουλή τότε θα πρέπει να αναζητηθεί νέα κυβέρνηση χωρίς εκλογές, αλλά και η πρόσκληση του κ. Νικ. Κακλαμάνη προς τον κ. Τσίπρα να «καθαρίσει το κόμμα του από τους ακραίους και η πλειοψηφία δεν θα του λείψει», σηματοδοτούν την αλλαγή στάσης του κόμματος.
Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», εφόσον ανακύψει μείζων εθνικός κίνδυνος, ο κ. Σαμαράς δεν θα αρνηθεί να συμπράξει κυβερνητικά για την αποφυγή του «ατυχήματος». Πρόκειται για ένα ενδεχόμενο που, σύμφωνα με όσα λέγονται στο παρασκήνιο, μπορεί να φέρει τον κ. Σαμαρά, ως πρόεδρο της Ν.Δ., να στηρίζει τον κ. Κ. Καραμανλή ως επικεφαλής μιας κυβέρνησης «εθνικού σκοπού». Διότι στο πρόσωπο του πρώην πρωθυπουργού καταλήγουν όλα τα σχετικά σενάρια, τα οποία άλλωστε πυροδοτεί η επιλογή του επιτελείου του Μεγάρου Μαξίμου στο πρόσωπο του κ. Πρ. Παυλόπουλου ως Προέδρου της Δημοκρατίας, αλλά και σειράς «καραμανλικών» στελεχών, όπως ο νέος γ.γ. του υπ. Δικαιοσύνης Δημ. Παπαγγελόπουλος, για τη στελέχωση της κρατικής μηχανής.
Ακόμη και σε αυτό το ενδεχόμενο, όμως, οι συνεργάτες του κ. Σαμαρά θέτουν μία σειρά προϋποθέσεων, όπως η ακύρωση ρυθμίσεων για τη δημόσια τάξη, τη μετανάστευση κ.ο.κ. και, κυρίως, το νέο σχήμα να είναι βραχύβιο. Η αντιμετώπιση του, θεωρητικού πάντοτε, σεναρίου μοιάζει πολύ με αυτήν της κυβέρνησης Παπαδήμου, καθώς αρμόδιοι «γαλάζιοι» παράγοντες αναδεικνύουν, στο ενδεχόμενο μιας μακράς σε βίο κυβέρνησης εθνικού σκοπού τον κίνδυνο ταυτόχρονης κατάρρευσης και των δύο κομμάτων.
Στον απόηχο της «μίνι συνόδου» των Βρυξελλών, ο κ. Σαμαράς εξέδωσε μία αυστηρή ανακοίνωση στην οποία και σημείωνε, με όχι τυχαία επιλεγμένες λέξεις, ότι για να σωθεί η Ελλάδα από την ασφυξία ο κ. Τσίπρας θα πρέπει να περάσει τις εξετάσεις των νέων μέτρων, βαθμολογητές του θα είναι η τρόικα στην Αθήνα και το Eurogroup στις Βρυξέλλες...». Την ίδια στιγμή, η Ν.Δ. επιδιώκει να χαράξει μία σαφή διαχωριστική γραμμή μεταξύ του «μνημονιακού» της παρελθόντος και των μέτρων που θα φέρει η κυβέρνηση Τσίπρα. Με απλά λόγια, ό,τι εκτιμάται πως υπηρετεί την παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη θα τυγχάνει και «γαλάζιας» στήριξης. Στον αντίποδα, η Ν.Δ. θα λάβει αποστάσεις από νέα μέτρα που υπερβαίνουν τα όρια της συμφωνίας που είχε σχηματοποιηθεί στα τέλη του 2014 ή οφείλονται στα πρόσφατα διαπραγματευτικά παίγνια του ΣΥΡΙΖΑ. Ετσι, το βάρος της έγκρισης θα πρέπει να σηκώσει η πλειοψηφία της συμπολίτευσης στη Βουλή, πίνοντας «γουλιά γουλιά», όπως είπε ο κ. Σαμαράς, «το πικρό ποτήρι των συνεπειών της εξαπάτησης».
Οι συνεργάτες του τέως πρωθυπουργού δεν κρύβουν ότι τελικός στόχος τους αποτελεί όχι μόνον η ηθική ή πολιτική, αλλά και η εκλογική δικαίωση του κ. Σαμαρά. Τη φιλοδοξία αυτή, βεβαίως, δεν συμμερίζεται σειρά «γαλάζιων» στελεχών που επιμένουν, αν και χωρίς να συνιστούν αυτή τη στιγμή συγκροτημένο πόλο αμφισβήτησης, στην ανάγκη αλλαγής σελίδας στο κόμμα. Στο επιτελείο Σαμαρά, αντιθέτως, θεωρούν ότι έχουν καλυμμένα τα εσωκομματικά του νώτα, ειδικά μετά τη χωρίς κλυδωνισμούς ολοκλήρωση των διαδικασιών συγκρότησης των νέων κομματικών οργάνων.
Υπό όρους, οικουμενική
Η ηγεσία της Συγγρού φέρεται να μετέβαλε στάση και έναντι των σεναρίων (σ.σ. πρωτοφανών για κυβέρνηση δύο μηνών, αλλά και ενδεικτικών της ρευστότητας που επικρατεί) για την ανάγκη κυβέρνησης «μεγάλου συνασπισμού» ή «εθνικής σωτηρίας». Στις εσωτερικές συσκέψεις, ένα τέτοιο ενδεχόμενο είχε αρχικώς αποκλειστεί υπέρ της αναζήτησης «καθαρών λύσεων» μέσω εκλογών. Ωστόσο, οι αναφορές του κ. Μιλτ. Βαρβιτσιώτη περί συνεργασίας Ν.Δ. - ΣΥΡΙΖΑ, εάν απαιτηθεί, η φράση του κ. Μ. Βορίδη ότι εάν η συμπολίτευση δεν μπορεί να περάσει τη συμφωνία από τη Βουλή τότε θα πρέπει να αναζητηθεί νέα κυβέρνηση χωρίς εκλογές, αλλά και η πρόσκληση του κ. Νικ. Κακλαμάνη προς τον κ. Τσίπρα να «καθαρίσει το κόμμα του από τους ακραίους και η πλειοψηφία δεν θα του λείψει», σηματοδοτούν την αλλαγή στάσης του κόμματος.
Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», εφόσον ανακύψει μείζων εθνικός κίνδυνος, ο κ. Σαμαράς δεν θα αρνηθεί να συμπράξει κυβερνητικά για την αποφυγή του «ατυχήματος». Πρόκειται για ένα ενδεχόμενο που, σύμφωνα με όσα λέγονται στο παρασκήνιο, μπορεί να φέρει τον κ. Σαμαρά, ως πρόεδρο της Ν.Δ., να στηρίζει τον κ. Κ. Καραμανλή ως επικεφαλής μιας κυβέρνησης «εθνικού σκοπού». Διότι στο πρόσωπο του πρώην πρωθυπουργού καταλήγουν όλα τα σχετικά σενάρια, τα οποία άλλωστε πυροδοτεί η επιλογή του επιτελείου του Μεγάρου Μαξίμου στο πρόσωπο του κ. Πρ. Παυλόπουλου ως Προέδρου της Δημοκρατίας, αλλά και σειράς «καραμανλικών» στελεχών, όπως ο νέος γ.γ. του υπ. Δικαιοσύνης Δημ. Παπαγγελόπουλος, για τη στελέχωση της κρατικής μηχανής.
Ακόμη και σε αυτό το ενδεχόμενο, όμως, οι συνεργάτες του κ. Σαμαρά θέτουν μία σειρά προϋποθέσεων, όπως η ακύρωση ρυθμίσεων για τη δημόσια τάξη, τη μετανάστευση κ.ο.κ. και, κυρίως, το νέο σχήμα να είναι βραχύβιο. Η αντιμετώπιση του, θεωρητικού πάντοτε, σεναρίου μοιάζει πολύ με αυτήν της κυβέρνησης Παπαδήμου, καθώς αρμόδιοι «γαλάζιοι» παράγοντες αναδεικνύουν, στο ενδεχόμενο μιας μακράς σε βίο κυβέρνησης εθνικού σκοπού τον κίνδυνο ταυτόχρονης κατάρρευσης και των δύο κομμάτων.
Με αψιμαχίες και αποχές με νόημα η στελέχωση των οργάνων
Στάση αναμονής, ενόψει των εξελίξεων, τηρούν και τα στελέχη που ζητούν αλλαγή σελίδας στη Ν.Δ. Η ανάδειξη των μελών του Πολιτικού Συμβουλίου και των τομεαρχών - συντονιστών της Κοινοβουλευτικής Ομάδας πραγματοποιήθηκε εν μέσω μικρών αψιμαχιών και αποχών με νόημα (Μπακογιάννη, Στυλιανίδης, Βλάχος, Τζαβάρας) αλλά και έντονου παρασκηνίου, με τον κ. Σαμαρά να αναλαμβάνει, προσωπικά, τη διαμόρφωση της τελικής λίστας όσων ανέλαβαν θέσεις ευθύνης.
Για το ορατό μέλλον, η ηγεσία του κόμματος θα θεωρεί το θέμα λήξαν, οι δε αντιφρονούντες θα κινούνται με λογικές «στιγμιαίων χτυπημάτων» και ενίσχυσης της θέσης τους, επενδύοντας παράλληλα στις αρνητικές για τη «γαλάζια» ηγεσία δημοσκοπήσεις. Ο κ. Ν. Δένδιας πραγματοποίησε συγκέντρωση στελεχών του σε κεντρικό ξενοδοχείο, ο κ. Ευρ. Στυλιανίδης κινείται ήδη με στόχο τη δημιουργία ομάδας στελεχών που θα αναλάβουν τη διαμόρφωση εξειδικευμένων προγραμματικών θέσεων, ζεστό κρατάει τον μηχανισμό του και ο κ. Κυρ. Μητσοτάκης, ενώ στο παρασκήνιο, ενεργά κινούνται εξωκοινοβουλευτικά στελέχη νεότερης γενιάς.
Την ίδια στιγμή, στο επιτελείο του κ. Σαμαρά οι Κ. Καραγκούνης και Ν. Τσιούτσιας παίρνουν πάνω τους την επικοινωνία του κόμματος και ο κ. Δημ. Σταμάτης περνάει περισσότερο χρόνο στη Βουλή, παραμένοντας, ωστόσο, όπως ο κ. Χρ. Λαζαρίδης που τον συνόδευσε στις Βρυξέλλες, εκ των βασικών συνομιλητών - συνεργατών του κ. Σαμαρά.
Για το ορατό μέλλον, η ηγεσία του κόμματος θα θεωρεί το θέμα λήξαν, οι δε αντιφρονούντες θα κινούνται με λογικές «στιγμιαίων χτυπημάτων» και ενίσχυσης της θέσης τους, επενδύοντας παράλληλα στις αρνητικές για τη «γαλάζια» ηγεσία δημοσκοπήσεις. Ο κ. Ν. Δένδιας πραγματοποίησε συγκέντρωση στελεχών του σε κεντρικό ξενοδοχείο, ο κ. Ευρ. Στυλιανίδης κινείται ήδη με στόχο τη δημιουργία ομάδας στελεχών που θα αναλάβουν τη διαμόρφωση εξειδικευμένων προγραμματικών θέσεων, ζεστό κρατάει τον μηχανισμό του και ο κ. Κυρ. Μητσοτάκης, ενώ στο παρασκήνιο, ενεργά κινούνται εξωκοινοβουλευτικά στελέχη νεότερης γενιάς.
Την ίδια στιγμή, στο επιτελείο του κ. Σαμαρά οι Κ. Καραγκούνης και Ν. Τσιούτσιας παίρνουν πάνω τους την επικοινωνία του κόμματος και ο κ. Δημ. Σταμάτης περνάει περισσότερο χρόνο στη Βουλή, παραμένοντας, ωστόσο, όπως ο κ. Χρ. Λαζαρίδης που τον συνόδευσε στις Βρυξέλλες, εκ των βασικών συνομιλητών - συνεργατών του κ. Σαμαρά.
kathimerini.gr
