ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΔΑΣΚΑΛΩΝ ΚΑΙ ΝΗΠΙΑΓΩΓΩΝ ΧΙΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ

Συνάδελφοι Διευθυντές, Προϊστάμενοι σχολείων και νηπιαγωγείων μπορείτε και πρέπει να αξιοποιήσετε την επιστολή του συλλόγου μας προκειμένου να επικοινωνήσετε με τους γονείς των μαθητών σας, ενημερώνοντάς τους για την επιχειρούμενη αξιολόγηση.

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΔΑΣΚΑΛΩΝ

ΚΑΙ ΝΗΠΙΑΓΩΓΩΝ ΧΙΟΥ «Ο ΑΔΑΜΑΝΤΙΟΣ ΚΟΡΑΗΣ»

                                                    ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ

     ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΜΑΣ ΓΟΝΕΙΣ.

1.      Το τελευταίο διάστημα, όλο και πιο συχνά, ακούτε ότι οι δάσκαλοι των παιδιών σας θα ‘’αξιολογούνται’’, αφού χρόνια τώρα ήταν στο απυρόβλητο! Τα κανάλια της ντροπής μάς παρουσιάζουν ως τεμπέληδες που επί τέλους θα μπει τάξη και θα ξεχωρίζουν οι ‘’καλύτεροι’’ για τα παιδιά σας!

      Όλοι τους χρησιμοποιούν μια λέξη με βαρύνουσα σημασία όπως η αξιολόγηση , για να κρύψουν την πραγματική αλήθεια, για να κρύψουν τους πραγματικούς ενόχους, για τα χάλια της εκπαίδευσης. Γι αυτό μας ενοχοποιούν, γι’ αυτό μας πετάνε βορά στον κοινωνικό αυτοματισμό, που βλέπει το δέντρο και χάνει το δάσος.

          Ποτέ δεν  ισχυριστήκαμε ότι είμαστε αλάθητοι,όμως ως εκπαιδευτικοί  πασχίζουμε  χρόνια τώρα και υπό αντίξοες συνθήκες να τα βγάλουμε πέρα.

         Γι’ αυτό και λέμε:

·         ΟΧΙ στην αξιολόγηση-χειραγώγηση-διάλυση του δημόσιου σχολείου και του εκπαιδευτικού.

·         Όχι στην υποκρισία της συγκυβέρνησης, που προσπαθεί για άλλη μια φορά να  μας στοχοποιήσει  για να κρύψει τη δική της αντιεκπαιδευτική πολιτική.

2.      Στο ερώτημα που τίθεται,

    «Γιατί δεν θέλετε κι εσείς να αξιολογηθείτε»; Εμείς απαντάμε ότι βεβαίως και αξιολογούμαστε.     

    Αξιολογούμαστε κάθε μέρα από τους γονείς των παιδιών μας, από τα μάτια των παιδιών μας κάθε πρωί στην τάξη, από την κοινωνία που γνωρίζει το έργο μας και από τη συνείδησή μας που δε μας επιτρέπει να μη δίνουμε τον καλύτερο εαυτό μας για να μάθουν τα παιδιά του ελληνικού λαού.

    Η ‘’αξιολόγηση’’ όμως αυτή που προωθείται δεν έχει καμιά σχέση με το κοινωνικά αναγκαίο, δηλαδή να γίνεται ο εκπαιδευτικός καλύτερος, επιστημονικά πληρέστερος, πιο ικανός στο να μορφώνει ολόπλευρα τα παιδιά.

     Αν είχε, θα είχαμε βιβλία, θα είχαμε πετρέλαιο, θα είχαμε γραφική ύλη, θα είχαμε αξιοπρεπή και όχι ευτελή κονδύλια για τα σχολεία μας, θα είχαμε ουσιαστική επιμόρφωση και πολλά άλλα που οι ελλείψεις τους καθιστούν το έργο μας μέρα με τη μέρα ολοένα και πιο δυσχερές.

3.      Ο κατακερματισμένος και πολύ αναλυτικός τρόπος με τον οποίο επιβάλλεται η αξιολόγηση-χειραγώγηση-κατηγοριοποίηση δείχνει και το πώς κατανοείται σήμερα ο ρόλος του εκπαιδευτικού.      

     Τυποποιούν τη δουλειά του, λες και ελέγχεται για απόκτηση ISO, λες και είναι ένα άθροισμα τεχνικών και όχι μια ουσιαστική μορφωτική και διαπαιδαγωγική διαδικασία.

     Με ερωτήματα του στιλ: «Οι διαθέσιμοι οικονομικοί πόροι συμβάλλουν στην ανάπτυξη εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων;

     Οι διαθέσιμοι οικονομικοί πόροι επιτρέπουν τη συμμετοχή του σχολείου σε προγράμματα δράσης σε τοπικό, εθνικό ή διεθνές επίπεδο; Ο Δήμος ή η Κοινότητα ενισχύει οικονομικά το σχολείο; Το σχολείο αναλαμβάνει πρωτοβουλίες για κοινές δράσεις με φορείς της τοπικής κοινωνίας; (βλέπε και επιχειρήσεις)» κλπ, διαμορφώνουν ένα περιβάλλον που σε ενοχοποιούν, ώστε να τρέχεις να βρίσκεις χορηγούς και διάφορους εξωσχολικούς φορείς, που θα συντηρούν το σχολείο.  Τι και αν κάνεις καλά το μάθημά σου, αν τα μαθαίνεις με χίλιες δυο δυσκολίες μαθηματικά, φυσική, γλώσσα κ.λπ. τι κι αν καταθέτεις την ψυχή σου!  Δεν έχει καμία σημασία, αν δεν είσαι «καινοτόμος», αν δεν απαρνείσαι βασικές αρχές της επιστήμης σου και της παιδαγωγικής.

    Ο εμπειρισμός αποκτά ισότιμη θέση δίπλα στον ορθολογισμό: «Οτιδήποτε διδάσκεται πρέπει να αποδεικνύεται είτε με τη λογική είτε με τις αισθήσεις (!)», αφού λοιπόν η εμπειρία δείχνει ότι η γη είναι «πλατιά», εμείς θα μείνουμε εκεί. Διαμορφώνουν έτσι και προκρίνουν «δάσκαλους» που μαχητικά θα υπερασπίζονται την πολιτική που δρα σε βάρος των μορφωτικών δικαιωμάτων των παιδιών.

    Η ‘’αξιολόγησή’’ τους δεν έχει καμιά σχέση με την ανάγκη για ένα ενιαίο σχολείο, βασικό, υποχρεωτικό για όλα τα παιδιά, αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν. Δυστυχώς η Πολιτεία όλα αυτά τα χρόνια έχει δείξει ότι δε θέλει ούτε έναν τέτοιο εκπαιδευτικό, ούτε ένα τέτοιο σχολείο.

4.      Τα τελευταία χρόνια ως εκπαιδευτικοί δεχόμαστε μια ανελέητη επίθεση  ανεξαρτήτως κυβερνητικής

απόχρωσης που εξαθλιώνει το εισόδημά μας , τη ζωή μας και δυσκολεύει το έργο μας σε τεράστιο βαθμό. Ταυτόχρονα οι εισοδηματικές μας απώλειες που καθιστούν τη ζωή των οικογενειών μας τοπίο στην ομίχλη, καταδεικνύουν ότι ήδη έχουμε αξιολογηθεί ως ανεπαρκείς έως και άχρηστοι ως προς το έργο μας.

      Ενώ κανείς θα περίμενε την αξιολόγηση και αυτοαξιολόγηση να την κάνουν οι Πολιτειακοί παράγοντες στον εαυτό τους , ως προς τα παρεχόμενα κονδύλια , ως  προς τα αναλυτικά προγράμματα και βιβλία, ως προς το «νέο σχολείο» της διαφοροποίησης και της ταξικής επιλεκτικότητας, ως προς την έμμεση ή άμεση ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης, ως προς την επιμόρφωση των δασκάλων που επί της ουσίας εξαφανίζεται με την κατάργηση των ΣΕΛΔΕ και ΜΔΔΕ  θεσμοί που παρείχαν πραγματική και σε εύρος ανατροφοδότηση πάνω στις παιδαγωγικές επιστήμες,  το τελικό αποτέλεσμα είναι να στοχοποιείται ο χειμαζόμενος εκπαιδευτικός, με απολύσεις, υποχρεωτικές μετατάξεις, λουκέτα στα σχολεία, άκρατο ανταγωνισμό φέρνει η ‘’αξιολόγησή’’ τους!

           

5.    Ως εκ τούτου , η αξιοπρέπειά μας, η αυτοεκτίμησή μας, γιατί διαθέτουμε αυτά τα στοιχεία, δεν μας επιτρέπει να συμμετέχουμε σε κανενός είδους «αξιολόγηση» ή «αυτοαξιολόγηση» ,  που μας οδηγεί στη συνειδησιακή και εργασιακή αυτοκτονία και θα πράξουμε αυτό που επιβάλλουν οι στιγμές για να περιφρουρήσουμε τις αξίες μας και τη ζωή μας. Στην τιμωρητική επίκληση του νόμου, επικαλούμαστε το δίκιο που πηγάζει από τα προβλήματα των σκολείων μας , των εκπαιδευτικών, των γονιών.

      Η Πολιτεία μας αδικεί κατάφωρα και όταν η Πολιτεία αδικεί η αντίσταση είναι καθήκον.

      Ωστόσο, παρ’ όλες τις περικοπές, παρ’ όλη την υποτίμηση του έργου μας, δηλώνουμε ότι θα εξακολουθήσουμε με αυταπάρνηση να προσφέρουμε με μεγαλύτερες δυνάμεις , γιατί δεν θέλουμε οι επιπτώσεις αυτών των πολιτικών να είναι ακόμα βαρύτερες για τη μόρφωση των παιδιών μας.

     Άλλωστε με τη δουλειά και το έργο μας τόσα χρόνια έχουμε αποδείξει ότι δε χρειαζόμαστε κανενός είδους «βούρδουλα», αλλά  Πολιτεία που θα μας σέβεται και θα μας υποστηρίζει στο έργο μας σ’ όλα τα επίπεδα.

     Θα καταστήσουμε λοιπόν ανεφάρμοστους στην πράξη όσους νόμους- προεδρικά διατάγματα ψηφιστούν  για αυτή την αξιολόγηση –διωγμό της Εκπαίδευσης και του Εκπαιδευτικού που επιδιώκουν και σας  καλούμε να μας στηρίξετε, αποτρέποντας όλα τα κυοφορούμενα σχέδια αλλοτρίωσης του Δημόσιου Σχολείου. 

Επίσης σας στέλνουμε την ανακοίνωση της Ανώτατης Συνομοσπονδίας Γονέων Ελλάδας. 

«Η Ανώτατη Συνομοσπονδία Γονέων Ελλάδας εξέδωσε την παρακάτω ανακοίνωση , αναφορικά με την διαδικασία αξιολόγησης και το <<Νέο σχολείο>> :

Αθήνα, 12/03/2013

Προς: το Υπουργείο Παιδείας και τις Διευθύνσεις του.

    Μόλις πρόσφατα ζητήθηκε από τους Συλλόγους Γονέων να συμμετάσχουν στη διαδικασία αξιολόγησης της σχολικής μονάδας, στα σχολεία με νέο αναμορφωμένο πρόγραμμα (ΕΑΕΠ). Αύριο θα ζητηθεί να γίνει το ίδιο, σε όλα τα Σχολεία. Γονείς θα αξιολογούν εκπαιδευτικούς, εκπαιδευτικοί θα αξιολογούν μαθητές, όλοι εναντίων όλων και η πολιτική σας να προχωράει ανεμπόδιστοι.

     Η απάντησή μας είναι η εξής:

    Σας έχουμε αξιολογήσει χρόνια τώρα! Είστε εσείς που αφήνετε τα σχολεία χωρίς εκπαιδευτικούς, που κλείνετε σχολεία, που ξεχνάτε να στείλετε βιβλία, μας απειλείτε ότι αν τα παιδιά μας μουτζουρώσουν τα βιβλία τους θα τα πληρώνουμε (!), που αφήνετε πεινασμένους μαθητές σε αίθουσες που στάζουν στις πρώτες βροχές, είστε εσείς που ζητάτε να μάθετε πόσοι μαθητές μπορούν να στοιβαχτούν σε κάθε τάξη, για να φτιάξετε 30άρια τμήματα. Είστε εσείς που αφήνετε ανεμβολίαστα μικρά παιδιά. Είστε εσείς που μοιράζετε την απελπισία στις οικογένειες μας,  με την φοροεπιδρομή, την ανεργία, την ακρίβεια. Είστε εσείς που μαθαίνετε στα παιδιά μας πώς να σκύβουν το κεφάλι, και αν το αρνηθούν τα στέλνετε στα “μαθητοδικεία”. Είστε εσείς που κάνετε τη μόρφωση υπηρεσία για λίγους και εκλεκτούς. Είστε εσείς που στέλνετε 15χρονα στην εργασία και τη σχολική διαρροή. Είστε εσείς που κλείσατε το μοναδικό δημόσιο παιδοχειρουργικό τμήμα και καταδικάσατε στο θάνατο μικρά παιδιά.

ΣΑΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΑΜΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΣΤΕ ΑΠΛΑ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΣ –ΕΙΣΤΕ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ !

     Το σχολείο μας δεν θα γίνει καλύτερο με την αξιολόγηση. Το μόνο που σας νοιάζει είναι πόσους εκπαιδευτικούς θα βάλετε στο τσεπάκι σας και πόσους θα απολύσετε. Σας νοιάζει να μας βάλετε εμάς τους γονείς να βρούμε τους απαραίτητους πόρους για τη λειτουργία των σχολείων έτσι που όλοι ... (οι επιχειρηματίες, η Τ.Α., η μ.κ.ο) να έχουν και άποψη για το τί πρέπει να μάθουν τα παιδιά μας!

ΔΕΝ ΤΣΙΜΠΑΜΕ!

     Οι γονείς, τα παιδιά μας και οι δάσκαλοι τους έχουμε ανάγκη από ένα άλλο σχολείο.

Που θα είναι δημόσιο και δωρεάν, με σύγχρονες εγκαταστάσεις, που δεν θα φοβόμαστε να τα στείλουμε σχολείο μήπως πάθουν τίποτα. Από ένα σχολείο που δεν θα χωρίζει τα παιδιά μας λες και είναι αυτά που φταίνε για την κυβερνητική πολιτική σας.

    Γι’ αυτό λέμε: δεν θα βγάλουμε τα μάτια μας με τα ίδια μας τα χέρια!

    Δεν συμμετέχουμε στην αξιολόγησή σας που θα κάνει το σχολείο πιο ακριβό για τη λαϊκή οικογένεια, πιο φθηνό για το κράτος και πιο κερδοφόρο για τις επιχειρήσεις.

    Όλοι για έναν και ένας για όλους!»

Για το Διοικητικό Συμβούλιο

     Ο Πρόεδρος                                                                                                                     Ο Γραμματέας

Γιώργης Αμπατζής                                                                                                             Στέφανος Τσίγκος