του ΣΤΑΜΑΤΗ ΚΑΡΜΑΝΤΖΗ
Η στροφή προς τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας γίνεται στην εποχή μας επιτακτική. Η παγκοσμιοποίηση έφερε στο προσκήνιο εκρηκτική αύξηση της ζήτησης για ενέργεια, καθώς στην πίτα της ενέργειας προστέθηκαν πληθυσμοί, οι οποίοι πριν απαιτούσαν αμελητέες, σε σύγκριση με τις ανεπτυγμένες χώρες, ενεργειακές καταναλώσεις. Μαζί με την αλματώδη αύξηση του πληθυσμού της γης (πρόβλεψη του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ για αναγκαία αύξηση κατά τουλάχιστον 70% της σημερινής αγροτικής παραγωγής για να τραφούν τα 9 δις του παγκόσμιου πληθυσμού το 2050) η ζήτηση ενέργειας γίνεται εκρηκτική. Τέλος η κλιματική αλλαγή επιβάλλει περιβαλλοντικά μέτρα και δεν επιτρέπει να συνεχιστεί ο καθιερωμένος τρόπος παραγωγής και κατανάλωσης ενέργειας.
Για τη χώρα μας η επιτακτική στροφή στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και την πράσινη ανάπτυξη δεν αποτελεί μόνο υποχρέωση, αλλά και πρόκληση ορθολογικής αξιοποίησης του εξαιρετικού ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος των κλιματικών χαρακτηριστικών με τα οποία είναι προικισμένη η Ελλάδα. Δυστυχώς όμως τα κακώς κείμενα γίνονται συχνά και στην περίπτωση αυτή τροχοπέδη για την παραγωγική, κερδοφόρο επένδυση και στον τομέα αυτό
Η ανάπτυξη στην εποχή της κοινωνίας της γνώσης και της πολυδιαφημιζόμενης σήμερα πράσινης οικονομίας δεν μπορεί να είναι βιώσιμη αν δεν συνοδευτεί από τουλάχιστον δύο προϋποθέσεις: Πρώτον, με την ανάπτυξη εγχώριας έρευνας και τεχνογνωσίας, την οποία είμαστε σε θέση να εξάγουμε αντί να εισάγουμε τελικά πλήττοντας αντί να βελτιώνουμε το ισοζύγιο των συναλλαγών μας. Η επιτυχία εξαγωγικής δραστηριότητας πολλών μεσαίων και μικρών επιχειρήσεων στο χώρο των ηλιακών συλλεκτών τα προηγούμενα χρόνια επιβεβαιώνουν ότι μπορούμε. Δεύτερον, η ανάπτυξη δεν θα είναι βιώσιμη αν περιοριστεί σε έργα ολίγων ισχυρών ομίλων και δεν δώσει ευκαιρίες συμμετοχής στις χιλιάδες των μικρομεσαίων, μικρών και ακόμη πολύ μικρών επιχειρήσεων της χώρας μας να συμμετέχουν
