Εκλέγομαι
και υπηρετώ την Αυτοδιοίκηση συνεχώς από το 1986 και γνώρισα όλα τα στάδια και
τις μεταβολές της. Από την κοινότητα του Αγίου Γάλακτος και τον εννοποιημένο
από τον «Καποδίστρια» Δήμο Αμανής ως τον ευρύτερο σήμερα από τον «Καλλικράτη»
Δήμο Χίου. Οι μεταβολές αυτές γίνονταν πάντα στη λογική εφαρμογής μιας πιο
διευρυμένης πολιτικής, δημιούργησαν, η αλήθεια, κάποιες προοπτικές που δεν
υπήρχαν στις μικρές κοινότητες, αλλά περνούσαν, ειδικά στις πρώτες φάσεις τους
από το τεράστιο εμπόδιο της απόστασης που χώριζε τη λήψη των αποφάσεων από το
πεδίο εφαρμογής τους.
Από την
εμπειρία των πρώτων χρόνων του «Καποδίστρια» αντιλαμβάνομαι ότι οι πόνοι της
γέννας για τον «Καλλικρατικό» Δήμο Χίου δεν είναι εύκολο να περάσουν απ’ τη μια
χρονιά στην άλλη. Στην περίπτωση της Δημοτικής Ενότητας Αμανής όμως μας
φαίνονται κυριολεκτικά αφόρητοι για τρεις λόγους παραπάνω.
1. Ο μέσος όρος ηλικίας των κατοίκων
μας είναι ιδιαίτερα ανεβασμένος και δεν είμαστε βέβαιοι αν θα τους αντέξει
μέχρι τέλους. Δεν ξέρουμε αν προλαβαίνει να κάνει όνειρα για κάτι καλύτερο.
2. Συνέπεσαν με την οικονομική κρίση και
δημιουργούν ένα νέφος αποπνικτικής απαισιοδοξίας για όσους συνταξιούχους ζουν
στην περιοχή μας με μειωμένους οικογενειακούς πόρους ή τους ελάχιστους
επαγγελματίες σε τραγικά δύσκολες συνθήκες επιβίωσης.
3. Μετά την καταστροφική φωτιά του
περασμένου Αυγούστου νοιώθουμε ότι χάνουμε – ίσως δικαιολογημένα – τα πρωτεία
του ενδιαφέροντος από τις αρχές του τόπου, καθώς πια εξίσου πιεστικές και
επείγουσες είναι οι ανάγκες στήριξης και των συνδημοτών μας της νότιας Χίου.
Επιτρέψτε
μου όμως μια σύγκριση για να αντιληφθείτε όλοι τη δυσκολία διοίκησης ενός χώρου
όπως η Αμανή. Σέβομαι απόλυτα τον καθημερινό κόπο των συναδέλφων μου στα
Καρδάμυλα, στα Καμπόχωρα ή στην Ιωνία. Θυμίζω όμως σε όσους επιχειρούν τη
σύγκριση με μόνο το πληθυσμιακό κριτήριο ότι υπάρχει και η άλλη όψη των
αριθμών. Για τους 600 μόνιμους κατοίκους του χειμώνα, τους 1.000 την περίοδο
του μαζέματος της ελιάς και τους 3.000 του καλοκαιριού είναι απαραίτητο να
βρίσκονται σε διαρκή ετοιμότητα πολλαπλάσια δίκτυα υποδομής από όσα σε
Δημοτικές Ενότητες της υπόλοιπης Χίου με επίσης πολλαπλάσιους πληθυσμούς.
Πως μπορείς
να στερήσεις το νερό ή το δημοτικό φωτισμό απ’ τα Φυτά των 3 μόνιμων κατοίκων ή
το Μελανιός του αντίστοιχου πληθυσμού; Ποιος μπορεί να βάλει στο ζύγι του
κόστους και της ωφέλειας τον καθαρισμό του αγροτικού δικτύου των Αφροδισίων,
έστω κι αν οφελεί λιγότερους από 10 κατοίκους, όταν απ’ το λάδι έρχεται η
προσδοκία συμπλήρωσης της πενιχρής σύνταξης του ΟΓΑ;
Δεχόμαστε
επομένως ότι τα δρομολόγια της καθαριότητας, το ξεχορτάριασμα για να περάσει ο
Επιτάφειος του χωριού το Πάσχα, ο καθαρισμός των δεξαμενών ύδρευσης, η
συντήρηση των δικτύων αποχέτευσης πρέπει να αντιστοιχούν σε 19 διαφορετικούς
οικισμούς, ανεξάρτητα από το αν σ’ αυτούς κατοικεί ένας ή 1.000 κάτοικοι.
Αυτή η
δύσκολη και διαφορετική αριθμητική ισχύει στην Αμανή και μόνο αν την
αποδεχτούμε ως βάση μπορεί να διεξαχθεί η σημερινή συζήτηση.
Είμαστε
υποχρεωμένοι και δεσμευμένοι απέναντι στην ιστορική ευθύνη και τον τόπο να
δίνουμε το ίδιο βάρος στο αίτημα αποκατάστασης της βλάβης στο δίκτυο ύδρευσης
των Λεπτοπόδων με το δίκτυο ύδρευσης της πλατείας Βουνακίου.
Όπως
μπορείτε να αντιληφθείτε τα αιτήματα του κόσμου της περιοχής που ζούμε
καθημερινά νοιώθουμε να μας πνίγουν. Και είναι δυνατόν να ικανοποιηθούν μόνο με
πολύ δουλειά και απασχόληση 24ωρης βάσης.
Όσο η Αμανή
είχε το δικό της Δήμο η δουλειά αυτή μοιράζονταν στο δήμαρχο, το υπόλοιπο
αιρετό προσωπικό και τους υπαλλήλους της. Λιγοστούς αλλά αφοσιωμένους στο χώρο
της.
Σήμερα η
φροντίδα των 14 αιρετών περιορίστηκε σε 2 και από την ομάδα των περίπου 15
δημοτικών υπαλλήλων απέμειναν δυο για την καθαριότητα, δυο στο ΚΕΠ και μόλις
ένας διοικητικός κι αυτός στη δύση της υπαλληλικής θητείας του. Πως είναι
δυνατόν να ανταπεξέλθουν στις ανάγκες του χώρου;
Για κάθε
μικρό ή μεγάλο θέμα της περιοχής είμαστε υποχρεωμένοι να περνάμε από ένα κανάλι
συναδέλφων αιρετών ή υπηρεσιακών παραγόντων που, λυπάμαι που το λέω αλλά είναι
η πραγματικότητα, δεν έχουν γνώση των συνθηκών επιβίωσης στην περιοχή. Πάντα με
φωτεινές εξαιρέσεις, υπηρεσιών και προσώπων. Προσώπων εκλεγμένων και προσώπων
επικεφαλής υπηρεσιών και υπαλλήλων που τους ευχαριστώ.
Όσο χρόνο
υπήρχε ο «Καποδίστριας», ο Δήμος Αμανής, ακόμα και με μικρό προϋπολογισμό,
φρόντιζε με πολύ δουλεία να δίνει άμεσες λύσεις στην καθημερινότητα, και σε ότι
άλλο έφταναν τα λεφτά ή το μυαλό μας. Και έγιναν πολλά. Δεν ήμαστε ο τέλειος
Δήμος, αλλά είμαστε ένας καλός, νοικοκυρεμένος Δήμος, γι αυτό και παραδώσαμε
πλεόνασμα και όχι έλλειμμα. Δεν απασχόλησαν ποτέ το Δημοτικό Συμβούλιο
«σκελετοί» από την Αμανή δυο χρόνια τώρα κι αυτό κάτι λέει.
Σήμερα,
στην εποχή του «Καλλικράτη», τα πράγματα δυσκόλεψαν. Η γραφειοκρατία μας
πνίγει. Η μείωση των διαθέσιμων πόρων μας αποτελειώνει.
Διεκδικούμε
την επίσκεψη σας, τη γνώση σας για τα προβλήματα της περιοχής, την κατανόηση
σας ,τη βοήθεια σας, από το πόστο του ο καθένας, χωρίς χρονοτριβή και
παρακάλια. Το διεκδικούμε, το απαιτούμε, το αξίζουμε.
Ας δούμε τα
πιο απλά. Η απόφαση να είναι ενιαίες οι εργολαβίες για όλο το νομό εξοντώνει
τους λιγοστούς μικροεργολάβους της περιοχής, οι οποίοι έχουν χάσει κάθε
δυνατότητα συμμετοχής σ’ αυτές. Κυρίως, όμως, αφήνει άλυτα τα προβλήματα
καθημερινότητας. Τη βλάβη στην ύδρευση των Νενητουρίων με ποια ταχύτητα μπορεί
να αποκαταστήσει εργολαβία ιδιωτικού συνεργείου με έδρα τη Χίο ή τη νότια Χίο;
Πόσο αποδοτική είναι η εργασία του, αν απαιτηθεί να επεκταθεί πέραν της μιας
μέρας και απαιτείται η θυσία τριών ωρών μόνο για τη μεταφορά;
Το ζούμε με
τα δημοτικά ή περιφερειακά συνεργεία. Ξεκινούν στις 08.00 από τη Χώρα, φτάνουν
στο χώρο δουλειάς στις 10.00 και σταματούν στις 13.00 για να είναι στη βάση
τους στις 15.00. Τι απαιτήσεις παραγωγικότητας να έχεις αυτό το τετράωρο; Πώς
να πείσεις τον αιρετό ή υπηρεσιακό προϊστάμενο ότι δεν έχει γίνει η δουλειά,
που, υπό άλλες συνθήκες, όφειλε να είχε ολοκληρωθεί στην ώρα της;
Υπάρχει
λύση για αυτά; Δεν είμαι μόνος αρμόδιος να απαντήσει. Τεχνικές Υπηρεσίες και
ΔΕΥΑΧ πρέπει να εξετάσουν τη δυνατότητα εγκατάστασης ενός μικρού και ευέλικτου
μόνιμου συνεργείου για την περιοχή, με σχεδιασμό που θα γίνεται από κοινού με
το χωρικό αντιδήμαρχο και τις υπηρεσίες και θα ελέγχεται η τήρηση του και από
τους δυο. Όσο αντιοικονομικό κι αν ακούγεται, να είστε βέβαιοι ότι ως λύση
είναι πιο συμφέρουσα και αποτελεσματική.
Σε όλα αυτά
προστίθεται καθημερινά και η διάθεση αρπαγής κάθετι που ανήκε ως υποδομή ή
παροχή στην περιοχή μας. Η προνοσοκομειακή μονάδα, το ασθενοφόρο της Αμανής,
αγοράστηκε με πόρους από την περιοχή και φτύσαμε αίμα για να πείσουμε για την
αναγκαιότητα να παραμείνει. Τα Ιδρύματα της περιοχής στηρίζουν με δωρεές το
σχολικό συγκρότημα Βολισσού, η αποδοχή των χρημάτων υποχρεωτικά γίνεται από τη
Δημοτική Επιτροπή Παιδείας και στο τέλος διοχετεύονται παντού εκτός από το
σχολείο της Βολισσού. Με τέτοιες νοοτροπίες, ότι ο πλέον αδύναμος οφείλει να
στηρίζει τον ισχυρό, ποιος θα βρεθεί να συνεχίσει να εισφέρει εθελοντικά ή με
δωρεές για την Αμανή;
Προσθέστε,
τέλος, και την άτακτη μαζική φυγή κάθε ίχνους κρατικής υποδομής. Το Πρωτοδικείο
έκλεισε, το ΑΤΜ το ξήλωσαν, τα ΕΛΤΑ και η Αστυνομία ψυθιρίζεται ότι
ετοιμάζονται να κλείσουν. Λόγω της κρίσης και της έλλειψης απασχόλησης κάθε
είδους στην περιοχής μας, οι μετανάστες φεύγουν. Το σχολείο είναι στα όρια του.
Η εγκληματικότητα, με τη μορφή κυρίως μικροδιαρρήξεων και κλοπών αυξάνεται. Ο
γηρασμενός πληθυσμός αγωνιά, φοβάται, δεν πρέπει να τον απογοητεύσουμε.
Αντίθετα οφείλουμε να εμπνεύσουμε αυτόν που θα τον αντικαταστήσει.
Αγαπητοί
συνάδελφοι,
Ίσως η
επιλογή τοποθέτησης χωρικών αντιδημάρχων στα όρια των πρώην δήμων
χαρακτηρίζεται από κάποιους υπερβολική. Πιστέψτε το, αν δεν υπήρχε χωρική αντιδημαρχεία
Αμανής, σήμερα η περιοχή θα είχε κατεβάσει ρολά, στην κυριολεξία.
Ο κάθε
αντιδήμαρχος όμως δεν έχει τη χάρη της Αγίας Μαρκέλλας για να κάνει θαύματα. Το
Δημοτικό Συμβούλιο απόψε επιβάλλεται να κινηθεί σε τρεις κατευθύνσεις ως προς
τις αποφάσεις για την ορθή διοίκηση της περιοχής.
1. Να δώσει
εντολή στην Τεχνική Υπηρεσία και τη ΔΕΥΑΧ να εξετάσουν τη δυνατότητα σύστασης
μικρών συνεργείων με μόνιμη παρουσία στην Αμανή, καθώς και μηχανικού υπεύθυνου
αποκλειστικά για τις μελέτες των έργων της. Στην ουσία Γραφείου Αμανής εντός
της Τεχνικής Υπηρεσίας, με τον ορισμένο μηχανικό συντονιστή των υπόλοιπων
πτυχίων των συναδέλφων του. Στο συνεργείο της Τεχνικής Υπηρεσίας να περιληφθεί
και υπάλληλος από την Περιφερειακή Διοίκηση, όσο στην ευθύνη της παραμένει η
συντήρηση του εθνικού οδικού δικτύου. Ο μηχανικός εξοπλισμός που υπήρχε στη
διάθεση του πρώην Δήμου Αμανής είναι αρκετός για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες
του.
2. Να
εξαιρεί την Αμανή από τις ενιαίες για όλη τη Χίο εργολαβίες και να πείσει την
Επίτροπο του Ελεγκτικού Συνεδρίου ότι θα πρέπει να γίνονται χωριστές για όλη
την Αμανή.
3. Να
υπάρχει πρόβλεψη σε κάθε δημοτικό φορέα στην ψήφιση του επιχειρησιακού του
προγράμματος να αναφέρει ξεκάθαρα τι αντιστοιχεί για την Αμανή.
Αγαπητοί
συνάδελφοι,
Κάποιοι
σήμερα θα παρερμηνεύσουν όσα λέω, πιστεύοντας ίσως ότι ο Χρίτης έγινε νοσταλγός της εποχής που ήταν
δήμαρχος. Αν η αντιδημαρχεία Αμανής δεν εξοπλιστεί, με τη σύμφωνη γνώμη σας, με
αρμοδιότητες και κυρίως εργαλεία δημάρχου, η διοίκηση της περιοχής θα συνεχίζει
να είναι αναποτελεσματική, όσες φιλότιμες προσπάθειες κι αν καταβάλλει ο
δήμαρχος, ο αντιδήμαρχος και οι συνεργάτες του, που πιστέψτε το ήδη το κάνουν.
Το γεωγραφικό και ψυχολογικό φράγμα του Αίπους και η συνολική ιδιομορφία της
περιοχής δεν επιτρέπει να διοικηθούν τα Κουρούνια από την πλατεία Βουνακίου, με
όση ευκολία διοικούνται από εκεί τα Μεστά.
Αγαπητοί
συνάδελφοι,
Κόντρα στην
απαισιοδοξία όλων για το εγχείρημα του «Καλλικράτη», προσωπικά επιμένω ότι σε
βάθος χρόνου θα λειτουργήσει θετικά και για την Αμανή. Δυο χρόνια τώρα είδαμε
στην πράξη τις δυσλειτουργίες του. Τις ξέρουμε, μπορούμε να τις πολεμήσουμε.
Είναι δύσκολο να προκαλέσει η Αμανή τον ανασχεδιασμό των υπηρεσιών μας. Αν όμως
δεν τον τολμήσουμε όσοι στηρίζουμε την ενοποιημένη φιλοσοφία του «Καλλικράτη»,
φοβάμαι ότι το αίτημα διάσπασης του Δήμου Χίου σε περισσότερους, θα ενσωματωθεί
σε εκείνο άλλων μεγάλων νησιωτικών δήμων από απαίτηση των ίδιων των δημοτών.
Κλείνοντας
την εισήγηση μου οφείλω να ευχαριστήσω τον πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου για
την επιλογή η Αμανή να αποτελέσει το αντικείμενο της πρώτης θεματικής
συνεδρίασης. Τον τιμά προσωπικά, καθώς και το δήμαρχο για τη σύμφωνη γνώμη κι
όλους εσάς για την αποψινή σας παρουσία.
Η
προσπάθεια για την ανασύνταξη της Αμανής έχει ελπίδες να αποδώσει μόνο αν
δράσουμε συνολικά και συλλογικά. Οποιαδήποτε μεμονωμένη ενέργεια για την
περιοχή θα χαθεί στον κυκεώνα των ελλείψεων και των προβλημάτων. Για αυτό δεν πρέπει να φύγουμε από εδώ, χωρίς
να έχει καθοριστεί συγκεκριμένη διαδικασία παρακολούθησης και ελέγχου των
σημερινών μας αποφάσεων. Τόσο για αυτή, όσο και για τις προοπτικές της περιοχής
θα αναφερθούν αναλυτικά οι επόμενοι εισηγητές.
Για να
φθάσουμε σήμερα εδώ έχουν προηγηθεί πολύωρες συναντήσεις των παρέδρων της
περιοχής, διαβούλευση με φορείς και επαγγελματίες. Τα αποτελέσματα τους θα
μεταφέρουν στη συνέχεια οι επόμενοι εισηγητές, τους οποίους επίσης ευχαριστώ
για τη συμπαράσταση. Ένα δείγμα κι αυτό ότι η Αμανή διαθέτει και σήμερα πρόσωπα
που την πιστεύουν και παλεύουν για την επιβίωση της.
Αγαπητοί
συνάδελφοι,
Σχεδόν
τρεις δεκαετίες ταγμένος στην Αυτοδιοίκηση της περιοχής έχω κι εγώ προσωπικά
τις ευθύνες για τις αστοχίες και τις παραλείψεις. Τις αναλαμβάνω. Επέμεινα όμως
για αυτή τη συνεδρίαση γιατί τριάντα χρόνια τώρα δεν έσβησε ποτέ μέσα μου η
πίστη ότι η Αμανή μπορεί να κερδίσει τη μάχη με το χρόνο.
Σ’ αυτή τη
μάχη δεν φυγομάχησα ποτέ, δεν το κάνω ούτε τώρα, στις πιο δύσκολες συνθήκες.
Ζητώ από όλους σας το σύνθημα της πρόσκλησης «δίνουμε τα χέρια για την Αμανή»
να το σεβαστούμε όλοι, αντρίκεια, βορειοχωρούσικα, ξεκινώντας από απόψε.
Σας
ευχαριστώ
