H ανάγκη να επιτευχθεί η κοινωνική ομοψυχία και το αρραγές εσωτερικό μέτωπο που θα επιτρέψει στη νέα κυβέρνηση να διαπραγματευθεί με τον συμφερότερο τρόπο δεν μπορεί να επιδιώκεται μέσα από παρωχημένες εθνικιστικές εκδηλώσεις που παραπέμπουν σε άλλες σκοτεινές εποχές. Είναι ιδιαιτέρως προβληματικό και αντιφατικό δε όταν οι πρακτικές αυτές επιλέγονται από μια αριστερή κυβέρνηση η οποία είχε συμπεριλάβει την κατάργηση των παρελάσεων στις προγραμματικές της θέσεις.
Οι φιέστες στρατιωτικών αγημάτων έχουν σκοπό τον εκφοβισμό εξωτερικών και εσωτερικών εχθρών και την επίδειξη ισχύος, ενώ πολύ περισσότερο άστοχες και επικίνδυνες είναι οι μαθητικές παρελάσεις που παραπέμπουν στον Ιωάννη Μεταξά και τη μιλιταριστική εμμονή με τη βία, την ομοιομορφία, την κουλτούρα των όπλων.
Τα «πειθήνια σώματα» που βαδίζουν και εκτελούν διαταγές με ακρίβεια, παραπέμπουν άμεσα στα φασιστικά ιδεώδη της «πολτοποιημένης μάζας που παίρνει κάθε φορά το σχήμα που διαλέγει ο αόρατος διευθυντής της»
Οι «κούφιες» παράτες του εθνικισμού δεν μπορεί πλέον να συνεχίζονται υποβαθμίζοντας τα παιδιά μας σε υποκείμενα, μάλιστα σε μια εποχή που έχουν καταργηθεί σε όλη την Ευρώπη, ενώ αποτελούν και πρόκληση εν μέσω της οικονομικής κρίσης που βιώνουμε.
