Γράφει ο Τάκης Χατζής
Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης και η Αριστερή Πλατφόρμα βρίσκονται από χθες, για άλλη μια φορά, μεταξύ των πρώτων ειδήσεων. Ο λόγος είναι απλός: κατέθεσε μια τροπολογία, κόντρα στη συμφωνία του Eurogroup, που κέρδισε το 40% στην ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ. Πρότεινε και για γραμματέα τον Αλέκο Καλύβη ο οποίος συγκέντρωσε 64 ψήφους έναντι των 102 του Τάσου Κορωνάκη ο οποίος ήταν η πρόταση του Αλέξη Τσίπρα.
Το Ποτάμι κάλεσε τον Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ να μην «εγκλωβιστεί στα παιχνίδια τωνεσωκομματικών συσχετισμών, θα βγει χαμένος και ο ίδιος αλλά προπάντων θα βγει χαμένη η χώρα», επισημαίνοντας ότι «οι συσχετισμοί στους κομματικούς μηχανισμούς δεν πρέπει να ακυρώσουν για άλλη μια φορά τις αλλαγές, που έχει ανάγκη η χώρα». Όπως αντιλαμβάνεστε, μιλούσε για την Αριστερή Πλατφόρμα του Π. Λαφαζάνη.
Η ΝΔ το είπε πιο καθαρά: Μίλησε για αποσταθεροποίηση της κυβέρνησης, για να πάρει απάντηση από τον ίδιο τον Π. Λαφαζάνη: «Μόνο θυμηδία και ειρωνικά σχόλια προκαλούνται όταν η ΝΔ κάνει αναφορά σε αποσταθεροποίηση. Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί».
Η Αριστερή Πλατφόρμα εξέφρασε τη διαφωνία της «με τη συμφωνία και τη λίστα των μεταρρυθμίσεων που συνομολογήθηκαν στο Eurogroup». Και ταυτοχρόνως επέκρινε τους χειρισμούς του Πρωθυπουργού επισημαίνοντας ότι οι κρίσιμες αποφάσεις θα πρέπει να λαμβάνονται μετά από συζήτηση στα θεσμικά όργανα του κόμματος.
Όσοι γνωρίζουν τον Π. Λαφαζάνη από παλιά, παρά το γεγονός ότι του αναγνωρίζουν συνέπεια και σταθερότητα στις απόψεις του, δύσκολα μπορούν να πιστέψουν ότι υπάρχει πιθανότητα κάθετης διαφωνίας και εξόδου από τον ΣΥΡΙΖΑ. «Ο Παναγιώτης, πληρώνει ακόμα σε προσωπικό επίπεδο τη διάσπαση στο ΚΚΕ. Δεύτερη διάσπαση, δεν την αντέχει», λένε χαρακτηριστικά. Ίσως δεν είναι τυχαίο και ότι την απάντηση στην Αριστερή Πλατφόρμα, ανέλαβε να δώσει ο Γιάννης Δραγασάκης- αυτός που πριν 24 χρόνια, στις 27 Φεβρουαρίου του 1991, βρέθηκε απέναντι στην Αλέκα Παπαρήγα στο 13ο Συνέδριο του ΚΚΕ και έχασε τη μάχη για τη θέση του Γραμματέα για μόλις 4 ψήφους: 57 έναντι 53.
Ο Λαφαζάνης στήριζε Δραγασάκη και βρέθηκε απέναντι στον Χαρίλαο Φλωράκη με τον οποίο είχε αναπτύξει μια σχέση πατέρα και γιού, που δεν σταμάτησε να υπάρχει (σε προσωπικό επίπεδο) ως τον θάνατο του καπετάν Γιώτη.
newpost.gr
