Η εποστολή μου αυτή έχει έναν και μόνον σκοπό ! Την
ειλικρινέστατη και εκ βαθέως δημόσια συγνώμη μου για το προχθεσινό συμβάν, προς
την κυρία Καλκούνη, Πρόεδρο του
Ομηρείου.
Η κυρία Καλκούνη ήρθε να μας καλωσορίσει με όλη της την
ευγένεια. Φορτιμένος από άλλα προβλήματα εργασιακά, αλλά άσχετα με την κυρία
Καλκούνη, έθεσα ευθύνες που δεν είχε.
Δεν έχω καμία αιτιολογία και προ πάντων δικαιολογία γι'
αυτό! Σε μια καταιγίδα γεγονότων, την πλήρωσε ένας αθώος! Κι επειδή τα λόγια
είναι λόγια, εύχομαι να μπορέσω εμπράκτως στο εγγύς μέλλον να αποδείξω την
αλήθεια της συγνώμης μου ως προς το πρόσωπό της.
Διευκρινίζω μόνον πως, ουδόλως έχω κάτι προσωπικό μαζί
της, το αντίθετο θα έλεγα. Ωστόσο, ποτέ δεν έθιξα το Δ.Σ. του Ομηρείου, και,
σίγουρα όχι το Χιώτικο λαό που υπεραγαπώ και που ήταν ο λόγος που ήρθα στην
Χίο! Οτιδήποτε άλλο θα ήταν υπερβολή.
Έμαθα ως άνδρας να πληρώνω τα λάθη μου -κι εδώ ήμουν
λάθος-, αλλά και να μην πληρώνω ποτέ λάθη άλλων που πιθανόν να μου
καταλογίζονται.
Κυρία, Καλκούνη, με συγχωρείτε! Ήμουν απένταντί σας
αψυχολόγητα απαράδεκτος!
Έχω την ελπίδα ότι η ενόχλησή σας, θα δώσει το χώρο που
καταλαμβάνει, στην καλοσύνη και την ευγένειά σας!
Με τιμή
Μανώλης
Σορμαΐνης
ΥΓ
Ουδεμία
ακατανόμαστη έκφραση δεν ειπώθηκε από εμένα
προς κανέναν !
Αυτό
προς αποκατάσταση της αληθείας και των υπερβολών !
