Η κυβερνητική ρύθμιση για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές έχει
βασικό της στόχο να γεμίσουν τα δημόσια ταμεία με την είσπραξη των οφειλών,
όπως άλλωστε ομολογεί και η ίδια η κυβέρνηση, δεν στοχεύει στην
πραγματική ανακούφιση των λαϊκών στρωμάτων με τις τεράστιες οφειλές στην εφορία και στα
ασφαλιστικά ταμεία.
Για τους μισθωτούς, τους αυτοαπασχολούμενους και τους
άνεργους που χρωστάνε στα ταμεία, το πρόβλημα δεν είναι ο αριθμός των δόσεων,
αλλά το ότι δεν έχουν να πληρώσουν τους υπέρογκους φόρους. Αυτό άλλωστε
αποδεικνύεται και απ’ το γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία των λαϊκών
στρωμάτων δεν μπορούν να ενταχθούν ούτε
στην υφιστάμενη ρύθμιση που επίσης προβλέπει καταβολή σε 100 δόσεις.
Ουσιαστικά, η κυβέρνηση με πρόσχημα την ελάφρυνση των
λαϊκών στρωμάτων και τις εισπράξεις για τα δημόσια ταμεία προχωρά σε ρυθμίσεις διευκόλυνσης για το μεγάλο
κεφάλαιο. Συγχρόνως, πάγιος κυβερνητικός στόχος είναι η προώθηση ενός κλίματος
φορολογικής συμμόρφωσης για τα λαϊκά στρώματα. Μέσα απ’ το νομοσχέδιο, η
κυβέρνηση καλεί τα λαϊκά στρώματα να αποδεχτούν την άδικη φορολογία, τα
χαράτσια, τις δυσβάστακτες για τα λαϊκά στρώματα ασφαλιστικές εισφορές και να
ρυθμίσουν τις οφειλές τους. Καλεί τα λαϊκά στρώματα να αποδεχτούν τους
κρατικούς προϋπολογισμούς και τα πρωτογενή πλεονάσματα τα πληρώνει ο λαός και απ’ τα οποία ωφελείται το μεγάλο κεφάλαιο.
Αποδεικνύεται τελικά ότι όσοι ορκίζονται στο στόχο της
καπιταλιστικής ανάπτυξης, αποδέχονται τα
ευρωπαϊκά μνημόνια διαρκείας, τους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς και την
ενίσχυση του κεφαλαίου και το μόνο που
μπορούν να υποσχεθούν είναι ορισμένα ψίχουλα για την πιο ακραία φτώχεια, τη
στιγμή που καλούν το λαό να συνεχίσει να ζει με σφιγμένο ζωνάρι.
Η λύση για τα λαϊκά στρώματα δεν είναι η «εκτέλεση σε
δόσεις» που μας προτείνει σήμερα η κυβέρνηση, ακολουθώντας την ίδια ακριβώς
πολιτική με τον αντίστοιχη ρύθμιση της προηγούμενης.
Μοναδική λύση για τους
εργαζόμενους, τους άνεργους, το σύνολο των λαϊκών οικογενειών είναι να
οργανώσουν τους αγώνες τους για να βάλουν στη ημερήσια διάταξη την ικανοποίηση
των λαϊκών αναγκών, ξεκινώντας απ’ την άμεση ανάκτηση απωλειών λόγω της κρίσης.
Να διεκδικήσουν πραγματικά μέτρα ανακούφισης, όπως είναι η πλήρης κατάργηση των
αντιλαϊκών φόρων και χαρατσιών, το κούρεμα χρεών για τα λαϊκά στρώματα, η
απαγόρευση κατασχέσεων και πλειστηριασμών και άλλα μέτρα που περιέχονται στις
προτάσεις νόμου του ΚΚΕ. Αφορολόγητο όριο 40.000 ευρώ για το ζευγάρι, και
μετατόπιση των φορολογικών βαρών, με φορολόγηση 45% στα διανεμόμενα και μη
κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου και κατάργηση όλων των φοροαπαλλαγών για το μεγάλο κεφάλαιο.
